Mijn auto is gekeurd in Duitsland. Amai, dat duurt hier anderhalf uur. Nu kunnen we een nummerplaat aanvragen. Voor de remorque zal ik wel een andere keer langskomen.
Na een fietstochtje naar Oostenrijk, nl. Bregenz, rijden we een stukje verder de bergen in. Daar is een ponyhof, en Maurane wil sinds we hier wonen al zo lang op een pony rijden. De kinderen hebben daar een ritje door de bossen kunnen maken van ongeveer 20 min. Het was leuk, de eigenaars hebben van hun tuin een kinderboederij gemaakt, waar ze kinderen zowel de dieren kunnen strelen als op de trampoline springen. De 2 hangbuikzwijntjes vonden we het grappigst.
Gans München is afgezet omdat de paus vandaag en morgen naar München komt. Files overal. Op de radio hoor je niets anders meer.
Wij vetrekken snel naar ergens anders nl. de Bodensee. Lindau am See is een stadje dat nog juist in Duitsland ligt. Langs de andere kant van de Bodensee is het Oostenrijk en Zwitserland. Wij nemen de fiets, en fietsen naar het Insel. Dat is zo'n 6 km van de leuke camping (www.park-camping.de) vlak aan de Bodensee waar we vandaag blijven staan. Je kan hier mooie fietstochten maken, tot in Oostenrijk, of langs de andere kant, tot op het Insel van Lindau (waar geen mobilehomes op mogen). Wij komen weer verschillende haventjes tegen, maar wat ons opvalt, is dat er hier grotere boten liggen dan aan de andere meren in Bayern. Ze dragen hier een Duitse, een Oostenrijkse of een Zwitserse vlag. Hier kan je ook weer een boottocht maken over het meer. 's Avonds nemen de kinderen nog een duik in het water. Hier liggen de eerste meters ook stenen, en dan pas zand. Hier is het mooi zitten, we zien de boten binnekomen in de haven, de kinderen maken plezier, en wij kunnen genieten van de zon, en een Radler (Pintje met limonade). Er staat 1 Belg op de camping.
We hebben vandaag eens goed genoten van het mooie weer. Maurane hebben we met de fiets naar de Kindergarten gebracht, en we hebben in de namiddag nog een mooie wandeling gemaakt. Het was vandaag toch zo'n 30°, en de kinderen lopen met hun badpakje aan.
Tanguille heeft ook ontdekt dat we vandaag een Belgisch product gekocht hebben: een aftrekker (voor te kuisen).... ja wie wist dat?
Ik heb Tanguille vandaag ook ingeschreven bij Ketnet voor "reporter in het buitenland". Jullie worden op de hoogte gehouden.
Vandaag is Maurane voor de eerste maal naar de Kindergarten geweest. Ze had er veel zin in en het is dat volgens de juf Ullricke zeer goed meegevalen. Ze is nu een Mäusekind (maskotte van de klas) en heeft een speltje gekregen met een muisje erop getekend. Volgens de juf heeft ze zelf een beetje Duits gepraat. Dat is dus een grote stap die goed verlopen is.
Zondag zijn we naar de Brombachsee gereden. Het is een mooi en groot meer waar je kan zeilen en surfen, fietsen en wandelen. Er stond heel veel wind, dus we hebben tijdens onze wandeling veel zeilers gezien en een paar kiters. Waar we geparkeerd hebben (www.wohnmobilstellplatz-brombachsee.de), is er ook een "Erlebnis-Kletterpark" waar je al vanaf 5 jaar kan klimmen op en hangen aan de bomen. Deze streek wordt het "Fränkisches Seenland" genoemd (www.btl.de/fraenkisches-seenland).
Wat ons steeds opvalt, is dat alles in Bayern zo proper is. Alles is in functie van de toeristen.
Onze uitstap van het weekend is naar Zirndorf, een stad in de buurt van Nürnberg. We hadden de kinderen beloofd voor hun verjaardag (30/08 Maurane, en 1/09 Tanguille) naar Playmobil Fun Park gaan.
Vrijdagavond zijn we tot Pleinfeld (aan de Brombachsee) gereden. Zaterdagmorgen was het zover, we stonden al om 9h aan de ingang van het Playmobil Fun Park. Het is een mooi park waar de kinderen veel kunnen klimmen en glijden, achter een schat moeten zoeken, en natuurlijk met ALLES van Playmobil kunnen spelen. Veel dingen van Playmobil zijn ook in het groot nagemaakt. Ook een shop ontbrak niet, en Maurane heeft een mooi "Märchenschloss mit Prinzessinnenkrone" met bijhorende koets gekozen. Tanguille heeft een "Family-Wohnmobil" en een Belgische voetballer en keeper voor zijn voetbalspel gekozen.
Vandaag is het de eerste keer dag Tanguille niet op zijn verjaardag naar school moet. We hebben wel aan zijn vriendjes van België gedacht. Voor de gelegenheid was hij gekleed in zijn winterkleren van Bayern-München.
Vandaag wordt Maurane 5 jaar! Ze loopt de ganse dag met haar kroon rond die ze van juf Myriam (van België) heeft gekregen. 's Middags eten we lekkere pannekoeken met appeltjes die onze bezoekers hebben gemaakt. En 's avonds het lievelingseten van Maurane: spaghetti! Plots staat de buurvrouw voor de deur, ze heeft ook nog een cadeau voor Maurane....een barbie... Ook de mémé van Tanguille is vandaag jarig. We drinken er één op haar gezondheid.
Het is zover: Nico en de kinderen hebben de traditionele klederdracht van Bayern gekocht. Nico en Tanguille Lederhosen, en Maurane een Dirndl. Ja, de kinderen wouden dat ook. Een jongen van Tanguille zijn klas gaat daar zelf mee naar school. Ikzelf ga dat wel eens kopen als er niet zoveel toeschouwers bijzijn. Wie wil zien hoe dat eruit ziet: www.trachten-angermaier.de.
Vandaag verjaart onze bezoeker! Zij gaan de Allianz Arena bezoeken en souveniers kopen.
's Avonds komt de buurvrouw Carmen met haar man en een fles in de hand aanbellen. Het is ook haar verjaardag vandaag, en ze vraagt of we samen met hun een glaasje willen drinken. Daar hoeven we niet over na te denken. Super zo'n buren.
Vandaag komen de eerste gasten met het vliegtuig. Nico gaat ze afhalen. Terwijl ik met de kinderen bij de buren ben (het jonge koppel) om een stukje pruimentaart te eten, komen ze toe. Wij springen direct recht om hen te begroeten. Het is niet zo'n goed weer, maar de kinderen vinden dit niet erg, en beginnen direct met hun nieuw bezoekertje te spelen. Het is lang geleden dat ze zo stil geweest zijn...
Onze gasten trekken zich niet veel van het weer aan, en gaan direct te voet de omgeving verkennen. Ook met de fiets ontdekken ze mooie plekjes in de buurt. Een bui kan hun pret niet bederven.
Maurane geniet op haar verjaardag van de extra aandacht die ze krijgt van onze bezoekers.
Tegen het einde van de week is hun vakantie gedaan, en brengen Nico en Tanguille hun terug naar de luchthaven. Maurane zal haar kleine speelkameraad wel effe missen, maar we kunnen hen altijd in België een bezoekje brengen ;-)
En de dagen daarop heeft Nico met zijn nonkel Erik veel aan zijn mobilhome gewerkt. Ze hebben alles vervangen wat er te vervangen kon, en hem doen blinken als een spiegel (zie foto). Het gevolg was natuurlijk dat onze afspraken minder goed konden nageleefd worden. Vervelend, want de mensen moesten natuurlijk gaan werken. Gelukkig was er begrip van de mensen, en hechten ze veel belang om ons terug te zien en onze verhalen te horen.....
Twee weken vakantie voor Nico. Vrijdag om 16h stond Nico al klaar om te vertrekken naar België. Ik had een druk programma opgesteld om zoveel mogelijk mensen te zien, te beginnen met de familie natuurlijk. Ook de pépé's en mémé's konden niet ontbreken.
Zaterdag zijn we tegen 12h bij de mama van Nico en Jacques gaan eten. De zaterdagavond was er een BBQ met de mensen van het toneel. Zo zagen we direct een 25-tal mensen tegelijk. Ze hadden een kleine dropping voorbereid, zodat we ook eens de Drongense velden konden doorkruisen.
Zondag zijn we bij mijn ouders langsgeweest, en hebben we nog eens gefietst in de Massemse modder ;-) Fietsen kuisen!
Het doet goed dat de mensen het belangrijk vinden dat wij het goed stellen.
Tanguille is woensdagnammidag ook eens naar zijn voetbalploegje van België gaan kijken. De kinderen waren blij hem terug te zien, maar Tanguille wist niet goed hoe hij hem moet gedragen. Ja, 't is een moeilijke periode, België is afgesloten, en in Duitsland kent hij nog niet veel kinderen. De voetballertjes zaten bij hem in de klas, de scouts, de zwemles en kwamen soms bij ons slapen. Dat is een band dat je niet direct terug opbouwd, en daar heb ik toch tranen bij gelaten. De kinderen zijn zo spontaan, en wensten Tanguille geluk met de voetbal en op school, dat ik toch hebben moeten slikken. Voor supportster Maurane was het wel zeer leuk, ze genoot nog eens van alle aandacht van de jongens waarvoor ze 2 jaar gesupporterd heeft. 's Avonds zijn we bij vrienden gaan eten en hebben de kinderen gespeeld tot ze er bij neervielen.
We zijn natuurlijk ook eens onze wijk gepasseerd waar we 7 jaren gewoond hebben. Ons huis staat er nog (hoe kan het ook anders), alhoewel met wat meer onkruid dan ik gewoon ben. Ook onze vroegere wijkbewoners, waar we veel avonturen mee beleefd hebben, zijn goede vrienden gebleven, en willen ons zien. Onze kinderen waren blij dat ze ook daar nog eens konden spelen. Het was alsof we nooit zijn weggeweest.... Nico heeft van de Leffe genoten ;-)
Ja, en ik heb ook mijn collega's van het WTCM gaan bezoeken. Het was een warm welkom.
Samen met mijn dochter (vrouwen ondereen) ben ik gaan shoppen in Gent. We hebben van de Dampoort naar de Kouter gelopen, en terug. Het is toch leuk als je in een stad komt, waar je direct alles weet terug te vinden. We hebben Vlaamse boeken (oa. K3) en DVD's gekocht, en voor onze buurvrouw in Duitsland, Belgische pralines. Ook een Belgisch vlagje voor op onze mobilehome moesten we absoluut hebben.
Zondag zijn we op terugweg naar huis gestopt bij de Simsee. Dit is een kleiner meer in de buurt van de Chiemsee. Ook hier is het zicht prachtig. Er staan bijna geen wolken meer aan de hemel, en we maken een kleine wandeling. Van overal komen er fietsers aangereden om iets te komen drinken in de Biergarten.
Voor het eerst horen we Nederlands! Een mama zit aan het meer met haar 2 jonge kinderen. Ze spreken Duits en Nederlands door elkaar.
Het grootste meer in Bayern is de Chiemsee (www.cheimsee.de). Het is bewolkt, dus er zit niets anders op dan de jassen aan te trekken en met overzetboot een tochtje te maken. We kopen een ticket waarmee van naar het Herreninsel ent het Fraueninsel kunnen varen.
Op het Herreninsel staat een mooi kasteel (Schloss) dat gebouwd werd door Ludwig II volgens de plannen van Versaille, en waar je met de koets naartoe kan gaan (www.herren-chiemsee.de).
Op het Fraueninsel daarentegen staat een klooster dat vandaag nog bestaat uit "Benediktinerinnen". Het is een rustig en verkeersvrij eiland met goed onderhouden huisjes en verschillende restaurants. Wie wil, kan ook een broodje met verse vis eten bij de inwoners. De inwoners doen boodschappen met hun speedboot, en elk huisje heeft een aanlegsteiger in het gras met terrasje en een BBQ. Hier en daar staat zelf een springplank om in het water te duiken. Heel gezellig! We waren het er alle vier over eens: dit is het MOOISTE eiland. Wie hier een huisje heeft, verkoopt dat nooit!
Voila, het is gelukt, we kunnen mailen vanop ons terras. Na veel bellen en 2 avonden draden versteken met de buurman (super lieve en jonge mensen), hebben we connectie via internet. Tv-Vlaanderen installeren was eenvoudiger ;-)
"Joepie, ze komen af" roepen de kinderen, "Komen de kinderen ook mee?". Ik moet "Nee" zeggen, en dat vindt Tanguille niet leuk, want hij had erop gerekend dat zijn "Lego"-vriend hem ging meehelpen met een helikopter dat hij nog moet ineensteken.
's Avonds komen ze toe. Blij ze te zien, lopen we direct op hun af. Ik heb het weer niet makkelijk. Ik mis mijn goede vrienden van België echt wel. Het weer is jammer genoeg al veel verslechterd, af en toe regent het. We hebben een BBQ belooft, dus we doen BBQ, weliswaar onder het afdak in de tuin achteraan.
Zondag regent het jammer genoeg, maar we nemen toch de S-bahn naar München. Na een wandeling in het centrum, nu eens als de winkels toe zijn, nemen we de S-bahn naar het Olympiazentrum (www.olympiapark-muenchen.de). Bij het naar boven komen uit de S-bahn zien we direct de BMW-toren en de nieuwe gebouwen van de BMW-WELT (www.bmw-welt.com). Een beetje verder in het Olympiapark is het (wat wij noemen) kermis. We nemen effe de tijd om naar het oude Olympia-voetbalstadion te gaan, waar Jean-Marie Pfaff nog gevoetbald heeft. Ja, als je de Allianz Arena gezien hebt, is dat er niets tegen.
Maandag gaan ze naar de Allianz Arena gaan kijken, en daarna naar München shoppen. Ik ga met de kinderen ook nog eens mee naar het centrum.
Dinsdag moeten ze al vertrekken. Zij gaan nog eerst een naar Dachau, het concentratiekamp bezoeken (www.kz-gedenkstaette-dachau.de).