Mijn auto was vandaag in de garage in Dachau voor een terugroepactie aan de vensters. Nico heeft Maurane vandaag naar de Kindergarten gebracht, en een mama van een vriendinnetje heeft haar teruggebracht. Maurane heeft deze middag nog in de zandbak kunnen spelen omdat het zo mooi weer was.
En dan voetbal: de Duitse pers heeft teleurgesteld gereageerd op het 1-1 gelijkspel van de Mannschaft tegen Cyprus. De kranten Die Welt en Bild vinden het resultaat een blamage. Voetbaltijdschrift Kicker spreekt op zijn website over de zwakste voorstelling in het tijdperk Löw. Wat moeten wij als Belgen dan zeggen?
De prijs van bier in Duitsland zal voorlopig niet stijgen. Dit is het resultaat van een mislukte onderhandeling onder de Europese ministers van Financiën dinsdagmorgen.
Vandaag begint Tanguille aan een reeks van 16 lessen tennis. Het is een initiatief van de school samen met de sportclub van Röhrmoos, en hij wou direct dat ik hem inschreef.
Seit dem 1. Mai 2006 schreibt die Straßenverkehrsordnung vor, dass die Ausrüstung bei einem Kraftfahrzeug an die Wetterverhältnisse anzupassen ist. Hierzu gehören insbesondere eine geeignete Bereifung und Frostschutzmittel in der Scheibenwaschanlage [..]". Kurz und knapp gesagt verbirgt sich dahinter eine situative Winterreifenpflicht. Wer sein Auto nicht an Schnee oder Eis anpasst, kann mit 20 Euro, bei Behinderung des Verkehrs sogar mit 40 Euro sowie 1 Punkt in Flensburg, zur Kasse gebeten werden. Dus, als je door Duitsland rijdt tijdens de winter, rijdt je het best met winterbanden, propere ruiten en ruitensproeisel, anders kan je een boete krijgen, vooral als je terechtkomt in een ongeval.
Weer slecht weer....ja, dat zijn we hier niet gewoon. Ik breng Maurane vlug naar de balletles in de namiddag, en terwijl maakt Tanguille zijn huiswerk. Als we terug thuis zijn, willen de kids zandkoekjes maken. Ze doen dat heel graag, maar maken van de keuken een vuile boel Tanguille zei "Bedankt mama dat we zo leuke dingen mogen doen...".
Vanmiddag is het echt geen weer. Het regent wel niet, maar het waait heel hard. Ik schat toch 4 beaufort. De kinderen willen schilderen, want op school mogen ze dat niet zoveel doen. Mijn keuken wordt al snel een echt atelier. Het theam is: de herfst.
Tanguille leest al goed thuis. Op school hebben ze een middeltje gevonden om de kinderen aan te zetten om meer te lezen. Via internet (www.antolin.de) moeten ze inloggen op een website waar je per gelezen boek een 10-tal vragen gesteld krijgt waarop je zo snel mogelijk moet antwoorden. Als je al deze vragen goed oplost, krijg je punten. Hoe meer punten, hoe leuker natuurlijk.
Vandaag is het een zondag om thuis te blijven. We doen wat klusjes in huis, en gaan in de namiddag een wandeling maken. Nico heeft de vlieger (Drachen) meegenomen. Er staat wel heel veel wind, maar hij wil het toch proberen. De hond heeft er schrik van, van de vlieger maakt veel lawaai. De kinderen vinden het zeer leuk, maar na een kwartier bergen we de vlieger toch weer op omdat het te gevaarlijk wordt.
Nico is gisteren thuisgekomen van Zuid-Frankrijk. Hij was daar samen met zijn collega's en klanten van woensdagavond oa om te praten over hoe men zuiniger kan rijden. Het onderzoekscentrum van BMW heeft daarnaar onderzoek gedaan, want als het personeel zuiniger rijdt, betekent dit automatisch dat er minder getankt wordt, dus ook meer bespaard wordt. En voor het milieu is het natuurlijk ook beter. Enkele tips: het is beter je in neutraal te leggen, je te laten bollen en te remmen, dan te remmen op de motor ; het is beter effe snel op te trekken en tot je snelheid te komen, dan traag en lang op te trekken ; enz.
Vandaag hebben we natuurlijk ook aan de wapenstilstand en de oorlog gedacht.
Vanavond om 17u vieren de kinderen in de Kindergarten het St. Martinsfest. Maurane heeft deze week een lataarn gemaakt met daarond de figuur van een uil. Sint Maarten wordt gevierd op 11 november. Het is een feest van goedheid en deemoed. Kinderen gaan op deze dag met lantaarns langs de deuren en vragen om een snoep of fruit. Maarten was een echte weldoener. Hij dacht alleen aan de mensen die het slechter hadden dan hij. Hij deelde alles wat hij had. Ze zingen liedjes, en maken een tochtje met hun lataarn.
Ich gehe mit meiner Laterne und meine Laterne mit mir.
Dort oben leuchten die Sterne und unten da leuchten wir.
Mein Licht ist aus, ich geh' nach Haus', rabimmel rabammel rabumm.
Der Hahn, der kräht, die Katz' miaut, rabimmel, rabammel, rabumm.
Het grote nieuws hier vandaag: Münchens Juden wieder "im Herzen der Stadt" Deze middag wordt de nieuwe Joodse hoofdsynagoge ingehuldigd. Het nieuwe Joodse centrum is één van de grootste Joodse nieuwbouwprojecten in Europa en bestaat uit 3 gebouwen: de synagoge, een gemeentecentrum en een Joods museum. De bouwkosten liepen op tot 57 miljoen Euro. Deze synagoge is het symbool van het nieuwe zelfbeeld van de Joodse gemeenschap : "Wij Joden zijn weer een deel van dit land" zo klinkt het. De veiligheidsmaatregelen zijn enorm: er zijn maar lieftst 1500 politiemensen op straat.
Vandaag hebben we een negatief bericht ivm het kindergeld. We hebben 1,5 maand geleden een aanvraag gedaan, maar nu blijkt dat er nog een papier naar België gestuurd moet worden om dat daar te laten invullen. Het zal jammer genoeg niet voor het einde van het jaar niet in orde geraken. In Duitsland moet je alles 2x nakijken. Voor een betaling, bijvoorbeeld van de telefoon, vragen ze hier je rekeningnummer en halen dat dan zelf van je rekening.
Het huiswerk van Tanguille (en mama) is: maak een opstel over wat je gedaan hebt in de vakantie. Tanguille had reeds een 2tal zinnen geschreven die de juf verbeterd heeft, maar nu moeten we nog opschrijven wat we gezien hebben en wat we gedaan hebben ...
Vandaag is Nico bij de juf van Tanguille geweest: om 7u30! Ja, ze stelde altijd van die uren voor na 10u, maar vergeet dat sommige mensen werken of een cursus volgen. Haar vraag is ook altijd gericht naar Frau Grootaert. Ja, de kinderen is hier echt een vrouwenzaak. Op de ouderavond zaten er ook alleen maar vrouwen. Ze schrok dus een beetje dat het Nico was. Tanguille zijn juf gaat volgend jaar met pensioen, en is in het begin van het schooljaar wekenlang ziek geweest. Zij is gekend als een strenge juf. Het blijkt dat den Tanguille nen introverte, eigenwijze, loshandige kapoen is, maar dat hij verdomd goed weet wat van hem verwacht wordt, alles heel goed en snel begrijpt, maar als hem geen goesting heeft dus ook niets doet. Allez hij doet wel iets, de klas op stelten zetten en de lollig doen zodat heel de klas moet lachen.... Hij heeft volgens de juf last van disipline (amai, vorig jaar bij de braafste van de klas). In de klas zelf durft hij niets te zeggen als hij antwoorden moet geven. Dus de juf zegt dat ze nog niet weet of hij goed Duits kan. Ha, ha, ha, wij weten ondertussen wel dat hij goed Duits kan. Hij heeft ook een vriendje gevonden in de buurt van het 1e leerjaar, en hij heet... THOMAS.... ;-) Hij zit ook bij hem in de voetbal. Hij heeft ondertussen 2 toesten moeten maken, 1 van rekenen en 1 over fruit en groeten. Een rapport krijgen ze hier precies niet zo veel als bij ons. Het is de juf die rond maart beslist of hij naar het 3e leerjaar gaat of niet. Voor Tanguille zijn ze natuurlijk iets milder op het vlak van Duits, maar hij moet natuurlijk inzet tonen. Nico heeft het hem proberen uitleggen.
16u45, het begint donker te worden, en de kinderen spelen buiten. Er staan wat mama's rond de speelplaats te praten, en er komen er enkele naar buiten met de vraag: is er bij jullie ook geen stroom? Tanguille moet naar de Hallenfussball, dus we beginnen met een zaklamp naar zijn kleren te zoeken. De batterij begeeft het snel, en met de kaarsjes kunnen we wat licht maken in de keuken. Ik vertrek toch met Tanguille naar de voetbal, en we zien dat er licht is vanaf Röhrmoos, gelukkig. Wanneer ik thuiskom hebben we nog altijd geen licht, dus ook geen warm eten. Tegen 19 u springen de lichten gelukkig weer aan.
Vandaag zijn we thuis. Tijd om de mobilehome op te kuisen en hem klaar te zetten om te overwinteren. 's Avonds was de mobilehome klaar om hem naar zijn winterstalling te stellen, bij een boer in onze straat.
Vandaag gaan we de cirkel rond maken en rijden we tot Riva. We stoppen eerst in Torbole. Torbole ligt ten oosten van de prachtig begroeide steile rots Rocchetta, en is door zijn ligging zelfs nog beter dan Riva beschermd voor de noordenwind. Hier vinden we de watersporters. Overal zijn surfwinkels, surfscholen en verhuurcentra voor surfplanken en ook alles wat een zeiler maar nodig kan hebben. Er waaien hier heel regelmatig twee winden, de Sover en de Ora. De Sover waait 's morgens uit het noorden en zorgt voor veel surf- en zeil-plezier richting het zuiden. En tegen de middag komt de Ora uit het zuiden opzetten en blaast juist in tegengestelde richting. Wij parkeren ons op de parking van de zeilclub, waar enkele surfers wachten op wind. Op het meer zijn vele kinderen met optimisten aan het zeilen. Als we de zeilclub gezien hebben, rijden we enkele km verder naar Nago. Nago ligt op de noordelijke helling van de Monte Baldo. Het ligt op de uitlopers van de rotsige heuvel Castel-Penede in een mooi landschap met een mild klimaat en een weelderige plantengroei, zoals palmen, oleanders, olijf en laurierbomen. We klimmen enkele km naar boven en genieten van een mooi zicht.
Daarna rijden we naar onze laatste bestemming: Riva. Riva ligt aan de noordpunt van het Gardameer en van af de autobaan over de Brenner is deze plaats heel gemakkelijk te bereiken. Dankzij zijn beschutte ligging ten opzichte van de koude winden is hier een zeer drukbezochte haven ontstaan. Riva is ongetwijfeld de meest elegante van de plaatsjes rond het Gardameer. In het wijds opgezette moderne deel van de stad lokken de meest mooie moderne design-artikelen tot kopen. In het oude door poorten toegankelijke deel zijn het vooral de kleinere winkeltjes waar men zijn ogen de kost kan geven. Hier is nog steeds de sfeer van vervlogen tijden te vinden. Na de wandeling maken we ons klaar om naar huis te rijden zodat we nog deze avond thuis kunnen slapen. Als we de Alpen bereiken zien we overal sneeuw. Het heeft in de bergen 20 cm gesneeuwd!
Tussen Garda en Malcésine ligt Brenzone, of eigenlijk ligt daar een heel aantal, deels piepkleine, dorpjes die met elkaar de gemeente Brenzone vormen. De andere dorpjes van Brenzone liggen geplakt tegen de helling van de Monte Baldo.In de kronkelige,steile straatjes lijkt de tijd stilgestaan te hebben. En voor liefhebbers is een uitstapje naar boven zeker een aanrader. Na Brenzone rijden we verder door naar Malcesine. Misschien is Malcécine wel het meest schilderachtige van alle stadjes rond het Gardameer. Het is in elk geval voor ons het mooiste dorpje. In de nauwe kronkelige straatjes is zo veel te zien dat men ogen te kort komt. Bijna huis aan huis zijn kleine winkeltjes waar alles wat men maar bedenken kan te koop is. Hier zijn ook een paar winkels die bijvoorbeeld een heel goede sortering van het typisch Italiaans gedecoreerde aardewerk hebben, dat vooral gemaakt wordt in Bassano del Grappa en omgeving. Kortom hier is echt voor elk wat wils iets te vinden. Heel bijzonder is het om met de kabelbaan omhoog te gaan en dan van boven af over de oude daken van Malcécine zijn blik te laten dwalen over het Gardameer en de tegenoverliggende oever met de schitterende bergen. Jammer genoeg was ze dicht. Onze mobilehome staat geparkeerd op een parking juist naast het dorpje. Tegen 21u komt de politie ons verwittigen dat we daar niet kunnen overnachten, maar wel 1km verder, de berg op. Daar staan een 8-tal mobilehomes onder de olijfbomen. 's Morgens maken we nog een wandeling bergop, en zien we de inwoners de olijven plukken. De Duitsers daarentegen zijn hun vakantiehuis aan het voorbereiden voor de winter.
Na deze mooie wandeling rijden we verder tot Bardonline (http://www.comune.bardolino.vr.it). In het zuidoosten van het Gardameer, aan de voet van zonovergoten, glooiende heuvels vinden we Bardolino, een heel populaire vakantiebestemming. Bardolino zelf is niet erg groot, maar flaneren langs de kust over de gezellige boulevard,de Passeggiata Lungolago, is een zeer aangename bezigheid. Daarna rijden we naar Garda. Het centrum is grotendeels autovrij. Wat meer landinwaarts kan men rust vinden tussen olijfbomen en wijngaarden. De volgende halte is Torri. Aan de waterkant zien we direct de indrukwekkende Scaligeri burcht. De oude haven is het middelpunt van het historisch centrum. Het is heerlijk om hier door straatjes en steegjes rond te dwalen en de mooie oude huizen en paleisjes te bewonderen.
Vanmiddag is het echt geen weer. Het regent wel niet, maar het waait heel hard. Ik schat toch 4 beaufort. De kinderen willen schilderen, want op school mogen ze dat niet zoveel doen. Mijn keuken wordt al snel een echt atelier. Het theam is: de herfst.
Vandaag is Nico bij de juf van Tanguille geweest: om 7u30! Ja, ze stelde altijd van die uren voor na 10u, maar vergeet dat sommige mensen werken of een cursus volgen. Haar vraag is ook altijd gericht naar Frau Grootaert. Ja, de kinderen is hier echt een vrouwenzaak. Op de ouderavond zaten er ook alleen maar vrouwen. Ze schrok dus een beetje dat het Nico was. Tanguille zijn juf gaat volgend jaar met pensioen, en is in het begin van het schooljaar wekenlang ziek geweest. Zij is gekend als een strenge juf.
Vandaag zijn we thuis. Tijd om de mobilehome op te kuisen en hem klaar te zetten om te overwinteren. 's Avonds was de mobilehome klaar om hem naar zijn winterstalling te stellen, bij een boer in onze straat.
Vandaag gaan we de cirkel rond maken en rijden we tot Riva. We stoppen eerst in Torbole. Torbole ligt
