Kinderkanker, 3K6, Kinderkankerfonds, Make-a-wish, Villa Pardoes, Koester en zoveel meer.

Door mijn kleindochtertje Lotte heb ik een nieuwe wereld leren kennen.

Elke inzet van deze mensen, al dan niet beroeps, vrijwillig, het is lovenswaardig.

Van heel dicht bij heb ik heel mooie en emotionele momenten meebeleefd.
  

Op 12april 2008 lieve Lotte was het jou dag.

Jou Make-a-wish dag, jouw wens was een speeltoren met glijbaan en schommels.

Na heel wat bezoekjes van de lieve dames van het wensteam  begonnen de voorbereidingen.

Jij, kleine meid mocht kiezen wie je het liefste op jouw feestje uitnodigde.

We verschoten nogal wie jij wel wou, en aan mij zei jij dan dat ik niet mocht komen, daar schrok ik dan wel van. de reden daarvan was dat de uitnodigingen op waren, maar lieve meid we moesten daar dan ook wel om lachen hoor. Het was zo van nu heb ik het hier voor het zeggen jij besliste .                                                                                    

De vooravond van je feestje  bleef je bij mij logeren. Zodat de speeltoren kon geplaatst worden zonder dat jij het zou zien.

Die nacht prinsesje, dat zou de laatste  keer zijn dat je bij jouw meter logeerde, de laatste keer in hetzelfde bed, wat ik ook nog weet is dat jij pas wou gaan slapen als het pikkendonker was en er sterretjes stonden.

Wat ik nog meer koester is de ochtend dat we samen wakker werden, jij deed je paarse kamerjas aan. Ontbijten in de living aan jouw kleine tafeltje en jij zat op je kleine stoeltje.

Ik smeerde voor jou een boterham met smeerkaas van effi , het etiketje rond het zilverpapiertje van de kaas gaf jij aan mij, voor u meter, zei je telkens weer en ja op mijn prikbord hangen ze nog .

Het was tijd geworden om ons te kleden en wat had je gedacht, je mama gaf je nieuwe kleedjes mee voor jouw speciale dag.

 Prinsesje, jij  straalde, alleen aan je haartjes had ik niet veel werk, je haartjes begonnen nog maar net goed te groeien .

Telkens zei je dan voel eens meter, je was zo blij dat jou donshaar weg was.

Mama, papa, oma, peter en het team kwamen ons ophalen en de eerste verrassing was  dat we verwend werden in taverne Loeist.  Op restaurant gaan beviel je heel goed.

De keuze dat jij toen maakte was balletjes met tomatensaus en frietjes.

De uitbater kreeg van jou dan ook een Make-a-wish-beertje als dank om het gratis eten .

We vertrokken richting thuis, aangekomen kon je pret niet op en klom je bovenaan in het torentje te springen van geluk.

Je droomwens werd werkelijkheid.

Even later kwamen je genodigden toe, je speelde met de kindjes in de zandbak, de glijbaan, de klimmuur, de schommels… ondertussen was het tijd voor aperitief en taart .

Er kwam nog een verrassing… een witte camionette met een vrouwelijke clown kwam de oprit opgereden! Het was clown Chantilleke en je kreeg een mooie beer met ballonnen eraan .

Muziek, dansen en spelletjes spelen het was er allemaal bij.

Alle kindjes werden gegrimeerd  en jij was een prachtige vlinder en je wou de ballonvorm ook van de vlinder, op je schouder en rond je armen was de ballon vastgemaakt  je kon zo wegvliegen de kleurenpracht  ervan was adembenemend.

En ik lieve Lotte had op vraag van jou een konijntje in ijs gemaakt dat lag in een mandje versierd met een hoedje en worteltjes van marsepein.

Tegen de avond kwam er nog een verrassingsbrood op de tafel.

Een dag om nooit meer te vergeten.

Bedankt Make-a-wish!

Zelf kwam ik  in  4  wensgezinnen waar ik mijn ijsjes uitdeelde 2 kindjes uit mijn eigen dorp 1 kindje 10 kilometer verder. Het 4 de gezin was bij mijn dochter, bij jou Lotte.

 Mijn Make-a-wish-beertje koester ik ook… en elke avond of wanneer ik het moeilijk heb durf ik aan de kleine beer te vragen of ik soms ook een wens mag doen?

De beer zegt me dan… ga verder stap na stap je kan het ….

Dag Lotte, dag meter,

Carine grootmoeder van Lotte