Net terug van Turku, de oudste stad van Finland. Deze ochtend vroeg vertrokken we met z'n vijven (Diane, Katrin, Simon een fransman en Ondrej een Tsjech) met de bus, na 2u15minuten kwamen we aan in een bewolkt Turku waar we het oude gedeelte van de stad verkenden met de erg mooie kathedraal aan de Aura rivier die er centraal staat. Vervolgens zo'n 40 minuten gewandeld om aan hét kasteel van Finland te geraken: Turku Castle vanin 1280 maar met verschillende renovaties sindsdien. Eenmaal terug in centrum van Turku, waar we maar niets echt tof vonden om even iets te drinken en te zitten, namen we de bus naar Naantali, een idyllisch havenstadje waar veel Finnen hun vakantie doorbrengen. Het busticket was duur vonden we, 4euro80, dus we hoopten maar dat het de moeite zou zijn: the Lonely Planet was alvast enthousiast.. zolang deze maar niet 'lonely' zou zijn in zijn mening. Eenmaal afgezet door de bus op een eigenaardig pleintje, liepen we door een paar charmante straatjes met oude huizen, weer velen in hout. We vroegen een paar keer naar het centrum, maar dat wist niemand liggen. 'The Church' dan maar? Met deze vraag hadden we meer succes en algauw kwamen we aan een parkje waar iets hogerop een erg mooie kerk lag (mooier dan de gerenommeerde kathedraal van Turku vonden we?) én een andere opening van het park gaf uit op een prachtige in de zon schitterende baai. Ernaartoe wandelend kregen we alsmaar meer te zien van een erg verrassend en fris haventje waar we in de late namiddagzon eindelijk even konden zitten en een koffie of thee dronken. Daarna deden we de klim naar de kerk om achter de kerk een heel mooie baai te zien liggen tussen de bomen waar duidelijk mooie zwemsteigers waren aangelegd voor in de zomer. Na hier nog even vertoeft te hebben zochten we de bushalte in Naantali weer op, om op het nippertje onze bus vanuit Turku terug naar Helsinki te halen. De terugrit was lang (in tegenstelling tot 's ochtends hadden we geen 'expressbus') maar een volle maan aan een heldere hemel vergezelde ons.
Ik denk dat ik jullie nog een update verschuldigd ben in verband met de Russische donderdag: donderdagavond was er een Russische avond georganiseerd door de internationale studentenvereniging hier. Het was erg tof iedereen van de voorbije weken weer terug te zien, ook veel mensen van onze blok hier, maar de muziek was érg slecht en je moest er maar overheen roepen. Enkel een paar Russische hits waren geslaagd.. Tegen één uur zijn we doorgegaan met een paar van rechten hier uit de blok om de volgende ochtend toch de les te halen: een les die érg saai was (door het ochtendlijke uur of door de verwaaide -doch sympathieke- assistent die ze ergens vanuit een bureau hadden geplukt en alles aflas laten we in het midden). Gisterenavond hebben Luise, één van de flatgenoten, en haar zus die enkele dagen komt logeren voor diane, Tom (een finse vriend van hen) en mij gekookt: Mexicaans met estse igrediënten. Het was n heel gezellige avond, met lachen en taallessen fins, nederlands, portugees en .. ests om af te sluiten met een spelletje 'mob', waarin iedereen rond de tafel een aparte functie heeft in de maatschappij die de rest niet weet (maffia, politie, dokter of gewoon burger) en moet zien te overleven. Mathilde en Luca van bij de rechten kwamen in de loop van de avond nog kloppen en zaten er ook even bij.
Ik las net een mailtje van Koko: ze heeft voor morgenvoormiddag weer een flee market op het oog.. In de namiddag zijn er openluchtconcerten op het eiland Suomenlinna waar we gratis naartoe kunnen met onze transportkaart, dus als het mooi weer is (zelfs met stralende zon was het er erg koud in de wind vorige keer) gaan we daar wel naartoe met een hele groep van de les.
Op het bureaublad van de computer heb ik sinds een paar dagen 3 kadertjes: één voor het uur, één voor het weer in België én één voor het weer in Finland... maar ik denk dat ik dat met het weer in België ga verwijderen aangezien de vergelijking zelden opgaat: 28° en stralende zon? Hier: 8° en overtrokken gemiddeld. Maar vandaag werd het in de namiddag toch een stralende dag!
Oh, en de appels hier.. ze zien er wat uit als sterappels.. maar smaken vaak absoluut niet! Geef mij maar een schone van boskoop of een ingrid marie!
slaapzacht & een hele mooie zondag (het wordt een zachte nacht in belgië volgens mijn schema: 12° en wat sluierbewolking)
ps: de foto's van vandaag zal ik morgen online zetten
Goodmorning! Een stralend koude ochtend hier, net een uurtje wat gelezen voor het vak dat we zo dadelijk om 10u hebben, maar alvorens te vertrekken wilde ik hier nog even aanvullen. Gisteren in de voormiddag wat opgezocht voor thesis en proberen lezen om in de namiddag even Koko's nieuw ingerichte -i.e. met de spullen gekocht op de rommelmarkt vorige week- kamer te gaan bewonderen, om vervolgens te informeren waar je Russisch visum kan aanvragen, naar het schijnt ook bij reisbureau's maar die sturen je toch door naar de ambassade precies. Onderweg kwam k een jongen van de les tegen, Gregoire, en hij bleek naar onze bibliotheek te gaan: de extra bundel voor het vak dat we nu hebben zou net zijn aangekomen om te kopïëren. Daar aangekomen bleek dat het geval te zijn en dapper begonnen we aan het sorteren van de verschillende bundels met pagina's die allemaal door elkaar zaten. Mattheo, een Italiaanse jongen uit onze les, kwam ook binnen in het kopieerlokaal, dus waren we algauw met 3 om te foeteren op de bundel, of eerder de assistent die dat zo aanbiedt. Na anderhalf uur hadden we alle drie onze nogal dikke bundel en besloten al maar wat te lezen in de bib. Daarna nog wat gaan drinken om vóór de drukte van de voetbalmatch (Finland-Duitsland heb ik me laten vertellen) aan het station te geraken, waar horden enthousiaste fans kwamen aanstromen. Op de tram (voor eerste keer tram tot aan ons gebouw genomen, is 20 min maar dan zie je ns wat anders) kreeg ik een sms om te gaan lopen binnen 10 min. Erg gehaast om dan toffe wegen te verkennen hier in de buurt. En nu moet ik me haasten naar de les! (hoewel het academisch kwartier hier toch wel altijd lijkt te worden gebruikt) liefs & nmooie dag!
Na een les deze voormiddag waarin de prof goed doorgaf, wandelden we door de regen naar onze blok met z'n 5(er blijken alsmaar meer rechtenstudenten hier op kot te zitten). In de namiddag wat gelezen, slides van ons eerste vak bekeken en op internet dingen nagekeken om af en toe Mathilde, ons buurmeisje, wat uit te leggen, ze heeft een vak europees recht dat ik in België al heb gehad. Ze is wel ontzettend lief. Tegen 18u kwam Luise binnen stormen: of ik vanavond nog vrij was? Koko zou op haar kot wat organiseren vanavond, maar dat kon eventueel ook een andere avond, dus.. zijn we met de 2 gratis tickets die Luise had naar R.E.M. gaan kijken in het Finnair stadium, naast het olympische stadium. In de gietende regen hebben we er toch wel 2,5 uur van genoten. Ik hoorde ze tevoren wel al graag, maar zou er nooit zelf iets van opgezet hebben. Ook al leek het soms alsof hun nummers in repeat stonden, toch heb k er erg veel sympathie voor gekregen: bescheiden, grappig, toffe sfeer tussen het publiek (die regen schept een band denk ik ), indrukwekkende light show, goeie stem en goede muzikanten! Mijn vingers raken net wat minder verkleumd door het typen! Slaapzacht en nmooie dag morgen X
Vandaag zouden we om tien uur les hebben, de prof van dienst (het is met gastsprekers) was echter meer dan een half uur te laat.. hij bleek dan ook geen stipte Fin te zijn, maar een Est. Hij gaf wel erg goed les waardoor het overige anderhalf uur zo voorbij vloog. 's Middags hadden we met een paar afgesproken aan het Unicafé en nog een paar mensen die ik in de les (en het half uur dat we er zaten te wachten) had leren kennen, een fransman (er zijn erg veel franse erasmusstudenten precies) en een italiaan, gingen ook mee, dus het was aan tafel weer alom kennismaken tussen iedereen. Na het eten wandelde ik met Koko mee in de richting van haar appartement om afscheid te nemen aan de bank. Ik heb dan toch maar een finse rekening geopend (gratis) en mijn eerste internettransactie ermee achter de rug. Het duurde wel even voor dat in orde was want je moest langs drie filialen: één om te openen en te registreren, een paar straten verder om geld af te halen en nog een paar straten verder om het geld op de rekening te zetten en je internet banking code te krijgen. Maar dat spaart wel 6 euro overschrijvingsgeld. In de late namiddag terug aangekomen op kot met Diana en Luise om om 18u met klasgenoot die paar verdiepen hoger woont te gaan lopen. Mijn flatmates zagen het helemaal niet zitten om mee te gaan en stiekem hoopte ik ook dat het zou blijven regenen zodat het niet zou doorgaan, maar het klaarde op tegen half zes.. Toen de bel hier ging kwamen Diana en Luise toch ns kijken en maakten ze kennis met Juca, de kleine uiterst charmante italiaan én besloten toch maar mee te gaan. Nog maar één blok verder begon het dan toch weer te regenen, gelukkig naderden we een park (nu aan de andere kant van Pasila) met wat meer beschutting. Diana kreeg al snel pijn aan een been waar ze al een tijdje last had en Luise had niet zo'n goede schoenen aan, dus zeiden ze dat ze even onder een afdak gingen zitten maar dat we gerust mochten verder gaan en hen daarna terug oppikken. Juca zette ineens een versnelling hoger en wou absoluut ergens een 'great building' laten zien. Bij elke bocht die we naderden zei hij dat hij dacht dat het daarachter lag. Na toch wel een stuk aan hoog tempo (voor hem waarschijnlijk niet) kwamen we er dan toch: een uiterst eigenaardig architecturaal gedrocht ineens tegen een mooie helling.. Het teruglopen verliep vlotter en dan terug met Diana en Luise naar ons appartement via nog een lang stuk bergop. Helemaal doorregend waren we wel blij terug te zijn. Nog extra stretchoefeningen van Diana's danslessen geleerd en nu zitten we met deuren open allemaal achter onze computers.. en er heerst een hevige discussie in de gang over Santa Claus: tijdens hun rookpauze heeft Luise Diana wijsgemaakt dat de enige echte wel echt hier is.. en Diana kan er echt niet van over dat ze dan in Portugal zeggen dat die niet bestaat.. ik denk dat ik even wat kerstmuziek van youtube opzet om hen te laten bedaren. Seffens gaan we nog even thee drinken, een paar buurmeisjes komen ook.
Waar waren we gebleven? Vrijdagavond 18u: ontmoeting met Koko aan het centraal station. Koko had zich net een nieuwe gsm aangeschaft en samen probeerden we op de bus de finse taal om te zetten in het engels.. maar er was geen beginnen aan. We vroegen een finse man die voor ons zat of hij het misschien ns wou bekijken, maar hij distantieerde zich al gauw van het toestel, gebarend dat hij er ook niet veel mee aankon. Koko bleef niet bij de pakken zitten en vroeg een stoere finse punker -ondanks luide muziek in de oren- of hij het even voor haar in het engels kon omzetten.. hij deed het, enigszins verlegen. Punkers (zo noemen ze het zelf graag, maar ze zien er vaak eerder uit als gothic's met hun lange zwarte jassen, zwarte haren, piercings en de enigszins bleke tint) vieren hier zege, net als de ruigste muziek -Lordi's hard rock Hallelujah is er niets tegen- die rustig onder de ruimgenomen term 'rock' wordt geplaatst en paradeert in de hitparade. Na een half uur babbelend op de bus door de groene noorderlijke rand van Helsinki kwamen we aan bij Katrin's appartement, net zoals vele HOAS blokken hier enigszins deprimerend van buitenaf, maar éénmaal binnen kwam een stralende avondzon ons tegemoet en.. een sterke onionsgeur. Na wat babbelen proefden we de ajuinensoep die Katrin had gemaakt (erg lekker maar erg zout ook, we hadden heel de avond dorst) en erna was er tiramisu, erg lekker, mét rum in (naar het schijnt is het ook lekker met bier..). Ik kreeg een sms'je van nog 2 belgische meisjes om af te spreken & ze kwamen ons dan oppikken bij katrin om samen naar het vuurwerk te gaan. De bus terug richting het centrum was erg vol.. met veel al ietwat dronken jongeren met in hun zakken blikjes en zelfgemixte flessen drank mee (later op de avond zou het station veranderd zijn in een waar slagveld van zatte, vnl jonge, mensen). Aangekomen in het centrum volgden we de massa in de richting van een park vanwaar je het vuurwerk goed kon zien. We zijn er nog steeds niet achter om welke reden het vuurwerk nu juist plaatsvond. Volgens een paar mensen was het voor de opening van het wereldkampioenschap voetbal, volgens 2 finnen is het typisch om op het einde van de zomer de kwade geesten weg te drijven en werd het vroeger vooral gedaan vanaan de summer cottages die sommige finnen bezitten, nog anderen zeiden "just for fun''. Maar morgen vraag 'k het aan onze tutor :) ze heeft meestal een heel heldere uitgebreide uitleg voor finse gebeurtenissen. Het vuurwerk was indrukwekkend.. én lang. Zo'n uur lang kregen we -met tussenpauzes- allerlei kleuren en vormen te zien vanop de brug waar we hadden plaatsgenomen. Op het water lagen verschillende boten die speciaal waren komen aanvaren om van het vuurwerk te genieten. De lichtjes van de boten waren erg sfeeriek en echt knap tegen de oudere brug. Na het vuurwerk wandelden we nog wat door de stad om daarna op de trappen van de bleke koningin van de nacht, de Helsinki Cathedral, nog wat te drinken en wat druiven te eten die Koko had meegebracht. We babbelden nog wat, vnl over legerdienst, het belgisch koningshuis of misschien liever de Japanse 'emperor' en z'n symbolische macht ?, over de mogelijkheid in oostenrijk te kiezen tussen legerdienst en sociale inzet en.. over het feit dat het vuurwerk toch wel erg geslaagd was. Besluitend dat we het toch wat koud kregen op de trappen, wandelden we verder naar de haven, via het esplandeparkje terug richting het station. Uit een nauw straatje kwam echter ineens erg aanstekelijke muziek, we wandelden er binnen en een golf van ambiance en feestelijke lichten kwam ons tegemoet. Het bleek om een openlucht optreden te gaan van een groep die jaren 80 covers speelt en was ingehuurd door een tof café. De ene hit na de andere galmde door het straatje. We kwamen nog enkele andere erasmussers tegen en stonden samen gezellig te luisteren en waagden ons aan enkele dans'moves' (volgens een Tsjech) op de aanstekelijk muziek. Na afloop wandelden we naar het station, waar katrin de bus nam en nog andere erasmussers en koko terug naar hun kot in het centrum wandelden. Zelf zocht ik mijn weg door een station vol dronken mensen: zwalpend als ze nog rechtop stonden -vaak ondersteund door even zatte vrienden-, ronkend als ze al op de grond waren verzeild geraakt. De trein kon je enkel op na eerst voorbij dranghekken te zijn geraakt waar mensen van de security samen met de politie iedereen controleerden. Eenmaal op de trein was het telkens opgelucht kijken als er een dronken iemand net niet naast je kwam zitten. Gelukkig kwam er een gezonde ietwat verlegen Fin zitten die de hele situatie van dronken mensen die de trein op probeerden te geraken ook maar kritisch bekeek. Hem vragende of dit de normale gang van zaken was in het weekend zei hij: "well, actually, yeah.. but today it's even worse with the fireworks". Hij vertelde nog wat over zijn Belgische collega en naar hoe ik Helsinki ervaardde zo na een paar weken. Even later stapte ik opgelucht af in Pasila om even later de deur van ons appartementje open te doen.
Zaterdagochtend! Een stralende ochtend om om negen uur met katrin en koko richting een Flee market te stappen, een lokale rommelmarkt. Tussen het rommelen tussen de standjes door hebben we ons toch wel geamuseerd, van oude leren vesten en juwelen passen over hoeden en lange vrouwenjassen tot pullovers (waar we eerste even aan roken om te zien of ze niet al te muf waren). Testend wat van apparatuur werkte en discussierend (de meesten zagen het echt als een spel) over prijzen vond Koko een oude waterkoker, wat kleren en behangpapier, Katrin een sjaal, een mixer, gordijnen en een tapijt en ik vond een pull, 2 oude kandelaars voor elk 0,50 cent, een witte sprei voor 2 euro én een mat, tevens voor 2 euro! Deze laatste twee recht van de droogkuis Mijn kamer ziet er intussen dus wat gezelliger uit om de kortere dagen tegemoet te gaan. Tegen de middag dronken we een koffie aan de rommelmarkt, genietend van een erg stralende zon en kijkend naar wat andere mensen nog aangesmeerd kregen aan de standjes; hoe ze iets gingen bekijken, nog eens herbekijken en daarna toch terugkwamen om het te kopen; hoe ze aan een ander standje iets gingen kopen om het dan uit te stallen in hun eigen standje of hoe terwijl een vrouw schoenen paste aan een kraampje haar eigen schoenen bijna werden gekocht door een andere passante... Terugwandelend naar het station namen we afscheid van elkaar, beloofden alles eerst goed te wassen eenmaal op kot aangekomen & spraken af om zondag weer om 9u aan het station te staan. Eenmaal terug op kot wachtte Diane me op: we waren net nog eens herinnerd aan de uitnodiging voor een verjaardagsfeestje van een buurmeisje. We babbelden nog wat, kuisten het appartement en richtten onze kamers wat verder in met de nieuwe aanwinsten (diana was de dag tevoren een paar dingen gaan kopen in het winkelcentrum). 's Avonds kwam Mathilde, een frans meisje, een paar keer bij ons kloppen om thee te drinken. Ze woont samen met het meisje dat het verjaardagsfeestje organiseerde en vond het daar veel te luid. Later op de avond gingen Diane en ik (Louise is voor het weekend naar huis, in Estland, maar komt vanavond met 'smokkelwaar' terug- alles zou daar zo veel goedkoper zijn) toch goeiedag zeggen op het feestje en babbelden er een uurtje met allerlei mensen. Ik kwam nog een paar mensen van de les tegen maar we gingen toch maar al gauw weer door: nogal dronken hangerige spaanse jongens maakten het er erg luidruchtig en de muziek was niet echt tof. Terug op ons appartement gingen we nog even op internet, beraadslaagden nog even over de planning van de volgende dag om vervolgens te gaan slapen. Hoewel, gaan slapen zat er niet echt in, de spaanse bende kreeg het in haar hoofd om luidkeels rondspringend en zingend het gebouw hier werkelijk te doen daveren. Tegen 2u 's nachts was het gelukkig ineens muisstil. Naar het schijnt is de politie langsgekomen.
Zondagochtend, wat leek de wekker vroeg af te gaan! Diane en ik waren al snel klaar en wachten met thee op Mathilde, die ook mee zou gaan naar het centraal station om koko en katrin op te pikken om richting Porvoo te trekken. Aan Mathilde's deur vonden we echter een briefje dat ze te moe was en dacht dat het weer niet goed genoeg zou zijn. Een uur rijden met de bus bracht ons op onze bestemming: Porvoo, het 2de oudste stadje van Finland met in het oude gedeelte mooie kasseistraatjes in een dicht middeleeuws patroon met voornamelijk houten huisjes. Centraal staat de stevige 'Porvoo Cathedral' op een heuvel, onderaan de heuvel slingert het water voorbij het stadje met aan de waterkant de bekende roodgetinte huisjes van het Porvoo-in-de-boekjes. Na een 'klim' (zo zwaar is het niet) over de hobbelige straatjes tot aan de Cathedral gingen Koko en ik even de kerk binnen, er zou binnen 5 minuten een Lutheraanse viering beginnen. Koko en ik wouden die wel volgen (we hadden net gesproken met de orgelist van het oudste orgel van Helsinki, én wat een orgel, een mooi in het wit geverfd in een heldere kerk) katrin en diana zagen dat echter niet zitten. Dus begonnen we langzaam aan de afdaling, al foto's trekkend van de mooie ruiten aan huizen van particulieren met achterin vaak een ware 'etalage' gemaakt. Ook de échte étalages mochten er met al hun charme zijn. De afdaling was knap: beneden voor ons het waren, aan de ene kant het groen dat de Cathedral omringde, aan de andere kant gekleurde houten huizen. In de zomer (= tot eind augustus) zou je dit hier ook met paard en kar kunnen doen, we vroegen ons af hoe aangenaam dat zou zijn voor paard en inzittende op deze charmante hobbelweg. Tijdens de afdaling werden we voorbijgestoken.. en wel door een coureur die heel voorzichtig zijn fiets naar beneden loodste.. op zijn mouw en broekspijp stond een bekende naam.. Eddy Merckx. We wandelden nog langs het water, trokken nog wat foto's en eenmaal terug aan een bekend punt namen koko en diana een ijsje (naar het schijnt zou het finse ijs zo lekker zijn) dat ze aan het water opaten, we keken wat naar de boten om erna nog één straat te bekijken die we nog niet hadden gedaan in Porvoo: de oude winkelstraat. Over exclusieve finse design, via ordinaire toeristisch kitch naar muf ruikende antiekwinkeltjes, .. om erna in een tof koffie en thee huis wat op te warmen en te drinken. We schreven nog wat in het gastenboek en wandelden terug naar de bushalte terwijl we wat droge finse cracottes aten met een soort gembersmaak.. Terug op de bus vielen koko en diane al gauw in slaap en katrin en ik babbelden nog wat over wat er nog allemaal te doen viel, hoe de week er zou uitzien, het landschap, poezen, paarden en honden en .. koetjes en kalfjes.
Nu ben ik al een paar uur op kot, foto's online gezet, wat opgeruimd en op skype en msn gezeten. Vanavond denk ik dat ik vroeg ga slapen, er meldt zich immers een week met 8u les aan !
Hopelijk zijn jullie tot op het einde van deze epistel geraakt zodat ik jullie van harte een heel goede week en nmooie zondagavond kan toewensen! (en scroll anders maar snel tot hier beneden om deze wensen in ontvangst te kunnen nemen)
), indrukwekkende light show, goeie stem en goede muzikanten!
Mijn kamer ziet er intussen dus wat gezelliger uit om de kortere dagen tegemoet te gaan. 
Hopelijk zijn jullie tot op het einde van deze epistel geraakt zodat ik jullie van harte een heel goede week en nmooie zondagavond kan toewensen! (en scroll anders maar snel tot hier beneden om deze wensen in ontvangst te kunnen nemen)
