Vandaag om 9u30 vertrokken vanuit de albergue richting busstation, alhoewel de bus maar om 11u 30 vertrekt. Ik heb nog de tijd om op het gemak een koffie te drinken. Nadien ga ik naar het perron, maar het is daar een beetje onoverzichtelijk. Er rijden voortdurend bussen aan en af op de plaats vanwaar wij ook moeten vertrekken. Daardoor zijn de mensen in de war en wat onzeker, want niemand wil de bus missen. Uiteindelijk , met 20 min vertraging komt de juiste bus aan en kunnen we vertrekken met de maatschappij ALSA. Onderweg stopt hij meermaals om andere reizigers op te pikken. Ik zit naast iemand van het Waalse gedeelte van België, Hélène genaamd. Het belet ons toch niet om een gezellig gesprek met elkaar te hebben. Ze kan ook wel Nederlands spreken, maar ik ben het die het gesprek in het Frans verderzet. Het is een heel sympathieke dame en ze vraagt om mijn blog te mogen lezen. Het is ook iemand met een verhaal, want ze is samen met haar broer vanuit België vertrokken voor een voettocht naar SDC. Na 10 dagen merk ze dat ze teveel pijn heeft aan haar voet om de tocht op die manier verder te zetten en besluit onderweg een fiets te kopen. Ondanks het feit dat ze daarvoor niet getraind was, heeft ze de tocht tot een goed einde gebracht. Ik vind het bewonderenswaardig en het toont, wanneer je iets wilt bereiken, dat het toch meestal wel lukt. Uiteindelijk moeten we in Burgos op verschillende bussen overstappen, volgens onze bestemmingsplaats. Het is wel spijtig om afscheid te moeten nemen van mijn landgenote, want blijkbaar moet ze een andere bus nemen dan ik. Dit is de enige keer dat we moeten overstappen. De chauffeur last regelmatig een stop in, maar doordat het al laat begint te worden is dat telkens als we bijna in slaap vallen. Ook worden er onderweg nog anderen meegenomen en hierdoor worden we ook gewekt.Aan de grens met Frankrijk, aan de payage, wacht ons een politiewagen op en opeens komen 3 politieagenten aan boord. Het is al na middernacht en ze vragen aan iedereen het paspoort. Een persoon die achteraan zit, kan niet de nodige papieren voorleggen en moet mee met de politieagent. Wij mogen verderrijden, maar ik heb wat medelijden met die man, die zo in het midden van de nacht op een verlaten plaats gedropt wordt.Ik weet niet wat ze met hem gaan doen. Het was wel geen pelgrim, maar iemand die later opgestapt is. Eigenlijk had ik wel een beetje een vermoeden, dat er nog meer aan de hand was. Ik had die persoon bij een busstop gezien en hij was in druk gesprek gewikkeld met iemand anders; Het had te maken, met wat er in zijn tas zat en ze stonden een beetje afzijdig van de rest. Ik heb eigenlijk maar een verband gelegd, op het moment dat de politie hem meenam. In totaal heb ik maar een uur of drie geslapen in de bus, ook doordat het niet de meest confortabele bus was. De chauffeurs reden wel heel vooorzichtig, ze wisselden elkaar regelmatig af en gingen eventjes rusten .Af en toe heb ik wel moeten denken aan het busongeval in Zwitserland, met al die jonge mensen als slachtoffer. Het kan eigenlijk iedereen overkomen bij een moment van onoplettendheid. Op de bus was er op een bepaald moment heel wat animatie. Een Spaanse vrouw en man maakten ruzie over het feit dat zijn zetel te ver achteruit geklapt stond, zodat ze te weinig ruimte had voor haar benen. Het was zo erg dat ik op een bepaald moment dacht dat ze met elkaar op de vuist zouden gaan. Gelukkig is het zonder verdere incidenten afgelopen. Om 14u30 arriveer ik in Brussel-Zuid en neem vandaar een trein naar Gent-St.Pieters .Bij het uitstappen kom ik een advocaat tegen die vraagt waar ik naartoe geweest ben en ik vertel hem in het kort het verhaal. Als hij hoort dat ik gestopt ben met werken stelt hij me voor om als vrijwilliger te werken voor een mensenrechtenorganisatie. Dit is zware kost voor mij en zo vlug kan ik daar niet over beslissen, ik denk zelfs dat het mij ook niet zou liggen. Het was toch een leuke ontmoeting en dan neem ik nog een laatste keer een bus die mij tot 500 m van mijn huis brengt. Mijn buurvrouw is enthousiast om mij terug te zien en ik ben blij dat ik thuis ben. Het eerste wat ik wil doen, is mijn auto nemen om wat boodschappen te doen, want ik heb niets meer ik huis. De auto laat het echter afweten, mijn batterij is volledig plat, zodat ik iemand moet inschakelen om met een speciaal apparaat deze terug op te laden. Vrijdagavond 15 Juni bellen ze van de firma Soetens, dat ze morgen mijn fiets gaan leveren. De doos met mijn fietszakken en de fiets worden zaterdagmorgen correct geleverd. Het fietsstuur staat wel volledig gedraaid en de trappers zijn van de fiets gehaald voor het vervoer. Ik denk dat ze alles wel terug gaan monteren, maar dat blijkt niet het geval. De Nederlander wil me wel helpen, maar je ziet dat hij er niet veel van kent. Hij rijdt waarschijnlijk zelf nooit met een fiets. Het blijkt ook niet de gewoonte te zijn dat ze alles terug monteren. Na wat zoekwerk kan ik het nadien zelf in orde brengen zodat mijn fiets terug vertrekkensklaar is. Ik ben al blij dat ik geen schade heb aan mijn fiets door het transport. 3 jaar geleden heb ik het met een Spaanse firma laten terugbrengen , had er een speciale verzekering voor genomen, maar bij aankomst bleek de doos beschadigd en ook mijn fiets;. Na een aangetekende brief en ook verschillende mails moet ik zeggen dat ik geen schadevergoeding gekregen heb. Ik wilde het nu met een andere firma doen en ik moet zeggen dat het nu bijna vlekkeloos verlopen is.
Reacties op bericht (5)
03-07-2012
Proficiat !
Op zoek naar wat tips voor een fietsvakantie kwam ik jou blog tegen...ik heb iedere avond een stukje gelezen,ik vond het zooo spannend . Je blog zet ik zeker bij mijn favorieten.want je weet maar nooit !
03-07-2012 om 22:07
geschreven door Marleen
17-06-2012
Prestige
Is zo tezien nog een hele prestasie om zoiets tot een goed einde te brengen,super wat je doet grt,Freddy
17-06-2012 om 14:11
geschreven door Fotoamateurke
16-06-2012
welkom terug!
Dag Gerda,
Ik vind het bijna spijtig dat je terug thuis bent, ik heb met regelmaat je avonturen gevolgd, het zal afkikken worden, altijd die leuke verhalen lezen zat er al goed in bij mij ;-).
Stel het goed, misschien zien we elkaar nog eens in Gent, wie weet.
Veel groetjes
Claudine
16-06-2012 om 20:01
geschreven door claudine verbeke
14-06-2012
Thuis
Welkom terug Gerda! Je hebt het weer klaargespeeld. En zoals Ron zegt: geniet er nog van na. Groetjes Benny
