Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
{TITEL_VRIJE_ZONE}
{TITEL_VRIJE_ZONE}
Luik-Bastenaken-Luik 2011.
Tilff-Bastogne-Tilff 2011.
11-03-2011
En toen,...kwam Sarah.
Hallo, wielerblogger, 't kan verkeren! In volle voorbereiding naar een bepaald doel toeleven en plots voor een onoverkomelijke hindernis komen te staan. In het verleden maakte ik het mee toen ik mijn eerste marathon wou lopen, overtaind, met een shinflintsblessure als gevolg en 6 weken aan de kant. Geen N8VV, maar 3 maanden later kon ik toch de, veel mooiere, natuurloopmarathon tussen Nieuwpoort en Ieper lopen. Zelfde verhaal in de aanloop naar de Ronde van Vlaanderen, verleden jaar. Weeral door te veel training aan de zijlijn mogen toekijken wegens een overbelaste knie. Door de intensieve training in de winter, waar een grondige basisconditie werd gelegd, kon ik toch comfortabel de Ronde uitrijden. Komende lente zou Luik-Bastenaken-Luik er moeten aan geloven. Zou, idd. Wie het blogske wat volgt zal ook al welgemerkt hebben dat er hier van trainen niet teveel meer in huis komt...Een nieuwe blessure? Neeneen, integendeel, ik voel me super, niet alleen fysiek maar vooral mentaal. Na een verwerkingsproces van 2 jaar, als gevolg van een echtscheidingsbreuk, stond ik eindelijk opnieuw open voor een nieuwe start. Niet dat ik bewust op zoek wou gaan, zo lukt dat toch niet, gewoon de dingen op me laten afkomen. En zie, plots stond ze voor mijn neus, iets voor Kerstdag. Zij in eindejaarsstemming vanwege het Kerstfeestje op 't werk, ik supernerveus omdat ik nog een klant in Zulte moest bezoeken. Na een korte babbel van 10' had ze het echter voor elkaar gekregen om me te kalmeren. Vreemd, als de adrenaline door mijn lijf giert, zoals toen, laat ik me niet rap uit mijn concentratie halen. Het kon niet anders of hier moest een vervolg aan gebreidt worden. En voilà, ondertussen zijn we ruim 2 maanden verder en... supergelukkig met elkaar. Omdat ik voor de volle 100% deze relatie wil doen slagen is de fiets op de achtergrond verzeild geraakt.Met nog geen enkele training boven de 100 km en amper 3 maanden verwijderd van LBL heb ik gisteren beslist niet deel te nemen aan deze Waalse klassieker. Zij die het mij kwalijk nemen mogen nu reageren . See you. Ah ja, Sarah, de hele wereld mag 't nu weten zie: 'k zie je supergraag
Hoi, wielerblogger, twee volle weken was het alweer geleden dat 't fietske nog eens bovengehaald werd. Niet moeilijk dat de conditie maar zus en zo is voor het ogenblik. Verleden jaar op dit tijdstip stonden Rudi en ik op scherp, klaar om Vlaanderens Mooiste te rijden, nu hoeft het nog niet echt, LBL is pas over ruim 3 maanden. De lucht zag er veelbelovend uit vanmorgen, een piepzonnetje vergezelde ons zelfs over het ganse traject van ruim 80 km. Eveneens van de partij was natuurlijk de wind die naar trouwe gewoonte flink om de oren blies. Even voorbij Snellegem kregen we het gezelschap van 3 gasten die kilometers lang aan ons wiel kleefden als gemorste Loctite aan je vingers. In Eernegem werd het Rudi teveel en, link als ie is, dwong hij één van de twee de kop op bij een oversteek. De kloon die zijn manoevre niet doorhad, euh...ik dus, was wel gedoemd om op kop te blijven beuken, pal tegen de wind in. Toen mijn nieuwe compaan terloops vertelde dat hij pas 3 jaar geleden stopte met koersen viel mijn euro hoe het kwam dat we aan 30/uur aan het fietsen waren met die felle wind op onze snoet. Soit, ik troostte me met de gedachte dat er wel eens een stevige training mocht afgewerkt worden. Voor onze heuveltjeszone, in Koekelare, reed hij rechtdoor en samen met de andere 2 wielklevers reden we dat bultje van Koekelare omhoog. Toen we zonder echt door te duwen boven kwamen, zagen de 2 het niet echt meer zitten om verder met ons mee te fietsen, zo slecht is die conditie van ons blijkbaar toch nog niet .Dit bleek ook toen we opgepeuzeld werden door een groep die ons tegen de 40/u voorbijraasde. We konden ons vlot in hun spoor nestelen tot Rudi bij een oversteek alleen een gaatje moest dichtrijden. Aanvankelijk slaagde hij erin aan te sluiten, maar hij ging duidelijk achteraan aan de rekker, terwijl ik redelijk comfortabel meefietste in de buik van de groep, veilig uit de wind. Niet veel later waaide Rudi uit de groep, door de inspanning die hij moest leveren om dat gaatje dicht te rijden, en zo waren we opnieuw op onszelf aangewezen om het ritje af te werken. Toen even later ook zijn hamstrings nog eens parten begonnen te spelen was het aangewezen om aan een rustig tempo huiswaarts te fietsen. Persoonlijk hield ik toch wel een goed gevoel over aan deze zondagmorgen training, hopelijk begint vanaf nu ook het weer een beetje beter te worden, het maakt het fietsen eens zo plezant. Ciao. Logboek: Afstand: 80,500 km. YTD 80500 meter. Medisch rapport:-. GHS 165 MHS Verbr kcal: 2210 Gewicht: 58,9 kg.
Hei, wielerblogger, na 2 weken vond ik het welletjes om trainingsloos het weekend door te komen, vandaar dat zaterdag de fiets terug van de haak werd gehaald. Trainingscompaan Rudi had op 'buienradar' een streepje regen waargenomen en koos ervoor om binnen te blijven. Ik alleen de hort op dus en 'k vond het niet eens zo erg. Zo kon ik mijn eigen tempo aanhouden en zonder forceren mijn ritje afwerken. Ik had de nacht ervoor maar een uurtje of drie geslapen, was dus niet te fris en bovendien was er een redelijk felle wind. Soit, de verwachte regen kwam er niet en na 2 en een half uur kon ik gaan douchen. Zondagmorgen, na een zalige nacht dit keer, was Rudi wél present om hetzelfde traject als gisteren af te leggen. Een flauw zonnetje vergezelde ons maar de wind was nog nadrukkelijker aanwezig en het was bij momenten echt doorduwen om vooruit te komen. Pas in Aartrijke kregen we de wind in de poep en konden we ons gemiddelde wat optrekken. Deze dubbele training was echt nodig want de fietsconditie is nog steeds alles behalve goed. De komende weken en maanden moeten die kilometers echt omhoog want 12 juni is nu ook niet zo veraf. En naar de Ardennen trekken als ne meeloper, dat is nu niet bepaald wat ik wil zie . See you! Afstand: 2 x 66 km. YTD: 80500 meter. Medisch rapport: - zaterdag: GHS: 153 MHS: 180 Verbr kcal: 1295 zondag: GHS: 158 MHS: 189 (oei) Verbr kcal 1405 Gewicht: 59,2 kg.
Hey, WK-blogger, dat de beste uit koers wereldkampioen geworden is daar zal iedereen het wel mee eens zijn zeker,enkel een beresterke Sven Nys kon enkele ronden stevig weerwerk bieden. Die zege van Stybar is er niet zomaar gekomen. Wie het een beetje volgt weet dat hij superprofessioneel met zijn vak bezig is, niet in het minst met het uitbouwen van zijn carrière. Zo stapt hij over naar het Quick-Step team, om ook op de weg uit te testen waar zijn limieten liggen. Dat hij nu al begeleid wordt door dat team zal wel evident zijn. Als voorbereiding op dit WK koos hij ervoor om in Mallorca op de weg te gaan trainen. Tot wat het geleid heeft demonstreerde hij vandaag, als je 'm bezig zag op het stuk aan de atletiekpiste weet je 't wel. Benieuwd hoe hij zich zal profileren in pakweg de RVV of Parijs-Roubaix. Na een snipperdag vorige week reed ik samen met Rudi nog eens een training richting Houtland. Het zonnetje was van de partij, maar het was wel barkoud en een felle noorderwind zorgde voor een lastige tweede trainingshelft. Rudi staat conditioneel al wat verder dan ik en dat mocht ik ondervinden. Op alle hellingen knal uit het wiel gefietst worden, leuk is anders . Verder werken blijft dus de boodschap, als ik enigszins comfortabel LBL wil rijden. Mar dat is pas over vier maanden, tijd zat dus! Bye. Afstand: 65,5 km. YTD: 80500 meter. Medisch rapport: -. MHS: GHS: Verbr. kcal: 1780 Gewicht: 59,1 kg.
Hoi, bloggeling, niets is zonder reden in 't leven, zo ook het feit dat ik het bloggen even links liet liggen. Een trainingsloos weekend kan zo'n reden zijn. Zin om in de regen te gaan peddelen hadden we niet, zondag laatst, vandaar. Om in de namiddag naar Vélofollies in Kortrijk te gaan zien daarentegen, dat moesten ze ons geen 2 keer vragen. Met de aankoop van een nieuwe fiets in het verschiet was dit hét moment om al het lekkers die vandaag op de markt is te gaan monsteren. Voor ieders budget is wel iets beschikbaar, gaande van 1000 euro voor een degelijk alu-frame tot 8000 euro voor een,... ja voor wat eigenlijk? Voor het lichtste, sterkste, mooiste carbonnen frame met de geraffineerste versnellingsgroep op gemonteerd zeker. Al heb je voor een richtprijs van 2500 euro al een schitterend vehikel in handen. Logischerwijze gaat je voorkeur uit naar het merk waar je tot hiertoe mee reed. Dat is bij auto's zo en bij fietsen niet anders. Merckx was dus een eerste keuze, Cervélo een tweede. Tot je daar op dat fietssalon rondloopt en Cervélo al niet terugvindt wegens afwezig. Bianchi stond er wel met een schoon carbonneke, netjes geprijsd binnen mijn budget. Maar vooral, mooier afgewerkt dan de Merckx fietsen, details, maar toch, zoals de remkabels in het frame ingewerkt, knappe achtervork,..Een Bianchi dan maar? Neen, op de meet geklopt door Museeuw. Heel mooie afwerking, carbonnen frame, vlas (flax) carbonnen voor en achtervork voor een beter comfort en...Belgisch. Niet dat dit een doorslaggevend argument is maar waarom Nederlandse koffie drinken als er Belgische bestaat. Die dan ook nog eens stukken lekkerder is, maar dit terzijde Een Museeuw dus, vrijdag loop ik bij Fangio langs om de groep te kiezen, waarover later meer. Zondag is er het WK veldrijden. Geen WK zonder poll, begin er maar aan, hier ergens aan de rechterkant. Deze maal geen 10 kanshebbers maar een lucky seven lijstje. Ciao! YTD: 80200 meter.
Hallo zondagsblogger, Laura, de zon, heeft in deze donkere januaridagen nog altijd weinig zin om vroeg uit de veren te komen. Om geen geklungel met lichtarmaturen aan te gaan is het dan ook verplicht wachten tot het wat klaar begint te worden om te vertrekken. Om 8.45 u was het zover en kon ik samen met Rudi starten voor een ritje van 80 kilometer. Tot in Koekelare was het harken om de felle wind de baas te blijven. Eens we in onze heuveltjeszone zaten begon het te beteren, immers, hier is het eigenlijk lussen draaien tussen Koekelare en Ichtegem om zoveel mogelijk 'bubbels' te vinden. Na de laatste puist, de Keiberg in Ichtegem, was het quasi volop windaf, terug richting Varsenare. Voor het eerst sinds het aanvatten van de trainingen richting Luik had ik na afloop een goed gevoel over de training. We konden 8' afpitsen van onze eindtijd van de voorgaande weken en dat is niet slecht, het deed ons tellertje 1,1 km/u sneller tikken. Geleidelijk aan wordt de conditie dus wat beter en dat is hoopgevend. De volgende 2 weken wordt opnieuw hetzelfde traject gereden. Het eerste weekend van februari zou ik dan voor het eerst naar het Ieperse willen fietsen om daar de Kemmel over te rijden, kwestie van even wat hoogtemeters bijeen te sprokkelen. Hopelijk blijven de weersomstandigheden wat ze zijn, al vrees ik dat we van Koning Winter nog niet verlost zijn. In mijn logboek komt er vanaf nu een parameter bij, met name mijn gewicht in 'ochtendlijke' toestand. Vandaag was dat dus 60,5 of 8 (acht!) kilogram meer dan precies 2 jaar terug, maar dat had toen zijn reden, nietwaar... .See you! Logboek: Afstand: 80,2 km. YTD: 80200 meter. Medisch rapport:- GHS: 157 MHS: 185 Verbr kcal: 2216 Gewicht: 60,5
Hey kampioenschapsblogger, na een matige start,waarin al meteen Sven Nys het voortouw nam, duurde het tot halfweg de eerste ronde vooraleer Niels Albert naar voren opschoof. De fel gestarte Kevin Pauwels had toen al een voorsprong van 20 sec. Tot de eerste zandbak eraan kwam. In geen tijd overbrugde Albert de achterstand met Pauwels die maar geen meter vooruit kwam in deze lastige passage. Erop en erover, pas na de aankomst zagen alle deelnemers Niels Albert terug die zonder discussie zijn eerste Belgische Kampioenentrui mocht aantrekken. Twee podiumfavorieten, Nys en Meeusen, ontgoochelden zwaar en hadden dan al de wedstrijd verlaten. Niels Albert dus meer dan verdiend BK. Het waren overigens Nys en Meeusen alleen niet die vandaag compleet de mist ingingen. Samen met Rudi werkte ik vandaag de tweede training af op weg naar Luik. De eerste 60 km verliepen naar wens, maar toen begon ik te zweten als een rund en voelde ik mijn maag keren bij iedere pedaalslag. Aan een snelheid van 25/u liep mijn polsslag op tot 160/minuut. Dit had niets meer met een lage conditie te maken. Net niet overgevend ben ik uiteindelijk thuisgesukkeld om na een glas Spa bruis onmiddellijk het euh...toilet op te zoeken. Een kwartiertje later ging het al wat beter, al hoop ik dat het geen voorbode is van (buik)griep. Wordt vervolgdt Logboek: Afstand: 80,2 km. YTD: 80200 meter. Medisch rapport: hoge pols, zweten, kokhalzen,...hopelijk geen buikgriep. GHS: 156 MHS: 180 Verbr Kcal: 2210
Hallo veldritblogger, in sneltempo volgen ze elkaar op, de veldritten. Allemaal gekruid met een hoge spanningskracht. Tot eind december staan voornamelijk Super Prestige en Wereldbeker wedstrijden geprogrammeerd, maar vanaf januari komen de Kampioenschappen eraan. Volgende zondag is dat het Belgisch Kampioenschap. Het is lang geleden maar goede tradities moeten in ere gehouden worden, dus, als vanouds, een ouderwetse blogpoll. Als je denkt te weten wie zondag Belgisch Kampioen wordt, klik dan zijn naam aan op de Poll, hier op 't blogske. Bye.
Hey eindejaarsblogger, 'k wilde het jaar afsluiten met een ritje van 80 kilometer en dat is me op de valreep gelukt. Samen met trainingscompaan Rudi zijn we er bij zonsopgang aan begonnen en we zijn pas ruim drie uur later aangekomen. Onderweg gezellig keuvelend over van alles en nog wat, tegen een rustig tempo. De conditie is dan ook ver te zoeken, zelfs de Koekelaarse molshopen Ruidenberg en Keiberg werden op de binnenplaat opgereden, dat zegt genoeg zeker? Maar goed, op dit moment is dit het laatste van onze zorgen, we hebben nog een zee van tijd om aan die conditie te werken. Eerst de kilometers weer wat opdrijven. Vanaf januari moet die 80 km rit weer als korte training aanzien worden. De laatste week van de maand zou ik dan graag voor het eerst richting Heuvelland willen trekken met het rijden van een retourtje Kemmel, goed voor zo'n 125 kilometer. Maar later meer daarover, volgend trainingske volgende week zaterdag op hetzelfde parcours als vandaag. See you! Logboek: Afstand: 80200 meter. GHS: 146 MHS: 177.
Hey sneeuwblogger, schoon hé buiten, heel schoon. Lekker binnen bij de stove met een javanaitje en een liter Bruynooghe, kijkend naar een superspannende veldrit. Maar dat is slechts schijn! Over een uur of twaalf zal dat allemaal al een stuk minder schoon zijn. Om 8.30 u moet ik in Kortrijk zijn om van daaruit te schaatsen naar Izegem, Ingelmunster, Lichtervelde en ...Knokke! Bezoekdag daar is enkel op maandag en ik heb beloofd om zeker voor de feestdagen nog binnen te springen, dus moet ik dat doen hé. Er is nog een reden om erdoor te rijden, ik ben nog volop aan het werken om mijn verkoopcijfer voor dit jaar te halen en donderdagavond wordt het boekjaar afgesloten. Harken tot de laatste werkdag is mijn deel, maar soit, 't zal aan iedere job wel iets schelen zeker Wie wel werkloos kon toekijken dit weekend was mijne fiets Het wordt dus uitkijken naar volgend weekend om opnieuw de Houtlandse heuveltjes op te rijden, see you. Logboek: YTD: 63500 meter.
Hey kortstedagenblogger, inderdaad, en avant, op weg naar de mooiste Waalse klassieker, volgens vele wielervolgers zelfs de mooiste wielerklassieker tout court. Na een uitgestelde start, het was de bedoeling om op 1 december de trainingen aan te vatten, ben ik vandaag voor het eerst na de veel te vroege winterprik terug gaan trainen. Hoewel hij officieel nog moet beginnen kan je dus eigenlijk stellen dat mijn winterslaap voorbij is. Dag op dag zes maanden scheiden ons nog van deze superklassieker. Dat moet volstaan om me volledig voor te bereiden, ook zonder enige parcourskennis. En dit is toch wel even anders dan toen ik de Ronde van Vlaanderen voorbereidde. Talloze keren ben ik toen met buurman Rudi de heetste punten gaan verkennen, de berg- en kasseizones rond Oudenaarde. Het enige wat ik van LBL weet is dat hij superlastig is, dat heb ik gezien toen ik een tiental jaar terug een paar keer ben gaan kijken op één van de hellingen, en van wat men op de televisiebeelden ziet. That's it. Nog nooit reed ik zo'n helling op, beschamend, ik weet het, maar ik ben dan ook nog maar drie jaar bezig met die targets na te jagen hé, dus vergeef het mij . Parcourkennis is één zaak die ik zal moeten missen, een compagnon die ook de uitdaging wil aangaan om LBL te rijden een tweede. Rudi vond het rijden van de Ronde van Vlaanderen veel te gevaarlijk, en stuurt zijn kat met mij mee voor LBL. Yikke is wel een lieve poes maar veel zal ik er toch niet aan hebben Dat we 'maar' met 2000 aan de start staan voor de volledige afstand tegenover een 7000 die de Ronde van begin tot einde reden kan hem niet tot andere gedachten brengen. Ook het feit dat het deelnemersveld van in het begin zal verspreid liggen, door de zwaarte van het parcours van in het begin, deert hem niet. Het neemt echter niet weg dat Rudi zal mee gaan trainen in het West-Vlaamse heuvelland rond Ieper, gelukkig maar! Wie ik misschien wel zal meekrijgen is Pol, Rudi's collega die mee de RVV reed en ook van uitdagingen houdt. Of Anke, een collega uit Turnhout die op 26 mei meedoet aan 3 ballons, een zware wedstrijd in Frankrijk. Misschien kan ik haar overhalen om met haar conditie mij wat op sleeptouw te nemen. Soit, we zullen zien, er is nog een halfjaar te gaan. Of te rijden. Vandaag dus voor het eerst, 63 kilometer aan een heel gezapig tempo. Ik was alleen en hoefde dus naar niets of niemand om te zien. Tenzij naar het lanschap! Dat de honger groot was om opnieuw te gaan sporten, dat zei ik verleden week al, wel het was echt genieten. Ruim 2 uur lang. Het weer zat dan ook prima mee, niet koud, nu en dan wat motregen, meer niet. De volledige winter mag op die manier passeren van mij. Volgende week wil ik de kilometers optrekken naar 80 km ,dwz dat er 4 molhopen rond Koekelare zullen opgereden worden ipv de twee van vandaag. Allez, tot dan! Bye. Logboek: Afstand: 63,5 km. YTD: 63500 meter. GHS: 155 MHS: 183 Verbruikte kcal: 1755
Hey Sintblogger, na alweer een weekend zonder actieve sport wordt het nu uitkijken naar volgende zondag om eindelijk de fiets van de haak te halen. Ondertussen wordt de zondag ingevuld met passief veldrijden, vanuit de luie zetel dus. Gisteren werd aan dat fietsplezier nog een vervolgverhaal gebreid met een meesterwerkje die in elkaar werd geknutseld door Diksmuidenaar Karl Vannieuwkerke. Anderhalf uur wist hij de wielerliefhebber te boeien met het wielerjaaroverzicht waarbij het klassieke voorjaar naadloos aan elkaar gemonteerd werd met de Tour en daaropvolgend het klassiek najaar. Op nostalgische wijze konden we tussendoor wegmijmeren met de ons dit jaar ontvallen radiostem van Jan Wauters. Naar eigen zeggen op FB laat KVNK nu het wielerjaar 2010 volledig los. Als hij bedoelt dat hij nu al met ons uitkijkt naar 2011 dan mag het eerste weekend van maart er nu reeds aankomen . Bye. Logboek: YTD: 0 kilometer.
Hallo decemberblogger, normaal wilde ik afgelopen weekend van start gaan met de voorbereiding op LBL maar de weergoden beslisten er eventjes anders over. Pakken sneeuw dwarrelden neer op de daken, maar jammer genoeg ook op de wegen. De kleine landwegen waarop ik doorgaans de trainingen afwerk lager er wit en gevaarlijk glad bij, het was echt onverantwoord om hierin te gaan rondfietsen/glijden. Een valse start dus en als we de weerberichten van de komende dagen mogen geloven wordt het komend weekend al niet veel beter. Niet dat het van levensbelang is om nu al te starten met de trainingen. Er scheiden ons immers nog 7 maanden om de klimmersvorm aan te kweken. Maar het kriebelt wel om eindelijk nog eens wat sportkledij aan te trekken. Duimen maar dat dit het volgende weekend kan... . Bye. Logboek: 0 kilometer.
Hey bobblogger, zaterdag ga ik van start met de voorbereiding op LBL van komende lente. Hopelijk liggen de wegen er niet wit en/of glad bij. Bedoeling is om een dikke 2 uur te peddelen richting Houtland, goed voor zo'n 65 kilometer. Tegen eind december moet dit gezapig opgetrokken worden naar 3 fietsuurtjes per training aan een rustig tempo. Ruim 80 kilometer en een viertal molshopen per training, eventueel aangevuld met wat losrijden op de rollen. Na de jaarwisseling zal het regelmatig richting Heuvelland zijn waar ik naar toe trek om wat gewoon te raken aan 'het naar omhoog rijden'. Maar later meer daarover. Eerst wat gal spuwen:wink :we naderen weer de eindejaarperiode en dat heb ik vandaag aan den lijve mogen ondervinden. Aan de afrit Diksmuide-Middelkerke vd snelweg richting Veurne was er alcoholcontrole. Niks mis mee natuurlijk, met zo'n controles. Alleen, op een doordeweekse woensdagnamiddag om halfdrie...? .Veel pv's zullen de inspecteurs van politie ( zo heten flikken nu ) niet moeten opmaken hebben denk ik. Het zal wel aan mij liggen, maar zou het toch niet interessanter zijn om op zaterdag- of zondagmorgen zo'n controles uit te voeren? Enfin, het waren overigens de manschappen van politiezone Kouter die de controle uitvoerden, de ondervraging van de 9-jarige(!) kindjes uit Oudenburg was allicht afgelopen... Zou de juf haar GSM al teruggevonden hebben in haar handschoenkastje? Zouden die criminele boeven uit het vierde leerjaar de rekening van de juf al geplunderd hebben met haar bankkaart? Mensen toch wat een heisa om een gsm en een bankkaart! Als je één telefoontje pleegt naar Cardstop wordt die onmiddellijk geblokkeerd. En een nieuwe gsm heb je voor 50 euro. Zo'n paniek om niets...alhoewel, een gsm bevat soms rare gegevens. Zo ontdekte ik het telefoonnummer van de nul waar mijn ex me mee bedroog, onder de naam: 'helpdesk mobistar'...See you! YTD: 0 kilometer.
Hallo bloggeling, ik heb er even aan getwijfeld of ik zou ophouden met het blogske, dag op dag drie jaar na de start ervan. Om nog enkel te berichten via Facebook, veel directer, dat wel, maar ook veel sneller ge-antidateerd. Vandaar dat ik toch nog een vervolgverhaal zal breien aan 't blogske. Volgend jaar wordt de uitdaging dus Luik-Bastenaken-Luik, datum van afspraak is zondag 12 juni. Voor de geïnteresseerden, je kan alles terugvinden op de website van de organisatie (googelen: vélo club tilffois) , die een heel duidelijke, Nederlandstalige infosite samenstelde. Voor het zover is moet er nog heel wat geregeld worden. De vrije start wordt er gegeven tussen 5 en 7 uur, dus ginder overnachten is een must. Het wordt dus uitkijken naar een hotelletje in de buurt van Tilff. Logistiek is één probleem, materiaal is een ander. Mijn huidige fiets is aan vervanging toe, niet zozeer uit noodzaak, het stalen ros is bijlange nog niet versleten, maar ik heb er nu 11 seizoenen mee gefietst en een mens wil dan al eens veranderen hé. Als ik nu die carbonnen hebbedingen zie dan likkebaard ik toch bij het aanschouwen van al dat fijn afgesteld materiaal. Een nieuwe fiets dus. Ik ben altijd heel content geweest van mijn huidige fiets, dus zal Merckx zeker terug in overweging genomen worden. Ook Cervélo kan me wel bekoren, de ietwat aparte look straalt een eigenzinnig karakter uit en omdat ik nu eenmaal niet van meelopers hou, ging ik een keuze maken tussen deze twee merken, ook al omdat ze nog enigszins betaalbaar zijn. Tot ik kort geleden een flyer in handen kreeg van Museeuw Bikes. Is het de economische crisis die een rol speelt, ik weet het niet, maar de tot voor kort zeer dure fietsen van Museeuw, hebben er enkele 'minder dure' broertjes bijgekregen. De MC-6 bijvoorbeeld. Museeuw maakt geen gebruik van glasvezelcarbon maar van vlasvezelcarbon, wat een verschil in sterkte en comfort zou moeten uitmaken. Alles afgemonteerd met Campagnolo tegen een aanvaardbare prijs. Het wordt dus googelen en vergelijken deze winter om een goede keuze te maken. Bloggers mogen me altijd bijstaan met goeie tips. Bye.
Hey bezoeker, 'hey bezoeker', vandaag precies drie jaar geleden waren dit de eerste woorden die ik tot jullie richtte via het blogske. De lezers van toen weten hoe ingrijpend mijn leven sindsdien veranderd is en niet alleen op sportief gebied. Voor de latere bloginstappers: de verslagjes van november en december 2008 brengen meer duidelijkheid. Maar laat ik het bij het sportieve houden. Meer bepaald de nabije toekomst. Wat het lopen betreft, daar heb ik nu toch definitief over beslist om geen targets daarrond meer aan te gaan. Blijft over, het fietsen. Doel voor volgend jaar wordt Luik-Basteneken-Luik, 240 lang over een constant glooiend parcours met een achttal fameuze hellingen. Stockeu, Côte de Wanne en natuurlijk La Redoute, waar wijlen Frank VDB een heroïs mentaal gevecht uitvocht met Michele Bartoli, zijn voor L-B-L wat Koppenberg en Muur voor de RVV zijn. Alleen, ze zijn aangelegd in asfalt, dat is positief, maar ze zijn ook veel langer dan die Vlaamse Ardennen-hellingen. Of dat ook positief is valt nog te bezien . Probleem is: hoe moet ik me daar nu op voorbereiden? Ik kan moeilijk naar de Ardennen rijden, daar 150-180 kilometer trainen en terugkeren. Oefenritten in het Westvlaamse Heuvelland kunnen een beetje soelaas brengen, maar of dat genoeg zal zijn om redelijk comfortabel de Waalse klassieker te fietsen is maar zeer de vraag. In het verleden ben ik meerdere keren naar ginds geweest om de profs aan het werk te zien en het is daar dus geen meter vlak hé. Anders dan bij de RVV dus, waar er eerst een vlakke aanloop is van 120 kilometer. Maar goed, in de eerstvolgende weken stel ik een trainingsschema op. Omdat slechts wekelijks getraind kan worden is het een beetje absurd om dagelijks een blogverslagje te schrijven. daarom zal ik het vanaf nu houden op een wekelijks berichtje, tijdens het weekend. Voor korte berichtjes zal ik gebruik maken van mijn Facebookpagina, tot daar . Logboek: YTD: 0 kilometer.
Hallo loopblogger, het heeft een tijdje geduurd maar hier ben ik weer met wat loopnieuws. Na het BK in Kuurne zat ik met een wrang gevoel. De tijd, die tenslotte het gegeven van mijn target was, viel danig tegen. Een doel nastreven waar je zes maanden naartoe werkt, daar slaag je dan ook het liefst in. Wat is anders het nut van je inzet, van het afzien, vooral bij een activiteit die je niet met de volle goesting doet. Want laten we wel wezen, het lopen heb ik nooit als een plezante bezigheid ervaren, eerder als een opdracht. De lezers van het eerste uur weten het wel. Mijn hart ligt bij de koers. Eén looptarget had ik, het lopen van één marathon, de Nacht van Vlaanderen in Torhout. Een scheenbeenblessure gooide roet in het eten en het werd de IFF marathon, waar ik op de mentale en logistieke steun kon rekenen van rots in de branding Luc Duyck, die me vanaf Diksmuide vergezelde met de fiets en me zo als een volleerde coach vooruit blies Die eerste opdracht was goed afgelopen, een volledige duathlon zou mijn tweede target worden. Die kwam er niet, waarom dat kan je lezen in het archief, najaar 2008. Spannende verhaaltjes soms met een blogreactie van het bestuur van de Benny Vansteelandt-Memorial als toemaatje . Geen duathlon dus maar om op dat tijdstip van nul beginnen te trainen om de Ronde van Vlaanderen op een behoorlijk niveau te rijden was het te laat. Vermits mijn looptrainingen nog steeds plaatsvonden, besloot ik om opnieuw een marathon te lopen, uiteraard werd dit de N8 in Torhout, het was tenslotte de titel van mijn blogske geworden: guylooptdenacht. Bedoeling was een nieuw persoonlijk record te lopen en dat lukte, zij het nipt. target twee was binnen. Op naar de Ronde van Vlaanderen. IJskoude eenzame trainingstochten van 200 km in volle vorstperiode, afgelopen winter, werden mijn deel. Na de jaarwende kreeg ik de steun van buurman Rudi, die hoe langer hoe meer zin kreeg om ook de Ronde te rijden. Weken aan een stuk met de wagen naar Oudenaarde rijden om daar dan tientallen keren over Kwaremont, Muur en andere Koppenbergen te rijden. Ik leidde en Rudi lijdde , maar week na week werden we meer en meer elkaars gelijke. In zijn derde seizoen dat Rudi fietst stond hij meteen aan de start van één van de zwaarste, maar zeker de mooiste, klassiekers uit het wielrennen :Vlaanderens Ronde. Het hondenweer maakte het allemaal nog Flandriën-gevoeliger en het gaf dan ook een supergevoel om onder die gele bananenboog door te rijden in het 265 kilometer verder gelegen Ninove. Target 4 dan. Een tijd op mijn loopbesttijden zat me dwars. Die van de halve marathon, gelopen in de vorige eeuw in een tijd van 1u31. Hoe dit verhaal verliep lees je in het vorige berichtje. .Omdat alles tegen zat wat kon tegenzitten heb ik er even aan gedacht om mezelf een herkansing te gunnen in de halve marathon tussen Deinze en Aalter. Maar na analyse van mijn rondetijden in Kuurne, waar ik ronde twee als maatstaf neem omdat ik in die ronde echt voluit kon gaan zonder obstakels, kan ik maar een minuutje of drie afdoen van mijn eindtijd. Dan blijven er nog meer dan 5 minuten goed te maken. Te hoog gegrepen, zoals Wim suggereert? Waarschijnlijk wel, mijn voorbereidingswedstrijden lagen ook allemaal in de buurt van 1u40. Geen halve marathon in minder dan anderhalf uur dus, ne mens kan niet alles willen in het leven hé. Is dat nu het eind van mijn loopavontuur? Ik vermoed van wel, de combinatie prestatielopen -what's in a name??- en het rijden van fietsklassiekers gaat moeilijk samen als je een voltijdse baan hebt. 't Is 't één of 't ander, fietsen of lopen. Dus wordt het volgend doel Luik-Bastenaken-Luik. Als het klimwerk meezit, dan volgt hoogstwaarschijnlijk de Marmotte-- googel maar even--, met de nadruk op hoog . Maar, ik heb het afgeleerd om nog 'nooit nooit' te zeggen, dus wie weet loop ik nog wel eens het Oostends loopcriterium. Een plezante bedoening, een 15 tal wedstrijden van telkens zo'n 10 km, een vriendensfeer met toch een competitieaksent. Ik heb er 2 als toeschouwer bijgewoont de laatste weken en het deed toch wat pijn om aan het kantje te moeten toekijken. Dus wie weet, toch beter die Adidasjes niet té ver wegsteken zeker . See you.
Hallo, loopblogger, 1u38'39". Het verdict is hard. Al had ik het al wel met mijn ellebogen voelen aankomen, toch kan ik hiermee absoluut niet tevreden zijn. Omstandigheden genoeg om in te roepen, maar dat doet allemaal niks terzake, het is gewoon geen goede uitslag. Punt. Toch even de avontuurlijke avond verslaan. Wat voorafging weet de regelmatige blogger wel. Na een lange winter van hard trainen voor de Ronde van Vlaanderen, met niet de minste looptraining, ging ik vlak na 4 april de looptrainingen hervatten om rap eens dat PR op de Halve Marathon te verbeteren, dat al ruim 20 jaar op 1u31' stond. Het was de bedoeling om op de N8 die tijd te verbeteren. Maar dat was buiten de waard gerekend, een mentaal dipje, waar ik nog altijd geen verklaring voor heb-faalangst??-, gooiden roet in het eten. Trainingetjes van 10-12 kilometer werden afgebroken. Enfin, na enkele weken mentale rust opnieuw gestart en in de verlofperiode kwam alles terug goed op dreef. Om wat wedstrijdervaring op te doen besloot ik aan enkele voorbereidingswedstrijden deel te nemen, ze verliepen niet naar wens. De hartslag lag veel te hoog, ik liep nerveus en werd er alleen maar zenuwachtiger door. Twee weken terug, midden de laatste voorbereiding, kwam er dan de trip naar Praag bij, waar ook al niet optimaal kon getraind worden. Ik besloot af te wachten en me niet meer op te jagen, dat helpt toch allemaal niet. Om 16.00 u at ik traditiegetrouw mijn steak met rijst en boontjes. Bij het zoeken naar een P in Kuurne vielen de eerste regendruppels op de voorruit...Toen ik mij om 10 na zeven naar buiten begaf voor de opwarming viel de regen redelijk straf naar beneden. Om eerst 10' op te warmen en dan nog eens 10' stil te staan en koud te krijgen had ik geen zin. Dus: geen opwarming. 20 na zeven naar de startbox vertrokken en daar dus 10' stil staan wachten in de motregen bij 15°, het is allemaal niet plezant. Net voor me stond Lendeledenaar Wim Dejonckheere, die eveneens in 1u30' wilde binnen zijn. Die moest ik volgen. Na het startschot duurde het wat voor de bende op gang kwam, het was opletten geblazen om niet onderuit te gaan, en in het tumult vond ik Wim al niet meer, tenzij nà de aankomst Pas na 3 kilometer kon eindelijk echt voluit doorgelopen worden. Plassen op de weg maakten dat schoenen en kousen al doornat waren na een aantal kilometer, maar ook dat is voor iedereen gelijk. Na de eerste ronde plus aanloop moest ik passeren in 25'30". Het waren er 26'15" maar door die startdrukte vond ik dat goed. na 11 kilometer wilde ik doorkomen in 46'45" en hier passeerde ik in 48'. Tien kilometer in 42', dat moest haalbaar zijn, dacht ik. Net voor die tweede passage maakte ik wat raars mee. Een auto kwam toeterend achter ons aan. Te zien aan de klok op zijn dak was dit de wedstrijdauto, hoe kon dat nu, ik werd nu toch al niet gedubbeld? Ja dus, ik zag een paar witte schoenen passeren gepaard gaand met een rukwind. Schoenen zonder man in . In de verlichting aan de aankomst nam ik toch een schim waar, donkerder dan een Noir de Noir mignonette van Cote d' Or, was het de op kop liggende latere winnaar die voorbijzoefde. Aan 20 km/u . Ronde drie dan, met de moraal nog steeds goed. Ik kon er nog een paar oprapen en voorbijlopen, dat is altijd hoopgevend. tijd voor mijn energiegelleke. Halverwege die derde ronde begaf ik me richting lus waar op- en af moest gelopen worden en waar de wind vrij spel had. Hier werd het lastig, ik had er ongeveer 14 km opzitten. Inhalen zat er niet meer in, integendeel, ik werd zelf voorbijgelopen. Een duo van de loopclub uit Grijsloke kwam me voorbij. Die moet ik volgen dacht ik, als ze bij Grijsloke aangesloten zijn weten ze van wanten. Tot aan het begin van de laatste ronde kon ik aanklampen, maar dan moest ik ze laten lopen. Een felle regenbui maakte het er niet plezanter op. Voor me zag ik 2 fietsende officiëls waaraan ik vroeg of zij de 'bezemwagen' waren en hun bevestiging gaf me weer moed. Ik begon nu zelf andere lopers te dubbelen en dat werkt motiverend, maar had het toch lastig. Aan het keerpunt met die lus zag ik aan de overzijde van het lint Lut Lesage lopen, die blijkbaar een slechte dag had. Ik besloot om nog eens alles uit de kast te halen en ik haalde ze zowaar nog in, om ze ter plaatse achter te laten. Een hele slechte dag blijkbaar, het siert haar wel, als prestatieloopster, om alsnog uit te lopen. Ondertussen werd de laatste kilometer aangevat en die bleef maar duren, je begint dan achterom te kijken of er geen achtervolgers meer op komst zijn waardoor je weer wat nerveuser wordt. Uiteindelijk in de gietende regen aangekomen en onmiddellijk naar de kleedkamers en de douches gelopen om me om te kleden, balend om de geringe prestatie. Wetend dat dit mijn laatste wedstrijd was had ik ook al geen zin om me nadien nog lang op te houden. Een pak friet met brochette en frikandel van bij Carlos op de markt van St.-Andries bracht wat soelaas . Vanmorgen ben ik opgestaan met een wrang gevoel. Heb ik nu 6 maanden getraind voor dit resultaat? Had ik me niet beter toegelegd op Deinze-Aalter? Eén recht stuk, zonder bochtenwerk waar je telkens weer moet inhouden, een loop in de voormiddag ook, wat altijd beter is dan 's avonds te moeten lopen, geen tumultueuze start waar 800 mensen als eerste door die startkilometer willen geraken...Achteraf is het altijd gemakkellijk zeggen, was ik erin geslaagd dan zou ik al die vragen niet moeten beantwoorden. Moet ik mezelf nu een herkansing geven? Nog eens 5 weken trainen om op 11 november een gooi te doen naar dat PR? En hoe moet ik die trainingen aanpakken, 's avonds na het werk. Opnieuw in het donker met zo'n fluo vestje aan. Ik heb er een hekel aan, aan die avondtrainingen. Ik zal alles eens een weekje laten berusten en dan zie ik wel, ik laat alvast de deur even op een kier staan...Ciao. Ahja, vannacht supporteren voor den Phil hé!! Logboek: Afstand: 21,1 km. Tijd: 1u38'39". Snelheid: 12,832/u YTD:-. 311/+800 deelnemers, 210e in cat heren-masters. 771 aangekomen. Medisch rapport: beentje aan buitenkant linkerknieholte wat overbelast, behandeld met Tendosol. GHS: 170 MHS: 179 Verbr kcal: 1369
Hey, blogloper, het lijkt erop dat ik mij al mentaal voorbereid heb op het niet lukken van mijn doel om in anderhalf uur binnen te zijn , komende vrijdag. De training vandaag, die ik op tempo zou lopen, werd futloos afgelegd. Al heb ik een klein excuus, drie kwartier voordien smikkelde ik 600 gram lasagne binnen en ze lag wat op de maag, vooral het eerste rondje verliep vrij stroef. Daarna beterde het maar een schone tijd zat er toch niet in. Morgen is het rustdag en vrijdagmorgen trek ik nog een laatste keer naar Jabbeke om op de looppiste een klein halfuurtje los te lopen. Hoe dichter die vrijdag eraan komt, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat ik de verkeerde wedstrijd uitgekozen heb om een goede tijd te lopen . Ten eerste omwille vh aantal deelnemers, het zullen er meer dan 800 zijn. Ten tweede, het rondjes lopen, ik loop er nerveuzer door, 'k loop veel liever van pt A naar pt B, zoals tussen Deinze en Bellem bijvoorbeeld. Er wordt ook regen voorspeld, waardoor het bochtige parcours er gevaarlijk glad zou kunnen bijliggen en lbnl, de kans is reëel dat ik... gedubbeld wordt . Ik heb het rap even uitgerekend en 't zal er om spannen, als de winnaar aankomt in 1u10' maak ik kans om net niet ingelopen te worden. Al kan dit ook positief zijn, als ik de hete adem van die wedstrijdlopers in mijn nek voel blazen, vind ik mss wel de adrenaline boost die ik nodig heb om ze voor te blijven en zo toch nog een goede tijd te lopen...Bye. Logboek: Afstand: 8 km Tijd:-. Snelheid:- YTD: 21100 meter. Medisch rapport: -. GHS: 170 MHS: 163. Verbr kcal: 465.
Ik ben Guy Devreker
Ik ben een man en woon in Varsenare (België) en mijn beroep is comm.afgevaardigde.
Ik ben geboren op 12/08/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,lange afstandslopen,levensgenieter en nog zoveel meer.
Het huis wordt gedeeld met een schat van een dochter,Latoya(°11.08.1992)en,tot voor kort, Minou,de poes°1998- +10.08.09
Aangekomen aan station 45 even teruggeblikt naar wat verwezenlijkt werd en ...wat niet.Enkele sportieve uitdagingen wilde ik toen graag nog aangaan.Target One: het lopen van een Marathon: gelopen op 14 IX 2008 én op 19 VI 2009.Target Two: het fietsen van de Ronde van Vlaanderen: gereden op 03 IV 2010.
Hieronder enkele foto's met buurman/trainingsbuddy Rudi,in loondienst bij Bianchi...
Aantal gefietste kilometer als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen 2010, vanaf 1 juli 2009.
juli : 654,8 km augustus : 771,8 km september : 395,7 km oktober : 587,5 km november : 407,5 km december : 386,6 km januari : 492,7 km februari : 51 km (knieontsteking) maart : 826,8 km
aantal gelopen kilometers als voorbereiding op de NVV-Marathon,vanaf 20 september 2008.
september: 33,00 oktober: 112,20 november: 59,50 december: 31,30 blogverslagen van december leren jullie waarom de klm.in november en december zo laag liggen. januari: 152,00 februari: 166,50 maart: 187,20 april: 168,70 mei: 290,40 juni: 136,30 totaal aantal gelopen kilometers t/m 17 juni: 1337,10 + 42,195 op 19.VI.2009.
aantal gelopen kilometers als voorbereiding op de IFF-Marathon,vanaf 01 november 2007.
Niks dan lachende gezichten voor de start,een uurtje of twee later was dat al heel wat minder... Vlnr.:Gert Luyckx,ikzelf,mijn superb-coach-begeleider Luc Duyck.
Afzien als nooit tevoren op weg naar Ieper,samen met een supergeconcentreerde 'coach-begeleider' Luc Duyck.
. See you. Ah ja, Sarah, de hele wereld mag 't nu weten zie: 'k zie je supergraag
.Dit bleek ook toen we opgepeuzeld werden door een groep die ons tegen de 40/u voorbijraasde. We konden ons vlot in hun spoor nestelen tot Rudi bij een oversteek alleen een gaatje moest dichtrijden. Aanvankelijk slaagde hij erin aan te sluiten, maar hij ging duidelijk achteraan aan de rekker, terwijl ik redelijk comfortabel meefietste in de buik van de groep, veilig uit de wind. Niet veel later waaide Rudi uit de groep, door de inspanning die hij moest leveren om dat gaatje dicht te rijden, en zo waren we opnieuw op onszelf aangewezen om het ritje af te werken. Toen even later ook zijn hamstrings nog eens parten begonnen te spelen was het aangewezen om aan een rustig tempo huiswaarts te fietsen. Persoonlijk hield ik toch wel een goed gevoel over aan deze zondagmorgen training, hopelijk begint vanaf nu ook het weer een beetje beter te worden, het maakt het fietsen eens zo plezant. Ciao.
. See you!
. Verder werken blijft dus de boodschap, als ik enigszins comfortabel LBL wil rijden. Mar dat is pas over vier maanden, tijd zat dus! Bye.
. Parcourkennis is één zaak die ik zal moeten missen, een compagnon die ook de uitdaging wil aangaan om LBL te rijden een tweede. Rudi vond het rijden van de Ronde van Vlaanderen veel te gevaarlijk, en stuurt zijn kat met mij mee voor LBL. Yikke is wel een lieve poes maar veel zal ik er toch niet aan hebben
Dat we 'maar' met 2000 aan de start staan voor de volledige afstand tegenover een 7000 die de Ronde van begin tot einde reden kan hem niet tot andere gedachten brengen. Ook het feit dat het deelnemersveld van in het begin zal verspreid liggen, door de zwaarte van het parcours van in het begin, deert hem niet. Het neemt echter niet weg dat Rudi zal mee gaan trainen in het West-Vlaamse heuvelland rond Ieper, gelukkig maar! Wie ik misschien wel zal meekrijgen is Pol, Rudi's collega die mee de RVV reed en ook van uitdagingen houdt. Of Anke, een collega uit Turnhout die op 26 mei meedoet aan 3 ballons, een zware wedstrijd in Frankrijk. Misschien kan ik haar overhalen om met haar conditie mij wat op sleeptouw te nemen. Soit, we zullen zien, er is nog een halfjaar te gaan. Of te rijden. Vandaag dus voor het eerst, 63 kilometer aan een heel gezapig tempo. Ik was alleen en hoefde dus naar niets of niemand om te zien. Tenzij naar het lanschap! Dat de honger groot was om opnieuw te gaan sporten, dat zei ik verleden week al, wel het was echt genieten. Ruim 2 uur lang. Het weer zat dan ook prima mee, niet koud, nu en dan wat motregen, meer niet. De volledige winter mag op die manier passeren van mij. Volgende week wil ik de kilometers optrekken naar 80 km ,dwz dat er 4 molhopen rond Koekelare zullen opgereden worden ipv de twee van vandaag. Allez, tot dan! Bye.
.Veel pv's zullen de inspecteurs van politie ( zo heten flikken nu ) niet moeten opmaken hebben denk ik. Het zal wel aan mij liggen, maar zou het toch niet interessanter zijn om op zaterdag- of zondagmorgen zo'n controles uit te voeren? Enfin, het waren overigens de manschappen van politiezone Kouter die de controle uitvoerden, de ondervraging van de 9-jarige(!) kindjes uit Oudenburg was allicht afgelopen...
.Omdat alles tegen zat wat kon tegenzitten heb ik er even aan gedacht om mezelf een herkansing te gunnen in de halve marathon tussen Deinze en Aalter. Maar na analyse van mijn rondetijden in Kuurne, waar ik ronde twee als maatstaf neem omdat ik in die ronde echt voluit kon gaan zonder obstakels, kan ik maar een minuutje of drie afdoen van mijn eindtijd. Dan blijven er nog meer dan 5 minuten goed te maken. Te hoog gegrepen, zoals Wim suggereert? Waarschijnlijk wel, mijn voorbereidingswedstrijden lagen ook allemaal in de buurt van 1u40. Geen halve marathon in minder dan anderhalf uur dus, ne mens kan niet alles willen in het leven hé. Is dat nu het eind van mijn loopavontuur? Ik vermoed van wel, de combinatie prestatielopen -what's in a name??- en het rijden van fietsklassiekers gaat moeilijk samen als je een voltijdse baan hebt. 't Is 't één of 't ander, fietsen of lopen. Dus wordt het volgend doel Luik-Bastenaken-Luik. Als het klimwerk meezit, dan volgt hoogstwaarschijnlijk de Marmotte-- googel maar even--, met de nadruk op hoog
