HET MOOISTE GEDICHT VAN VLAANDEREN
en bekroond met de Herman de Coninck-prijs 2015
komt dit jaar uit Wij zijn evenwijdig _, Querido en komt uit de pen van Maud Vanhauwaert.
Hierin is er zelfs een vleugje poëtische wiskunde te bespeuren...
Er komt een vrouw naar mij toe. Ze zegt 'wij zijn evenwijdig, raken elkaar in het oneindige, laten we rennen'.
Zullen we wachten? Zullen we wachten tot de kinderen groot zijn en de aardbeien rood, ze zijn te bleek nog, te klein, te hard. Zullen we wachten tot de de avond valt en de nacht waarover wij nog een keer willen slapen.
Ze haakt haar arm in de mijne tot een lemniscaat.
Zullen we wachten op een eerste stap zo reusachtig dat je makkelijk een tent tussen onze benen spant waarin nieuwe kinderen kamperen, aardbeien rijpen en niemand nog buiten de zomer kan_
En we rennen. Met onze armen zwaaien wij een maat die bij ons past_
**************************************************************************
De lemniscaat van Bernoulli (Grieks: λημνίσκος, band) is een vlakke kromme.
Ze werd vermeld door Jakob Bernoulli in een artikel in zijn Acta Eruditorum (1694).
Ze staat model voor het symbool voor oneindig (∞) in de wiskunde.
De cartesiaanse vergelijking ervan is de volgende:
Het is de meetkundige plaats van de punten P waarvoor geldt dat het product van de afstanden tot twee vaste punten F1 = (-a,0) en F2 = (a,0) constant is:
.
****************************************************************************************************************************************
Kan je aantonen dat voor F1(-√π, 0) en F2(√π, 0) de oppervlakte van elke lus van de lemniscaat gelijk is aan π?
Rekenwerk in bijlage.
Bijlagen: LEMNISCAAT VAN BERNOUILLI - rekenwerk.pdf (561.3 KB)
13-02-2015 om 00:00
geschreven door Luc Gheysens
|