Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
02-11-2009
MUZIEK MET BLAAK EN FRISO
Gistermiddag hebben we een prachtig concert bijgewoond in het Theaterhotel hier in Almelo. Het programma begon met een optreden van de Koninklijke Militaire Kapel "Johan Willem Friso" o.l.v. Arnold Span. "Johan Willem Friso" is een militair harmonieorkest van beroepsmusici dat per 1 januari 2005 is ontstaan na een grondige reorganisatie van militaire orkesten binnen de Koninklijke Landmacht . Vier bestaande orkesten werden opgeheven met als gevolg dat bijna 70 beroepsmusici hun baan verloren. Gelukkig werd wel een nieuw militair orkest opgericht en dat werd de Koninklijke Militaire Kapel "Johan Willem Friso". Een mooi repertoir van lichte en klassieke blaasmuziek kregen we vóór de pauze voorgeschoteld. Bijzonder was het optreden van Martijn en Stefan Blaak die, samen met de militaire kapel Johan Willem Friso, het "Carnaval des Animaux" van Camille Saint-Saëns op twee vleugels speelden. Ook speelden de gebroeders Blaak een nummer van hun nieuwe CD, "Paganini Variations" van Witold Lutolawski. Aan dit muziekwerk zit een historische achtergrond. De Pool Lutolawski mocht tijdens de Duitse bezetting van Warschau geen openbare uitvoeringen meer geven. Daarom speelde hij samen met zijn collega Andrzej Panufnik als pianoduo allerlei zelfgemaakte arrangementen in café's in Warschau: deze Paganini Variaties is er één van. Na de pauze trad de zangeres Petra Berger, bekend van hits als never change a winning team en I dreamed a dream op. Ze werd begeleid door orkest en piano. Jammer was alleen dat de geluidsversterking van Petra veel te hard was ten opzichte van orkest en vleugel, ondanks dat de geluidstechnicus in de zaal zat. Eén van blazers uit het orkest speelde een prachtige en zeer virtuose bugelsolo die helaas ook weer versterkt moest worden. Zou de akoestiek van de zaal hieraan debet zijn? De finale was spetterend met fraaie solistische hoogstandjes van het trombonekwartet. Een dankbaar publiek gaf alle musici een staande ovatie.
