Ik ben Deborah, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Debsie.
Ik ben een vrouw en woon in Zwolle (Nederland) en mijn beroep is Student, Stagaire, Moeder.
Ik ben geboren op 29/09/1978 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, gedichten verzamelen en schrijven, verhalen schrijven, .
Spontane huismama van 31 jaar uit Zwolle. Voor de rest zou ik zeggen vraag maar raak. Vragen staat vrij... maar antwoord
Gastenboek
Altijd leuk als je komt kijken, maar nog leuker voor mij als je een berichtje achterlaat.
Groetjes xjes van mij
http://gedichtenblogvandebsie.bloggen.be Welkom op mijn gedichtenblog. Ik hoop dat je veel plezier zal beleven aan het bekijken ervan.
27-07-2009
Een mens is nooit te (f)out om te leren
Wat heb ik mezelf aangedaan en al die anderen om mij heen? Ik zit nu in de gevangenis en ik voel me zo alleen door een hele stomme fout, ik kon de wereld aan Hoe heb ik kunnen denken dat het niet fout zou gaan Met eurotekens in mijn hoofd, ik dacht dat lukt me wel Het risico is toch minimaal en het geld verdien ik snel Het bewijst dat ik ecth blond ben Mijn brein laat me in de steek Ik zou beter moeten weten, dus ik ben dommer dan ik leek Nu zit ik hier mijn tijd uit en denk een heleboel Ik vraag me heel erg af hoe ik me over twee maanden voel Ik speelde met mijn leven Ik dacht dat ik het gemaakt had, helaas duurde dat maar even
Waarom zijn er zoveel vragen in een wanhopig mensenhart? Waarom moet ik zoveel dragen? Waarom trof juist mij die smart? Waarom ga ik niet net als anderen zonder strijd door het leven heen? Waarom werd aan mij ontnomen dat wat ik het liefste had? En waarom moest ik juist missen wat ik zo nodig had? Waarom steeds weer nieuwe zorgen? Waarom steeds weer nieuwe strijd? Waarom hebben anderen alles? Waarom raak ik zoveel kwijt?
4 Weken verder nog steeds in de cel Maar over het algemeen red ik het wel Er zijn dagen met tranen en dagen met pijn Maar er zijn ook momenten dat ik gelukkig kan zijn Bezoel van mijn vrouw en moeder Mijn dagelijkse post en even ben ik dan van al mijn ellende verlost Het zonnetje schijnt, een vogel fluit Dan toch weer de gedachte: ik wil eruit Maar ik moet hier nog blijven, zeker tot mijn rechtzaak Ik leer hier een hoop en vooral over mij En al die zelfkennis maakt me een klein beetje blij Alleen met mezelf, ik moet het doen Maar ik denk nog steeds: Wat was ik een oen! Nog zeker zes maanden moet ik overleven Maar ach...
Geluk is het licht waar ieder naar smacht Hoe rijk je ook bent Geluk geeft je kracht Hoe lang ik ook zocht En waar ik ook keek Ik kon niets vinden Wat op mijn lichtje leek NU kan ik weer lachen En voel me weer vrij Want ik heb het gevonden Dat lichtje ben jij toch is geluk iets Waar je beiden aan werken moet Met heel je hart en ziel En dat is wat ieder van ons doet Daarom geef ik heel mijn hart aan jou En wil ik je hiermee zeggen Hoeveel ik van je hou
Ook al valt het leven wel eens tegen en gaat soms alles verkeerd probeer dan uit die tegenvallers iets positiefs te halen dan heb je toch iets belangrijks geleerd
We zien elkaar, want we hebben gestreden Uren gesproken en elkaar niet gemeden Samen gehuild, elkaars pijnen geleden Geen loze woorden, de leegte gevuld De strijd aangebonden en elkaar toen gevonden
Ik zie je in de bloemen, Ik zie je in de zon. Al ben je niet meer zichtbaar, Ik speur je warmtebron. Steeds voel ik jou nabijheid, Steeds ben je om me heen. Door wat wij samen hadden voel ik me niet alleen.
Soms dubbel, soms enkel Soms zoveel of helemaal niet Boos en verdrietig Dan weer opgewekt en blij We willen stil blijven staan En niet meer verder gaan
Soms licht, soms is het donker Wij moeten verder gaan Kijk naar de sterren, kijk naar de maan
Soms blijdschap, soms pijn Er lijkt geen einde aan te komen Blijf kijken naar de bloemen en de bomen
Soms verdriet, soms opgewekt Hou je vast aan de goede dingen En probeer te zingen! Daar moet je voor gaan En blijf niet stil staan
Van alles op aarde, heeft vriendschap wel de meeste waarde 't Is niet te koop, en je hoeft ook niet te smeken met stroop Je moet ook nooit vriendschap veinzen, want daar zal iedereen voor terugdeinzen maar gewoon een open hart is voor vriendschap de beste start
