HET VERMOEDEN VAN GOLDBACH

p a s v e r s c h e n e n:

Van libricide

naar genocide

Over de uitbraak van W.O.III

(Jan Bauwens, Serskamp, 2023)

«Dies war ein Vorspiel nur, dort,

wo man Bücher verbrennt,

verbrennt man auch am Ende Menschen»

Heinrich Heine (Almansor, 1820)

Dit boek ligt in het verlengde van Panopticum Corona (2021) en Het grote interview met Omsk Van Togenbirger en andere teksten over de totalitaire wereld (2022) waar geschetst wordt hoe, onder het voorwendsel van een pandemie, de vrijheid van alle wereldburgers wordt beknot door een totalitair regime dat slechts één credo duldt.

In dit werk staat de bestraffing van de ongehoorzamen centraal: de boekverbranding met in haar zog de massamoord. Maar die wereldwijde praktijk ontgaat de massa daar die werd opgesloten in een kerker van virtualiteit.

De vooralsnog onovertroffen voorloper van deze gruwel is de Congo-historie: de pronkzucht van een megalomane vorst en de slachting van miljoenen zwarten welke nog steeds wil blijven doorgaan voor bekerings- en beschavingswerk.

Het slechte geweten van de demagogen creëert angst, angst roept om veiligheid en veiligheid eist controle. Meer bepaald controle op het onderhouden van de omerta. Wie het niet kunnen laten om de waarheid te spreken, hebben nu alleen nog uitzicht op het einde.

OOK DIT BOEK IS

ALTIJD TOEGANKELIJK:

http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/93208122231.pdf

HET VERMOEDEN VAN GOLDBACH

30-12-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Inleiding

Inleiding.

Enkele definities.

"GOLDBACH, Christian, Duits wiskundige (Koningsbergen 18.03.1690 - Moskou 20 (30).11.1764). Naar hem is het vermoeden genoemd, dat ieder even getal, dat minstens 4 is, de som van twee priemgetallen is. Dit vermoeden is tot heden noch bewezen noch weerlegd." (Algemene Winkler Prins Encyclopedie, vierde deel, pag. 509, Elsevier, Amsterdam/Brussel 1957).

"PRIEMGETAL, een natuurlijk getal groter dan 1, dat alleen zich zelf en 1 als delers heeft. De rij van de priemgetallen, [1], [2], 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, ..., speelt een belangrijke rol in de getallentheorie." (Algemene Winkler Prins Encyclopedie, achtste deel, pag. 296, Elsevier, Amsterdam/Brussel 1959). De getallen 1 en 2 werden hier door ons tussen vierkante haakjes geplaatst omdat ze problematisch zijn: het getal 1 wordt in dezer niet beschouwd als een priemgetal; het getal 2 geldt zodoende als het kleinste priemgetal, en het is tevens het enige even priemgetal.