Music for life 2: Doornikse steenweg Bellegem - Knokteberg
De wegen zijn goed deze morgen en iedereen is meer dan op tijd op de afspraak: de parking van 't Konijntje aan de Ronde van Vlaanderenstraat, net voorbij Kwaremont. - 8° staat er op de display van mijn auto. En ook het busje van Sint-Niklaasinstituut van Zwevegem is op tijd. Waarvoor onze hartelijkste dank! Nog een groepsfoto aan de Doornikse steenweg en weg zijn we. Al snel komt de Molen Ter Klare in zicht en stappen we verder op de kam tussen Zwevegem en Sint-Denijs. Prachtige vergezichten alom. We komen voorbij de gezinswoning van een betonboer die zich de zonnekoning waant. Wat verder komen we aan het prachtige ANB-natuurgebied Het Orveytbos. Als dat geen aanwinst is voor de streek. We komen aan het pittoreske Sint-Pietersbruggetje en ook het kanaal naar Bossuit is op zijn mooist. Dan stappen we op een tegelpad naar de Oude Spoorwegbedding, een Natuurpuntgebied. Zo komen we aan het oud station van Moen en stappen we verder op de oude spoorwegzate richting Heestert en Avelgem. We verlaten het pad voor de middagpauze in het centrum van Avelgem. Na de boterhammetjes en de koffie trekken we naar de oevers van de Schelde. De elektricitieitscentrale van Ruien is alom tegenwoordig. Hier geen KLE maar GLE: de hoogspanningsmasten zijn de Grote Landschaps Elementen. Mooi is anders. De brug van Mira doet me denken aan ons aller Willeke van Ammelrooy. Via een verlaten spoorwegbedding op de andere kant van de Schelde bereiken we de voet van de Kluisberg. Een prachtige holle weg leidt de beklimming in. Boven genieten we van schitterende uitzichten. Eén enkel groen veld intrigeert me: waarom ligt daar geen sneeuw? We komen voorbij het altijd gesloten Maison des Randonneurs en klimmen wat verder naar een leegstaand Balmoral. Freddy stelt voor om hier een rustoord voor GR-schilders van te maken. Er is weinig enthousiasme. We trekken door het prachtige bos op de zuidflank van de Kluisberg: dit parcours is veel mooier dan de dreef tussen Toren en Vierschaar! Het einde van de dagetappe komt in zicht. De zon is aan het verdwijnen en het wordt een stuk frisser. Wat later zijn we aan de parking van 't Konijntje waar we nog even nagenieten bij een koffie of een pint. Het is weer mooi geweest vandaag! Op naar de derde etappe! Welk weer wordt het morgen? Ik zal er mijn slaap nu nog niet voor laten. Morgen zien we wel.
Music for Life 1: Menen - Doorniksesteenweg Bellegem
Onze 6daagse tocht naar het Glazen Huis in Gent is vandaag gestart. Welk weer zou het zijn? Hoe zullen de wegen er bij liggen morgen? Dat vroegen we ons gisterenavond af. Vanmorgen viel het best mee. We geraakten vrij vlot op de plaats van afspraak en ook het schoolbusje van de Gemeentelijke Basisschool van Rekkem was op tijd. Els de chauffeur voerde ons vakkundig naar de Leiebrug in Menen. Waarvoor onze hartelijkste dank! Kwart voor tien, en het was heel fris, Rita en José kwamen met het openbaar vervoer maar we zagen ze niet meteen. We wilden nog een kop koffie drinken maar vonden geen café open op dit uur. José en Rita kwamen goed op tijd toe en we vertrokken dan maar meteen. Het was erg fris langs de Leie. Even een zijsprongetje door een bosje. W verlieten de oever van de Leie en volgden de Waterstraat. Al snel waren we op het Kraaiveld: hier wer de GR 5A gewijzigd om het drukke logistiekcentrum LAR te vermijden. Het nieuwe tracé is stukken beter. Plots worden we via de gsm uitgenodigd voor een glühwein bij Herman en Rejane, twee van onze GR-stappers die op 50 meter van het pad wonen. Herman zal later op de week meestappen. Lekker, die glühwein! Een leuk en verwarmend intermezzo. En weer zijn we op stap. Het nieuwe tracé is verrassend mooi en werpt ook een ander beeld op de Sjouwer, het monument voor de mensen die destijds naar Frankrijk gingen werken: in de cichorie, in de bieten, in het vlas...Ik vond het heel mooi in al zijn eenvoud vandaag. Ondertussen waren we over de spoorweg en over de autoweg gestapt. Langs rustige wegen en paadjes naderden we Aalbeke met de Hoogmolen. Daar verlieten we het GR-pad voor de middagpauze in Café De Smisse, bij Noëlla. We kregen alle dranken aan 1 euro en het verschil met de gewone prijs ging naar Music for Life. Dat bracht 12,10 euro op. Merci Noëlla. Haar naam staat nu voor eeuwig in het straatbeeld! Na de middag trokken we richting Rollegem. Onderweg kregen we een telefoontje van Studio Brussel: ze zouden rond twee kort een gesprekje opnemen over onze tocht en dat om kwart voor vijf uitzenden. We genoten nog van een koffie of thee in Elckerlyc Inn in Rollegem en brachten een blitsbezoek aan de derde kleuterklas van Juf Els. Van Rollegem dan maar naar Bellegem. We stapten door een koker onder de autoweg naar Doornik en maakten een bocht naar het centrum van het dorp vane streek van de steenstapwegeltjes: smalle paden in grote dallen. Deze worden door de landbouwers met rust gelaten. Na twee keer zigzaggen klommen we naar de . Meer moet dat niet zijn! Tot morgen voor etappe 2.
Het is weer zover: Siska, Sofie en Sam maken zich op voor hun verblijf in het Glazen Huis in Gent. Tijd dus voor Music for LIfe. Dit jaar is het thema van de actie 'Stop Malaria en laat de wereld niet in de steek'. Malaria is een infectieziekte die voornamelijk in tropische gebieden voorkomt en veroorzaakt wordt door een parasiet. Die parasiet wordt hoofdzakelijk overgedragen via een beet van een besmette malariamug. De symptomen treden 10 tot 15 dagen na de infectie op: koorts, spierpijn, hoofdpijn en braken. Zonder aangepaste behandeling is malaria een levensbedreigende ziekte omdat ze de bloedtoevoer naar vitale organen aantast. Wereldwijd is malaria de vijfde doodsoorzaak. Malaria is te voorkomen: muskietennetten beschermen de mensen tegen de muggen. Een muskietennet kost 5 euro en redt een mensenleven. Toen ik tussen 1963 en 1966 les gaf in Kabinda (Oost-Kasaï) aan een middelbare school van de Paters Scheutisten, namen we iedere avond, preventief, een pilletje Nevakin, een verwante van het bekende kinine. Het busje met Nevakin stond op de tafel in de refter. Dit jaar stappen we in 6 dagen van Menen over Ronse naar Gent: 125 km. Eerst met de GR 5A Zuid tot in Brakelbos en dan met de GR 122 tot in Melle. De laatste dag maken we zelf een parcours op de Scheldedijken en langs het natuurgebied van de Damvallei. De 6 etappes zijn: Vrijdag 18 december: Menen - Doornikse steenweg Bellegem: 20 km Zaterdag 19 december: Doornikse steenweg Bellegem - Knokteberg (einde Kluisbos): 221, km Zondag 20 december: Knokteberg - D'Hoppe: 20 km Maandag 21 decmeber: D'Hoppe - Munkzwalm: 21 km Dinsdag 22 december: Munkzwalm - Melle: 24,5 km Woensdag 23 december: Melle - Gent: 17,5 km. We verzamelen telkens aan het eindpunt van de dagetappe. We picknicken (eigen picknick) in een café. Je kunt 1 of meer dagen meestappen. Je kunt inschrijven via mail of telefoon tot de dag ervoor. Laat het dan wel weten aub. WE LATEN ONS SPONSOREN AAN 1 EURO PER KM. Je bepaalt zelf hoeveel km je wilt betalen. Schrijf je bedrag over op rekening 738-3221103-46 van GR West-Vlaandeen, Goeberg 3, 8954 Westouter met vermelding 'Music for Life'. We garanderen dat alle bedragen doorgestort worden naar het Rode Kruis die de muskietennetten aankoopt en instaat voor de verspreiding ervan en voor de sensiblisering ter plaatse. Onze actie is geregistreerd onder nummer 86361258647406. Meer info: www.groteroutepaden.be of 057 44 56 57 of grpaden.wvl@telenet.be
Er staat een B tussen twee haakjes omdat er ook een Franse GR 123 bestaat, in Picardië. Dit terzijde. We starten met een kop koffie in het Musée de la Mine waar vrijwilligers, wellicht oud-mijnwekers, ons uiterst vriendelijk ontvangen. Ze zorgen zelfs met een gaskachel voor wat extra warmte. De stappers van de lange tocht (26 km) starten hier en die van de korte tocht rijden nog tot over de autoweg met de bus en starten dan aan de rand van het Bois d'Imberchies. Ik leid de korte tocht met de hulp van Dani's voorbereiding. Leuk om in deze tijd van het jaar door het bos te lopen. We steken de N50 over en trekken opnieuw het bos in. Links ligt het natuurreservaat La Mer de Sable (grondgebied Stambruges). Het gebied is ontstaan door uitdroging van een grote vijver, midden in de heide, na 1852. Het heeft veel weg van een veengebied, trouwens de bekende vijvers van Harchies liggen niet ver. We komen uit het bos bij het gehucht Le Happart, niet José natuurlijk. Op dit kruispunt vertrekt de GR 121 naar links: opletten dus. Een rustig platteland brengt ons tot voorbij een lorkenbosje : hier gaan we linksaf en trekken tussen plassen, met water gevulde verlaten steengroeven, het bos in. We klimmen op de rand van Coron Saint-Pierre en zien met welbehagen dat de natuur haar werk doet. Villerot komt in zicht: tijd voor de middagpauze. Gezellige taverne maar sommige biersoorten waren rap uitverkocht. We laten een chemische fabriek voor wat ze is en trekken opnieuw het bos in: Bois de Baudour. Door dat er geen bladeren aan de bomen zijn valt het zonlicht binnen: heerlijk stappen in zo'n weer. Berken zijn er hier volop en zijn ijdel: ze spiegelen zich heel mooi in het wateroppervlak. We maken een ommetje langs la Ronde Maison, het jachtpaviljoen van de familie de Ligne van het kasteel van Beloeil. Uit het bos komen we aan het station van Erbisoeul, lopen darana een tijdje parallel met de spoorlijn tot in het centrum van Erbisoeul. Een mooie veldweg brengt ons tot net vóór Erbaut. We stappen over de Ruisseau de Jurbise, verlaten de GR 123 en zoeken het centrum van Jurbise op waar de bus op ons wacht. Maar eerst een St-Feuillien in het plaatselijke café Le Cheval d'Or. Weer een verrassend mooie tocht in Henegouwen. Onze Waalse GR-vrienden hebben hun werk goed gedaan. Ook de voorbereiding van Dani mocht er wezen: we hebben alles vlot gevonden! Ik heb geen foto's want fotograferen en de tocht leiden gaat niet goed samen. Kijk even op de site van die andere José.
