Soms overweldigt mij de vreugde,
lacht de hemel diep in mij,
ik loop van levenslust te schreeuwen,
loop te zingen door de wei,
ik proef de wijn, ik smaak het eten,
dans door de regen zonder jas,
ben opeens totaal vergeten,
hoe in en in bedroefd ik was.
gedicht van vorige maand:
Drie huilende uilen (Annie M.G. Schmidt)
deze zielige, oude uilen,
waarom zitten ze to te huilen in die boom?
Zijn ze bits en ontevreden?
Is hun tante overleden?
Of hun opoe, of hun opa of hun oom?
Is er een uilekind beneden
door een autobus overreden,
toen dat uilekind ging wandelen in het bos?
Waarom zouden ze dan toch huilen,
deze oude, dikke uilen,
ssst, ik zal het je vertellen: t Is de vos!
Heeft de vos hen dan gebeten?
Nee, hij kookt zijn avondeten
en hij maakt een uitje schoon, voor in de sla.
Strakjes zullen zij hun ogen
met een uilezakdoek drogen.
Is dit allemaal gelogen, denk je? Ja!
(Bron: Ziezo/Querido
