Vandaag lopen de twee groepen afzonderlijk in de voormiddag en samen in de namiddag. Rond 9.20 u zijn we vertrokken. Het landschap ademt een en al rust uit. Het weer is buitengewoon en de omgeving kan ons bekoren: een weide vol paardebloemen of een prachtig vergezicht. Ter hoogte van de skipiste van Ovifat beginnen we aan de afdaling naar de Bayehon. Het gaat vrij steil naar beneden. De flora is gewoon schitteend: vrouwenmantel, goudveil zoveel als je wilt, bittere veldkers, varens, mossen.... Beneden, aan de Moulin de Bayehon, steken we de weg over en dalen verder. Bruggetjes over. We komen aan de samenvloeiing van de Bayehon en de Pouhon en pauzeren even. Dan kiezen we voor het valleitje van de Pouhon. We laten de afslag naar Longfaye rechts liggen, en wat verder klimmen we naar de bosrand. We komen in open veld in de buurt van Xhoffraix. We genieten van het open landschap op het plateau: salomonszegel in de wegberm en weilanden overvol pinksterbloemen. We dalen dan af naar de samenvloeiing van de Warche met de Bayehon. Brug over en klimmen naar het hoogste kasteel van het land: Reinhardstein. De naam alleen al doet ons van Wagner dromen. We blijven op hoogte en bereiken de Barrage van Robertville. Maar verrassing alom: het stuwmeer staat droog!!! Picknick op terras in Robertville. Dan komt ook de grote groep toe van de lange tocht: zij hadden nog een stuk langs de Warche op hun menu. Na de middag stappen we weer allemaal samen. Vrij snel komen we aan de Brug van Haelen: toch een bijzonder vreemd gezicht: een meer zonder water! Net zo erg als een café zonder bier. Het pad kronkelt langs de oever van een brede, bruine vlakte met daar midden in wat stromend water. We komen voorbij een camping en steken nog eens het meer over. We klimmen naar Outrewarche waar we een passief huis bewonderen. Prachtige groene landschappen met veel hagen, bomenrijen ... Alles ademt rust op het platteland. Het is warm en het einde van de tocht nadert. Tevreden proeven we van een biertje vooraleer we weer huiswaarts rijden. Adieu Ovifat! Het was mooi: de tochten, het weer, de gîte, het gezelschap. Om de voorbereiding door Johan niet te vergeten!
Zaterdag 22 mei 2010: Tegen half tien zijn alle 46 deelnemers aan het Pinksterweekend present. Na een deugddoende kop koffie staan we klaar voor de start. Iedereen welgezind want de meteo staat op 'le grand beau'. Al snel zijn we weg van de drukte en stappen we door het kleine gehucht Bosfagne. Bosanemoon laat zich nog bewonderen en vlakbij staat de sloot vol dotterbloemen. We komen voorbij aan een vreemd monument: een propeller van een vliegtuig. We trekken het bos in en stappen over de Rour. Schitterend hoe het licht in het bos valt. Beneden op de bodem verrassen hele vlekken klaverzuring. Leuke naamgeving: de blaadjes hebben de vorm van klaver maar smaken naar zuring of zurkel. Moet je proeven! We klimmen naar Kaltenborn. Hier pikken we de wit-rode bewegwijzering op. De rode vlag hangt uit! Gelukkig blijven we op de brandgang op de rand van de Fagne Walonne. Echt een open landschap: dit veenlandschap is uniek voor ons land. Na een lange rechte lijn komen we uit op de grote weg en we vinden aan de overkant het Natuurcentrum Botrange voor de middagpauze. We splitsen ons op: een grote groep voor de grote tocht van 25,5 km met Johan, ik neem de mensen mee voor de korte tocht van 21 km. We stappen eerst naar het Signal de Botrange en klimmen tot op 700 m. Knuppelpaden leiden naar de Fagne de Polleur: hier zijn we niet alleen want het weer lokt veel dagjesmensen en ... er is een terras en een parking in de buurt. We komen voorbij het Weerstation: het is 18° onder thermometerhut. We genieten volop!!! Na de grote kring volgen we, nog steeds op plakjesvloer, de Polleur stroomafwaarts. Zo komen we aan de Pont de Beleu: einde wit-rood maar tijd voor een knabbeltje. Een rustig asfaltwegje leidt ons opnieuw naar de weg naar Malmédy die we dwarsen. We blijven op 'hoogte' en bereiken opnieuw het Natuurcentrum. Nog een streepje GR 56 en we komen aan bij onze gîte. Die van de lange tocht maken een ommetje langs de Bayehon en de Ghaster, twee schilderachtige riviertjes... Na een verfrissende douche is het genieten van een streekbier: Superdesfagnes, Orval of La Chouffe... Het is heerlijk in de zon. Omhalf zeven is het avondmaal en we laten het ons smaken....
