Ondanks de weinig rooskleurige weersvooruitzichten verzamelden 40 welgezinde GR-stappers op de parking bij de yachthaven van Péronnes, even over Doornik. Op het programma: een lus van 24 km rond, op en over de rijksgrens met de GR 123 als wit-rode leidraad. Tochtleider Dani gaf een korte schets van wat we mochten verwachten en...weg waren we. We vertrokken langs de yachthaven en het droogdok en zochten dan het jaagpad op langs het kanaal van Antoing. Het was drukkend warm. De koelte van het bos langs het tweede deel van dit kanaal deed deugd. Middagpauze in de zon op een terras in Callenelle. Na de middag trokken we de grens over. Hier waren de onverharde paden en veldwegen een zegen voor de voeten. De graanakkers konden ons bekoren. Eerst ontdekten we nog een duingebied en trokken dan het mooie bos van Flines in. Kort voorbij een schitterende zomereik vonden we een gedenkesteen voor gevallen piloten uit WO II. Ondertussen naderden we Laplaigne maar we maakten eerst nog een lus langs Mortagne-du-Nord. We trokken de beemden in: gelukkig was het gras nog droog. We kwamen weer in de buurt van Laplaigne en zochten dan de Schelde en de GR 123 op. Net toen we de oever van de Schelde verlieten, begon het om half vier te rommelen en te regenen. We genoten van een overgroeid pad op een dijk, de natte netels konden ons niet deren. Net toen de vlaag ongeveer over was, kwamen we weer aan de oevers van le Grand Large aan. We konden in de zon van schoeisle veranderen en genoeten van een frisse pint in de bar van de yachthaven. Het was een bijzonder mooie, rustige wandeling met vooral in de namiddag heel veel onverharde paden. Al bij al hebben we ferm geluk gehad met het weer. Sint-GRegorius, onze weerman, is ons nog altijd gunstig gezind.
