Dagboek van een vrouw die dacht dat ze gezond was.
20-07-2013
25. De bestralingsclub
Niet te verwarren met de UZA-fanclub!
In de ene club ben ik actief lid, ja zelfs oprichter en voorzitster, maar in de andere is mijn inbreng iets minder groot.
Meer nog, ik vrees dat ik nooit geïntegreerd zal geraken in de bestralingsclub.
Voor de gemakkelijkheid, duidelijkheid én gezelligheid noem ik ze 'De Zonnestraaltjes'.
'De Zonnestraaltjes' is een clubje van hoofdzakelijk dames, gemiddelde leeftijd de mijne + 20, die dagelijks rond hetzelfde tijdstip bestraald moeten worden.
Ze komen een half uurtje vroeger, voor hun gezamenlijk bekertje koffie in de wachtkamer, en blijven na de behandeling nog een half uurtje hangen om wat na te praten.
Door maar net tegen mijn bestralingstijd aan te komen, geen koffie te drinken, en onmiddellijk daarna weer te vertrekken, maak ik mij natuurlijk al niet populair.
Bovendien ben ik het buitenbeentje dat geen borstkanker heeft, dus raakvlakken voor een boeiend gesprek zijn ook beperkt.
De dames doen nochtans hun best om mij als nieuweling te flatteren: 'Amai, gij als prille dertiger verdient dit lot nu toch ni hé'...
Ik ben in 1/3 van mijn bestralingen. Nog 10x de kans om mij te integreren.
Ik ga echt beter mijn best doen.
Ik kan één van de dagen het ijs misschien breken door een biscuit in de vorm van een bestralingsmachine, cupcakes in de vorm van een kankercel of reepjes pannenkoek geschikt als zonnestraaltjes voor de club mee te nemen.
(@ the family: Min, kan jij die biscuit maken? Ik zal volgende week eens foto's nemen van de apparatuur. Rani, als je afbeeldingen van kankercellen googelt en vergroot, zie jij de cupcakes dan zitten? Dauwke, breng jij een pakje pannenkoeken van de Aldi mee aub? In reepjes snijden en een zonnetje van maken kan ik zelf wel)
Maar neem me niet kwalijk dames, de brandwonden op de borst tonen in de wachtkamer gaat me net iets te ver.
Tenslotte is dat bij mij, als 'prille dertiger', nog allemaal iets minder gecamoufleerd door rimpels dan bij bij jullie.
Beste Zonnestraaltjes, knap dat jullie zoveel steun vinden bij elkaar, maar ik zou me voorlopig toch op de passieve ledenlijst willen laten staan en mijn inbreng beperken tot het kopen van steunkaarten ofzo...
Geen paniek, ik kan wel een tijdje zonder, in rustige toestand.
Maar de vele piekertijd en vooral de vele feuilletonnekes van Madam Vanierneffe (zie23) hebben me verder doen nadenken over deze zaak...
Is er kwaad opzet in het spel...?
In de zaak van de Fyra werd altijd gesproken over 'een menselijke fout' of een 'technische fout', maar nooit heeft iemand het aspect 'kwaad opzet' onderzocht.
Om het spannend te maken (en vooral om mezelf hier bezig te houden) ga ik mijn zaak andersom aanpakken: ik sluit menselijke fouten uit (mensen maken toch geen fouten), alsook technische fouten (techniek boeit ni), en vertrek vanuit kwaad opzet.
Witse doet dat toch ook?
Eerste vraag is natuurlijk altijd 'Hebt u vijanden', waarop ik onmiddellijk volmondig NEE zou antwoorden.
Tot we natuurlijk wat dieper gaan graven...
Schrijf ik vanaf blog 1 al niet over mijn grootste vijand Hodgkin? Verdacht.
Heeft Madam Vanierneffe mijn blogadres te pakken gekregen? Verdacht.
Of Sus en Klus? Waar zaten zij vannacht? Verdacht.
Wat met de depressieve efficiëntiecoördinator van het UZA die al jaren thuis zit wegens technisch werkloos? Verdacht.
En heeft gisteren die 'zogenaamd demente dame' niet naar mij geroepen dat ik niet in haar kamer mocht en haar tv niet mocht afpakken? Verdacht.
Zijn er leden van de UZA-fanclub jaloers op mijn voorzitterschap? Verdacht.
Of kan dokter Johan niet verkroppen dat ik hem heb ingeruild voor een dokteres? Verdacht. (Alhoewel ik zelf deze verdachte al onmiddellijk uitsluit...)
Verdorie, ik heb me de laatste maanden echt niet populair gemaakt en me heel wat vijanden op de nek gehaald.