Inhoud blog
  • hasta la victoria siempre!
  • bienvenidos a Cuba
  • wauw, die rode schoenen zijn de mijne!
  • de indringer
  • de luxe van een privé Nederlandstalige gids
    De avonturen van Katya en Joachim in Zuid-Amerika

    30-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hasta la victoria siempre!
    Goeiemorgen,

    Ik zal nog maanden dromen van de smaragdgroene zee en de wolkenloos blauwe hemel van Varadero. De recepten van de exotische cocktails nemen we mee naar België.
    Voorafgaande aan onze terugkeer naar Lima en de terugvlucht naar Schiphol, brachten we nog twee dagen door in Havana.
    Van de hoofstad van Cuba, waarover collega-reizigers in superlatieven spreken, kan ik mij moeilijk een mening vormen.  
    De oldtimers, die het straatbeeld kleuren, zijn een lust voor het oog. De koloniale huizen waren dat ontegensprekelijk ooit ook, maar hun proces van aftakeling bevindt zich momenteel in dergelijk vergevorderde stadium dat er nog weinig eer te halen valt aan renoveren. Met een likje pastelkleurige verf, wat ik kan appreciëren, proberen ze er nog het beste van te maken. Het Cubaans eten heeft iets van ´je ne sais quoi´, zoals de Fransen beleefd zouden zeggen. Overal moet je op de hoofden kijken van Che zaliger en van Fidel (nog net niet zaliger). De mensen zijn mooi en er bestaat geen racisme, wat een fantastische zaak is. Toch krijgen de toeristen eigen prijzen, eigen geld, en worden ze verbannen naar het handjevol prachtige bars, die naar onze mening vooral het cliché moeten bevestigen. 
    Ondertussen zijn we weer ´thuis´ in Miraflores (Lima).  








    30-03-2011 om 18:09 geschreven door Katya en Joachim  


    24-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bienvenidos a Cuba
    Lieve lezers,

    Het is eventjes geleden dat we van ons lieten horen. De reden hiervan is dat we momenteel een lagere versnelling hebben gekozen. Onze 3 maanden zitten er bijna op en ondanks dat we 24 uur op 24 op elkaars' lip zitten, vormen we nog steeds een sterk team. Dat wilden we vieren in stijl en dus besloten we het vliegtuig naar Cuba te nemen en heerlijk ' romantic time'  te houden op de stranden van Varadero!  

    Allerliefste zus,

    Joachim en ik wensen jouw een fantastisch mooie 35ste verjaardag morgen!  



    24-03-2011 om 01:22 geschreven door Katya en Joachim  


    17-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wauw, die rode schoenen zijn de mijne!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Goeiemorgen allemaal,

    Wie de visie uitdraagt van weg te blijven uit Lima heeft ongelijk. Wij vinden Miraflores, dé bloeiende en levendige wijk van Lima, COOL.
    Het menselijk ras toont hier net zo´n mengelmoes als in Brussel of Londen. Je kan hier even leuk shoppen (alleen veel goedkoper) als in Antwerpen. De stad bevindt zich aan zee zoals Barcelona. Je hebt hier fantastische moderne flats Nieuwpoort waardig. Ons logeerplekje lijkt wel een huisje in de Unitas-wijk in Deurne-Zuid. Enkel een Trevi-fontein zoals in Rome missen we, want dan zouden we er over onze schouder heen een muntje in kunnen gooien, om er zeker van te zijn om ooit nog een keertje te mogen terugkomen! 

    17-03-2011 om 15:38 geschreven door Katya en Joachim  


    14-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de indringer
    Hallo daar,

    Het was van Puerto Madryn geleden dat we de zee nog hadden gezien; dat was toen de Atlantische Oceaan. Nu zijn we in Huanchaco aan de Noordkust van Peru. Voor de eerste keer in ons beider leven kunnen we de Pacific of Stille Oceaan bewonderen. 
    ´s Ochtends bij het ontwaken in het gezellige hostal Naylamp, hoorde ik geritsel, en dan zag ik de regenhoezen van onze rugzak bewegen. Ik wilde al gaan gillen, want Joachim zat buiten op ons terrasje, toen ik mijnheer of mevrouw de schildpad ontwaarde.
    Vrijdag kwam Joachim met de boodschap dat her en der op de muren papieren hingen met waarschuwingen over een mogelijke Tsunami die avond. Ik geloofde dat eerst niet, maar inderdaad stond er te lezen dat we tussen 19 en 21 uur best hogerop moesten klimmen. Het is verschrikkelijk wat er in Japan is gebeurd, maar gelukkig is het hier bij grote golven gebleven.
    In de nabije omgeving liggen twee archeologische sites van belang van twee pré-Incabeschavingen: Huaces del Sol y de la Luna en Chan Chan.
    De eerste werd opgetrokken tijdens de beschaving van de Mochica (2de tot 8ste eeuw).Om natuurrampen af te wenden (zie hierboven) werd er regelmatig een frisse krijger onthoofd en geofferd aan de Berggod, die toen vereerd werd. Diens gelaatstrekken verraden, zoals je ziet (foto), een slecht karakter.
    Chan Chan was de hoofdstad van de Chimú, die hun hoogtepunt kenden tussen de 12de en 15de eeuw. In die tijd werd de cultus van de Zon en de Maan beleden en had de Berggod afgedaan.  












    14-03-2011 om 17:28 geschreven door Katya en Joachim  


    13-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de luxe van een privé Nederlandstalige gids
    Hier zijn we dan weer,

    Inderdaad, mijn privé gids (alias mi marido) loodste ons met een feilloos oriëntatiegevoel doorheen de Colca Cañón. Bovendien was die gids nog erg aantrekkelijk ook! De eerste dag trokken we van Canabacondé naar Tapay. De tweede dag wandelden we verder over Cosnirhua en Malata, met een heerlijke tussenstop in de Oase van Sangalle, en  klauterden we tenslotte terug naar Canabacondé.

    P.S. eergisteren is ons Sas jarig geweest. Hip hip hoera.









    13-03-2011 om 02:29 geschreven door Katya en Joachim  


    08-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.loco fevrero
    Dag allemaal,

    Eindelijk heb ik mijn lichtblauw jasje, wat ondertussen lichtbruin was geworden, kunnen laten wassen. In het zuidelijk halfrond is het zomer wanneer het bij ons winter is. Nochtans heeft de Boliviaanse en Peruaanse Altiplano een heel eigen seizoensritme. Over februari spreekt men zelfs als ´loco fevrero´, wat wil zeggen ´gekke´ of  ´dronken´ februari. Maar nu is het maart en het zonnetje is terug van de partij. Bovendien bevindt Arequipa zich slechts op 2300 m. Arequipa betekent in het Quechua ´plaats achter de spitse berg´, en de stad ligt inderdaad aan de voet van de Misti-vulkaan. Men spreekt ook wel over de ´witte stad´: enerzijds vanwege de grote migratiestroom van blanken uit Europa, anderzijds omdat ze grotendeels gebouwd is uit witte vulkaansteen. De Plazza des Armes ligt te schitteren in het centrum. Echter de trekpleister is het Santa Catalina klooster. De kleuren, patio´s, arcades en geplaveide steegjes waren spek voor onze bek. Ook de geschiedenis van het klooster wist ons te boeien. Het klooster is in 1579 gebouwd door een rijke kinderloze weduwe. Het was destijds de gewoonte dat de tweede dochter van rijke families uit Europa in dit kloost intraden, daarbij een flinke bruidschat (als ´bruid van god´) meenemend. Ze namen ook hun zwarte dienstmeisjes mee. Wij stonden wel te kijken van de manier van denken in die tijd: Ijdelheid was een zonde, doch slavernij was dat niet. Zo had iedere non een eigen woonst in het klooster met eigen keuken. In hun slaapkamer boven hun bed bevond zich een verstevigde boog, zodat die plek niet zou instorten bij een aardbeving. Echter hun dienstmeisjes hadden dat niet, want men geloofde dat deze toch geen ziel hadden. In het mortuarium konden we een resem portret-schilderijen van dode nonnen bekijken, want levend mochten ze zich niet laten portretteren, omdat dat als een teken van ijdelheid werd gezien. Later heeft de paus de privileges in het klooster beëindigd en moesten de nonnen in een slaapzaal slapen en samen eten. Momenteel leven in het klooster nog 20 zusters.   















    08-03-2011 om 15:22 geschreven door Katya en Joachim  


    03-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als eersten op de top
    Hola,

    Vroeg uit de veren in Aguas Calientes! We vertrokken om 4:40 uur om er zeker van te zijn bij de eersten aan de ingang van Machu Picchu te staan, zodat we de beklimming van de Wayna Picchu mochten maken (max. 400 mensen zijn toegelaten). Vanuit Aguas Calientes klommen we 1716 treden omhoog, en we kunnen wel zeggen dat we dat in ´speed´- tempo deden, ons echte para´s wanende. Om 6.00 uur, wanneer de site open ging, stonden we reeds in de rij. Om 7:00 klauterden we op de Wayna Picchu, die er indrukwekkend uitziet met zijn steile ontoegankelijke rotswand. We bereikten als eersten de top, vanwaar we Machu Picchu tussen de wolken konden ontwaren.
    Machu Picchu bestaat uit verschillende wijken, die voor het grootste gedeelte van elkaar gescheiden zijn door een centrale esplanade. De religieuze gebouwen en de huizen van de notabelen herken je aan de perfect in elkaar passende steenblokken, terwijl de andere huizen (van de boeren) gebouwd zijn met minder goed gevormde stenen die met adobe (klei, aarde en stro) zijn gevoegd. De muren helden naar binnen zodat ze beter tegen de aardbevingen bestand waren. 
    In de namiddag wachtten ons opnieuw de 1716 trappen, de treinrit en busrit naar Cuzco. Ons zo verdiept in de Inca-historie, moesten we op de trein toch zeker eens de Inca Kola proberen, een fluorescerend geel drankje dat naar kauwgom smaakt, maar hier in Peru populairder is dan coca cola.       

















    03-03-2011 om 15:26 geschreven door Katya en Joachim  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.es muy especial
    Kiekeboe,

    Hier zijn we weer om jullie lastig te vallen met onze vertellingen.
    De Heilige Vallei van de Inca´s, die door de Rio Urubamba doorsneden wordt, ligt rondom Cuzco. Zaterdag bezochten wij vanuit Cuzco de vindplaats van Pisac, die erg uitgestrekt is en boven in de bergen ligt, zodat we getrakteerd werden op een heel mooie wandeling en schitterende panorama´s. Zondagochtend namen we de collectivo naar Chinchero, waar de vesting minder interessant bleek, maar de couleur local op het marktje des te meer. We proefden daar chicha, een licht alcoholisch maïsbier, wat stond te pruttelen in de emmers van de Indiaanse vrouwen. Deze vroegen ons of we meer wilden, waarop Joachim heel tactisch antwoordde: ´no gracias, me gusto, pero es muy especial´. Een minibus bracht ons verder naar het gezellige dorp Ollantaytambo met zijn indrukwekkende vesting. Het trapeziumvormige bad van de prinses leert hoe klein de Inca´s wel waren (vrouwen 1m45 en mannen 1m56). We stapten op de trein naar Aguas Calientes, ook Pueblo Machu Picchu genoemd. We raden iedereen aan om daar te eten bij ´Indio Feliz´, waar een Frans-Peruaanse keuken wordt geserveed. De Peruaanse specialiteit is ´ceviche´ (in limoensap en chilipepers gemarineerde rauwe vis): delicioso!   











    03-03-2011 om 15:01 geschreven door Katya en Joachim  


    27-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pisco Sour!

    Hoy,

    Wat is reizen toch simpel in deze contreien! Zo bijvoorbeeld neem je de bus in Coroico naar La Paz, waar je een taxi (er rijden meer taxi´s dan gewone personenwagens) neemt naar de andere kant van de stad voor 1,5 euro, om daar de bus naar Copacabana te nemen. Je bent amper uitgestapt of je bagage is van je overgenomen en je zit in de volgende bus. Zo ook was onze rit Copacabana naar Cuzco, met tussenstop in Puno, perfect geregeld, en dat voor 15 euro per persoon voor een afstand van 10 uur. Zo belandden we dus in Cuzco om 5:30 in de ochtend. Een vriendelijke Peruaanse dame sprak ons direct aan en toonde ons een folder van haar mooie hostal; een 2-persoonskamer met privaat badkamer voor 50 soles (12,5 euro) en we moesten niet wachten op de check-in. Haar echtgenoot zat te wachten in de auto en voerde ons naar het hostal.
    Waw, wat een prachtige stad is Cuzco (en wij zijn kritisch hoor, gezien we gewend zijn aan mooie Belgische steden!)! Cuzco groeide destijds uit tot de hoofdstad van het Incarijk, en haar naam betekent in het Quechua: ´navel´ van de Andes. Ofschoon de Conquistadores de rijke Incacultuur volledig wilden vernielen, zijn er nog heel wat Inca-overblijfselen te bewonderen in Cuzco en omstreken. Je kan ook merken dat flink wat koloniale gebouwen opgetrokken zijn met materialen van oude Incapaleizen of gebouwd zijn op Incafundamenten. Zo werd het klooster van Santo Domingo gebouwd boven op de Zonnetempel of Coricancha (´Gouden Tuin´). Het goud waarmee de Inca´s de muren hadden bedekt , werd uiteraard geplunderd door de Spanjaarden. De Inca´s gebruikten geen cement om hun muren te bouwen, doch de stenen passen perfect op elkaar, wat geen sinecure is gezien sommige stenen wel 14 hoeken hebben. Het huidige klooster is dus eigenlijk een samenraapsel van Inca- en koloniale architectuur. Echter de verschillende aardbevingen over verloop van tijd hebben wel de koloniale constructies kunnen verwoesten, maar de Incamuren bleven steeds overeind. Ook waren de Inca´s geniale astronomen en plaatsten ze hun heiligdommen volgens perfect geometrische stralen centrifugaal vanuit Cuzco. 
    De centrale plaats van Cuzco, de Plaza de Armas, is omgeven door de kathedraal (eigenlijk bestaande uit 3 kerken) en de Jezuïtenkerk La Compañia. De wijk San Blas is een oude volkswijk, met een wirwar van kronkelige straatjes en stokoude, witte huizen met blauwe deuren, luiken en balkons. Cuzco heeft vele gezellige restaurantjes en caféetjes. Ik ga het hier nu bij laten, want het is happy hour in de cross Keys Pub, dus tijd voor Pisco Sour (de nationale drank Pisco met een toevoeging van o.a. pompelmoessap)!  









    27-02-2011 om 00:00 geschreven door Katya en Joachim  


    24-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vaarwel Bolivia, hallo Peru
    Buenos tardes,

    Copacabana ligt aan de oevers van het Titicacameer, dat 8340 vierkante km meet en met zijn 3810 m het hoogst bevaarbare meer ter wereld is.
    Van op de El Calvario heuvel heb je een mooi panorama op het vriendelijke stadje. We brachten een dag wandelend door op Isla del Sol en speelden onderweg verstoppertje in het Inka-labyrint van Chinkana. We waanden ons eilandbewoner voor één nacht. Wat was het daar koud zeg! Gisteren hadden we een drukke dag. Eerst met de boot terug naar Copacabana en dan de bus naar Puno. Inderdaad, Puno ligt ook aan de oevers van het Titicacameer, maar dan aan Peruaanse zijde, wat betekent dat we afscheid hebben moeten nemen van Bolivia en de lieve serene Indiaanse bevolking. Gisterennamiddag vaarden we vanuit Puno naar de Uroseilanden, waar de bewoners ons uitlegden hoe zo´n drijvend eiland in riet wordt gemaakt. Na een lekker avondmaal in multicultureel gezelschap in een typisch lokaal eethuis in Puno, namen we de nachtbus naar Cuzco.













    24-02-2011 om 21:26 geschreven door Katya en Joachim  




    Archief per week
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 27/12-02/01 2011

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs