Inhoud blog
  • dankuwel
  • een weekje 'o jun gwei'
  • week 24 : pingyao - peking
  • zhouzhi - huozhou
  • lanzhou - baoji
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    helder fietst naar peking

    26-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lanzhou - baoji
    zaterdag 26/7 lanzhou - rustdag

    tijdens het ontbijt komt mijn nieuwe chinese vriend mee aanschuiven aan tafel , het uitgelezen moment om hem nog wat te vragen , zoals of hij rekening houdt met ying en yang bij zijn ontbijt  ? , ja zegt hij , en waar moet je dan zoal op letten , wat hoort bij elkaar en wat niet ? ,  het verrassende antwoord is : ' dat weet ik niet , maar dit is een goeie plek dus zal het wel in orde zijn ' ,
     
    na het ontbijt naar het tourbureau , informeren of er nog andere gegadigden zijn voor de trip die ik wil maken , helaas is dat niet het geval , dus dien ik de volle pot te betalen voor de uitstap naar de binglingsi-grotten , een lange rit volgt door mooie landschappen maar ook door grauwe industrie , aankomst bij een meer , ook daar als enige passagier in het motorbootje dat me naar die fameuze grotten voert

    het meer heeft ook te lijden onder de droogte , de kapitein zoekt naar het diepste spoor , net als langs de weg is er op deze waterweg veel getoeter tussen de boten , de grotere maken wat deining die voor hevig geschok zorgen als wij erover varen

    aankomst bij de binglingsi grotten , de grotten zijn eigenlijk uitgehouwen niches in de rotswand waarin allerlei beelden zijn opgesteld , het belangrijkste van de site is echter een reuzengroot buddha-beeld , het aantrekkingspunt van deze plek , er lopen trappen van de grond tot aan zijn hoofd maar daar mag ik niet heen , jammer , ook de chinese familie waar ik mee oploop mag er niet op , ik raak met hen in gesprek en wandel ermee terug tot aan de ingang , deze terugweg loopt aan de overkant van de kloof waarin de beelden zich bevinden , vanaf deze plek zien we dat er toch mensen de tocht naar het hoofd van de buddha aan het maken zijn , 'sommige mensen mogen meer dan anderen ' is de reactie van de chinese familie , eenmaal terug aan de ingang trakteren ze nog op een ijsje met de chinese smaakvarieteit 'groene bonen'

    bij de terugweg over het meer passeren we enkele gestrande boten , zo laag staat het water dus

    belangrijke beslissing te nemen : welke weg verder volgen ? ,  ofwel via de gele rivier naar het noorden rijden en dan via datong naar peking of nog wat zuidelijker rijden richting xian en dan pas naar het noorden en naar peking , de eerste route passeert volgens de fietser die ik gister sprak terug door een stuk van de gobi woestijn en dit raadt hij af , naar het zuiden via de 316 naar tianshui is beter , ik informeer bij aankomst nog bij het tourbureau en zij raden me aan de 312 te nemen richting pingliang , om het even voor mij , beide komen in xian uit , ik kies uiteindelijk voor de laatste weg


    zondag 27/7 dingxi

    stevig ontbijt genomen , zo'n chinees ontbijt vult wel maar ik heb de indruk dat ik ook snel weer honger krijg eenmaal onderweg

    de dag begint met een stevige klim , steviger dan verwacht , en daarna continu op en neer in behoorlijke hitte en kom na een probleemloze rit in dingxi aan , de eerste plek waar ik stop om te overnachten is vol , maw ze mogen me niet accepteren en een agent wandelt met me mee naar een ander hotel waar ik blijkbaar wel mag overnachten , die 's avonds mijn gebruikelijke (maar steeds kortere?) wandeling om de spieren een andere beweging te laten doen , om me te orienteren in de plek waar ik zit en uit te pluizen in welke richting het morgen moet , gewoon de weg blijven volgen blijkt ( maar voor hoe lang ? ) 


    maandag 28/7 lengxi

    eenmaal buiten dingxi worden de pijltjes er niet duidelijker op , ik rij rechtdoor waar ik eigenlijk rechtsaf moest om dan via een viaduct links de weg weer over te rijden en verder te gaan via de 312 , maar door recente wegenwerken en oude richtingsaanwijzers en mijn koppigheid blijf ik verder rijden , de signalen waren nochthans duidelijk : de smallere weg , een spoorlijn die er niet mocht zijn , + onder dat viaduct doorgereden , mijn frank valt te laat en ik blijf dan maar doorrijden langs een verschrikkelijk lastige weg , omhoog dus , de zuurverdiende hoogtemeters worden op het eind van de dag snel tenietgedaan door enkele haarspeldbochten aan de andere kant van de berg , kom uiteindelijk in lengxi aan en  ook op de 316 , de weg aanbevolen door de fietsende chinees in lanzhou


    dinsdag 29/7 tianshui

    ferme etappe met 2 cols , passeer langs een plaats met de naam wushan , en shan betekent berg dus ... , zeer warm en het verkeer wordt steeds drukker , geen tijd om veel observaties te doen , veel te lastige rit daarvoor


    woensdag 30/7 majishan

    de majishan-grotten , nog een interessante plek het bezoeken waard , vertrek uit tianshui met de idee dat deze bezienswaardigheid niet te ver van de hoofdweg ligt , opnieuw een vergissing , ik rij richting majishan en sla daarvoor van de 316 af , na een vlakke aanloop van enkele km gaat het bergop , er zit niet voor niets een shan in de naam , tegen de middag kom ik er aan , dat is bij de ingang van het gebied waar de grotten deel van uitmaken , een man die daar werkt neemt me mee naar een overnachtingsplek , een b&b zou je kunnen zeggen , het huis van de familie bestaat uit een binnenkoer met daarrond de privevertrekken , keuken , badkamer en een extra kamer die verhuurd wordt , de eigenaar belt zijn dochter die wat engels spreekt om uit te vissen wat ik eten wil , na de maaltijd bezoek ik de grotten , zelfde principe : in een rotswand uitgehouwen niches met daarin allerlei beelden van buddha's en boddisatva's , allemaal verbonden via trapconstructies en hier mag je er wel op ,dat is precies het aantrekkingspunt van deze site me dunkt , een rustige plek van meditatie ? , neen , de chinese steken hier volop vuurwerk af , om de boze geesten af te schrikken

    's avonds informeer ik naar de weg terug , en het wordt letterlijk de weg terug , het alternatief gaat ook naar de 316 maar dan via kleine en vermoedelijk steile bergwegen


    donderdag 31/7 ?

    neem het zekere voor het onzekere en begin met de afdaling naar het punt waar ik gister van de hoofdweg afreed , onderweg begint het te regenen en serieus , eenmaal weer op de goede weg gaat het omhoog , bij de daaropvolgende afdaling doe ik het rustig aan , de weg ligt zeeer nat
    regen en bergen : geen aangename combinatie

    voortploeteren in deze omstandigheden tot ik een groepje gebouwen tegenkom in klassieke formatie : restaurants annex hotels , garages voor vrachtwagens , ga zo'n plek binnen ( een hotel nietwaar , geen garage ) , drink er wat en beslis er dan maar te blijven , het is een gemeenschappelijke kamer en hoop dat er niemand meer komt binnenvallen ,  wassen aan het kraantje , toilet in de tuin ,


    vrijdag 1/8 baoji

    rij 's ochtends mn fiets van de binnenkoer naar buiten en merk dat achterband lek is , vervangen , hang alle bagage terug , opnieuw lek (nog geen meter gereden) , nogmaals vervangen en dan toch kunnen vertrekken , onderweg nog 2* lek gereden , de laatste maal zie ik iets uit de binnenband steken , een stukje metaal , onderzoek daarna de binnenkant van de buitenband en de velg maar vind verder niets , heb ik de oorzaak gevonden ?

    zeer voorzichtig verder rijden richting baoji , stelselmatig dalend langs bergflanken met zicht op de rivier die alle kloven hier heeft gemaakt maar ook met zicht op het treinspoor en de snelweg die wordt aangelegd , verschillende zichten zijn dat , de ene keer van boven de andere keer van onder , terwijl mijn weg zich aanpast aan de omstandigheden van berg en dal volgen de nieuwe wegen hun eigen koers , dat is : geleidelijk naar beneden , berg en dal onderwerpend aan hun parcours ( viaducten of tunnels al naargelang )

    passeer de zoveelste payage , in de rij wachtende vrachtwagens zit er eentje met een speciale lading : bijenkasten , open ! , er vormen zich geleidelijk enkele bijenwolken die met de vrachtwagen mee opschuiven , ik rij erdoor en enkele volgen me (aangetrokken door mijn zoete lijfgeur of is het een bijenvariant die op andere geurtjes afkomt ?) , zolang ze rond mijn hoofd draaien is er geen probleem , maar 2 vinden hun weg onder mn t-shirt , kunnen er niet meer van onderuit en steken me , snel stoppen , van eentje vind ik de angel terug en terk die uit en verder zie ik nog een gaatje maar geen angel , zo uitgevallen ? , t-shirt gaat in de broek en zo verder , nog door enkele tunnels en dan ben je er plots uit : geen bergen meer (voorlopig toch) , vervolgens vlakke weg naar baoji

    in baoji ga ik vervolgens nog met de hulp van iemand van het hotel op zoek naar een fietswinkel om nieuwe buitenband te kopen , pas op derde plek de goede maat gevonden , ik content (voorlopig toch)


    26-08-2008 om 13:59 geschreven door helder


    22-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.yuanshanzi - lanzhou
    zaterdag 19/7 yuanshanzi

    het gaat vlot vooruit deze ochtend , passeer door de stad jiuquan , groter dan jiayuquan , die indruk maakt door de grote lanen en gebouwen , of is dat omdat ik al zolang geen grote stad meer gezien heb ?

    even voorbij qingshui stopt een auto en de inzittenden maken fotos van me , dat is de 2de keer vandaag , en het is al eerder gebeurd dat mensen stoppen om een foto te nemen en dan weer verder rijden of dat vanuit rijdende auto doen , een raar gevoel : je foto hebben in het vakantie-album 2008 van totaal onbekende mensen

    overnachting in chinees hotel , in de loop van de avond komen nog een aantal loonwerkers toe , ze parkeren er hun kleine pikdorsers op de binnenkoer van het hotel , de baas van het hotel komt ook nog eens gedag zeggen , om uit te maken waar ik eigenlijk vandaan kom , waarheen ik rij en om de fiets te bekijken , als zijn nieuwsgierigheid is voldaan vertrekt hij weer ,


    zondag 20/7 zhangye

    's ochtends samen met de loonwerkers op en vertrekken , ik op de fiets , zij op hun pikdorsers , het is oogsttijd en dat valt te merken aan het verkeer , de weg is mooi , bergaf en afwisselend open landschap en veel boom-omzoomde wegen , aangenaam om door te fietsen ,

    's middags aankomst in Linze , ga daar iets eten maar restaurant heeft rijst nog noedels , zit in een 'hotpot'-restaurant iets zoals fondue , bestel er toch , de dienster doet haar best wat engels te spreken en we komen er uit , na de maaltijd vraagt ze of ik nog iets wil , noedels bijvoorbeeld , ik begrijp het het , zoiets hadden ze daarnet toch niet ?  , de uitleg is simpel , ze willen er wel om gaan en klaarmaken voor me , ik bedank voor de moeite want heb genoeg gegeten , als ik dan betaal geef ik enkele yuan fooi , ze begrijpt niet wat ik bedoel , gaat ze ermee naar de kassa maar komt even snel weer terug , 'we hebben dit niet nodig' zegt ze , en ze geeft de enkele yuan terug


    maandag 21/7 shandan

    het wordt steeds drukker op de wegen , maar ze bollen goed , de eerste 40 km verlopen probleemloos maar daarna is het plots gedaan , het beste is er precies van af en de benen weigeren nog dienst , het doel van vandaag yongchang wordt niet bereikt , dus wordt het shandan , ik stop er eerst om te eten en vraag dan naar hotel , dat is er dus is de keuze om te blijven snel gemaakt , rust eerst wat uit en de benen voelen direct beter ( als ze niet moeten werken he ! ) , heb er goede hoop op dat het morgen beter gaat ,


    dinsdag 22/7 yongchang

    van dat goed gevoel gisteren valt niet direct iets te merken , de weg gaat lichtjes omhoog , volg verder de 312 maar die gaat over in een oprit voor de snelweg , dus alternatief te zoeken , er loopt nog een weg de stad uit en daar vind ik een oude mijlpaal met de aanduiding '312' dus denk ik weer goed te zitten , de weg verslechtert echter zienderogen tot er enkel een zandweg overblijft die tenslotte gewoonweg eindigt , links van me loopt de snelweg en rechts rijden in de verte auto's over een gewone weg , in die richting een paadje gevolgd , een droge rivierbedding over en tenslotte regelrecht door de muur gereden waarin hier op verschillende plekken een gat is gemaakt , kom uiteindelijk terug op een asfaltweg en me orienterend op de snelweg rij ik verder , uiteindelijk kom ik weer op een weg parallel aan de snelweg , na de lichte klim van deze morgen zit ik nu op het plateau van de waterscheiding , hier is het continu licht op en neer tot de afdaling aan de andere kant van het plateau wordt ingezet , met het uitzicht dat ik op deze plek heb is het duidelijk dat dit de enig correcte weg kan zijn , de 312 is dus onderbroken maar geen enkele melding daarvan langs de weg , ofwel heb ik iets niet gezien ? uiteindelijk zie ik een aanduiding naar yongchang , ik zit goed en dat is het voornaamste ,

    uit eten in yongchang , in het lege restaurant komen nog 2 gasten binnen , duidelijk geen chinezen , ze komen uit de caraiben en werken hier aan de gaspijpleiding , die werken ben ik vandaag gepasseerd (en ook al eerder veel meer naar het westen) , zij hadden me niet gezien maar anderen wel dus waren ze niet verrast me te zien en wisten ze wat ik er deed , ze zijn er zelf nog niet lang maar hebben ondertussen wel het menu van het hotel laten vertalen en daar maak ik ook dankbaar gebruik van


    woensdag 23/7 huangyangzhen

    mooi weer , aangenaam terrein , een bekend fenomeen duikt weer op , de weg is geblokkeerd , deze maal voor het inrijden van wuwei , gewoon een hoop stenen en zand en je kan niet meer verder , na een serieuze ommetoer door de stad kom ik weer uit aan de andere kant van de stad en zie ook hier dat de weg geblokkeerd is , naar de reden daarvan heb ik het raden , het blijft warm maar de woestijn is definitief voorbij , voornaamste gevolg daarvan is dat het aantal kleinere dorpjes zich sneller opvolgt en er dus gemakkelijker bevoorraad kan worden onderweg


    donderdag 24/7 yongdeng (?)

    serieuze beklimming gehad vandaag en in combinatie met de hitte is dat zweten geblazen , de beklimming eindigt weer op een plateau , een kaal geval deze keer maar daarna volgt een mooi stuk vals naar beneden langs met bomen omzoomde wegen , of dit nog lang zo zal blijven weet ik niet de bomen zijn immers allemaal gemerkt met een witte streep , volgt hier straks een kaalslag ?

    de start van de spelen nadert en dat merk ik 's avonds in het hotel : daar krijg ik na inchecken nog bezoek van politie die mijn paspoort nog eens komt controleren


    vrijdag 25/7 Lanzhou

    rij weg uit wat ik dacht dat yongdeng was , en voor de 2de keer blijkt dus dat ik eigenlijk niet wist waar ik zat , yongdeng bereik ik pas vandaag na 20tal km , de naam van de plek waar ik overnacht heb ken ik niet en stond niet op de kaart ...

    weer aangename wegen om de dag mee te starten , warm maar bergaf (met de nodige tussenklimmetjes natuurlijk)

    bij hehou is het wat zoeken naar de juiste weg naar lanzhou , hier ga ik een eerste keer over de gele rivier , vandaar langs drukke wegen en industriegebieden naar lanzhou , dit is blijkbaar het centrum van china's petroleumraffinage ,

    wordt op deze weg ingehaald door chinese fietser , hij woont in lanzhou en zal met me meerijden naar downtown lanzhou , in de verte ligt de stad al te blinken , ' in de verte ' is wel van toepassing want de stad heeft zich langs de gele rivier ontwikkelt en is dus smal maar zeer lang , het is nog een heel eind rijden tot het centrum , aan een kruispunt neemt mijn begeleider afscheid van me , downtown blijkt nu nog 5 tot 10 km verder te liggen (das dus downtown naar chinese begrippen)

    als ik het centrum bereik is het eerste wat ik doe stoppen bij een terrasje langs de gele rivier en daar even uitblazen van de inspanning , daarna volgen de laatste km door de stad naar een hotel , rij hierbij door een winkelwandelstraat maar doe dat te snel en wordt dan ook tegengehouden door agent en rij dan stapvoets verder ,

    na me geinstalleerd te hebben ga ik op zoek naar een tourorganisatie die me naar de binglinsi-grotten kan brengen , de belangrijkste bezienswaardigheid van lanzhou , het is al laat en de firma die in het hotel is gevestigd is al gesloten , een chinees spreekt me aan , hij spreekt goed engels , heeft in nieuw-zeeland gewoond (en wil zn engels wat oefenen met mij zeker?) ,  ik leg hem uit wat ik zoek en samen gaan we op stap , hij kent nog een andere plek , maar die is ook gesloten en na wat telefoontjes komen we in derde plek terecht waar we wachten op nog iemand anders die een dergelijke tour organiseert , die wachtkamer blijkt de vergaderzaal te zijn van de lokale amway-afdeling (als ik hier maar niet vertrek met een messenset ! )

    uiteindelijk draait de zoektocht op niets uit maar gaan we wel nog samen eten en wat ik ook probeer ik mag na afloop mijn deel niet betalen , ' zo maak je in china vrienden ' zegt hij

    22-08-2008 om 12:54 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.? - jiayuquan

    zaterdag 12/7 ergens te velde

    vroeg vertrekken uit hami , de hitte wat voor zijn , de eerste kilometers kan ik nog regelmatig drank en eten bijkopen

    op naar Luotuoguanzi , aan de payage aldaar de gebruikelijke vragen van de verkeerspolitie , deze keer wordt ik uitgenodigd naar hun bureau waar ik thee krijg en watermeloen , eentje van de politie zegt dat ik sterke benene moet hebben en volet daarna aan mijn arm , ik blijf wat zitten om uit te rusten en mag vervolgens mee-eten , het is al middag , het kommetje met noedels doet deugd , daarna informeer ik naar mogelijke overnachtingsplekken verderop de weg , een discussie ontspint zich tussen de agenten , volgens de een is er iets te vinden , volgens de ander niet , dus op goed geluk verder rijden en zien wat er op me afkomt (of net niet) ,

    yandun ziet er op de kaart als een plek uit waar een hotel zou kunnen zijn , maar ik rij het voorbij zonder het te beseffen , het is niet meer dan een kruispunt , de volgende plek is xingxingxia maar dat ligt nog zeer ver , dus wordt het uitkijken naar een plek om te kamperen , er zijn echter weinig beschutten plekken te vinden of iets dat uit het zicht van de weg ligt , dan kom ik bij een groepje tenten van een familie wegenwerkers , of het met de vakantie te meken heeft weet ik niet maar er woont hier effectief een familie waarvan de ouders aan de nieuwe snelweg werken , de zoon helpt mee , wat de dochter doet is niet duidelijk ,

    ik vraag hen of ik er mag kamperen en er is geen bezwaar , ze helpen me zelfs bij het opzetten van de tent en wat later mag ik zelfs mee-eten , noedels met wat vlees , zo smaakt het toch want het is ondertussen donker en er wordt niet gegeten bij kaarslicht maar bij sterrenlicht , en dat is wat op de tast


    zondag 13/7 xingxingxia

    een korte etappe maar het is weer goed warm , minder wolken dan de voorbije dagen die wat voor verfrissing kunnen zorgen , de omgeving is desolaat en het gaat omhoog , niet echt klimmen maar je voelt het wel , kom een chinese fietser tegen , hij rijdt richting urumqi en zorgt wat voor verwarring over de status van xingxingxia , stad , dorp of gewoon een naam ? , weerom spannend afwachten , het is pas bij de laatste km dat ik in de verte wat gebouwen zie , x blijkt een payage te zijn waarrond zich wat huizen , garages , winkels enz hebben gevestigd , en na wat zoeken vind ik er ook een wat ik maar chinees hotel ben gaan noemen : deur - raam - raam - deur -deur - ... enz rond een middenplein , enkele bedden op 1 kamer en het sanitair buiten


    maandag 14/7 anxi

    ochtendritueel , naar toilet , een chinees wc dus , enkele hokjes op een rij , gat in de grond , afgescheiden door laag muurtje , je ziet elkaar niet als je hurkt , geen deuren , de rij aflopen tot je een vrij plekje vindt

    het blijft warm , zwoel , kom nogmaals een chinese fietser tegen die ook naar urumqi rijdtr , blijkbaar is dat een favoriete bestemming voor chinese fietsers , hij zegt me naar dunhuang te rijden maar dat ligt me iets te veraf van mijn route , de klimmetjes zijn hier steviger dan gisteren en dat duurt zo tot in Liuyuan , het is middag en daar stop ik om wat extra calorieen op te slaan ,

    het zwoele weer vormt donkerwolken , mooi om zien : 1 zwarte plek aan de hemel en daarrond verder blauwe lucht , minder mooi is dat de onweerswolken zich boven mij ontladen , ik stop onder een treinviaduct om de regenhoesjes over de bagage te trekken en daar staat ook een vrachtwagen waarvan de chauffeur hetzelfde doet met zijn lading

    het onweer duurt niet lang en daarna is het zeer aangenaam rijden , bergaf en wind mee , de resterende km naar anxi worden in een rotvaart afgelegd , dat er hier veel wind is kun je in de omgeving van anxi ook merken aan de grote windmolenparken , en groot is ook groot in china , niet die enkele die je bij ons ziet maar letterlijk honderden

    in anxi krijg ik in het hotel de o'clock-kamer , even vrees ik na een uur buitengegooid ga worden maar dat gebeurt gelukkig niet ,


    dinsdag 15/7 qiaowan

    bij vertrek extra water meegenomen maar dat blijkt weer eens niet genoeg te zijn , tussen anxi en qiaowan is er gewoonweg niets , absolute leegte , geen bomen of struiken , en de wind is gedraaid tov van gisteren , dus nu harde wind op kop en dat de hele dag lang , de weg slingert zich rond de snelweg , veel verkeer erop is er niet tot enkele chinese motorrijders me inhalen en me wat verderop doen stoppen , veel info krijg ik niet uit hen , het volgende teken van leven is een trein die ik in de verte zie passeren , even controleren op de kaart , weg en spoor komen naar elkaar toe , het is slechts een indicatie maar qiaowan kan niet ver meer zijn ,

    groot is het uiteindelijk niet maar het heeft alles wat ik nodig heb : een winkeltje en de eigenaars ervan hebben een vrije kamer , krijg van hen de klassieke thermos en daarmee maak ik enkele potjes instantnoedels klaar , drank , eten en rusten , meer hoeft dat niet te zijn


    woensdag 16/7 onbekend

    het water in de thermos is nog warm , dus maak ik nog een potje noedels klaar , krachtvoer om de dag mee te beginnen , de eigenaars van de kamer zijn nog niet op en ik heb nog niet betaald dus laat ik maar wat geld liggen , ik ken de tarieven ondertussen 

    na enkele km kom ik in een groen gebied terecht , een verademing na de leegte van de afgelopen dagen , wat beschutting voor wind en zon , laverend langs de snelweg , en dat gedurende een 20tal km , daarna weer woestijn tot yumenchen en verder ,

    het doel van de dag is yumen , als de 312 wegloopt van de snelweg , wat hoort volgens de kaart is het vervolgens uitkijken naar dat yumen , in de eerste agglomeratie die ik tegenkom duid ik yumen aan op de kaart en de mensen knikken , ik kan er overnachten wat ik ook doe , maar heb mijn twijfels over waar ik ben , ik kan niet zo veel gereden hebben in de afgelopen uren en het lijkt me ook een beetje een te kleine plek ,

    uit eten : ik maak het 'ik wil eten'-teken in het restaurant , wordt een tafel gewezen en de thee wordt uitgeschonken (altijd en overal en gratis) , maar het blijft wachten op de menukaart , niet dat dat veel verschil uitmaakt als het er gene is met prentjes , dat blijft wat duren en uiteindelijk krijg ik geen menu maar direct het eten zelve , 2 schotels : de mija (pasta) en de klassieker ei met tomaat , vraag nog een extra pasta portie en ik kan er weer tegen


    donderdag 16/7 jiayuquan

    na enkele km deze morgen volgt de bevestiging van wat ik gisteren reeds vermoedde , dit was dus niet yumen maar een andere plek , yumen doemt nu pas op in de verte - en hoogte , de weg gaat fors omhoog , steeds met uitzicht op yumen , daar aangekomen ben ik blij hier niet te hoeven overnachten , het is een grauwe industriestad , na dit eerste moeizame deel van de dag is het nu in vrije val naar beneden , heerlijk hoe de km voorbijvliegen , na nog rond een kleiner industriestadje gereden te hebben volgen de laatste km naar jiayuquan ,

    net voor de stad passeer ik een eerste stukje van de muur en zie ik ook het fameuze fort van de stad liggen , 1 van china's topattracties

    aangekomen in het hotel vertelt de receptionist me dat er ook een duitser logeert , hij is op reis in de omgekeerde richting : van beijing naar duitsland en dat te voet ( www.thelongestway.com ) , ik bezoek hem en hij geeft me wat info over wat er nog komt en het heuglijke nieuws dat de woestijn nu zo goed als voorbij is ,


    vrijdag 17/7  jiayuquan - rustdag

    de receptionist schrijft voor mij de 3 belangrijkste bezienswaardigheden op in het chinees : het fort , de muur en de vuurtoren , hou een taxi tegen en toon het lijstje en die is direct bereid me rond te voeren , eerst naar de muur , het eindpunt ervan , en tevens het einde van de wereld voor de chinezen van toen , daarna naar de vuurtoren , ook onderdeel van de muur en tenslotte naar het fort , zeer de moeite waard , als toemaatje nog een trip naar graftombes buiten de stad , klein maar de graftekeningen zouden authentiek moeten zijn en ik krijg nog wat uitleg van de opzichter ook

    22-08-2008 om 11:33 geschreven door helder


    18-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.toksum - hami

    zaterdag 5/7 toksum

    vertrek met te weinig water op zak en dat is dom , zeer dom , tussen hier en toksum is er niets , weer de snelweg op en het blijft ongelooflijk warm en berop , tijdens die bergop (en niet ver van de top blijkt even later) die ik iets voor de eerste keer , een minibusje vertraagt om die fietser te bekijken en ik doe teken om drank , de wagen houdt in en ik krijg een flesje water aangeboden , ze rijden door maar stoppen even verderop , de familie stapt uit placeert zich aan de kant van de weg en begint aan de watermeloen , als ik ze bijhaal moet ik stoppen en mag mee-eten , ook weer zeer aangenaam en nog meer welkom dan anders , na de rest van de klim volgt de afdaling naar de vallei waarin toksum ligt ,  dit duurt wat langer dan gedacht ondanks de snelheid die ik maak , ze beginnen immers met het hertellen van de km ! zo komen er nog eens 10 bij  , net voor aankomst in de stad nog wat bijtanken in een benzinestation als ik daar vertrek blijkt mijn achterste band wat te lossen , pomp die nog wat bij maar vervang die later op de avond in het hotel (fiest mee op kamer) ,
     

    zondag 6/7 turfan

    de vlakte van turfan staat vandaag op het programma , de heetste streek van china , de fout van gisteren niet meer maken en een grote hoeveelheid drank meenemen ! , en om de hitte voor te zijn vroeg vertrekken , dat is niet voldoende , tussen toksum en turfan liggen nog een 2tal oases en de rest is woestijn , ik volg niet meer de '312' dat is een omweg  maar ga rechtstreeks door de vlakte , korter maar heter , op 60 km afstand drink ik 4 liter water en bij aankomst in turfan heb ik nog dorst , ik kom er tegen de middag aan en spendeer de rest van de dag met rusten en maak een afspraak voor de volgende dag voor een rondleiding naar de interessantste plekken rond de stad 


    maandag 7/7 turfan - rust

    vandaag me nog eens laten rondrijden , dit samen mouders werken voor de europese commissie) , op het programma staan een bezoek aan een 'authentiek' chinees dorp , de oude vesting jiaohe , de bezeklik-grotten , daar gaan we niet naar binnen want blijkbaar zijn de belangrijkste en mooiste muurschilderingen er zo'n 100 jaar geleden verwijderd door duitse , britse en franse archeologen en die zijn nu te bewonderen in berlijn , londen en parijs ! , dan weten we nog wat te doen eenmaal thuis

    we worden ook uitgenodigd bij de taxichauffeur thuis waar we druiven gepresenteerd krijgen , elk huis is uitgerust met enkele druivenranken en ook de wandelstraten in de stad worden erdoor overschaduwd ,

    finaal nog een bezoek aan het ondergrondse waterleidingssysteem waardoor smeltwater van de omringende bergen naar turfan en omgeving wordt vervoerd en waardoor het ondanks de hitte een leefbare plek is en er ook zoveel druiven en meloenen gekweekt kunnen worden


    dinsdag  8/7 shanshan

    rustige etappe , bij vertrek stop ik bij een stalletje voor water , de vrouw bekijkt mij en mijn fiets en geeft me er nog een flesje van het huis bovenop , wat wind en nog steeds warm soms wordt de hitte getemperd door wat wolken , geen lange afstand afgelegd en tegen de middag kom ik in shanshan aan , eet er eerst en beslis dan om er te blijven , goede beslissing want op de kamer van het hotel is er zelfs een pc met internetaansluiting waardoor jullie die avond weer wat te lezen hebben ,


    woensdag 9/7 km 3768 van de '312'

    nog steeds warm en weinig bevoorrading , de verstrekte info wordt wat eentonig nietwaar , leg gewoon mijn afstand af en zoek daarna naar overnachting : truckershotel , kamer voor 3 , die neem ik in zijn geheel voor mezelf


    donderdag 10/7 sandaoling

    vroeg weg , eerst stukje omhoog , daarna omlaag en vervolgens vals plat , de lastigheid zit hem in de wind ('alles went behalve de wind ' zoals ze zeggen) , verschrikkelijk hard is die hier , wordt door niets en niemandal tegenhouden , geen boom , geen struikt , geen rots , en daarbovenop gebeurt het onvermijdelijke : mijn achterband begeeft het , toegegeven ik had die de vorige dagen al kunnen vervangen maar gokte er telkens op dat die het nog een dag zou uithouden , niet dus , vervangen in de wind is geen sinecure , moet fiets haaks op de weg zetten anders vliegt die steeds omver (zo hard waaien dus) , maar moet er dan wel op letten wanneer een vrachtwagen om de hoek komt rijden , dat lukt aardig , de ene bocht links ligt op zo'n 5 km , de ander rechts op 10 km , dan weet je ook hoe lang dat vals plat zo ongeveer is , aan de top daarvan is een payage met winkel , daar stop ik om nog eens te bevoorraden , eerst heb ik er geen erg in maar er staat een fiets voor de deur en er komt iemand buitenpiepen in fietstenue , het is Jong Ho Jung , koreaan en op weg voor een reis om de wereld , geschatte duurtijd : 3 jaar , das ook de moeite , hij beveelt me sandaoling aan als overnachtingsplek , een stad die niet op de kaart staat maar groter is dan sommige plekken die er wel opstaan , na ons afscheid verbeteren de rijomstandigheden fel en bereik ik zonder al te veel moeite sandaoling , voor de rest van de middag en avond : eten en drinken en rusten


    vrijdag 11/7 hami

    als een sneltrein vooruit vandaag , het verschil met gisteren kon niet groter zijn , korte etappe over goede wegen en wind mee , tegen de middag dan ook aankomst in hami , dus veel rusten (de geplande rustdag voor morgen laat ik dan ook schieten , die kan ik beter gebruiken om de volgende km beter te spreiden ) , en dagboek bijwerken , nog altijd warm maar minder erg dan rond toksum en turfan ,

    's avonds uit eten , er zijn 2 methoden om eten te bestellen , ofwel neem je blind iets van de kaart en wacht af wat ze brengen of je duidt iets aan wat andere klanten reeds eten , de laatste methode pas ik vandaag toe , er zitten 3 andere gasten rond een schotel met groenten en reepjes vlees en dat wil ik proberen , dezelfde schotel wordt me gepresenteerd (even groot , dus niet aangepast aan het aantal personen maar ik kan veel verwerken deze dagen dus dat geeft niet) , ik draai wat rond met de stokjes , het vlees heeft duidelijk 2 verschillende kanten , 1 gladde en de ander wat meer geplooid , geribbeld en er zit een beetje een geurtje aan , ik vermoed dat het overlangs opengesneden darmen zijn , eigenlijk smaken ze nergens naar en komt de smaak van het gerecht volledig van de paprika , pimento , ui en andere kruiden en wat groenten , al bij al smaakt het helemaal niet slecht hoor en ik eet zoveel ik kan , de stukken die te veel op darm lijken laat ik wel liggen

     

    korte bijdrage voor deze week , veel woestijn dus veel te zien was er niet , vooral gefixeerd op afstand doen en in de basisbehoeften voorzien : drinken , eten , drinken , slapen , drinken en nog eens drinken ... 

    18-07-2008 om 15:28 geschreven door helder


    17-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aksu - ?
    zaterdag 28/6 aksu

    na de monsteretappe van gisteren nu wat rustiger aan , reden : de wind , die is sinds gisteravond gedraaid en daarmee is ook de verklaring gegeven waarom het gisteren zo goed en snel vooruitging

    vlakke wegen door de woestijn , warm maar regelmatig drank kunnen bijkopen onderweg , bij aankomst in aksu stoppen bij de lichten (na een hele dag rechtdoor rijden zou je dat wel eens durven vergeten ) en van rechts komt een groepje chinese wielertouristen aangereden , aan hen gevraagd waar te overnachten


    zondag 29/6 kuqa

    de dag begint mooi , opnieuw langs en door de woestijn rijden , het eerste 30-tal km uit kuqa is het aangenaam rijden , de weg is er omzoomd met bomen maar daarna volgt de leegte , geen bomen meer om de wind te breken en het blijft warm , dit blijft zo tot in de namiddag , dan verschijnen er aan de horizon onaangename dingen , zandkleurige laaghangende wolken , de wind trekt nog verder aan , krijg zand in de mond (hoewel ik die gesloten hou) en het begint te regenen , geen regen van zand maar 'gewone' regen , en geen klein beetje , geen schuilplaats te zien in de nabije omgeving , stop om regenkledij uit te halen , en dan gebeurt het , een chinees met 4*4 stopt en ik mag met hem mee , een aanbod waarover ik in deze omstandigheden niet lang hoef na te denken , alles in de koffer en mee naar kuqa of zo'n 150 km verderop , onderweg verergert de regen nog , op regelmatige plekken staan er op deze weg overstromingsplekken aangeduid en ik zie nu ook wat dit inhoudt , het water kolkt er overheen

    niet alleen wordt ik naar kuqa gevoerd , ik krijg er ook nog eens een maaltijd aangeboden door deze man , hij trakteert me achtereenvolgens op : een schotel pindanootjes in eigen nat , 1 voor 1 op te pikken met de stokjes , vervolgens een kom noedels , daarna een schotel met vis , ook te fileren met de stokjes (de kaakjes gaan er het gemakkelijkst van af) en tenslotte nog een kom met groenten en eentje met rijst , de gerechten worden niet na elkaar opgediend in de zin dat het andere pas volgt als het ene op is , neen , ik veronderstel dat ze op tafel komen naarmate dat de kok er mee klaar is , dus aan het eind van de maaltijd stonden er een 5tal schotels in een gevarieerde status van opgegeten , van half tot heel

    een dan is er het toetje van de dag : de finale van het europees kampioenschap , eerst bekijk ik de heruitzending van de 2 halve finales maar val in slaap voor de eigenlijke finale , die begint hier dan ook pas om 2 uur 's nachts


    maandag 30/6 kuqa - rust

    rustdag = eten en drinken , naar de bazaar en aan de blog werken , in het internetcafe hoef ik niet te zeggen van waar ik ben , ze kijken welke sites ik bezoek en al snel hoor ik 'belishu' vallen


    dinsdag 1/7 km 653 van de '314'

    ik rij de stad compleet verkeerd uit , volg eerst de richting treinstation , waar ik heen moet , maar ofwel zijn er 2 of ik weet niet waar heb ik een verkeerde afslag genomen maar ik kom te midden van de chinese velden terecht , na een lange omweg door het platteland kom ik eindelijk weer op een goede weg terecht , ttz een weg in de goede richting , eentje die weer op de '314' aansluit , deze aansluiting bestaat uit een benzinestation , enkele werkplaatsen voor vrachtwagens en het bijhorende truckershotel , net voor ik daar aankom stopt een taxi naast me , ik klik te laat uit de pedalen en lig tegen de grond , ditmaal uit pure vermoeidheid , de laatste km van de dag kropen voorbij en de zon stond al laag voor ik deze plek bereikte , was het daarom dat ik werd tegengehouden door de politie ? een fietser zo laat op de weg ? , enkel even kijken naar mijn paspoort , meer had het niet om het lijf ,

    blij dus onderdak gevonden te hebben in een mij ondertussen bekend etablissement , betalen per bed , primitief sanitair , s avonds nog een luchtje scheppen en wordt getrakteerd op een lichtspel : bliksem zonder geluid , zo ver dus ofwel verdampt het geluid in de woestijn


    woensdag 2/7 km 523 van de '314'

    val in herhaling : de fietscondities blijven dezelfde , een wind die gemakkelijk keert , warm , en regelmatig dorpjes waar je je kan bevoorraden m, s middags eet ik in 1 van die dorpjes , lahman is het hier veel gepresenteerde gerecht , bestaande uit pasta , groenten en een klein beetje vlees , en vooral zeer pittig , het is zo al warm maar hiervan ga je nog wat meer zweten

    in de namiddag begint de zoektocht naar overnachting , bij de eerste plek die ik vandaag vind wordt de politie erbij gehaald , zij vullen een formulier van verblijf in en bellen daarna iemand die engels spreekt om me mee te delen dat ik er niet kan blijven en dat wegens het 'environment' wat dat dan ook mag betekenen

    doorrijden dus en in het volgende dorp wordt er geen probleem van gemaakt ...


    donderdag 3/7 yanqi

    rij deze fiets uit kamer en die loopt niet vlot , de band van de fietskar is lek , rij naar buiten , en begin daar met de herstelling ervan , de eigenaar van het hotel geeft me een klein houten bankje en neemt er zelf ook een om toe te kijken hoe ik de binnenband stop , als ik daarna de lepeltjes wil gebruiken om de buitenband er weer op te leggen neemt hij het wiel uit mn bureauhanden en plooit die er zelf weer op , na dit intermezzo weer de hort op , eerst naar korla , na kashi nog eens een grote stad maar ik rij er omheen ,

    op een heuvel rond korla staat een neppagode , als grensaanduiding tussen chinees-oigoers gebied ? , de jongen die  ik gisteren in het restaurant sprak zei me dat het voorbij korla gedaan is met oigoeren

    de 314 wordt hier snelweg maar er is geen aanduiding van een alternatief dus rij ik maar door , wordt tegengehouden aan het tolhuis annex station van de verkeerspolitie en ik wordt naar de parallelle weg gebracht maar niet voor ik eerst nog wat drank meekrijg ,

    op de parallelle weg rijden doet pijn aan de ogen , zeker in vergelijking met de snelweg die ernaast loopt , die heeft een vlakker verloop en mijn weg is serieus versleten ,

    iets voor yanqi tegengehouden door oigoerse familie (d er rijden er hier dus toch nog rond ) waarmee ik watermeloen mag mee-eten


    vrijdag 4/7 km 252 van de '314'

    in tegenstelling tot kuqa rij ik deze keer wel gemakkelijk de stad uit , lang onderweg vandaag , eerst weer parallel met de snelweg maar deze weg loopt uiteindelijk over in de snelweg , geen alternatief meer , na enkele km is er politiecontrole , ga in de rij staan met mn paspoort en verwacht van de weg gestuurd te worden , er wordt slechts vluchtig naar mn pas gekeken en in plaats van de gevreesde melding krijg ik groen licht , mag verder rijden en krijg zelfs nog enkele flesjes water mee voor onderweg ! de politie , uw vriend ,

    vanaf hier is het gedaan met die zachte hellingen en klimt het stevig , wanneer ik een rustpunt bereik , een parking met een kaart van de regio en wat meloenverkopers erbovenop , informeer ik naar overnachtingsmogelijkheden de zoon van 1 van de meloennerkopers spreekt engels en volgens hem is er 'verderop' wel wat , dus daar op af , eerst nog wat klimmen en dan is het is continu dalen (gelukkig , want het bobijntje was op voor vandaag) naar een stad (?) , de eerste plek waar ik terechtkom is volzet , de 2de ook maar er is een oplossing , de bazin neemt me mee naar de keuken en vandaar naar de bergplaats naast de keuken , daar staat nog een bed bedekt met rommel (geen vuilnis maar lege kartonnen dozen, oude matrassen) , dit wordt opgeruimd en voila er is een bed voor mij , slapen is wat lastiger als er regelmatig wat drank uit de frigo wordt gehaald in mijn 'kamer' maar dat nemen we er maar bij ...

    17-07-2008 om 15:29 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sary-tass - aqal

    zaterdag 21/6 sary tass - rust

    na de inspanningen van de vorige dag(en) ben ik toe aan wat rust en wat aanpassen aan de hoogte kan ook geen kwaad , mijn beslissing om te blijven wordt nog bevestigd door het buitje dat in de loop van de dag valt , en voor jullie schrijf ik mijn dagboek vol met de gebeurtenissen van de vorige weken , want dat had wat achterstand opgelopen


    zondag 22/6 ishkertam

    mooi weer deze ochtend , vanachter glas , buiten is het frissen en er hangt wat ijs aan de fiets , bevroren dauw denk ik , dan maar terug de lange broek aan , het ontbijt is hetzelfde als het avondeten van gisteren : soep met een been in ,

    de laatste rechte lijn (mja recht) naar china , ongeveer 75 km over slechte wegen , neem onderweg nog laatste indrukken van kirgizie in me op , het landschap waar ik doorheen rij en reed is zeer indrukwekkend , hier met uitzicht op de uitlopers van het pamirgebergte , en stop dan ook regelmatig om rond te kijken en te eten en drinken , de slechte wegen betekenen wel dat ik geen snelheid kan maken bij het afdalen , normaal de 'beloning' voor een beklimming ,  en het is ook hier continu spoorzoeken , wat niet steeds lukt en nog eens voor een valpartij zorgt ,

    tijdens een van die pauzes komt een jongen op paard langs de helling waarop ik sta uit te kijken omhoog , een echte kirgische sheepboy

    er ontwikkelen zich enkele donkere wolken en dat bijna op ooghoogte , maar ik rij er rond en heb er geen last van

    controle bij het inrijden van de grenszone (nog niet de grens zelf) tussen kirgizie en china waar mijn passage wordt genoteerd , van dan af is het asfalt

    in nura , het laatste dorp voor de grens wordt ik bij navraag voor overnachting doorverwezen naar de grens 'ishkertam' enkele km verderop daar is een gastinitsa

    ishkertam zelf blijkt een woonwagenkamp te zijn en de grens is toe , het is al na 5 uur en hier is geen 24/24 dienst (of is het omdat het zondag is?) , was toch niet van plan vandaag al de grens over te steken dus dat geeft niet , morgen gaat het open gebaart een jongen waaraan ik vraag waar de gastinitsa is , ipv me daar naar toe te brengen neemt hij me mee naar de woonwagen van zijn familie , dan moet het maar zo denk ik , nog een ervaring erbij

    de fiets kan in de 'garag' (geen spellingsfout , enkel om de uitspraak - weer op zn russisch - wat te leiden) , maar ipv die er direct in te zetten neemt de oudere broer van de jongen hem uit mn handen en rijdt er nog en toertje mee , dat kan ik maar matig apprecieren en ik geef hem een tik met mijn gids over de zijderoute (een stevige dikke) , en voor er daar commentaar op komt , ik doe niet anders dan zij hier onderling in kirgizie , ze vloeken , ze tieren , ze slaan , en dan moet ik dingen doen die ik echt niet wel doen ...

    de woonwagen heeft 2 kamers , in 1 staat de stoof , wordt er gegeten (noedelsoep) en slapen de moeder en dochter , in de ander slapen de zonen , en ik dus , vader komt niet in beeld , s nachts probeert 1 van de kleine gasten bij mij onder de lakens te kruipen , ik kan me niet wassen en slaap met koersbroek en trui aan , de hygiene is gene vetten , de 2de zoon (diegene die me hierheen gebracht heeft) trekt s avonds zijn broekspijpen omhoog en begint aan enkele puisten rond zijn knieen te krabben : als ik hier maar niets opdoe (krijgen jullie ook al kriebels als je dit leest ? , stel je dan voor dat je ertussen zit !)


    maandag 23/6 kansu

    om 9 uur gaat de grens open maar eerst nog ontbijt , zelfde principe als in sary-tass , zelfde eten als gisteravond

    wassen = wat water tegen hoofd en nek pletsen en dat is het , toilet nodig ? : ga naar de overkant van de straat

    op weg van mijn verblijf naar de grens passeer ik het echte hotel ...

    kirgisische grenscontrole is eerst registreren daarna naar de dokter vervolgens douane (niets moeten openen , geen gescan) en finaal de 'uit'-stempel , daarna nog 2 maal paspoort laten tonen aan soldaten waarna enkele km niemandsland volgen ,

    de eerste chinezen die ik tegenkom , soldaten , tonen direct hun mercantielste kant , ze willen geld wisselen , maar van het woord dollar hebben ze nog niet gehoord , ik zal het maar via de officiele weg doen zeker

    1ste controle in china , de bagage wordt oppervlakkig doorgenomen en er wordt een copietje van mijn paspoort genomen , daarna verderrijden naar sinhana , de echte grensovergang en ook hier geen problemen bij de uitgang van het transitgebouw staat een soldaat die een laatste keer paspoort bekijkt waarna een 'welcome to china' volgt , voila , we zijn er !

    buiten wordt ik aangesproken door een man , mijn vooringenomenheid (door ervaring aan andere grensposten) blijkt ongegrond , het is deze keer geen geldwisselaar maar een gids die hier op klanten wacht , of ik soms enkele duitse touristen ben tegengekomen op weg hiernaartoe , jammer genoeg kan ik hem niet helpen , hij geeft me nog zijn kaartje in het geval ik hulp nodig zou hebben

    nuttig mijn eerste chinese maaltijd op chinese grond en dan op stap over de goede chinese wegen , zachtjes dalen en klimmen , een verademing na het geploeter van de laatste dagen , het gaat goed vooruit en geraak tot in kansu waar ik nogmaals eet en kan overnachten in een hotel(?) , er staan 2 bedden in de kamer , 1 ervan is een biljarttafel waarvan de poten zijn afgezaagd en met een dunne matras erop , ben blij onderdak te zijn want s nachts is er een stormwind


    dinsdag 24/6 kashi

    zelfde scenario als gisteren : goed weer , wind mee , meer dalen dan stijgen , regelmatig stoppen om wat te eten en te drinken
    bij aankomst in kashi spreekt een jongen op een brommertje mee aan (wat opvalt : veel electrische (fiets)brommertjes hier) , hij rijdt me voor naar een hotel , daar aangekomen wandelen 2 touristen net naar buiten , we zeggen hallo , eerst in het engels maar dan blijkt dat we eigenlijk niet zo ver van elkaar wonen , het zijn Chris en Hans uit Kortrijk , indien afgesproken was het onmogelijk geweest elkaar zo op de minuut tegen te komen , zij reizen in china hun zoon en vriendin achterna , die zijn op reis van india naar belgie en trekken momenteel door china , we hebben een aangename babbel en later op de avond nogmaals als ik hen tref in het restaurant , na was- en scheerbeurt herkent Chris me bijna niet meer , ik moet er proper uitgezien hebben bij aankomst !


    woensdag 25/6 kashi - rustdag

    veel heeft deze dag niet om het lijf , wat rondwandelen in de stad , dagboek en blog bijwerken , uitrusten , veel eten en drinken


    donderdag 25/6 kilometer 1315 van de '314'

    de '314' is geen snelweg maar er zijn toch payageposten , ik passeer er 2 , bij de eerste doet de juffrouw teken dat ik de fietsweg moet nemen die naast het complex loopt maar dat is een aarden weg en ik moet terugrijden daarvoor ( ben de toegang ertoe op dat moment al voorbij ) dus rij ik door , lach en zwaai terug naar die juffrouw

    voortduren een glooiende weg , nooit hard klimmen en ik hoef ook niet terug te schakelen naar de kleinste plaat vooraan , de wind is speels , nu eens mee dan weer tegen  veel opzij en in de loop van de dag wakkert die aan , ook wat wolken die voor verfrissing zorgen , geen direct zonlicht , maar al bij al vallen de omstandigheden mee + voortdurend water kopen waar mogelijk ,

    wanneer het moment gekomen is om overnachting te zoeken kom ik aan een kruispunt van wegen , koop er eerst wat drank en 1 van de omstaanders doet teken of ik wil slapen , er is een hotel maar om te zeggen waar het is wil hij 5 yuan , daar doe ik niet aan mee , ondertussen giet ik mijn flesjes water leeg in de bidons en geef de lege flesjes aan een jongen die er voor de recyclage zorgt , als ik dan aan hem vraag waar het hotel is brengt hij me er zonder probleem heen , ga binnen met het woorden- en zinnetjeslijstje van Djing (van de plaatselijke chinees) en het werkt ! , de man begrijpt me en er is nog een kamer vrij , die heeft 2 bedden , 1 bed kost 20 yuan maar dan met het risico dat er in de loop van de avond een kamergenoot bijkomt , wil je dit risico niet dan betaal je de 2 bedden , wat ik doe

    het woordenlijstje gebruik ik vervolgens nog eens om eten te bestellen , ik duid de woorden 'pasta' , 'groeten' en 'vlees' aan en verwacht een schotel met deze 3 ingredienten , een eerst schotel komt bestaande uit groenten en iets wat op pasta lijkt , geen vlees dus maar niet getreurd we kunnen daar tegen , als deze schotel bijna op is volgt er een tweede , bestaande uit vlees (soort stoofvlees) en aardappelen , als die voor de helft op is dan volgt , en dat zal ondertussen geen verrassing zijn , de pastaschotel : een kom noedels , daar heb ik eigenlijk het meest nood aan , dus de rest laat ik staan en eet deze laatste schotel nog volledig op


    vrijdag 27/6 aqal

    de condities zijn goed , wind mee ( pas te merken als ik stilsta ) , eten goed en voldoende water bij me , de bevoorradingspunten zijn wel schaarser dan gisteren , en goede wegen , steeds op en af en kan regelmatig de grote plaat opleggen , tegen de avond is het beste er wel van af en zie ik uit naar het aqal van op de kaart , zie voor me hoe de weg onder de spoorweg doorrijdt terwijl dit volgens de kaart pas na aqal gebeurt , ben ik er ongemerkt voorbijgereden ? , is het zo klein ? , wordt het dan kamperen vanavond ? , net voor de kruising weg-spoorweg is er een payage en daar vraag ik het nog eens , aqal blijkt - gelukkig voor mij - net wat verderop te liggen en er is overnachting mogelijk van het zelfde type als gisteren ,  

    17-07-2008 om 14:25 geschreven door helder


    08-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fotos uzbekistan
    robert mccutcheon op weg naar tadjikistan





    ayranverkoopstertje ' melk de witte motor ' , dus nog wat energie opdoen tijdens de beklimming van de kamchik



    als ik hier maar weggeraak



    in andijan , op het huwelijksontbijt





    afscheid van de familie in andijan





    08-07-2008 om 16:46 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fotos kirgizie

    stof vreten in kirgizie



    bis





    in de onderste overnachtte ik , in de bovenste woonde de familie , de hunne heeft een schoorsteen , de mijne niet

    onderweg een graantje meepikken bij enkele chauffeurs





    en nog wat impressies





    08-07-2008 om 16:42 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fotos kirgizie 2

    langs de gulcho-rivier :



    skoon he :



    in kolduk



    vertrekken uit kolduk



    geraak niet wijs uit de chinese instructies , dus kopjes scheefhouden voor deze foto van kirgische neringdoenders (ook wel kleine zelfstandigen genoemd)



    en hun winkel



    de snotneuzen vragen hier zelf om gefotografeerd te worden



    en daar maak ik gebruik van om nog enkele yurten te fotograferen

    08-07-2008 om 16:37 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fotos kirgizie 3

    enkele sfeerbeelden :





    zicht op de taldyk-pas , in verschillende etappes :











    zeer in de verte sary-tass , en daarachter een uitloper van de pamir-bergen (of zijn het al de pamirs ?)

    08-07-2008 om 16:32 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.angren - sary-tass

    zaterdag 14/6 angren

    enkele km buiten toshkent stopt aan verkeerslichten een fietser naast me , het is een amerikaan , robert mccutcheon , op weg naar tadsjikistan , lang is hij nog niet onderweg want hij werkt op de amerikaanse ambassade in toshkent en deze morgen vertrokken voor een weekje fietsen

    na deze ontmoeting en de daaropvolgende associatie ambassade - visums -  paspoort bedenk ik dat ik mijn paspoort dezo morgen vergeten ben in het hotel , controleren en zoeken in bagage hoeft niet , ik ben het zeker , gisteravond afgegeven aan de receptie maar deze morgen niet teruggekregen , stop in toytera en vandaar met taxi over en weer naar hotel om paspoort op te halen

    overnachten in angren in de 'suite' van het hotel , ttz de enige kamer voor 1 persoon , de andere kamer wordt gedeeld door 3 mannen , fiets gaat mee op de kamer , zo kan ik er nog wat aan werken (nieuwe remmen vooraan ) , geen warm water , dan maak ik maar gebruik van zonne-energie , de fles water die ik nog heb en gedurende de dag goed is opgewarmd meng ik met het koude kraantjeswater en het resultaat is best aangenaam om me mee te wassen

    groene opmerking : met zo veel zon verwacht je dat ze er hier meer gebruik van zouden maken maar er zijn weinig zonne-boilers of zonnepanelen op de daken te bespeuren , idem in turkmenistan en iran , in turkije daarentegen zie je ze frequent


    zondag 15/6 baghdad (qoqand)

    vroeg weg want er staat een lange etappe op het programma en er is een col te beklimmen , de kamchik , lastig ding met militaire controle nabij de top , er liggen 2 tunnels en die zijn van strategisch belang zeker , moet daar paspoort tonen (deze keer niet vergeten) en als ik mijn stuurtas open ziet die militair ook mijn camera , die wordt ook gecontroleerd , neen , geen fotos genomen van de tunnels of omgeving dus dat zit goed , de afdaling verloopt via geaccidenteerd terrein en ik verlies enkele keren bagage , tent en slaapmatje bind ik uiteindelijk maar vast op fietskar ipv de bagagedrager en het euvel is verholpen ,

    rond qoqand op zoek naar het adres gekregen in toshkent , na wat omwegen kom ik in een dorp terecht dat s'anderendaags nabij baghdad blijkt te liggen

    onderdak en eten bij de kennissen van de toshkentse familie , slapen gebeurt buiten op de divan , s avonds engelse woordjes raden via constructies als ' i in one room - you in next room - how speak ? ' het gezochte woord bleek in dit geval 'neighbour' te zijn


    maandag 16/6 andijan

    geknoei om weg te geraken uit baghdad en omgeving (er zijn er nog) , rij via maghilan naar andijan , niet de kortste weg , bij de politiecontrolepost voor andijan hoor ik de ene agent tegen de andere het woord sigaretten laten vallen , maar die wuift het weg , en na wat info gevraagd te hebben over adres waar ik heen moet (opnieuw bekomen via de familie in toshkent ) kan ik verder ,

    wanneer ik bij het adres aangekomen ben blijkt het geen woonhuis te zijn maar een overheidsgebouw , waar dat familielid werkt , ondertussen komen er enkele nieuwsgierigen op me af , een jongeman spreekt me aan in goed engels , ondertussen is het familielid ook afgekomen , hij werkt voor de provincie (of het district of hoe ze het hier ook noemen) en als we (ik , de jongeman en een vriend van hem en dat familielid) op een bankje gaan zitten debiteert hij eerst nog wat statistieken over stad en streek en vraagt dan wat hij voor me kan doen , 'ik ben op zoek naar overnachting' , de jongeman antwoordt het eerst 'ofwel ga je op hotel ofwel kom je mee met mij ' , dat aanbod laat ik niet schieten en we vertrekken naar zijn huis maar niet vooraleer er nog een copietje wordt genomen van mijn paspoort , ze hebben wel graag touristen volgens  het gouvernement maar toch maar eens controleren welke vis ze aan de haak hebben

    bij de jongen thuis kan ik me verfrissen waarna de watermeloen volgt , eten gebeurt buitenshuis want de vader is niet thuis , en als dat het geval is nodigt moeder haar zus uit en dan 'zitten ze hier de hele avond te kwetteren' dixit de jongen , en dat verdraagt hij niet zo goed  , dus de stad in , uit eten , de vrienden opzoeken plus een bezoekje aan de plaatselijke bezienswaardigheden , op het eind van de avond stelt hij nog voor om morgenvroeg mee te gaan naar een bruiloft waarvoor hij is uitgenodigd , ik  moet morgen niet heel veel km doen , doel is dan osh , dus ook dit voorstel aanvaard ik


    dinsdag 17/6 osh

    word wakker gemaakt , tijd om te vertrekken naar de bruiloft , mijn hemd gekregen in toshkent komt nu goed van pas en het wordt zelfs nog even gestreken ook ,

    een uzbeekse bruiloft begint s morgens met een ontbijt voor vrienden , kenissen , geburen en die kunnen-mogen op hun beurt mensen uitnodigen , en door dit gebruik ben ik dus ook van de partij , in een glimp zie ik de bruidegom , van de bruid is nog geen sprake want eerst komen de mannen aan de beurt en daarna pas volgt het ontbijtgedeelte voor de vrouwen , vervolgens is er s middags de eigenlijke huwelijksceremonie en dan nog een avondfeest , maar tegen dan ben ik al lang vertrokken

    voor het ontbijt staan er rijkelijk gedekte tafels klaar , fruit , koekjes , soort charcuterie , snoep en aan elke gast afzonderlijk worden nog eens 3 gerechten geserveerd : samsa (de kleinere versie) , een bouillonsoep en plov , na een klein half uur vertrekken we en hij voert me nog eens naar het nieuwe huis dat zijn ouders bouwen , met extra kamers voor hem en zijn toekomstige , blijkbaar staat hij ook op trouwen - met een meisje gekozen door zijn ouders - en dan is het traditie dat zij intrekt bij hem en zijn ouders , hij is nu eenmaal de oudste thuis

    op naar de volgende attractie : het babur-park , een site met een mausoleum voor die babur met een pretpark eromheen , hij troont me er met enige trots doorheen , maar met dit soort attracties trek je bij ons al lang geen volk meer , vandaar terug naar zijn thuis waar ik me klaarmaak voor vertrek , bij afscheid krijg ik nog een brood mee voor onderweg

    t is met dit soort verhalen dat ik de blog moet vullen want over de trip naar de grens met kirgizie : geen ander nieuws dan : t is heet

    grenscontrole uzbekistan : vul het douaneformulier naar waarheid in , maw ik heb nu meer dollars bij me dan toen ik het land binnenkwam , dus daarover ondervraagd haal ik mn bankkaart boven 'is het je eigen geld?' vragen ze nog , 'ja' , ze vragen niet om een bewijs , een bankafschrift of zo en het is in orde , volgens de reisgidsen moet je voor elke overnachting kunnen aantonen waar dat was via een bewijs uitgeschreven door b&b of hotel maar ook daar wordt niet om gevraagd , enkel wanneer de bagage doorscand wordt zijn er enkele vragen omtrent reservefietsketting en die buizen - de tentstokken - die in de ene zak zitten

    aan de kirgische kant geen bagagecontrole , stempel op visum en ik mag verder 'welkom in osh' zegt de grenswacht nog


    woensdag 18/6 chyrchyk-pas

    enkele km buiten osh houdt de weg op , geen asfalt meer , enkel nog steenbrokken en zand , wreed lastig om te rijden en ik ontspoor en lig tegen de grond , zonder erg , middageten bij een truckersrestaurant waar ook enkele chinese vrachtwagens staan , bij afrekenen vertelt 1 van de chauffeurs (kirgiez , nt 1 vd chinezen) me dat de weg zo blijft tot aan de grens met china , en dat is nog ver , hij stelt me voor met hem mee te rijden maar daar ga ik niet op in

    het blijft warm en winderig , het ziet er niet naar uit dat ik mijn doel voor vandaag - gulcho - ga bereiken , ik bereik uiteindelijk een bord met de vermelding chyrchyk-pas en denk dat ik er ben , maar sta psas aan de voet ervan en gulcho ligt nog een eind eroverheen , begin toch maar aan de beklimming , ploeter verder en kijk uit naar een overnachtingsplek voor zover ik nog uit mijn ogen kan zien , kom uiteindelijk bij een kioskje aan , het is al laat , enkele klanten spreken engels , ik vraag of ik er kan overnachten , het is een plek waar enkele yurten staan , misschien mag de mijne er wel bij , een van klanten wijst wat verderop en zegt 'neem het hotel' , 'welk hotel?' , 'dat daar ! ' en hij wijst opnieuw en denkt waarschijnlijk die ziet niet goed , het blijkt een yurt te zijn , model toerist , en voor 3$ kan ik er slapen , dat doe ik dan maar en ben blij onder dak te zijn

    dat het een toeristenyurt is blijkt uit de franjes aan de binnenkant , het verschil merk ik als ik even later naar een andere yurt ga om warm water , daar krijg ik nog wat brood en yoghurt en smetana (ook een melkproduct) aangeboden , deze yurt is gevuld met emmers yoghurt en melk enz , en het is allemaal 'natural' (niet op zn engels maar russisch uitspreken) , maw niet gepasturiseerd , niet gehomoniseerd , nt ge-uht-iseerd en wat ze er nog allemaal bij ons mee doen , maar het smaakt

    s nachts steek ik mn eigen voedselvoorraad wat steviger weg na wat gepiep rond mijn hoofd ...


    donderdag 19/7 kolduk

    als ik me s morgens klaarmaak stopt een 4*4 die uit de andere richting komt , een koppel uit duitsland

    uiteindelijk blijkt de pas niet meer zo ver weg geweest te zijn , na 1,5 km kan ik aan de afdaling naar gulcho beginnen , daar eten voor middag (om 11 uur) de vader en zoon nemen hun ontbijt met mij aan tafel , ze zijn nog niet lang op , de lakens liggen nog op de bank aan de andere kant van de tafel

    na gulcho ligt nog een guesthouse , de duitsers hadden me dat verteld maar dit was gisteravond zeker niet meer haalbaar geweest , zelfs al blijkt de weg enkele km voor gulcho toch geasfalteerd te zijn , echt bollen doet het niet wegens de tegenwind

    stop een 2de keer om te eten , ditmaal uitgenodigd bij wegenwerken waar de middagmaaltijd net wordt uitgedeeld :  yoghurt met rijst , bonen en brood , het zijn turken die hier aan de weg timmeren , 2 maanden in kirgizie en dan weer terug voor enkele weken en zo op en af

    aankomst in kolduk , in de regen , informeer naar een gastinitsa oftewel hotel maar dat blijkt er niet te zijn , dus ... een jongetje leidt me mee naar zijn huis waar ik weer gast ben , wordt geinstalleerd in de tv-kamer , alle zenders bereikbaar via de 'spoetnik' maar vooral muziekzenders zoals mtv-russia krijgen de voorkeur, waar thee , brood , een soort oliebollen , smetana en vlees (koeiegehakt denk ik) volgen , het is een moeizaam gesprek maar zo blijven we bezig

    s avonds komt de vader thuis (beetje dronken) , hij eet ook nog wat , en waar ik het vlees van daarnet met het lepeltje op mijn brood scheptje eet hij het direct van het lepeltje , hij schept daarna nog eens en presenteert het dan aan mij , alsof hij een baby te eten wil geven , neen dank u , ik heb genoeg gegeten ( vooral niet met die druppel speeksel van jouw vorige hap die er nog aanhangt )

    langs het tuinpad van mijn jonge gastheer gaat het langs de kartouchkas  en fruitbomen vervolgens naar het kleinste kamertje aan het eind van de tuin , met een fenomenaal uitzicht over rivier en omringende bergen , dit weglokmanoeuvre om de bedden in de tv-kamer op te maken waar de jongen en ik slapen maar niet vooraleer er nog enkele fotos worden genomen met de familie , de vader met zijn arm stevig om mij heen


    vrijdag 20/6 sary-tass

    goed geslapen, het ontbijt wordt opnieuw gepresenteerd door de zijn , bij afscheid van de familie neem ik ditmaal enkele fotos

    net als gisteren is de weg in alle staten : van asfalt tot steenslag en alle varianten ertussen , nog eens middageten in een truckerscafe waar ik informeer naar de afstanden , eerst nog 20 km naar de pas van de dag en daarna 15 naar sary-tass

    na het restaurant volgt een lang eind vals plat met wind tegen en moeizaam vooruit , en dan volgt de beklimming naar de taldyk-pas het geografische hoogtepunt van de reis , 3600 meter en een struts , over slechte weg , regelmatig stoppen om wat op adem te komen , de scherpste stukken te voet maar meter na meter komen we er , er stopt nog een vrachtwagen die me mee wil nemen maar ik weiger , wordt nog gepasseerd door een italiaanse 4*4 die niet stopt , maar ik meen ze al eerder tegengekomen te zijn in uzbekistan , en dan zie je in de verder zo'n paaltje annex monument opdoemen die de pas markeert , oeoeoef

    de afdaling verloopt in 2 delen met daartussenin , ja , weer een stukje omhoog , bijlange na niet steil maar o zo moeizaam en pijnlijk voor de benen , eenmaal dag voorbij gaat het in rechte en dalende lijn naar sary-tass waar ik nog eens sinds lang de grootste vitesse kan opleggen , de laatste km vliegen nu voorbij , een laatste bocht en daar ligt inderdaad sary-tass met daarachter een indrukwekkend en mooi gebergte , ik vermoed de chong-alau keten

    in s.t. vragen naar de gastinitsa , iemand gaat me voor naar een huis waar devrouw engels spreekt , ze is hier momenteel terug bij haar ouders maar normaal woont/studeert ze in osh , het is een gasthuis , geen hotel wat betekent dat we met zn 4en in dezelfde kamer slapen , ik krijg mijn plekje toegewezen en val zo in slaap

    08-07-2008 om 14:57 geschreven door helder


    30-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kattaqorghan - toshkent
    zaterdag 7/6 kattaqorghan

    zelfde schema als gisteren : warm en wind tegen maar ik kom zonder kleerscheuren in kattaqorghan aan , iets nieuws in uzbekistan : politiecontroles aan provinciegrenzen en voor grote agglomeraties , bij deze controleposten is er steeds oook wat neringdoenerij , bij een ervan stop ik voor drank , direct wat volk om me heen voor mijn verhaal , 1 ervan is een imam of zoiets , ik moet mijn handen uitsteken  , de rest van de omstaanders doet dat ook , hij spreekt een gebed uit en daarna moet ik met mijn handen over ;ijn gezicht gaan (zonder het aan te raken) , voila , ik ben gezegend , er kan me nu niets meer gebeuren

    in kattaqorghan zelf eerst op visite bij een man , kamol genaamd , waaraan ik de weg vraag :  fruit , koekjes , thee , daarna roerei met tomaat en brood , snoepjes en als dank val ik in slaap , wanneer ik wakker wordt is kamol aan het werken in zijn tuin , dus daar nog eens een rondleiding doorheen waarna hij me voorrijdt naar het hotel in de stad , dit blijkt echter geen toelating te hebben om vreemden te herbergen , er volgt wat discussie tussen kamol en de uitbaters en dan komt nog iemand bij staan die zich er ook in mengt en enkele telefoontjes slaat maar zonder resultaat , ik mag er niet in , geen probleem zegt die laatste man , kom dan maar mee met mij

    eerste prive-onderdak in uzbekistan , kamol komt mee , hij is nu ook gast en laat zich bedienen , thee , fruit , snoep en later op de avond nog kip en groeten , de dochter van de familie spreekt wat engels maar niet genoeg om het gesprek echt te doen vlotten , zij belt regelmatig met iemand anders om het een en ander te laten vertalen en zo komen we er toch nog uit , wat later komt een dronken familielid binnengevallen en mijn gastheer is een beetje gegeneerd 'tijd om te gaan slapen nietwaar?' , geen probleem voor mij zo kan ik er wat vroeger in


    zondag 8/6 samarqand

    uitgebreid ontbijt , met een soort verloren brood oftewel 'klakkoarts' maar dan in kubussen gesneden , het gesprek van gisteren wordt verdergezet , de vrouw informeert nog eens welke richting ik uit ga en geeft me het telefoonnummer en adres van haar zus in toshkent , ze zal haar bellen om haar te informeren over mijn  komst ( zo gemakkelijk gaat dat dus ) , enkele fotos ter afscheid en we zijn weer op weg ,

    buiten de wind niets te melden over de etappe , enkel dat bij aankomst in samarqand mijn orientatie het laat afweten en het een poosje duurt vooraleer ik de b&b van mijn keuze gevonden heb , daar maak ik kennis met 2 fransen en een zwitser , 1 van de fransen is ook met de fiets , een ligfiets

    maak nog een wandeling naar het registan - het centrale plein van de stad - beklim er een minaret en maak er kennis met een student die zijn gidsdiensten aanbiedt voor de volgende dag


    maandag 9/6 samarqand - rustdag

    vandaag dus de belangrijkste bezienswaardigheden bezocht van de stad met de student van gisteren samen met een duits/zwitsers koppel , en daarna nog samen iets gaan eten , het is zo heet dan mijn ijsje van haar stokje valt ...


    dinsdag 10/6 jizzakh

    waarom ik een aparte vermelding maak voor deze dag , omdat ik dat totnutoe voor elke dag gedaan heb zeker ? , maw , niets te zeggen over deze dag behalve rijen rijen rijen


    woensdag 11/6 gulistan

    de rechte weg van jizzakh naar toshkent is enkel op kaart recht , er zijn blijkbaar problemen tussen uzbekistan en kazachstan , dus heeft de laatste hun stuk weg afgesloten , dus mag iedereen een omweg maken rond dat stukje uitgestulpt kazachstan , net in gulistan nog wat drank inslaan en daar moet ik met de hele familie op de foto en daarna nog eens met elk apart ,

    op hotel , daar wordt me geduldig het verschil uitgelegd tussen de rode en de blauwe kraan in de badkamer


    donderdag 12/6 toshkent

    ergens onderweg wordt ik ingehaald door een 4x4 met duitse nummerplaat , die had ik zien staan voor de b&b in samarqand maar de mensen zelf niet gesproken , dat gebeurt nu dus , we wensen elkaar nog een goede reis , zij via kazachstan en rusland terug naar duitsland en we rijden verder , zeer regelmatig stoppen om te eten en te drinken , ik val in herhaling maar het is zeer warm en de wind blijft op kop , maar ten langen leste kom ik toch in toshkent aan , daar op zoek naar de familie van het gastgezin in kattagorghan , na wat zoekwerk kom ik aan bij het appartement van de familie waar de zus van de gastvrouw + haar dochter + 2 nichtjes van haar wonen , 1 van die nichtjes spreekt engels en was diegene die de vertaling deed aan de telefoon in kattaqorghan (iedereen nog mee ?) , s avonds plov en fruit en snoep , en ook hier krijg ik adressen voor volgende plekken : eentje in qoqand en eentje in andijan , en als toemaatje krijg ik nog wat geschenken ('aandenken') : een sjaal voor mijn zus , een stuk atlas-stof (met het nationale patroon) voor moeder en voor mezelf : een hemd !

    vrijdag 13/6 toshkent - rust

    de rustdagen volgen zichzelf nogal snel op nietwaar , deze vooral besteed aan praktische dingen : naar de bank en naar de post om overbodige spullen terug te sturen naar huis en overnachting zoeken voor vanavond , de familie moet weg deze avond , doe nog inkopen voor de volgende dagen en voor het eerst sinds lang kan dat nog eens in een echt grootwarenhuis

    30-06-2008 om 09:07 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tedzhen - navai
    maandag 2/6 tedzhen (mary)

    zeer vroeg op (later kom ik er achter dat ik mijn orlogie een uur teveel heb doorgedraaid want ze hebben hier geen zomeruur , of zoiets , in ieder geval vroeg weg dus) , vertrekken en zien waar we geraken , net als gisteren wind tegen en slechte weg , de goede stukken worden steeds snel opgevolgd door afgebrokkelde , vervormde stukken , en spoorzoeken daartussen vertraagd de snelheid , rond de middag wat rusten in de schaduw van een bushokje en het is nodig , geen bomen enkel lage begroeiing langs de weg en verder de leegte van de woestijn , niets aan te doen ik moet verder doorheen deze hitte , geen afkoeling van de wind want die is ook warm , drinken helpt weinig , wat erin gaat komt er zo weer uit , rijdend ben je dat zo niet gewaar want de warme wind droogt het zweet direct op, pas als je stilstaat gutst het uit je porieen : ik ben een zeef

    rij lek , rij op dat moment naast spoorweg en 2 arbeiders komen de herstelling meevolgen , enkele km verder opnieuw van hetzelfde (lekke band , niet die arbeiders ) , ondertussen wat denkwerk verrichten , ben bezig aan mijn derde dag van de 5 op mijn transitvisum en aan dit tempo kom ik in geen geval op tijd aan de grens met uzbekistan , en ik heb geen zin om me in deze hitte hier stuk te rijden , ik bedenk verschillende scenarios om er toch te geraken , de volgende haalbare stad is tedzhen , dat moet vandaag nog lukken en daarna me laten voeren naar de grens

    even buiten tedzhen nog een theetje bij de verkeerspolitie , ben daar nauwelijks vertrokken of een auto stopt , de chauffeur vraagt van waar ik ben en vanop de achterbank weerklinkt de roep om een  'autograph!' ,  een vrouw stapt uit en ik moet mijn krabbel zitten in haar schriftje ,
    laatste km naar tedzhen , daar eerst lang uitblazen en de koelte opzoeken en daarna taxi-transport regelen naar mary


    dinsdag 3/6 turkmanabad

    rust en transportdag , van mary naar turkmanabad nabij de grens met uzbekistan , opnieuw met taxi , de chauffeur wordt tegengehouden bij een snelheidscontrole , ik zie de chauffeur in de achteruikijkspiegel de agent enkele sigaretten aanbieden , daarna verdwijnen ze uit beeld , als hij weer instapt zeg ik 'sigaretten ok ? ' , 'neen' antwoordt hij 'dollar ok' , zo weet ik ook meteen waar mijn geld naartoe is , dit voorval belet hem niet om er verder nog serieus de pees op te leggen , en zelfs wat te racen met een andere chauffeur die hem probeert in te halen , slechte wegen en dat gaat hier aan 160-180 ! , ik zit meer met mn fiets in en wat de schokken kunnen beschadigen dan met mezelf ,

    als ik de omgeving bekijk waardoor we rijden dan ben ik blij hier niet te fietsen : leeg , kaal en warm

    en verder in trurkmanabad ? rusten , eten , internet zoeken om mailtje naar huis te sturen na enkele dagen geen gsm-contact en enkele lekke banden herstellen , zo blijven we bezig nietwaar


    woensdag 4/6 bukhara

    wat uitleg nodig om turkmanabad te verlaten , de laatste man aan wie ik het vraag is er eentje in uniform , die zal zijn weg wel weten en blijkt , onderweg naar de grens steek ik de amadurja over via een pontonbrug , die km op de kaart duren wel heel lang , dat lijkt in ieder geval toch zo ,
    uiteindelijk duikt in de verte een gebouw op , vrachtwagens eromheen , dat moet de grenspost zijn, een chauffeur redt me nog van een aggressieve hond en we kunnen gaan aanschuiven , een eerste maal paspoort afgeven en de soldaat begint direct met het aftellen van de dagen op zijn vingers , ik tel mee en we komen allebei aan 5 , dus dat zit nog goed , ik mag het transitgebouw binnen en wie staat daar ? , de man die me deze morgen nog op weg wees ...

    na de uitstempel het niemandsland over naar de uzbeekse zijde , ondertussen ben ik het al wat gewend , hier komt er nog bij dat er een douaneformulier moet worden ingevuld :  wat zijn de waardevolle goederen die je bij je hebt en welk vreemd geld heb je bij je , voor de eerste keer wordt een van de soldaten nieuwsgierig , hij snuffelt zelfs in mijn portefeuille , maar ook hier zonder probleem de grens over

    er staat nu wel nog stevige afstand op het programma en het is al middag , er is wel een serieus verschil merkbaar met turkmenistan , langs de weg zijn er veel meer stalletjes met de nodige bevoorrading waar ik dan ook gretig gebruik van maak , 

    van ver al worden de blauwe koepels van bukhara zichtbaar , we zijn er bijna ! , ik heb nog niet genoeg gereden en bij aankomst rij ik langs de ark heen en doe zo nog een ommetoer doorheen de achterbuurten van de stad en kom uiteindelijk weer bij het registan (naast die ark) uit , overnachting zoeken en de dag zit er op


    donderdag 5/6 bukhara - rust

    tijd voor iets anders , via couchsurfing contact gelegd met iemand in bukhara die me info kan geven over de stad , na wat heen en weer gesms spreken we af in een cafe , zij is een koreaanse die hier aan de unief les geeft (koreaans voor beginners) , ze stelt voor om mee te gaan naar de unief waar ze me voorstelt aan enkele leerlingen , met de vraag of zij me willen rondleiden in de stad deze middag , wat dan ook gebeurt

    bukhara zelf heeft nog veel karavanserais (daar begint hij weer) , hier worden ze wel nog gebruikt om handel te drijven maar nu zijn de rollen omgekeerd : waar vroeger de handelaars rondtrokken en hun waren sleten in de steden zijn het nu de touristen die rondtrekken en de handelaars die ter plaatse blijven


    vrijdag 6/6 navai

    geen bijzonderheden over deze dag te vermelden , enkel : het is warm , wind tegen

    30-06-2008 om 08:18 geschreven door helder


    25-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.robat-e qarabhil

    maandag 26/5 rabat-e qarahbil

    de vriend van de vorige avond is terug , hij heeft een geschenk voor me mee : een beginnerscursus farsi , ook deze keer rijdt mijn gastheer me voor de stad uit , en ook dit wordt gefilmd , het blijft warm maar gedurende enkele km kan ik nog wat in de schaduw van bomen rijden , deze pret duurt echter niet lang , de weg gaat weer omhoog en bomen weten zich wel aan hun grenzen te houden (dit in tegenstelling tot sommige fietsers) , krijg onderweg nog een fles water aangeboden door voorbijrijdende auto en die is meer dan welkom , de bevoorrading is wat moeilijker hier , ook de mogelijkheden voor overnachting zijn dun gezaaid , weinig groen , weinig schaduw , weinig goede plekjes om te kamperen dus blijf ik doorrijden tot ik in bovengenoemd dorp kom , ik stop bij de politiepost aan de ingang van het dorp en vraag waar ik kan kamperen , na wt 5en en 6en kan ik bij 1 van de agenten overnachten (ze bekijken wel eerst grondig mijn paspoort maar dat zal beroepsmisvorming geweest zijn zeker) , ttz in een bijgebouwtje met 2 kamers , een dak boven het hoofd , dat is voldoende


    dinsdag 27/5 bojnurd

    vroeg vertrokken want een lange weg voor de boeg maar ik ben onzeker over de precieze afstand , de km op de kaart komen niet overeen met die die aangeduid staan op de weg , de weg daalt eerst nog een stuk voor een nieuwe beklimming naar bojnurd , onderweg kom ik een aantal iraanse fietstoeristen tegen , die rijden met korte broek , dus dat doe ik dan ook maar voor de resterende dagen in iran ,

     

    woensdag 28/5 shirvan

    de ochtend begint met een zoektocht naar een fietswinkel voor een nieuwe buitenband maar die is niet te vinden , dus nog wat verder rijden op een bijna kale band , later vertrokken dan anders maar dat is geen probleem want het is toch een korte etappe vandaag , een bekend scenario herhaalt zich : een wagen stopt en de passagier doet teken om me te stoppen , ' jij gaat naar peking ! ' even denk ik dat mijn faam me al voorafgaat , maar de verklaring voor deze opmerking is prozaischer , ' iedereen die hier passeer tegenwoordig gaat naar peking ' , voetjes op de grond , enkele dagen geleden passeerden hier nog enkele duitse fietsers, vandaar zijn opmerking , hij geeft me nog zijn nummer , als ik aankom in shirvan moet ik maar bellen , uiteindelijk blijkt dag niet nodig want bij aankomst in de stad passeert hij ook weer en rijdt me voor naar het hotel dat niet toevallig eigendom is van de vader van een vriend , we spreken af dat hij over enkele uren me ophaalt voor de ondertussen klassieke tournee door zijn stad , deze maal zit er wel een speciaal bezoekje aan vast , hij is eigenlijk landbouwer (vandaar vragen zoals , welke tractoren gebruiken jullie in belgie , hoeveel regent het er , wat is de prijs van ...) maar het land bewerken doet hij niet zelf daarvoor heeft hij personeel dat in een 1-kamergebouwtje woont nabij de akkers , hij wil dat laten zien en bij aankomst zegt hij 'yep , ze zijn bezig' , bezig waarmee ? 'heroine roken' is het eenvoudige antwoord , samen binnen in het gebouwtje waar 2 mannen rond een gasvuur zitten , daarop wordt een staafje gloeiend heet gemaakt dat daarna tegen een stokje met daaraan vastgemaakt een bolletje heroine(hars?) wordt gehouden , dat verdampt door de hitte en de rook wordt opgesnoven via een rietje , verslaafd als ze zijn laten ze geen rook ontsnappen , dus zelf heb ik er niets van opgesnoven , ik krijg het wel aangeboden maar zo'n renner ben ik niet

    mijn begeleider is duidelijk geen voorstander van het regime , 'zo houden ze de mensen dus onder de knoet , laat ze drugs gbebruiken' en 'onze president kent het verschil tussen zijn linker en rechterkant niet ' (daar gaat mijn volgende visumaanvraag als ze dit op de iraanse ambassade lezen )


    donderdag 29/5 quchan

    pas rond de middag vertrokken want opnieuw een korte etappe , de weg is goed , lichtjes dalenden wind mee , die wind wordt veroorzaakt door een onweer dat zich in mijn rug ontwikkelt , ik kan het niet voorblijven en wordt nog eens natgeregend (ik had de boer gisteren nog regen gewenst , moet voortaan wat voorzichtiger zijn met mijn wensen ) en kom zo in quchan aan waar ik onderdak vind in de plaatselijke mehmankhane of een lokaal hotel


    vrijdag 30/5 bajgiran

    in tegenstelling tot de vorige dagen wel vroeg vertrokken want ik wil naar de grens , grensstreek is bergstreek dus mag er weer geklommen worden , een leeg gebied met hier en daar een oase , te laat om camera uit te halen en volgend tafereel te fotograferen : een arend die links van de weg opstijgt uit het struikgewas met een adder/slang in de poten , tegen dat ik mn camera heb opgediept is die rechts van me al over de heuvels verdwenen , jammer


    zaterdag 31/5 ashgabat

    de zon schijnt nog als ik opsta , maar als ik uit bajgiran vertrek op weg naar de grens met turkmenistan dan komt er mist opzetten en dat is wat fris in de korte broek , in de mist de korte afstand naar de grens overbruggen , aan de iraanse kant word ik zonder probleem uitgeboekt en kan ik verder , eerst nog een laatste iraanse grenswacht passeren en dan de grens over waar ik aan de turkmeense kant mijn paspoort en ' letter of invitation ' aanbied , beide documenten worden meegenomen en na enkele minuten komt een man me vragen naar het origineel , welk origineel vraag ik , datgene met de stempel er op is het antwoord , maar dit is het enige document dat ik heb ! , de loi gaat nog enige keren van hand tot hand tot een kapitein erbij komt en dezelfde opmerking maakt , maar hij wil we eens infor;eren bij het ministerie 'wacht een minuutje'

    dat minuutje duurt anderhalf uur , waarbij ik geduldig sta te wachten op nieuws , ondertussen komen er nog wat touristen af , een minibusje met franse nummerplaat en met de melding 'roule ta soie' , 1 man en 2 vrouwen , ook onderweg naar china , terwijl ik met hen sta te babbelen komt de soldaat van de grensbewaking op me af met mijn paspoort en met de mededeling dat ik door mag naar het transitgebouw , tis voor de bakker , ik mag door ! nog x aantal formulieren invullen , een medisch onderzoek bestaande uit 1 vraag ' bent u gezond ' en bij douanecontrole enkel de vraag of ik tapijten - drugs - wapens bij heb (in die volgorde) en dan ben ik aan de andere kant van de grens

    nu afdalen naar ashgabat , waar ik een b&b zoek en vind en de dag afsluit met een bezoekje aan de stad ,


    zondag 1/6 rond kaakha

    bewolkt bij vertrek uit de stad , maar die verdwijnt al snel en de zon heeft vrij spel , er zijn geen tot weinig plekken om te bevoorraden op deze weg , probeer spaarzaam te zijn met mijn water , buiten ashgabat verslechteren de wegen al snel en wind op kop , lastig om te rijden en ik ploeter maar wat verder , nu en dan een politiecontrole maar van de vriendelijke nieuwsgierige soort ,

    zoeken naar overnachting , ik zie een wit gebouw met wat bomen rond en ga vragen of ik er kan overnachten , de bomen staan naast een gracht met oneffen grond dus ongeschikt voor de tent , maar ik kan in het gebouw zelf blijven , het is een oude boerderij vermoed ik maar in verval , overal gaten en kieren en in de kamer waar ik mijn slaapzak leg heb ik nog gezelschap : een nest zwaluwen 

    25-06-2008 om 10:45 geschreven door helder


    24-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uzbekistan
    in bukhara



    mijn gidsen in bukhara



    nogmaals bukhara



    tis warm , pheu



    de samsa hangt aan de binnenkant van de kleioven






    vrolijke vrienden , en gezegend door de rechtse typ



    op bezoek bij een familie in kattaqorghan



    samarkand

    24-06-2008 om 00:00 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.turkmenistan
    beestje op hotel




    monument ter meerdere eer en glorie van de president van turkmenistan



    foto vanaf dat monument (eigenlijk verboden te fotograferen maar toch geprobeerd dus)



    het lege turkmenistan



    vogelnestje in de kamer (dat doet me aan een collega denken)



     turkmeense wegcontrole



    join the caravan



    pontonbrug over de oxus

    24-06-2008 om 00:00 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.iran
    bij de warme bakker



    voetjes in de kaspische zee



    zonsondergang bij dezelfde zee



    afscheid van de schrijnwerker in bahnemir



    geschoren in minu dasht



    de leraar van wie ik de farsicursus kreeg



    mijn gastheer in minu dasht



    iraanse wielertoeristen



    oase

    24-06-2008 om 00:00 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.iran
    in abhar



    de moerbei



    mausoleum in



    oponthoud voor teheran , de man met de vredesoproep



    moderne toegangspoort van teheran



    in gilavand






    bij iraanse documentaireploeg



    blik op de damavand

    24-06-2008 om 00:00 geschreven door helder


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gilavand - minu dasht

    dinsdag 20/5 gilavand

    bij het uitrijden van teheran onderweg gestopt om nog wat inkopen te doen en van het een komt het ander , ik stop bij een bakkerij en er komt een man gedag zeggen die 2 winkeltjes verder werkt , ik word daar uitgenodigd op ... goed geraden : thee , hij is rij-instructeur (vreemd beroep , aan de rijstijl van de doorsnee iranees zou je niet merken dat ze ooit rijles gevolgd hebben) , spreekt goed engels en we gaan in het bureautje van zijn baas zitten , hij vertelt over zijn vorige carriere , helicopterpiloot (cobra - gevechtshelicopter) met de nodige praktische ervaring in de oorlog tegen irak , toont fotos van zijn crash tijdens die oorlog die hij ' insj allah ' overleefd heeft , als mijn reis ter sprake komt en mijn doel voor vandaag - ik zeg gewoon dat ik richting damavand ga rijden want een echt doel heb ik niet - komt zijn baas tussenbeide : hij kent iemand die in gilavand woont een stad voor damavand , hij geeft me het nummer van zijn vriend en die moet ik maar bellen want ofwel kan ik bij hem terecht of toont hij me daar dan wel de weg , met deze informatie op zak ga ik op weg ,

    zoals op veel plekken in iran kom ik serieuze wegenwerken tegen , vandaag eentje waarbij ik niet direct zie hoe ik eromheen moet en de juiste weg weer vinden , ik vraag om uitleg , krijg die en als toemaatje een kneepje in de wang

    het is warm , voor teheran was het nog draaglijk maar nu wordt het precies heet , zonder verdere evenementen onderweg naar gilavand , het staat niet op mijn kaart en als ik denk er bijna te zijn maar nog niets zie opdagen vraag ik het voor de zekerheid nog maar eens , ditmaal aan 2 mannen die aan de kant van de weg met hun auto staan , ik ben nog op de goede weg blijkt , nog een 10tal km

    bij aankomst in het centrum haal ik mijn kaartje van deze morgen boven maar zelf hoef ik niet te bellen , een wagen stopt , en een man die de broer blijkt te zijn van 1 van de 2 die ik daarvoor was tegengekomen neemt het kaartje van me over en belt zelf , de contactpersoon blijkt nog in teheran te zitten
    geen probleem zegt de man , dan kom je gewoon met mij mee , ik woon hier niet ver

    zo gezegd zo gedaan en ik rij achter hem aan naar zijn huis waar de gebruikelijke thee wordt geoffreerd , ditmaal met frisse watermeloen erbij en ik ben weer onderdak geraakt , hij is tapijthandelaar ( maar niet van het opdringerige soort ) , is bereisd , en met hem spreek ik afwisselend engels en duits (hij woonde er enkele jaren ) en ook hij is niet mals met zijn kritiek op het beleid , 

    de gastvrijheid gaat hier nog een stapje verder , niet alleen krijg ik een heerlijke maaltijd maar hij dringt er op aan om ook mijn kleren te geven voor de was , is allemaal geen probleem !


    woensdag 21/5 kelerd

    's morgens krijg ik nog aanwijzingen van mijn gatheer over de te volgen route , maak voor vertrek foto van de familie en vertrek , het is al goed warm (en dan is het nog geen zomer) en het gaat bergop , ik zie de pas die ik over moet van ver liggen maar moet er eerst parallel onderheen langs   (nog mee ?) naar de hoofdweg , de '77' , waarna de eigenlijke klim begint met op het eind een lange tunnel , op de pas staat een moskee gewijdt aan imam hoessein en terwijl ik daar nog wat inkopen doe wordt ik gefotografeerd door een cameraploeg van de iraanse tv die een documentaire draait over die imam (als ik moet geloven wat ik de afgelopen dagen heb gehoord en gezien dan zullen deze mensen weinig kijkers hebben , nationale tv is niet populair ) , op de top nog niet veel km gedaan maar het is al middag , tijdens de afdaling stoppen bij een honigverkoper voor extra zoetigheid op mijn boterham (als er toevallig iemand nog in die buurt moet zijn , ik heb nog een potje leeggoed terug te brengen) , geen pechstrook op de weg naar beneden en de rand van de weg wordt afgebakend door plastieken vierkanten doppen (voor autowielen zijn die geen probleem , voor fietswielen daarentegen ), om die te omzeilen en niet steeds te moeten slalommen moet ik op de weg zelf rijden , dat staat een agent niet aan en die houdt me tegen , ik vergeet de 'steeds lachen'-stelregel en maak me kwaad , hij laat me enkele minuten staan en dan kan ik weer vertrekken ,  ondertussen is het tijd geworden om overnachting te vinden en het wordt nog eens kamperen , wat gras tussen bomen in de nabijheid van een plekje dat de volgende ochtend kelerd blijkt te heten ,


    donderdag 22/5 bahnemir

    op met de zon en snel vertrekken , eerst nog een stukje dalen en pls besef je dat je niet meer in de bergen zit , vlak rijden rechtdoor naar de kaspische zee , daar aangekomen dacht ik erlangsheen te kunnen rijden zoals bij ons langs de dijk , maar hele stukken zijn enkel bereikbaar via bewaakte toegang , private stranden dus , dan maar verder parallel rijden , onderweg even stoppen bij een bakkerij voor een ijsje , ik eet die binnen op en de bakker nodigt me uit in de bakkerij zelf waar ik als toemaatje nog taartjes gepresenteerd krijg , 'zoveel als je maar wil' ! , wat verder sla ik een weg in die niet afgesloten blijkt en kan uiteindelijk een eerste blik werpen op de kasp zee , daarna weer terug naar de hoofdweg

    ik denk weer te zulen moeten kamperen maar een wagen stopt voor me , een man (met baard) stapt uit , 'salaam' en drie kussen erbovenop , hij wil dat ik met hem meega , hij fietst ook gebaart hij , ik probeer hem duidelijk te maken dat ik best wel meewil maar dat ik het al fietsend wil doen , de boodschap komt niet over , ik moet en zal mee met de auto , de fiets wordt ontmanteld en we rijden naar zijn huis een 10tal km verderop in bahnemir , daar krijg ik thee en wat te eten , daarna is er verwarring over de eigenlijke bedoeling van zijn uitnodiging , uiteindelijk gaat hij op zoek naar iemand die engels kent , achterop met hem op een brommer , hij stopt eerst bij een aantal jonge gasten maar geen ervan spreekt engels , vervolgens belt hij aan bij een huis , daar woont zijn broer en die kan het wel (waarom hij niet direct naar zijn broer reed?) , daar wordt zijn bedoeling duidelijk , ik mag er de nacht blijven , er komt nog een andere broer bij , dat zijn 2 leken , de broer waarbij ik verblijf is gelovig , in zijn huis hangt een foto van khomeini en in de auto speelde religieuze muziek ,

    de volgende uren worden gespendeerd met rondrijden door de stad , bezoek aan familie en vrienden om de gast aan voor te stellen , terug naar zijn huis rijden waar ik een geschenk krijg , een aandenken aan mijn bezoek , de mens is schrijnwerker dus krijg ik een houten plank met daarop geschreven 'allah de barmhartige ... enz ' , met dit geschenk terug naar de winkel van de eerste broer die een vertaling van de tekst op de achterkant moet schrijven , hij vraagt me wat ik nog wil doen (nog eens naar de kasp zee) en wat ik graag eet (kip rijst yoghurt ...) , daarna terug naar huis want ondertussen weet mijn gastheer dat ik programmeur ben , hij legt zijn pc aan die niet meer werkt , ik pruts wat aan de booting-instellingen maar veel ken ik daar ook niet van , pc wordt ingeladen in auto en daarmee naar een computerwinkel , waar nota bene zijn neef werkt , dan op weg naar de zee , hier een mooier uitzicht dan het stukje dat ik zelf gevonden had , net voor zonsondergang terug naar de stad , naar de moskee , het is een gelovige mens en ik mag mee , de reisgidsen zeggen steeds een moskee niet te bezoeken tijdens het gebed maar nu krijg ik de kans dit toch te doen , enkele 10tallen mannen zitten er , de imam zegt het gebed voor , een jonge man herhaalt dit door een microfoon waarna de groep mannen dit ook nog eens doet , hoop en al duurt het een kwartier , dit voor 2 gebeden want sjiieten gaan maar 3 keer ter moskee ipv 5 keer zoals soennis , en nemen s morgens en s avonds 2 gebeden na elkaar , zo komen ze ook aan 5

    daarna wordt het iets bangelijker , hij neemt me mee naar een andere plek , een gebouw te velde met veel volk in en rond , enkel mannen , in het gebouw zit vooraan een imam een voordracht te houden die regelmatig wordt onderbroken door geroep en reacties van de mannen uit de zaal , op het eind gaat de doos met papieren zakdoekjes rond die de huilende mannen gretig gebruiken , ik vermoed een sessie te hebben bijgewoond waar de marteldood van imam houssein wordt geevoceerd , en de zaak wordt opgenomen op video met ook ondergetekende waarschijnlijk erop , daarna gaan de lichten in de zaal uit en neemt iemand anders het woord , ik heb ondertussen duidelijk proberen te maken dat ik doodmoe ben en we vertrekken , terug bij hem thuis kan er nog niet direct geslapen worden , het is 11 uur en het avondmaal wordt geserveerd : rijst en kip en yoghurt , dus de vragen van daarnet waren eigenlijk bedoeld om me uit te horen en te weten te komen wat ze moesten klaarmaken voor mij 

    na het avondmaal haalt hij enkele dekens te voorschijn die hij uitspreid in de kamer , 1 voor hem en 1 voor mij , dat wordt dus samen slapen , de gast wordt nooit alleen gelaten


    vrijdag 23/5 beshahr

    bij het vertrek deze morgen rijdt mijn gastheer me voorop , na enkele 100den meters stopt hij echter , bij een bakkerij waar hij me nog wat voorraad koopt : drank , koekjes , nootjes en alsof dat nog niet genoeg is geeft hij me zelfs nog geld , dat weiger ik , ik wuif mijn handen heen en weer , neen dat kan ik absoluut niet aanvaarden , maar hij propt het me in de handen ,

    hij rijdt me verder voor naar het laatste ronde punt dat het einde/begin van de steden in iran kenmerkt , stopt een laatste maal , 3 kussen tot afscheid van deze zeeer bijzondere man en ervaring

    het blijft mooi weer en warm , over vlakke wegen naar beshahr , zonder verdere gebeurtenissen , het kan niet altijd zijn zoals gisteren


    zaterdag 24/5 fasel abad (?)

    doel van de dag is gorgan , net voor ik er aankom rij ik lek , doe navraag in de stad naar hotel maar het is me te duur en er gaat niets van de prijs af dus rij ik verder zonder te weten waar ik uit ga komen , uiteindelijk kom ik bij een park dat er uitnodigen uitziet , rij naar de ingang en informeer of ik er mijn tent kan zetten en dat mag

    nu kort intermezzo : een dagje uit voor een iraanse familie ziet er als volgt uit : ga naar een park , zet er tent op , eet drink slaap en vertrek 's avonds weer
    einde intermezzo

    dus , als het donker begint te worden vragen ze me om te vertrekken , maar waar kan ik dan overnachten ? niet in het park wordt me duidelijk gemaakt , waar dan wel ? , in het park staat een huisje waar de parkwachters overnachten en daar mag ik mij bij installeren , het is al snel duidelijk dat deze mensen ook tot de hardere lijn behoren , khomeini aan de muur en op tv , tegen usa vk frankrijk en duitsland , pro hezbollah maar tegen al qaeida , het vk is slecht maar man u is ok , chelsae dan weer niet want die hebben een joodse trainer , allemaal zeer verwarrend , ze vragen of de chador een goed gebruik is , en 1 van de parkwachters trekt vervolgens zijn t-shirt omhoog , 'lopen de vrouwen bij jullie zo rond ?' ,
    qua verkeerde beeldvorming kan dat wel tellen , op hun moeilijkste vragen maak ik me ervan af door mijn schouders wat te verheffen , ze worden zelf moe van hun gevraag en dan kan ik alsnog naar dromenland


    zondag 25/5 minu dasht

    opstaan met de komst van de ochtendploeg van het park , wordt aan iedereen voorgesteld en kan dan vertrekken

    in aliabad nogmaals lek gereden , weer de achterband , die heeft het dan ook het hardst te verduren , opnieuw onderweg , zon , warm lichtjes heuvelend , enkele km voor bestemming stopt nogmaals een wagen , ditmaal is het een schoolhoofd , ik rij achter hem aan naar zijn school , een internaat voor jongens tussen 7 en 9 , en daar krijg ik eten aangeboden , hij laat me daar achter want hij moet nog naar de unief , hij geeft daar ook nog les , bij terugkomst vraagt hij naar mijn verdere plannen , wel er is een hotel in minu dasht , dus daar wou ik naar toe
    dat kan zegt hij , maar je kan ook meekomen naar mijn huis , na enkele keren weigeren en opnieuw aanbieden (dat hoort wel zo) ga ik met hem mee , hij rijdt me voor naar zijn huis , wat watermeloen eten , douchen ,

    daarna rijdt ook hij me rond door de stad en omgeving , eerst naar de 'jungle' van golestan daarna terug naar de stad en tonen waar familie en vrienden wonen en werken , 1 van die vrienden is kapper en ik ben al enkele dagen ongeschoren , dus vraagt hij ... en krijg ik een knip en scheerbeurt , nu kan ik weer op straat : mijn frou-frou is terug in orde , finaal naar een restaurant (moeder de vrouw had geen goesting om te koken voor de gast?) en dan naar huis waar nog een andere vriend , ook leraar , ons opwacht , hij fietst geregeld en wil mijn verhaal horen , dat mondt uit in een intervieuw opgenomen op zijn gsm

    24-06-2008 om 00:00 geschreven door helder


    29-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.abhar - teheran

    maandag 12/5 abhar

    vandaag de test : wat houdt de uitnodiging van enkele dagen geleden precies in ? mooi weer onderweg met wat wind , en de weg gaat zachtjes op en neer , in soltaniyeh een tussenstop om een mongools mausoleum te bezoeken waar ook 2 duitse touristen zijn , op 25 km van abhar lekke achterband , dat hoort er ook bij nietwaar ,

    bij aankomst in abhar de proef op de som , ik bel nummer dat ik gekregen heb en er wordt opgenomen , ik krijg instructies om naar het centrum te rijden en daar nog eens te bellen waarna hij me komt ophalen , ik rij achter hem aan naar een bouwwerf , hij is architect-projectontwikkelaar en hij en zijn partner zijn een blok van 70 appartementen aan het zetten , na het einde van de werkdag ga ik met hem mee naar zijn huis in de stad , de fiets blijft op de werf in zijn bureau ,

    thuis draagt zijn vrouw geen sluier meer , op de werf gaf ze me ook een hand , een indicatie dat ze niet zo opgezet zijn met de regeltjes die hier opgelegd worden , de medevennoot gaat binnenkort zelfs emigreren naar amerika , er volgt een stevige maaltijd , hapjes vooraf , soep , dessert , alles erop en eraan dus , ben met mijn gat in de boter gevallen hier ,


    dinsdag 13/5 qazvin

    mn gastheer vertrekt om 8 uur naar de werf en ik mee , daar wordt er nog ontbeten maar daarvoor krijg ik  een rondleiding door de werf (iemand geinteresseerd in een appartement in abhar ? , ik kan jullie altijd het telefoonmr bezorgen !) , als ik wil vertrekken zegt hij me dat ik gerust nog kan blijven , een week of een jaar als het moet , ik bedank voor de uitnodiging en de gastvrijheid maar ik moet helaas vertrekken ,

    het is mooi weer en een goede weg , zachtjes naar beneden , onderweg stoppen om wat te eten langs de weg en de politie stopt even om te informeren wat ik doe en waarheen ik ga , ik kom vroeg aan in qazvin en heb nog de tijd om de stad te bezoeken , enkele mausolea die in tegenstelling tot de mongoolse van de vorige dag nog bezocht worden door pelgrims , bezoek een medresse , op het binnenplein ervan staan enkele bomen en mensen slaan er de vruchten van af , het zijn kleine witte bessen , geen idee hoe ze heten maar ze smaken fris en zoet ,


    woensdag 14/5 karaj

    wat laat vertrokken want eerst nog geld gaan wisselen , door de economische sancties die aan iran worden opgelegd is er geen internationaal bankverkeer mogelijk (of slechts heel moeilijk en traag) en geld afhalen met de bankkaart is onmogelijk , als ik uit de bank kom staat een fietser de mijne te bekijken , het gebruikelijke gesprek volgt , ik zeg hem waar ik vandaag heen wil - zo'n 100 km verder - en hij nodigt me uit om bij hem nog te gaan eten , ' dan kun je vanmiddag om 1 of 2 uur vertrekken ' , dat is een beetje een onrealistische inschatting van hem , ik weet ondertussen hoelang het duurt om mijn dagelijkse afstand af te leggen , dus kan ik niet ingaan op zijn uitnodiging ,

    onderweg doe ik het evenwel toch , een auto stopt voor me en de bestuurder vraagt of ik thee wil , we zijn net gestopt voor de plek waar hij werkt , een palettenfabriek , een 4tal mannen plus mezelf zitten vervolgens in de keet thee te drinken en een meloen te eten , ze vragen of ik naar afghanistan ga en dit met een specifieke reden , er loopt namelijk nog een 5de man rond en dat is een afghaan die er als laatste bij komt zitten , hij wordt wat neerbuigend behandeld , als wij gedaan hebben met het eten van de meloen , neemt hij de schillen en lepelt de restjes van de binnenkant ervan af ...


    donderdag 15/5 teheran

    korte etappe naar teheran , onderweg doet nog eens iemand me stoppen , hij vraagt me wat ik van iran en de iranezen vind , en vertelt me over het verschil tussen de regering en de gewone iranees , de eerste geeft iran een slechte naam in de wereld , de tweede wil gewoon vrede en is het niet eens met het beleid dat de regering voert , ik vertel hem over deze blog en hij vraag me dit er zo op te zetten , bij deze dus ( het is een verhaal dat ik nog vele keren hoor , met maar een enkeling die pro-regering is )


    16-17-18-19 / 5 , 4 rustdagen in teheran

    dat is veel , eigenlijk te veel , enkele musea bezocht , en geprobeerd om mijn ' letter of invitation ' voor turkmenistan om te zetten in een visum , dat is niet gelukt : bij de eerste poging bleek de ambassade verhuist , bij de tweede poging te laat (heerlijk verkeer in teheran) , de derde keer bleek de goede maar ik zou nog eens 5 dagen moeten wachten , dat was me te veel van het goede , dan maar geinformeerd of het ook aan de grens kon en dat 'zou' geen probleem mogen zijn (dat hoop ik toch)

    wat is er nog gebeurd in die dagen , wel perspolis is voetbalkampioen van iran geworden , op zaterdag was de beslissende match , daarna veel volk op straat natuurlijk , en wat later werd het te veel volk , de politie probeerde de kruispunten vrij te maken en dat gebeurt hier als volgt : niet met honden maar met de motor wat rondjes draaien in het volk , mooie foto-gelegenheid natuurlijk maar dat duurde niet lang want mijn camara werd uit mijn handen getrokken door een agent , fotos verwijderen ! gelukkig is het nu digitaal en heb je wel je camera terug

    29-05-2008 om 19:51 geschreven door helder




    Archief per week
  • 25/08-31/08 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 10/03-16/03 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs