Bloedend hart niet te stelpen zwevende gedachten niet te stuiten breekbaar als glas gevoelens overspoelen helaas verdronken in een zee van tranen
Fouten herkennen niet meer maken ook erkennen in je eigen taal lege ogen ongesproken woord helaas omgekomen in overvloedig advies
Het leven geleefd zoals werd gezegd je eigen mening van tafel geveegd pijn en onderdrukking reeds aan de lippen toch overwonnen de wereld van dictatuur
Zeelucht, en koude rillingen van regenvlaaien warmte verworven door jouw ogen en begrip
Het slagen en dichten van wonden des levens hopen, en geloven is het waar? Die ware ben ik?
Jij dierbaar wezen blond en rijk aan liefde jouw vechtlust en streven hebben nooit je liefde verdreven al was alles even weg dan toch maar even
Onze hoop, en ogenglans maken nu de vreugdedans en toosten op onze nieuwe kans
Alleen van elkaar te houden andere te vergevenmaar niet te haten dan waait onze liefdemet de juiste weg door de koude rillingen en zeelucht diep in het hart om te verwarmen