|
Deze soort van blog heb ik gecopieerd van diverse andere sites, zodat alles bij elkaar blijft,
7-9-2005
steeds tussendoor
voor ik van het ene werk in het andere stap
lees ik steeds mijn mail
en kom ik hier in deze log eventjes kijken
maar tijd schiet er niet zoveel over
om deze overpeinzingen wat bij te houden
terwijl er ondertussen wel van alles gebeurt
vorig weekend bijvoorbeeld
heb ik voor de eerste keer sinds lange tijd
mijn innerlijke luiken onbewust gesloten
toen ik getuige was bij een confrontatie
tussen een moeder en een dochter
er kwam zoveel pijn bij me binnen
dat ik me volledig uit contact voelde gaan
iedereen die me daar kende vroeg me achteraf:
was je zo moe?
je was volledig afwezig!
...
niet zo moe dus
maar uit contact
dat zijn ze niet meer gewoon van me tegenwoordig
ook werd ik gewaar dat ik mezelf niet meer liet "zien"
er zat ergens een angst dat dan de woede naar mij zou overslagen
vreemd,
die angst bedoel ik,
vreemd,
omdat ik me tegenwoordig in een doorzichtig huis bevindt
ik laat al mijn zachte en minder mooie kantjes zien
in de volle overtuiging
ook deze vorm van openheid
een direct vorm van vertrouwen is
en dus ook een vorm van liefde
mijn vertrouwen in deze houding
bestaat eruit dat wanneer je laat zien dat je je bewust bent
van wat je gevoelige puntjes zijn
dat deze puntjes dan automatisch minder gevoelig worden
en meer nog
ik verwacht op deze manier
dat iemand die deze gegevens misbruikt
eigenlijk ontwapend wordt
pas nog in de de berichten over en weer met een andere bezoeker
voelde ik hoe gegevens die ikzelf verschafte
werden misbruikt
en afgevuurd
was het om me te raken?
dat vermoed ik niet
waarschijnlijk bedoeld om me wakker te schudden
(zou kunnen.....
ofschoon het doel waarvoor dat gebeurde niet echt zuiver is)
ik voelde me ook gespiegeld
maar wat ik vooral voelde is dat deze argumenten
me niet meer zo raakten als ze vroeger zouden hebben gedaan
de manier waarom deze discussie gevoerd wordt
geeft me een mooi inzicht in wie er achter zit
achter dat masker
ofwel voor de spiegel
nou ja
geen angst meer
maar om eventjes terug te komen op wat vorig weekend gebeurde
ik heb benoemd tegen de betrokkenen wat ik voelde
wat me overkwam
dus alweer de schermen opgetrokken
en transparantie verschaft in mijn innerlijke wereld
ik moet zeggen
die situatie lijkt wel in orde te komen
ik voel geen angst meer
gelukkig niet
angst verlamt
11-9-2005
tijd om mijn weblogje hier eens te updaten
gisteren heb ik meegedaan aan een studiedag over borderliners
ik mocht 2 maal zo iemand uitbeelden in een gesprek met onze vrijwilligers
een rollenspel dus....
om verheldering te scheppen
in wat er de laatste tijd in onze vereniging nogal wat verwarring veroorzaakt
ik had wel het een en ander op papier gezet,
maar hoe meer ik er naar keek
hoe moeilijker het me overkwam
het trok 'nergens' op
en wat me ook een beetje in paniek bracht was:
anderen rekenden op me maar ik had helemaal geen scenario
ik bedoel dat dat waarschijnlijk wel wat onrust zou veroorzaken
maar een van de therapeuten zei tegen me
dat komt wel goed met jou
"ga maar gewoon op je stoel zitten
je kan dat wel"
tssss die had echt wel vertrouwen, zeg
ikzelf had maar ooit éénmaal ergens anders eens een rol gespeeld:
die van een 'draak' van een secretaresse die heel 'den bureau' terroriseerde
zo vertuigend dat de tegenspeler in kwestie bleek werd
daarop was mijn zefvertrouwen gebasseerd
....
dus ik haalde nog even voor mijn geest
dat ik het toen ook volledig spontaan kon
en daar gingen we
beide rollen gingen om het manipulatieve gedrag
de ene rol was die van iemand die zich beter vond dan de leiding
de andere ging meer over het slachtoffergedrag
in beide gevallen was het duidelijk
dat er niks concreets uit de bus kwam
maar dat iedereen schuld had
behalve de borderliner zelf
en vooral het niet antwoorden op concrete vragen
(ook herkenbaar op deze groep, niet?
nou ja,
alle antwoorden zijn door de betreffende personen verwijderd)
toen ik dus op die stoel kwam te zitten
en telkens 10-15 minuten aan iedere rol besteedde
voelde ik me helemaal in die rol kruipen
inclusief lichaamstaal
het was alsof annemiek ergens aan de kant stond toe te kijken
al even verbaasd als de 18 omstaanders
met andere woorden:
het leek geen rollenspel meer
dat "zat' gewoon iemand die dat was
tot in de kleinste details
achteraf voelde ik mezelf geschokt
ik vond dat er in mij wel heel veel borderliner gedrag zat
maar de beide therapeuten vertelden me,
dat een borderliner zichzelf niet in vraag stelt en onderzoekt
dat héél de wereld moet veranderen
maar zij niet
dat ze tegen iedereen een stuk van hun verhaal vertellen
maar nooit alles
en dat de verhalen elkaar tegenspreken
wanneer ze naast elkaar worden gelegd
ik kreeg te horen
dat ik gewoon heel erg goed was in het observeren
mijn eigen uitleg is,
dat ik bij intensief contact
mezelf soms helemaal verplaats in de persoon die over me zit
op internet gebeurt dat soms ook
slechts de lichaamstaal neem ik dan niet over
(nou ja, dat kan ik dus niet checken)
dit gebeurt net zo lang tot ik me erg ongemakkelijk begin te voelen
dat ik dus terug bij mezelf wil komen
soms krijg ik hier thuis het verwijt
dat ik te veel met 'die of die' omga
dan weet ik dus wel wat ze bedoelen
nou ja
vroeger gebeurde het onbewust
tegenwoordig gebeurt het nog wel vanzelf
maar ik neem wel bewust waar, wat er allemaal gebeurt
en op dagen zoals gisteren komt het dan van pas
of ook wanneer ik op vraag van anderen
wat helderheid mag verschaffen in het gedrag van sommige mensen
nou twas weer een hele boterham
voor mezelf ook wel fijn dat ik het hier even kan neerzetten
dan komt er wat plaats in mijn hoofd
28-9-2005
alweer veels te laat vannacht, na een werk dag van 12 uur, met receptie erachter aan.......;wow
kmoest daarna nog ver rijden, dus begonnen met een kriekske en daarna overgestapt op fruitsap. 
heb me kostelijk geamuseerd.....ontdekte pas halverwege het gesprek dat mijn gesprekspartner een burgemeester was, haha
(dat is nu het voordeel van spontaan zijn....iemand kijkt me aan en het spel zit op de wagen.)
Een boeiend gesprek met ne mens die het soms kotsbeu om op die pied-de-stalle te staan. Later in z'n toespraak die trouwens ook lekker spontaan was, haalt die man zowat heel ons gesprek aan, tja. Was ik even blij dat ik in mijn positieve flow zat. 
ik moest aan een pb-tje denken wat ik vanmorgen in mijn mailbox vond, het betrof mijn getwijfel of ik wel of niet terecht hier op deze site ben, wel of geen ad(h)d:
zoek je een bevestiging van wat je zelf al je hele leven weet,.... je hebt het, je beleeft het, je leeft het, en .... je gebruikt het ook soms zelfs bewust, daar ben ik nou achter bij je, maar... herken je het genieten ervan...?
vandaag ben ik echt uit de bol gegaan, puur entertainment, alle ogen gericht op ikke, ambiance a volonté, kben niet te doen dan, haha. Maar allé ik vergeef mezelf, twas slecht weer, mensen hebben nood aan een zonneke, kheb me dus maar opgeofferd. 
Voor de rest en waanzinnig goed gesprek gehad met iemand, bij wie ik het gevoel heb dat het al klikt vanaf de allereerste keer dat ik die tegen kwam. Maar altijd hebben we het allebei te druk. Was ook op die receptie. de laatste 1,5 uur niet anders gedaan dan gebabbeld met die persoon, van de hak op de tak, zoals ik alleen maar kan met soortgenoten....aan een tempo wat niemand kan volgen behalve wij tweeën. Zulke mensen kom ik gelukkig wel meer tegen, anders zou ik alweer denken dat ik mijn tweelingziel eindelijk gevonden had. Neemt niet weg dat mijn batterijtjes na zo'n gesprek meer dan gevuld zijn en visa versa. Op zo'n moment weet ik weer exact waar ik de laatste tijd naar snakte. Oogcontact, hartcontact, veiligheid, grensverleggend, speed voor mijn zieltje.
En daarna naar huis, met een gevoel van 'yes'. Thuis verteld over dat gevoel van 'yes'. Mijn schatteke's ogen lichten op: hij ziet me bruisen, hij hoort me aan, kent die persoon en weet dat het 'goed' zit. Is blij voor me dat ik blij ben. Dan zijn verhaal: is deze nacht thuis gekomen van 6 dagen weggeweest. Voor zaken: geweldige resultaten geboekt en geweldige verhalen te vertellen. Ook hij geniet na en ik geniet van hem.
Om het verhaal helemaal compleet te maken. mijn dochter is ook gelukkig en dat was al een tijd geleden. Er was vanalles gebeurd via internet wat een hoop stress veroorzaakte... liefje en mams (ikke dus) hebben samen ingegrepen en iemand uit haar leven gekickt. Resultaat: happy family.
Tjonge een aantal dagen van spijkers met koppen.
t'is te zeggen, tjonge, gisteren kwam me een roddel ter ore over me. Eentje die er moest aankomen, ik was voorbereid. Manlief is ergens voorzitter van en weet je wel dat die zijn vrouw (ikke alweer) zijn kleren NIET strijkt! roddel roddel roddel..... 
Tja ik ben met die vrouwen nooit dik geweest en onlangs vroeg er eentje in een mail of iemand van de vrouwen een speciale dikte van brijnaalden had. En ik heb een mailtje teruggestuurd of dit een grap was. IK, BREIEN???? die wol zou al zwart zijn van mijn zweet na de eerste steek, hahaha. Er waren er die dat een verschrikkelijk aanstootgevend antwoord van me vonden. Dus begonnen ze maar meteen ook over mijn strijk die ik nooit doe?
eerlijk gezegd: ik lig in een deuk van het lachen. en denk na over de relativiteit van het leven, over belangrijke dingen, zoals strijken. over al mijn andere wereldschokkende tekortkomingen en over wat ik zoal wel kan wat zij niet kunnen...... over mijn levengevende initiatieven en over hun dodende opmerkingen. Over hun mannen die dode ogen hebben en over de ogen van mijn man, die altijd schitteren. mijmeringen à volonté.
T'is druk in mijn hoofd, tijd om de knop om te zetten.
Een ding heb ik niet, wat velen op deze site wel hebben, dat is slaapproblemen.  Tenzij, het niet naar boven geraken een slaapprobleem is: Mijn geest is actief, zoals ik niet in mijn bedje duik, daarna gaat het licht binnen 10 minuten uit. Wel droom ik hevig, en waarschijnlijk wordt het vandaag van dadde...., morgen om 5.30 op. Morgen veel contact met hyperactieve kinderen, met moeders die niet te doen zijn, met bomma's die nog erger zijn. Met die kinderen kan ik wel om, maar de rest wat er rondom hoort, pfff.
stop ermee, t'is tijd!
29-9-2006
|
| yes!!!!!!! minder ontploffingen schreef ik gisteren nog. tja, vandaag ben ik dus ontploft! tegen een collega, die altijd iedereen een schuldgevoel geeft, die altijd iedereen door dat schuldgevoel zo kan manipuleren dat hij niks moet doen, niks moet oplossen....alles wordt voor hem gedaan. kl...vent. Ik dacht vorige week nog wel dat mijn gedacht over hem misschien toch net wat te zwart was. Maar nee dus, ik ben ontploft. De druppel was er... ik ben wel zo erg ontploft dat ik begon te stotteren in mijn kwaadheid. en toen werd ik nog kwaaier op mezelf. omdat ik het liet afweten, verdorie. en ook omdat ik me zo kwaad maakte over iemand die dat echt niet waard was.
mijn hele dag leek naar de knoppen
lekker niet
snamiddags begon ik er terug door te komen en 'savonds begon er een plannetje te broeien om die roddeltantes (zie hierboven) een hak te zetten.... tussendoor nog lekker lol getrapt via berichtjes in persoonlijke pb's. mijn dag kon opeens niet meer stuk. dat alles binnen de 14 uur.
ik kan het niet laten, mijn lezerspubliek (huisgenoten) slapen al en ik wil toch laten lezen wat ik heb geschreven: een ludieke actie, een brief voor an het prikbord van dat clubke. afijn, lees zelf maar (voor al wie dit wil)
voorlopige definitieve versie, tssss, wat een fout woordgebruik, maar ik laat het eerst eventjes aan john zien, die heeft misschien nog wel wat ideetjes.
Brief van schoonmama (onderschept)
Lieve dochter,
nu da ge de vrouw van de voorzitter zijt, wordt het taid dak u teen en tander gaon vertelle.
t'is niet simpel, want ik wil me nie moeie, maor as kik het nie doen, dan zullent wel ander zijn die ou da op ne vreee manier zulle diets maoke....
Twurt taid da ge gao rialiseiren da ge uzelf e beke meer laot zien in da clubke, maske, want voor dagetwet hangt daor vanalles rondom den John. Ge wet, ai draogt genen trouwrink, d'r zijn d'r dus allicht wel die nie wete dagge zain vrouwke zeit. En as ge den John ziet lope, dan is de veronderstelink makkeleik gemaokt datum vraigezel is. Zijn kleire zijn nie gestreike. Kweetut ghet het druk, ai is veel van oois, dus gai moet dubbel zoviel wark verzette, maor in plaots van aan da coimpioeterke te zitte, wurdet taid dagge die straikplank es ineen gaot zette, diek u zo'n 25 jaor geleie em gegeve, bai ouwen trouw...
Want vor dagetwet zijn d'r van die madammen die zainen voile was gaon boiten hangen... en nie alleein da...
Hedde gai trouwes al es zaine bruukzakke utgelaoie of ter gein briefkes of nummerkes in zitte... kwil niet stoke, maor ge wiet maor noit. manne mee invluud trekken van die machtsgaaile mosseln aon....
Maor afijn, wak wou zegge, mengdu een beeke onder die mense van da clubke. Zie dagge een beke contacte maokt achter de scherme. Start messchien een braiclubke oep. allee, as ge teminste kunt klappe en braie, want veur zovaar ik me herinner, was da nie ou beste aigeschap. Hedde da na noeg niet geleird? Twurdt taid, maaor, tkan zain dagge da vanzelverst al doende leirt. Ne goeie raod: oud ou ore open, as ge mee die vrouwe zeit. Ghoort daor vanalles wa laoter noeg van pas kan komme. En veur den john is dadok mooi meegenome.
Gullie klapt toch nog wel mee malkander? Trouwes, wanneir zienk ulder nog es tesaomen? Ei is altaid gaon doike oef onderwege.... Kweet nie or, maar mut die nou altaid zo lank na dienen doik blijven ange? Kwet et, ai nuumt da debrieffe, of zoe ietske, maar volges mai is da pinte pakke.... neemt e goei veurbield aan die ander madammekes, die sleuren unnen vent direct mee naor ois oef naor unnen familie. Probleime of gin probleime, die zain altaid oeptaid vertrokke. Geen gezever mee boekskes invulle en zo. Ge weet oe dat da gaot. Nenoop gediscussieer en nog meir taidverlies. Koem in ploats daorvan lekker oep bezuuk vor ne tas koffe mee een stukske toert, zo damme net as vruger nog es gezellig voor d'n TVee kunne zitte.
D'r is nog iets dak wil zegge, maor da's nog moeileker dan et veurgaonde. Ziedoit dagge geen gedecolteirde stukken meir draogt... da kweikt afgunst of andere probleime, ge wit wel wak beduul. En ehm, out ta gehaim maor voor oe, datem steiriel is, kinneke, da mute ze daor nie weite. Dan verliestem zain gezag....zemmen daor gein affeire mee.
Allee, das dan alles, dink ik, wagge mut weite. As ter nog iets is, belde maor éé. Kzijn der altaid voor ou.
kuskes, van uw mamaake |
30-09-2005 om 00:00
geschreven door annemiek
|
