Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
29-01-2011
ADOPTIEDIENST
In onze wijkkerk is het mogelijk dat bijv. een koor, een groep gemeenteleden, de jeugd of een orkest een kerkdienst voorbereid en ook uitvoert. Op deze manier wordt de mogelijkheid gecreëerd mensen binnen en buiten de gemeente elkaar te laten ontmoeten. Adoptiediensten vinden plaats in de maanden met vijf zondagen, zodat in 2011 de maanden januari, mei, juli, oktober en december hiervoor in aanmerking komen. Het orkest waarin ik speel heeft ook zo'n kerkdienst geadopteerd en wel op 30 januari, dus morgen. Er is een kleine commissie gevormd die de dienst voorbereid. Er zal veel gezongen en gemusiceerd worden waarbij stukken worden uitgevoerd die normaal niet in een kerkdienst gehoord worden. Eerst heeft de commissie de te zingen liederen uitgezocht en vervolgens de bijbehorende muziek. Hier en daar moest een beroep worden gedaan op anderen omdat het orkest niet alle muziekstukken in huis heeft.
Psalm 150 is de rode draad die door de dienst loopt want in deze psalm wordt nadrukkelijk gewezen op allerlei muziekinstrumenten. Aangehaald worden de harp, fluit en cither, tamboerijn en bazuin. Uiteraard wordt psalm 150 gezongen maar de dirigent heeft ook gekozen voor een bewerking van die psalm. De bekende componist voor blaasmuziek, Jacob de Haan, heeft een stuk hierover geschreven met de titel "Song of Praise".
Nog een leuke bijzonderheid is dat de overdenking door onze voorzitter wordt gedaan die tevens predikant is.
Een paar weken hebben we flink op de stukken gerepeteerd en morgenvroeg moet de dienst staan als een huis. Ik heb er in ieder geval een goed gevoel bij.
Een keer per jaar houden verenigingen een ledenvergadering. Daar wordt aan de leden verteld wat er in het afgelopen jaar is gebeurd, hoe de financiële toestand eruit ziet, wat er het komende jaar gaat gebeuren, enz. Met andere woorden: het wel en wee van de club of vereniging. Door het bijwonen van zo'n bijeenkomst blijf je als lid op de hoogte van de gang van zaken. Het vreemde is echter dat deze jaarvergaderingen nu niet bepaald de best bezochte zijn. Integendeel, kennelijk vindt een deel van de leden het prima en alleen als het niet goed gaat komt later de kritiek. Ik ben van twee verenigingen secretaris en dan weet je het wel want de secretaris moet het voorbereidende papierwerk doen: uitnodigingen versturen, jaaroverzichten maken, enz. Nu was dat in het verleden een hele klus: eerst de verslagen maken, daarna kopiëren, in enveloppen doen en per post versturen. Dat is sinds de invoering van het internet een stuk makkelijker. Het verslag en de uitnodiging maken, als bijlage in een emailtje zetten, de groep leden in "Aan" van een email plaatsen, klikken op "Verzenden" en het is voor elkaar. Van mijn postzegelclub kreeg ik ook dit jaar weer zo'n uitnodiging. O.m. schrijft de voorzitter een stukje dat ik u niet wil onthouden want het spreekt mij in ieder geval bijzonder aan. Hij zegt: "Nagenoeg alle verenigingen hebben te kampen met ledenverlies. Volgens mij is dat een cultuurverschijnsel. Mensen willen minder gebonden zijn en het aanbod van andere hobby's blijft toenemen. De moderne informatica neemt daarin een steeds dominantere plaats. Denkt u maar aan het surfen op het internet, "sociale contacten" via Twitter en het verzamelen van zoveel mogelijk "vrienden" via Facebook. En dat is nog maar een klein aantal van het grote aanbod op dit gebied. Volgens mij onderhoud je geen echte sociale contacten en maak je geen echte vrienden via electronische communicatie. Dat is naar mijn idee alleen mogelijk als mensen elkaar daadwerkelijk ontmoeten zoals bijv. op verenigingen". Hij merkt verder nog op dat het van zijn kant geen vorm van weerstand of onkunde is ten aanzien van de hedendaagse informatica. Hij beschouwt zich als bovengemiddeld computerkundige maar ziet wel degelijk de onzinnige en nutteloze mogelijkheden daarvan. Ik ben het helemaal met hem eens, u ook?
Vanmorgen zijn we naar Olst en Wijhe geweest om naar het hoge water van de IJssel te kijken. Olst is het geboortedorp van mijn vrouw dus voor haar is veel herkenbaar.
Het water bij Wijhe staat van dijk tot dijk.
De kribben in de IJssel liggen geheel onder water. Op de kop van de kribben staan "kribbakens", een merkteken voor de scheepvaart. Stroomopwaarts zijn ze roodgekleurd (bakboord) en groengekleurd (stuurboord). Tussen deze bakens stroomt de IJssel.
Gezicht op Olst.
't Veerhuys is gesloten vanwege het hoge water. Het "Terras aan de IJssel" doet nu wat wrang aan.
De scheepvaart zoekt voorzichtig de weg tussen de bakens.
Het Olster veer ligt nu onbereikbaar midden in de watermassa.
Het veer is gestremd. Bewoners uit Olst, die naar de overkant moeten, kunnen daar alleen via Deventer of Zwolle komen.
Op vrijdagavond heb ik altijd orkestrepetitie; dat is een vast gegeven, vakanties uitgezonderd. Maar op de eerste vrijdag van het nieuwe jaar houden we de nieuwjaarsreceptie en dan geen muziek. We wensen elkaar een gelukkig en gezond maar ook vooral een muzikaal goed 2011. Wat doe je verder op die avond? Alleen een beetje kletsen, een hapje en een drankje? De feestcommissie bedacht drie jaar geleden een andere formule en dat resulteerde in sjoelwedstrijden. Om het geheel een internationaal tintje te geven - dirigent Martijn woont nl. een paar kilometer over de grens - kreeg de wedstrijd de naam SJOELMEISTER KAMPIOENSCHAP WILHELMINA. Hieronder wat beelden van die avond.
De lijsten van de deelnemers worden ingevuld........
....terwijl de sjoelstenen al op de deelnemers liggen te wachten.
Rob is geconcentreerd aan het sjoelen
met dit resultaat na de 1e beurt
Onze jeugd kan er ook wat van!
Voorzitter Bartelt sjoelt als enige vanuit een zittende houding
Stefan controleert de uitslagenlijst: klopt dit wel?
De stand van één van de groepen na drie beurten. Alleen Evelien gaat door met 320 punten.
Johanneke wordt nauwlettend op de vingers gekeken.
En de winnares is.....Evelien!!
De sjoelende muzikanten gaan na afloop nog even op de foto
Onze taal is steeds in beweging. Nieuwe uitdrukkingen en woorden ontstaan uit het niets maar verdwijnen ook weer plotseling. Met name onze jeugd is heel sterk in het bedenken én gebruiken van modewoorden. Met de strenge winter van de afgelopen weken nog in mijn achterhoofd las ik onlangs dat de overheid een "zoutloket" had opgericht. Wat moet ik me daarbij voorstellen, een ambtenaar die achter een loketje zit en zakjes zout uitdeelt? Nee, het blijkt slechts een verdeelsysteem te zijn om aangesloten gemeenten de mogelijkheid te bieden zout elders te betrekken als er niet meer voldoende voorraad is. Een tijdje geleden werd het woord "precies" te pas en te onpas gebruikt. Ik hoorde dat nieuwjaarsrecepties niet mogen worden afgeschaft want je kunt er zo goed "netwerken!" Ja. ja, onder genot van de nodige gratis borreltjes en hapjes. Kost wel een "paar centen" maar toch. Nu valt mij op dat ik de laatste weken herhaaldelijk het woord "Ja klopt" hoor gebruiken als de ondervraagde persoon instemt met hetgeen tegen hem gezegd wordt. Hoe lang zal dit ingeburgerd blijven, een paar weken, een maand? Ja klopt!
Elk jaar organiseert mijn atletiekvereniging SISU de Oudejaarscross op 31 december. Deze cross is een wedstrijd over begaanbare wegen, bospaden, door een bos en over bouwland, een echte croos. Ik heb zitting in de WOC - Wedstrijd Organisatie Commissie - die het goede verloop van de cross regelt. Daar komt van alles bij kijken zoals inschrijving van deelnemers regelen, parcours uitzetten, sponsors zoeken, juryleden aanzoeken, posten op diverse punten, verkeersregelaars, enz., enz. Elk jaar is het opnieuw spannend hoe het bouwland eruit ziet want het is een perceel waarop mais wordt verbouwd. In het najaar wordt dit land omgeploegd en dan moet je maar afwachten hoe dat gebeurt. Vaak moeten we hier en daar de gaten en kuilen bijwerken zodat de atleten er redelijk over kunnen lopen. Is het een nat najaar, dan geeft dit de meeste hoofdbrekens hoewel het wel een cross moet blijven! Dit jaar organiseren we de cross voor de 36e keer. Vanmorgen hebben we het parcours gecontroleerd op begaanbaarheid en u raadt het al: het gaat niet door!!! Door de vele sneeuwval en de bevroren ondergrond hebben we helaas moeten besluiten de cross voor het eerst in de geschiedenis af te gelasten. Met name het bouwland vinden we te riskant omdat de gaten en kuilen door de sneeuw niet meer zijn te zien. Maar ook voor het eerst nu eens een rustige oudejaarsdag!
Vannacht om kwart over één word ik wakker door muziek. Ik stoot mijn vrouw aan en zeg tegen haar: "Ze zijn er weer!!" Met "ze" bedoel ik het kerstensemble van Wilhelmina. Elk jaar gaat een aantal muzikanten - meestal 4 of 5 blazers - van mijn fanfare in de kerstnacht op pad om bij leden, familie en kennissen de mooie melodie van "Stille Nacht, heilige Nacht" te spelen. Elke keer als ik dit hoor word ik ontroerd door de prachtige klanken in de stille kerstnacht. Na de muzikanten een heel goed kerstfeest te hebben gewenst, gaan we weer naar bed. Ongeveer om drie uur 's nachts word ik weer wakker en hoor ik de bekende melodie opnieuw in de vrieskoude nacht. Rob, één van de blazers, woont in de straat achter ons en ik denk dan bij mezelf: "Ze zijn weer thuis". Hartelijk bedankt.
Vanmiddag speelde het kerstensemble van Wilhelmina in de binnenstad van Almelo. Onder winterse omstandigheden bliezen ze bekende kerstnummers de koude lucht in.
Zelfs de kerstman kwam even langs om naar de muziek te luisteren.
Elke donderdag heb ik de hond van mijn buurman te gast. Als het mooi weer is maken we altijd het rondje door het bos achter de Europaflat, hier in de wijk. Nu in de winter met al die sneeuw is het daar prachtig.
Als je binnenkort weer jarig word, krijg je meestal de vraag voorgelegd of je ook een verlanglijstje hebt. Lijstjes maken is voor mij uit het verre verleden, wel laat ik me soms wel eens een wens ontvallen. Mijn kleinkinderen bleven aandringen en op een zeker ogenblik vertelde ik dat ik toch wel graag een draadloze muis bij mijn notebook wilde, de huidige kreeg rare kuren. Gistermiddag was het zover, de gehele familie kwam op mijn verjaardag. Mijn kleinkinderen kwamen lachend de kamer binnen en overhandigden mij een klein pakje. Toen ik het verpakkingspaier verwijderde zag ik het onderstaande!
Ze zeiden lachend: "Opa, je wilde toch zo graag een draadloze muis, nou in dit doosje zit er één!"
Natuurlijk kwam daarna nog een pakje met een echte draadloze muis !
Gisteravond was Sinterklaas op bezoek bij het jeugdorkest van Wilhelmina. Al weken van te voren hadden de jeugdige muzikanten Sinterklaasliedjes ingestudeerd. Voor de Goedheiligman, maar ook voor hun familie, konden ze laten horen wat ze geleerd hadden in ongeveer een jaar tijd. Het is een hele prestatie om in zo'n korte tijd samen muziek te maken.
Binnenkomst van Sinterklaas bij het jeugdorkest
Sinterklaas informeert bij de muzikanten naar hun vorderingen
Het jeugdorkest laat Sinterklaas horen dat ze al goed samen kunnen spelen
Voordat de Sint en zijn Pieten weer vertrekken, gaan ze eerst met het jeugdorkest op de foto
Vogeltjes spotten is leuk, alleen moet je er niet te dicht bij komen want anders blijven ze gewoon weg van de voerplek. Camera in de woonkamer op statief, inzoomen op het vogelhuisje en dan maar wachten. En ja, daar komen ze! :
Vanmorgen om een uur of negen waren de vogeltjes nog niet wakkker. Maar een half uurtje later wemelde het al weer van de merels, mussen en koolmeesjes. We hebben achter in onze tuin een hele bosschage en daar vertoeven deze beestjes. Ik heb de foto's vanuit de huiskamer gemaakt om de vogels niet te storen. Bovendien was het mij te koud om zolang buiten te staan Nu is het hokje nog onbewoond maar..................
...........zodra we voer in de vogelhokjes gooien komen ze tevoorschijn, een prachtig gezicht om naar te kijken.
De merel gaat eens kijken wat er te eten valt.
Het koolmeesje doet zich ook tegoed aan het lekkere voer.
De afgelopen week is er feitelijk erg weinig gebeurd om over te berichten. Ja het gaat vriezen maar ik ben geen schaatsliefhebber dus dat hoeft voor mij niet Afgelopen vrijdag op de muziekrepetitie begonnen met het doornemen van kerstliederen die we gaan spelen tijdens de Volkskerstzang. Altijd weer een mooie avond, nog drie weken en het is zover.
IISPA, dat staat voor Internationale Indoor Sport Accomodatie. Deze accomodatie is een hagelnieuwe sporthal in Almelo die gistermiddag officieel werd geopend. Ik mocht daarbij zijn als vertegenwoordiger van mijn atletiekvereniging, samen met EgbertJan van SISU. Natuurlijk waren er de nodige bobo's in de vorm van wethouders, gemeenteraadsleden, provinciale bestuurders, maar ook bekende sporters als judoka Mark Huizinga, topturnsters Yvette Moshage en Sanne Wevers.
De 16 miljoen kostende sporthal die met een jaar vertraging gistermiddag en een prachtige show wordt geopend .
Bij aankomst moeten we ons eerst inschrijven aan de balie.
De grote sporthal waar de opening zal plaatsvinden.
Een schitterende show van acrobatiek wordt gegeven door de duitse groep la metta.
Symbolisch wordt de sleutel door sportwethouder van Marle overhandigs aan de topturnsters Moshage en Wevers
Met een druk op de knop en een oorverdovende knal is de opening een feit.........
en verschijnen op het scherm de letters IISPA, waarna nog een prachtige lasershow volgt.
Vervolgens kunnen we een rondwandeling door de accomodatie maken. Hier een hal voor allerlei balsporten.
Dit is de topturnhal voor de stichting Bosan Topturnen.
De breedtesporthal voor amateurclubs en gym onderwijs.
Een mooi overzicht van deze sporthal is te vinden op www.tctubantia.nl/almelo onder "Virtuele tour door nieuwe IISPA". Bent u gek op cijfertjes? Dan hier nog enkele gegevens. IISPA bestaat uit 4 sporthallen: een topsporthal voor internationale wedstrijden en evenementen; een breedtesporthal voor amateurclubs en gymnastiekonderwijs van Almelose scholen; een topturnhal voor de stichting Bosan Topturnen Oost Nederland en een turnhal voor de Federatie Almelose Gymnastiekverenigingen. De topsporthal is 55 m. lang, 25 m. breed en 10 m. vrije hoogte. Er zijn 1350 zitplaatsen. De breedtesporthalkent een afmeting van 28 bij 48 m. met een vrije hoogte van 7 m. en 200 zitplaatsen. De topturnhal omvat 1000 m² en de turnhal 600 m². Deze ruimtes zijn voorzien van vaste toestellen. Er zijn in totaal 20 kleedkamers: 13 stuks voor sportteams en 7 voor scheidsrechters.
Elke tweede maandag van de maand houdt mijn postzegelclub een bijeenkomst in de recreatiezaal van huize "Friso". Elke keer is er wel wat bijzonders, de ene keer een veiling van postzegels, een lezing met dia's over een filatelistisch onderwerp en natuurlijk zijn de leden onderling altijd aan het ruilen. Helaas moet ik wel constateren - en de beelden laten dit ook wel zien - dat postzegels verzamelen een hobby is van de senioren. Een aantal jaren geleden hadden we ook een jeugdafdeling maar die is een stille dood gestorven, het zij zo. Toch ook wel jammer want postzegelen is een zeer leerzame hobby.
Overzicht van de zaal
Om het bezoek te stimuleren wordt er op elke bijeenkomst geknobeld door de aanwezige leden. De score wordt door de penningmeester op een lijst bijgehouden. Degene met de meeste punten aan het eind van het seizoen behaalt de 1e prijs en kan postzegels uitzoeken uit een clubvoorraad. Daarna nr.2, enz. tot en met de 20e deelnemer.
Hier worden postzegels onderling geruild.
Deze maand was er weer een lezing die door één van de leden werd verzorgd.
Enkele minuten gelden was ik bezig mijn Gmail bij te werken en de prullenbak ervan op te schonen. Tot mijn verbazing kom ik daar nog een berichtje tegen van een vriend die enkele jaren geleden overleden is aan kanker. Hij stuurde mij toen het volgende met de mededeling: " Gewoon mooi om over na te denken !!! "
REGEN
Een klein lief meisje stond onder een luifel. Ze had net boodschappen gedaan in de supermarkt, met haar moeder. Ze zal ongeveer 6 jaar oud zijn geweest, dit prachtige roodharige sproetige beeld van onschuld. Het stortregende buiten. Je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen, zo gehaast om de aarde te raken, dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten. We stonden allemaal onder deze luifel aan de ingang van de supermarkt. We wachtten, sommigen geduldig, anderen "geïrriteerd", omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid. Ik ben altijd wat dromerig als het regent. Ik verdwijn in het geluid en in het gezicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt. Herinneringen van "rennen en spetteren" als een "kind", zo zorgeloos spelen in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met zorgen en stress...
Haar stem was zo mooi toen ze de hypnotische trance onderbrak waar we allemaal in gevangen zaten. "Mamma, laten we door de regen gaan rennen", zei ze. "Wat?", vroeg mama. "Laten we door de regen gaan rennen!", herhaalde ze. "Nee, lieverd. We wachten totdat het wat minder wordt" antwoordde mama. Het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde: "Mama, laten we door de regen gaan rennen." "We worden doornat als we dat doen," zei mamma. "Nee, dat zullen we niet, mama want dat is niet wat je zei vanmorgen", zei het meisje terwijl ze aan haar mama's arm trok. "Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat zouden worden?" Het meisje zei kalmpjes: "Weet je dat niet meer? Toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je: "Als we hier samen doorheen komen, komen we door alles heen!"
Iedereen was opeens muisstil. Ik zweer dat je niets anders hoorde dan de regen. We stonden allemaal doodstil. De volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg. Mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. Sommigen zouden het weglachen of haar voor gek uitmaken. Sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei. Maar dit was een moment in een kinderleven van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal bloeien in geloof in de goede dingen en de hoop van het leven.
"Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen. Als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, nou, ...dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig," zei mama. Daar gingen ze. We stonden daar allemaal te kijken en te lachen, toen ze daar vooruit sprongen tussen de auto's door, en jawel, door de plassen. Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd voor het geval dat. Ze werden doornat. Maar ze werden gevolgd door enkele anderen die schreeuwden en lachten als kinderen onderweg naar hun auto's. En ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig. Omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je gezondheid wegnemen. Maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen wegnemen...
Vergeet daarom niet om "tijd" te maken en de gelegenheden te pakken om elke dag herinneringen te maken. Voor alles en voor elk doel onder de hemel is er een seizoen en een tijd. Bewaar de zonnige dagen Ze zeggen dat het een minuut duurt om een speciaal persoon te vinden, een uur om hen te waarderen, een dag om van hen te houden, maar een heel leven om hen te vergeten. Het is een korte boodschap om hen te laten weten dat je hen nooit zal vergeten. Als je het naar niemand doorstuurt, dan betekent dit dat je gehaast bent. Neem de tijd om te leven! Houdt contact met je vrienden, je weet nooit wanneer je elkaar nodig hebt. voor de donkere momenten.
Mijn vriend zond mij deze boodschap om mij te herinneren aan het leven en de waarden in het leven... Samen een glaasje wijn, een frisse pint, een gezellige BBQ onder buren en vrienden, een terrasje, genietend van de dag, dagelijkse dingen, en een beetje humor... Hij hoopte dat ik het apprecieerde met de woorden IK HOOP DAT JE STEEDS DE TIJD NEEMT OM DOOR DE REGEN TE RENNEN.
Vanmorgen hadden we een extra orkestrepetitie want volgende week zaterdag geeft de fanfare van Wilhelmina haar jaarlijkse najaarsconcert. Dirigent Martijn Blaak heeft weer een mooi muziekprogramma samengesteld en het belooft voor de bezoekers een avond van muzikaal genieten te worden. Echter niet alleen de bezoekers, ook de muzikanten zelf zullen er veel plezier aan beleven. Voor 't eerst zal het concert plaatsvinden in onze vaste repetieruimte, nl. het geheel gerenoveerde speeltuingebouw 't Nieuwland. A.s. vrijdagavond is de generale repetitie en daarna moet het gebeuren!!!
