Bezoek van het groene mannetjexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Er was eens een meisje Melissa.

 Ze woonde met haar ouders in Eeklo. Melissa was een slordig meisje. Zo vond ze het helemaal niet nodig om haar spullen op te ruimen op haar kamer, alles lag gewoon verspreid op de grond. Zo was het ook als Melissa naar buiten ging,  ze liet overal snoeppapiertjes vallen op de grond. Ook gooide ze haar kauwgum gewoon op de stoep als ze er geen zin meer in had.

Vorige week had ze nochtans op school les gekregen over respectvol omgaan met onze natuur. Juf Hanne had hen verteld over het groene mannetje. Wie geen respect toonde voor de natuur kon, zo zei juf Hanna, wel eens ’s nachts een bezoekje krijgen van het groene mannetje. Melissa vond dit een fabeltje en was niet van plan om mee te werken. Maar in de volgende  nacht werd ze om één uur  ’s nachts wakker door een felle groene lichtflits in haar kamer. Ja hoor, wat ze niet wou geloven moest ze nu wel geloven! Het groene mannetje stond voor haar bed kwaad naar haar te kijken. Ze dacht dat het een droom was, dus sloeg ze zichzelf op haar wang om te kijken of ze wakker was. Auw, ja het deed pijn ze was zeer zeker wakker .

Het groene mannetje zei dat ze niet goed bezig was door kauwgom en snoeppapiertjes op de grond  te smijten en hij vroeg haar met hem mee te komen. Melissa had hier helemaal geen zin in en zei tegen het groene mannetje dat ze lekker in haar bed zou blijven liggen. Wees gewaarschuwd, zei het mannetje! Ooit was ik als jij, een grote luierik die geen respect had voor de natuur en ook ik was niet van plan daar iets aan te veranderen. Tot op een nacht ik bezoek kreeg van een ander groen mannetje. Omdat ik niet mee wou met hem heeft hij mij als straf zo groen gemaakt als jij nu kan zien. Dit staat jou ook te wachten als je niet mee wil gaan met mij. Melissa werd nu toch wat bang en ze had geen zin om ook zo groen te worden als het mannetje, dus trok ze haar badjas en pantoffels aan en ging mee.

Ze vertrokken richting bos. Het mannetje wees Melissa op de vele rommel die tussen al het groen lag. Het mooie bos werd verpest door de vele  blikjes , snoeppapiertjes , glas, plastiek en andere rommel die niet thuis horen in de natuur. Mensen gooien alles zomaar op de grond zonder na te denken dat veel dingen door de natuur niet afgebroken kunnen worden.

Jij bent ook één van de mensen die dit veroorzaakt heeft. In dit bos waar je vaak speelt zul je binnenkort niet meer kunnen spelen als je zo voort doet en ik heb het niet alleen over jou maar over vele mensen. Op dat moment begint Melissa in te zien dat ze niet goed bezig is.

Melissa schrikt wakker en ziet dat ze haar badjas en pantoffels nog aan heeft. Vlug kijkt ze naar haar handen, oef, ze zijn niet groen. Was dit een droom? Of was dit echt? Dat zal Melissa nooit weten of het echt is of niet. Één ding is zeker, na die nacht heeft ze nooit meer rommel op de grond gegooid. Als ze ziet dat iemand dit wel doet, gaat ze er direct naar toe en vraagt ze om het weer op te rapen. En ze zegt erbij : ”DOEN IS KIEZEN VOOR GROEN!”

Merel Sypré