Vandaag tijdens het poetsen ging het helemaal fout: Allemaal stemmen in mijn hoofd, hele debatten over voors en tegens. Ik dacht dat ik gek werd, ik dacht vanavond nog: "zo kan ik niet inslapen." Ik dacht: "ik moet nog mijn 365-dagen project af hebben voor 12 uur......" En toen dacht ik "ik kan niets bedenken zo lang ik niets an me af heb geschreven"
Dus vraag ik om mild te zijn in je oordeel. Ik ben er geen uren mee bezig geweest, er zal wel hier of daar een type- of denkfout staan. Maar ik kon dus even niet anders dan lozen. En ja, ook is het relaas van een vrouw van een zelfstandige. Die sinds een paar jaar 48 uren werkt, vroeger haalde ik gemakkelijk 70 a 80 uren.
Het recht op staking, ja, akkoord. Daar ben ik echt vóór. En ja, tot die afdeling opgeheven werd, waren wij als zelfstandigen lid van de zelfstandige arbeiders van België. Dus ja, we leunen aan tegen de linkse massa.
Wat betreft centen op potten en beleggen, daar zijn we nooit aan toe gekomen. Wij zijn bij wijze van spreken tussen de stenen ophoog gekropen zonder financiële hulp van familie. Toen we ooit eens 100.000 franken wilden lenen bij De Bank kregen we niets. En toe we later nog eens werden doorgelicht door een kameraad van een andere bank (zonder ons medeweten) verklaarde die ons gewoon failliet. Die ene bank werd ge dumpt, dn andere ook. Beide zijn ze in moeilijkheden geraakt. En wij zijn er nog altijd met onze zaak, soms zonder vakantie, meer zonder dan mét, eigenlijk. Maar dus met een verzekering voor onze oude dag en voor onze gezondheid en met nog altijd geen beleggingen of appartementen achter de hand. Als je weet wat ik momenteel opzij heb staan, dag ga je plat van t lachen, dat is nog geen maandloon. Ons huis is gelukkig ondertussen wel van ons, die ferme eerste nieuwe marktwagen moet nog een aantal jaren afbetaald worden. Daarnaast hebben wel tijd en geld gestoken in vrijwilligers werk, je weet wel, vóór de gemeenschap. Om mensen bijeen te brengen en om hun zelfbeeld te laten groeien en om hun leefwereld te helpen vergroten.
Dus wat denk ik dan op zon dagen als deze: Wij hebben serieus veel centen afgedragen aan vaderke staat plus sociale bijdragen en daar hebben we ooit een punt van gemaakt. Ik bedoel, dat ik geloof in een sociaal stelsel waarbij de sterken de zwakkeren ondersteunen.
Maar nu kom ik dus terug op die staking. Ik lees overal voors en tegens en meestal komt men dan met een specifieke situatie op de proppen van een zekere persoon die......... En dan ist spel van wellus en nietus weer in gang. Kijk, ik ken nogal wal doppers die niet willen werken. Dan is dn hond te lang alleen. Dan kan ik niet meer gaan klussen int zwart. Ik kan eigenlijk gewoon niet vroeg uit mijn bed. We hebben ze over de vloer gehad. We hebben er ook eentje gehad die wel leek te willen werken, tot ze een vast contract had. Toen werd ze ziek en ik zocht haar op, ze was niet ziek, ze mankeerde niets. We hebben haar C4 in orde gemaakt. Zo iemand in de ziektewet, zou ons over de kop jagen.
Ik hoor ook dat ongeïnteresseerde doppers geronseld worden om mee naar Brussel te gaan betogen, ze krijgen daartoe allerlei gratis faciliteiten........ ik dacht even aan het Oostblok met hun georkestreerde massa bijeenkomsten. Ik dacht WAT????? Dat gebeurt hier dus ook.
Ik merk op dat vóór mensen voor hun mening uitkomen, er al héél veel denken: wat brengt dat op voor mij. Voor zover ze al zelf een gedacht hebben en niet zeggen wat een ander ze heeft wijs gemaakt.
Ok, ik ben dus niet tegen stakingen. Maar ik ben wel tegen stakingen die tegen alles zijn wat ze maar kunnen bedenken. Ik dacht nog altijd dat staken gebeurt om vóór iets actie te voeren. Zoals voor het stemrecht of voor gelijk loon of vóór verandering. Als men staakt om alles te houden zoals het is, dan vraag ik me af of het dan nu goed is. Er wordt hier over alles commentaar gegeven, iedereen die zijn nek uit steekt moet hangen en alleman die een ander gedacht heeft is en verrader. Hé, kom aan, word wakker en welke stappen ga jij zetten om je land te veranderen? Of als dat wat veel gevraagd is: wat doe jij om jou eigen leefwereld prettig te maken zonder een ander te benadelen? Je kan de wereld verbeteren door eerst zelf je wereldbeeld aan te passen. Je kan dit volhouden door elke mens te zien als een partner in plaats van als rivaal.
En ja, ik heb ook conflicten, maar ik haal van mijn leven niet al die oude koeien uit de sloot. Ik kan botsen met een irritant stukje van jou, maar ik herken mezelf ook in vele leuke kanten als ik ze wil zien.
Daarom wil ik vragen om eens het volgende te proberen: Haal een bekende, die je irriteert, voor je geest en zoek naar zijn of haar kwaliteiten. Oefen dat een paar keer met verschillenden mensen. Als je dat lukt probeer het eens met die van op tv of in de politiek. Het komt goed...... t is een kwestie van proberen.
En als het niet rap gaat, dan wil zelfs ik wel eens staken voor meer begrip voor alleman die aan de top staat. Die een mens is zoals gij en ik.
Waar ik ook voor wil staken is voor het gezamenlijk opruimen van puinhopen en ander afval. En voor hoorzittingen waar iemand wél leert toegeven dat ie fout was en vergeving krijgt. Ergens in de tijd is die optie verloren gegaan.............
dat dit jaar ieders hart verwarmd wordt bij het inzicht, dat 'samen' meer betekent dan 'wij' tegen 'zij'. Dat 'strijden tegen' mag omgezet worden in een 'zich inzetten voor het welzijn van elke mens op aarde'
na een bijzonder fijn avondje uit stapten we beiden moe en voldaan het bed in ik sliep direct in en ergens rond 5 uur werd ik klaar wakker mijn geest was volop aan het filosoferen over het waarom der conflicten het ene inzicht volgde het andere op ik begon te draaien en te keren te hoesten, hoofdpijn te krijgen ik dacht: als ik er nu niet uit kom dan gaat dit verloren hier moest ik iets mee doen ......
allerlei vragen van mijn tafelgenote galmden na ondertussen had ik soorten relaties voor mijn geest zien passeren allerlei drogredenen waarop conflicten gebaseerd zijn waarom de een iets verschrikkelijk vindt en waarom de ander dat van tafel veegt het waarom van wij tegen zij wat gebeurt er binnenin ons bij een verschil van mening
gisteren avond verzeilde we even in een patstelling waarbij we beiden ons gelijk wilden bewijzen en we zijn er toen niet uit gekomen en ik denk zelfs dat we ons beiden ongemakkelijk voelden liever wilden begrijpen waarom de ander zo dacht dan uiteengedreven te worden door ons verschillend gedachtegoed
er vond een soort time out plaats even luisterden we naar het gesprek tussen onze partners en vervolgens kwamen er andere onderwerpen aan bod ogenschijnlijk in niets verwant met het voorgaande en alweer ging ons gesprek de diepte in kortom de avond was te kort we vertrokken te vroeg naar huis supervoldaan en............. er bleef ook iets hangen
ik geloof absoluut niet dat ik het warm water heb uit gevonden ik denk zelfs dat hierover al boeken zijn geschreven en lezingen zijn gegeven ik denk dat ik dit zelf ook al eerder heb gehoord maar dat ik dit toen nog te eng heb gezien te veel als een eigen persoonlijk stuk waarmee ik in mijn leven heb geworsteld
alles wat wij allemaal doen (dus wat elke mens op aarde doet) heeft als enige reden: overleven dit betekent dat we alles zullen doen om te voorkomen dat we uitgestoten/verstoten worden want alleen overleven we nooit dit zit in onze genen ingebakken wat we doen verschilt van mens tot mens zelfs van groep tot groep of van land tot land
er zijn twee bewegingen die we kunnen maken om dit te bereiken een wij tegen zij of een ik boven de ander beweging en een één voor allen, allen voor één beweging dus zonder uitsluiting de meeste mensen bevinden zich nog in die eerste beweging die zich uit in allerlei vormen en er zijn er gelukkig ook al veel die zich die andere mogelijkheid realiseren en zich bewust worden van de winst dat dit op termijn betekent
iets in mij zegt me dat dit thema inhoudt zal geven aan de rest van mijn leven en ik voel me vannacht (of deze morgen) dankbaar om die gesprekken van gisterenavond omdat ik klaarwakker werd en om deze woorden die vanzelf naar boven komen
om het inzicht dat het niet om een strijd gaat maar dat elke mens van belang is voor onze wereld niet omdat een ander dat zegt niet omdat hij succesvol is niet omdat hij veel geld verdient maar hij dit zelf besluit te geloven en voor geen enkele andere reden
iemand die echt gelooft dat zijn aanwezigheid het verschil maakt heeft geen angst om uitgesloten te worden en zal ook anderen niet uitsluiten
daarom is het zo van belang dat elke mens zijn kwaliteit leert kennen en die ook toont daarom is het ook zo belangrijk dat iedereen op zoek gaat naar de meerwaarde van de ander in plaats van de ander te pakken op tekortkomingen
eenheid door verscheidenheid is onze universele waarheid
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
