Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
20-06-2009
VAKANTIE CALLANTSOOG DAG 8
Het zit er helaas op, we zijn weer thuis! Samenvattend hebben we een prachtige vakantieweek in ons geliefde Callantsoog doorgebracht. Met het weer hebben we het bijzonder getroffen, elke dag naar het strand en wat wil je dan nog meer. Vanmorgen op de terugweg hebben we nog even Den Oever bezocht want dat ligt toch al aan onze terugreisroute.
De vissersboten liggen nu nog aangemeerd, maar varen zondagavond weer uit naar de Noordzee.
Woensdag komen de vissers terug, lossen hun lading en gaan dan voor de tweede keer de zee op tot vrijdagavond.
Bij Den Oever is een visafslag waar particulieren vis kunnen kopen. Voor tong -toch een dure vissoort - betaal je 10 per kg.
Netten liggen op de kade te drogen.
Onderweg nog even koffie gedronken bij het Monument op de Afsluitdijk.
Vandaag de laatste dag van onze vakantie en tevens de eerste dag dat we niet naar het strand zijn geweest. Vanmorgen naar Schagen naar het winkelcentrum Makado. We gaan naar binnen en zien daar in "De Koffiehoek" Martin en Aty zitten, familie van onze oude buren. Zij wonen in Schagen en gaan daar elke dag koffie drinken; dat is voor hen een sociaal contact. We kennen hen al jaren en hebben gezellig een uur met elkaar zitten kletsen. Vanmiddag een bezoek gebracht aan De Rijp, het plaatsje met fraai gerestaureerde huizen uit de zeventiende eeuw dat Jan Adriaanszn. Leeghwater ooit "het beste dorp van Holland" noemde. Leeghwater was waterbouwkundige die o.m. de Schermer, de Purmer. de Wormer en Heerhugowaard drooglegde. Een prachtig dorp, met name als je van architectuur houd.
Een mooi doorkijkje in De Rijp
Een voorgevel in Zaanse stijl. Dat zoiets nog bewaard is gebleven voor het nageslacht!
Het raadhuis annex Waag uit 1630, een fraai stukje architectuur en ontworpen door Leeghwater. Binnen staat ook originele 17e eeuwse brandspuit van Jan van der Heyden.
Detail van één van de gevels in renaissance stijl. Duidelijk is te zien hoe men vroeger veel geduld had om allerlei details aan te brengen.
't Stadhuis van Amsterdam, een gebouw uit 1660 waar nu een restaurant is gehuisvest.
Nederlands Hervormde (Grote) Kerk uit 1655, beroemd door zijn 23 gebrandschilderde ramen (Rijper glazen).
De ouderlingen bank
Nog een foto van het interieur van deze laat-gotische kerk.
Je kunt zien dat het badseizoen nog niet begonnen is. Vanmorgen was er bijna niemand op het strand ondanks het prachtige weer. Over een paar weken kun je op deze plek over de hoofden van de badgasten lopen. Het gekke is altijd aan het strand dat vlak bij een duinovergang het stampvol is, terwijl er een paar honderd meter verder op ruim voldoende plek is. Kennelijk willen de mensen toch graag boven op elkaar zitten. Alleen de blauwe afvalbakken zijn al weer present.
De bemanning van de reddingsbrigade van paal 13 is wel altijd aanwezig. Op dit moment hebben de mensen van dit team nog niet zoveel te doen -behalve tijdens zonnige weekenden natuurlijk - maar als over een paar weken de vakantiestroom op gang komt, krijgen de strandwachten het druk.
Je houd het niet voor mogelijk wat sommige badgasten op zee uithalen ondanks alle waarschuwingen die te lezen zijn bij de strandopgangen. Met name Duitsers hebben het idee dat de Noordzee een heel groot meer is. Herhaaldelijk moet de reddingsboot uitvaren om badgasten uit het water te halen die bijv. met een luchtbed de zee opgaan. Ook bij landwind en bij vallend water (als het eb wordt) is het niet raadzaam in de zee te zwemmen.
De reddingsboot ligt altijd gereed om bij alarm de zee op te gaan.
Vroeger zag je op de stranden veel windschermen. Als de temperatuur niet zo aangenaam was en het bovendien behoorlijk waaide -wat aan het strand meestal het geval is - dan kropen de badgasten achter zo'n scherm. Het opzetten van een windscherm vergt wat vaardigheid want het tentdoek wordt overeind gehouden door metalen stokken die door ingenaaide sleuven worden gestoken, de tentstokken moeten vervolgens met scheerlijnen aan "haringen" (houten paaltjes) vastgezet worden om te voorkomen dat het scherm omwaait en daar heb je een aantal handen voor nodig. Vaak zie je dat het ene eind rechtop staat en het andere einde weer tegen het zand klapt. Pa is druk bezig met het bevestigen van die lijnen en ma moet er voor zorgen dat de hele handel recht overeind blijft. Ik zal maar niet vertellen wat er gezegd wordt als dit niet geheel volgens de regels gebeurt! Gelukkig is er tegenwoordig een verbeterde versie van het windscherm: het windkoepeltje. Je ziet ze overal op het strand staan, van die fraai gekleurde "windtegenhouders" die in een paar minuten zijn op te zetten. Ja,ja, als je handig bent maar ik heb vandaag op het strand een paar dames ongeveer 20 minuten in de weer gezien alvorens het koepeltje eindelijk geplaatst is.
Na het uipakken van de onderdelen maken de dames een begin met het inschuiven van de eerste van de 4 scharnierbare plastic stokken.
Ja, die wind maakt het er niet gemakkelijker op!
Eens even zien waar deze stok nu weer in moet.
Ja,hier is nog een sleuf vrij dus maar eens proberen.
Als jij het scherm nu op houd, dan schuif ik die stok er wel in.
Ja, nog eventjes en het is gepiept!
Hé,hé, eindelijk staat het windkoepeltje.
Nee, er moet toch nog het één en ander bijgesteld worden.
Gelukkig kan ik nu in de zon achter het scherm gaan liggenen en wat is nu 20 minuten op zo'n mooie stranddag. Of niet dan!!
Even de handdoek goed leggen op het ligbed en dan ...genieten!
Ook vandaag is het prachtig weer, de zon schijnt 's morgens volop. Tegen de middag wordt het wat bewolkt, het lijkt geen strandweer en we besluiten direct na de middag naar Heerhugowaard te gaan. Daar is een enorm groot winkelcentrum en vroeger zijn we daar wel vaker geweest. Kennelijk is er in de voorbije jaren heel wat veranderd en bijgebouwd want we kunnen het winkelcentrum niet terug vinden! Omdat inmiddels de zon weer tevoorschijn is gekomen, rijden we snel terug. Op naar het strand!!
Bij St. Maartensvlotbrug nog even een paar foto's gemaakt van die heel speciale brug. Het uit twee stukken bestaande middengedeelte van de brug drijft op het water en wordt bij doorgaand scheepvaartverkeer onder de afritten geschoven. Vanaf de oevers lopen de op-en afritten steil naar beneden. De brug is erg smal zodat maar één auto kan passeren. Als het erg druk is lopen de wachttijden daar behoorlijk op. Er zijn er nog maar vier van in Nederland, allemaal hier in N-Holland.
.
Om nog van het strandweer te genieten zijn we vlug weer naar Callantsoog gereden en ook nog even een strandpaviljoen bezocht!
. Terugwandelend naar de parkeerplaats heb je vanaf de duinen een prachtig gezicht op het dorp.
Vanmorgen zijn we eerst naar Schagen gereden voor wat boodschappen in het winkelcentrum Makado. We hebben er even niet aan gedacht dat het maandagmorgen is: alles nog gesloten. Ja, wat nu? Oh, ja! 's Maandags is er altijd kofferbakmarkt in St. Maartenszee. Dat is een soort rommelmarkt maar dan met kraampjes en uitstallingen op de grond. Van oorsprong werden de artikelen inderdaad vanuit de kofferbakken vanauto's verkocht maar dat is al lang verleden tijd. Even wat rondgesnuffeld en toen terug naar Callantsoog voor de uiteindelijke boodschappen. Na de middag naar het strand want het is goed strandweer, een zonnetje en een prima temperatuur van 20 graden dus wat wil je nog meer. Kennelijk hebben de meeste gasten hier in de buurt voor wat anders gekozen want het is niet erg druk op het strand. Zo meteen gaan we naar het dorp om een pannenkoek te eten.
Ondanks alle onheilspellende berichten van de weerman begon deze dag toch redelijk. De hemel zag er aardig uit met een voorzichtig schijnende zon en wat sluierbewolking. Eerst om 10 uur naar het kerkje van Callantsoog, waar we worden verwelkomd door de dominee die onder de toren de kerkklok staat te luiden! Dominee houdt kennelijk van zingen want op het bord staan 7 liederen met in totaal 24 versen! Mijn vrouw houdt erg van zingen dus die komt aan haar trekken. Na thuis een kop koffie gedronken te hebben zijn we naar het strand gegaan. Meestal maken we eerst een wandeling langs de vloedlijn en dan zoeken we een strandpaviljoen op om wat te drinken. Zoals de foto hieronder laat zien krijg je van zo'n wandeling toch wel trek in eten. Na een paar uur genoten te hebben van het strand, hebben we in de namiddag nog even Den Helder bezocht.
Interieur van het kerkje van Callantsoog.
De meeste kerkgangers zijn vakantiegangers, meestal zichtbaar door de gebruinde koppen (excusez le mot)
Eén van de strandovergangen van Callantsoog: dit is strandslag Abbestee
De gele vlag geeft aan dat er niet in zee gezwommen mag worden vanwege de richting van de wind - tehard of landwind.
Een paar spreeuwen bekijken de zee vanaf hun zitplaats en denken:"Wat een water"
Wat is er nu mooier voor kinderen dan in het water aan het strand te spelen!
Strandvliegers kom je in alle soorten en afmetingen tegen.
Schelpen in overvloed.
Meeuwen
Aan het strand krijg je wel trek in eten dus op naar een strandpaviljoen! De cactus hoort overigens niet bij de maaltijd.
.
Vanmorgen zijn we eerst naar Schagen gereden voor wat boodschappen in het winkelcentrum Makado. We hebben er even niet aan gedacht dat het maandagmorgen is: alles nog gesloten. Ja, wat nu? Oh, ja! 's Maandags is er altijd kofferbakmarkt in St. Maartenszee. Dat is een soort rommelmarkt maar dan met kraampjes en uitstallingen op de grond. Van oorsprong werden de artikelen inderdaad vanuit de kofferbakken vanauto's verkocht maar dat is al lang verleden tijd. Even wat rondgesnuffeld en toen terug naar Callantsoog voor de uiteindelijke boodschappen.
