Het was opvallend vlugger stil woensdagavond. Na de vele inspanningen bij de sporten en alle andere belevenissen, waren de kinderen duidelijk al veel vermoeider.
We hadden besloten om niet te gaan zwemmen. Enkele teleurgestelden, maar uitstel is geen kwijtstel. We gaan vrijdagvoormiddag zwemmen. We wilden genieten van het goede weer en organiseerden een aantal buitenactiviteiten: een medaille of lauwerkrans ineenknutselen, armbandjes of oorbellen maken, grote spellen (Mikado,Ganzenbord,Twister,Mens Erger je Niet), balspelen, eindje wandelen in het mooie Peertsbos rondom. Er kwam vanzelf een mooie verdeling van de groep. Sommigen deden eerst hier een halfuurtje mee en gingen daarna elders nog eventjes sporten; of omgekeerd.
Om halfnegen eindsignaal en om tien over halfnegen was alles, door de goede medewerking van onze kinderen, opgeruimd. Douchen, tanden poetsen, pyjama aan, bedje in. Natuurlijk eerst nog de nodige knuffels en kusjes (nagenoeg door alle jongens en meisjes gretig in ontvangst genomen), de noodzakelijke zalfjes en pleisters, de vereiste troostende woorden, de sweet dreams-wensen ..
Om kwart voor tien was het muisstil in alle kamers.
We zetten onze activiteiten verder en genieten ...
Hallo Gavere!!
Vanuit alweer een zonnig Herentals (momenteel geen wolkje te bespeuren) nieuws van het sportklasfront!
Dinsdagmiddag stond ons een lekker middagmaal te wachten na atletiek, BMX en de fotosessies met bekende sporters: frietjes, stoofvlees, sla, tomaat, komkommer, geraspte worteltjes. Mmm! Dessert: een gezonde, sappige, lekkere kiwi. Nadat alle hongerigen gespijsd waren, dorstigen gelaafd, terug naar de sport! Mini-voetbal en bosspel! Goed georganiseerde, leuke activiteiten. We vallen misschien in herhaling, maar alweer zagen we veel kinderen zeer goed deelnemen en genieten.
Na de sport: eventjes ontspannen op het grasplein naast het sporthotel: Betty trakteerde alle kinderen op een snoepje (mag ook wel eens, hé) en juf Hilde strooide nic-nacjes rond. Drankje erbij, iedereen tevreden.
Daar passeerde opeens een ijscrèmekar! Juf Ann had al het water in de mond bij het zien van de afgebeelde ijsjes, maar de kar reed voorbij... Of toch niet? Ze kwam dan toch de parking opgereden, om een beetje verder weer af te slaan. Alle kinderen waren ondertussen samengedromd en zwaaiden naar de ijsventer, die wel heel vriendelijk terugzwaaide, maar dan toch verder reed ... Of ... kwam hij dan toch onze richting op? Ja!!! Applaus alom!!! De kar hield halt. Het raampje ging open en diezelfde vriendelijke ijsventer stak zijn hoofd buiten. Of de kinderen misschien zin hadden in een ijsje? Dat moest natuurlijk geen 2 keer gevraagd worden. Allen netjes op een rij en je persoonlijke keuze bekendmaken en smullen maar!!! Er was keuze uit: vanille, chocolade, mokka, stracciatella, kersen- en smurfenijs.
Het deed deugd de kinderen zo gelukkig te zien met deze lekkere attentie. Velen schonken ons een dankbare blik, een lief attent woordje, zelfs een kus of knuffel. Hierna was het tijd om te zingen! Zittend in een ronde op het gras, haalden we onze "kampvuurliedjes" boven. Een Nederlandse Amerikaan, het kieken op het spoor, de ouwe Chinees Hinkie Pinkie, e.a. passeerden de revue. En het was leuk!!
Tweede dag van onze sportklassen, nog maar halverwege; maar wat een dag!
Deze morgen waren er heel veel oogjes zeer klein! Zij die het gisterenavond niet nodig achtten snel stil te worden en te slapen, konden er deze morgen het moeilijkst uit. Na de ochtendwake met "Ik heb een toeter op mijn waterscooter" en een verjaardagslied voor de jarigen naar het ontbijt! Een lekker ontbijtbuffet met melk/fruitsap/koffie/thee, wit en bruin brood, confituur of choco, smeerkaas, corn- of riceflakes en enkele soorten beleg! Voor elk wat wils, aangevuld met een yoghurtje of stukje fruit. Een stevig ontbijt was ook nodig, want er stond een goedgevuld programma te wachten: atletiek en BMX in de voormiddag, mini-voetbal en bosspel in de namiddag, en vanavond gaan we misschien ook nog zwemmen.
Op de atletiekpiste konden de leerlingen hun verste sprong wagen en in het kogelstoten toonden enkelen zich zeer bekwaam. Een echte BMX-piste had voor velen (sommigen zelfs in volledige outfit) na vandaag geen geheimen meer.
De zon schitterde boven de sportpleinen en je voelde het ... het geluk lachte ons als het ware toe, want ... We hadden Tia Hellebaut opgemerkt. Zij kwam trainen in de powertrainingzaal. Wat zouden we doen? Eventjes de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ze met ons op de foto wilde. De sympathieke hoogspringster stemde meteen toe en kwam in hoogsteigen persoon om 10.50u. naar de atletiekpiste! De jarigen Sarah Robbens en Tinka De Vleeschauwer uit 3LG werden zelfs getrakteerd op een foto met hun drietjes! Daarna Tia, tussen onze atletes in spe Emma en Julie De Muer, met de ganse groep op de foto !! SUPER!!!SUPER!!!SUPER!!! We wensten haar nog heel veel geluk op de Olympische Spelen in Londen.
En nog was het niet gedaan! Bijna niet te geloven! Een halfuurtje later werd de andere groep gekiekt, samen met hordenloopster Eline Berings en loper Kristof Beyens!
En toen de BMX-monitor de tweede groep feliciteerde voor hun inzet en prestaties, vernamen we dat hij een wegrijder geweest was die samen met Lars Boom en Thomas De Gendt reed. Toen wij hem konden vertellen dat de 3de op het podium van de ronde van Italië een dorpsgenoot van ons was, waren we natuurlijk heel trots.
Heel eventjes waren we zeer chauvinistisch en fier voor deze BG's (Bekende Gaverlingen) en BB's (Bekende Belgen). Zelfs Tuur De Cabooter was hier geen onbekende naam.
Na al dit supergoede nieuws, nog heel veel groeten uit een zonovergoten BLOSO-centrum waar momenteel heel veel glunderende, gelukkige kinderen rondlopen.
Eerste middagmaal ... eerste sporten ... eerste vieruurtje ... eerste avondactiviteit ... eerste opduikend heimwee... eerste overnachting...
Om 12.30u. ons eerste middagmaal in Herentals: tomatensoep met balletjes, spinaziepuree met lekker krokante kipfilet (kwestie van er meteen kloek op te staan) en als dessert een lekkere frisco. Eventjes opfrissen en klaarmaken voor de sport: badminton en speleobox. Twee goede monitoren, enthousiaste kinderen, 2 uur leuke activiteiten, dus GESLAAGD. Na deze twee uren sport werden onze kinderen al meteen getrakteerd op een sportreep door de organisatoren van een conferentie die hier doorging. Natuurlijk werd dit niet geweigerd! Ook een verfrissend drankje was snel binnen. Dan was het tussen vieruurtje en avondmaal tijd om kaartjes te schrijven naar het thuisfront. Alle kinderen hadden in de klas al een verzorgde briefomslag geschreven en mochten nu een kaartje kiezen. Geen vuiltje aan de lucht; er werd gretig geschreven en verslag gegeven over de voorbije dag; alles kits. Avondmaal: spaghetti bolognaise of broodmaaltijd. "Juf, gaan we nu zwemmen?" "Juf, wat gaan we vanavond doen?" "Juf, ik mis mijn mama" "Juf, zou het in Gavere ook geregend hebben?" "Juf, is school nu nog bezig in Gavere?" "Juf, ..." Je voelde het al; het heimwee kwam op kousenvoeten aangeslopen ... Geen tranen echter, geen alarmerende situaties, ... Inderdaad, Gavere; hier was er rond 16u. een fikse regenbui met donder! Dit duurde ongeveer een kwartier en de juf die er door moest, was kletsnat!! Kleren uitgewrongen, kleren gewisseld, en omdat het zo'n mooie zonnige warme avond was, besloten we niet te gaan zwemmen, maar naar de speeltuin te gaan. Geluk! We waren er helemaal alleen. Onze kinderen konden hun hartje ophalen en genieten tot rond 20.30u.
Dan ietwat onverbiddellijke beslissing: tijd om te gaan slapen! Enkelen beseften nu "Ik slaap vannacht niet thuis, maar hier in een bed dat ik niet ken in een kamer die de mijne niet is en waar mama of papa niet in de buurt zijn". Oei! Een verfrissende douche en een knuffel van de juf later, was het ondertussen al half 10 en zeiden we "Slaapwel" tegen elkaar. Een halfuur later hoorden we nog babbelen, hoorden we nog lachen, hoorden we ook wenen, ... Een uur later waren alle traantjes weggeveegd, opgedroogd en was het muisstil geworden in alle kamertjes. Oef! Die eerste avond zit erop!!
Dinsdag, 29 mei - Vertrek en aankomst - Wat een ervaring!!
Onder een stralende zon, begroet en uitgewuifd door tientallen ouders, vertrok onze bus naar Herentals. Lading: 41 kinderen, juf Ann, Betty en veel goedgevulde, grote, zware valiezen! Juf Hilde en juf Nele zetten tegelijkertijd koers naar dezelfde bestemming met de auto. Einddoel: BLOSO-sportcentrum te Herentals. De rit verliep rustig, zonder enig probleem. Alle traantjes waren reeds opgedroogd ter hoogte van de Grenadierslaan, Semmerzake. Trouwens: In wiens oogjes blonken nu meest traantjes? Die van mama's, papa's, familieleden of die van onze leerlingen? ... "Juffrouw, is het nog ver?" "Juffrouw, hoelang duurt de rit nog?" "Juffrouw, zijn we nu eindelijk bijna in Limburg?" "Juffrouw, 'k heb dorst" "Juffrouw, mijn maag knort" ... Ja, dit zijn zo'n beetje de typische vragen en bekommernissen bij een heenrit. Hier een muntje gegeven, daar iemand getroost met een klein snoepje of troostend woordje, een ander gerustgesteld met de boodschap dat er eten en drinken in het vooruitzicht staat, ... en om 20 voor 11 hield onze bus halt. We waren er!! Voor de leerlingen van het derde leerjaar lokte dit veel oh's en ah's uit, want zij zagen zich hier in een paradijselijk oord gestrand. De zon schitterde boven het sporthotel; iedereen content. Eerst het nodige drankje en koekje gegeven; en dan eindelijk de kamerverdeling bekendmaken! Spannend moment!! Enkel lachende, tevreden gezichten!! Je zag jongens naar elkaar glunderen ("Yes, we slapen op één kamer") en meisjes giechelen ("Dit wordt leuk"). Het lukte alle jongens en meisjes bijzonder goed af te spreken wie welke kast en welk bed in beslag zou nemen. De valiezen werden in een goed tempo leeggemaakt en aan de kant gezet. En dan de eerste les: Hoe maak ik mijn bed op? En weet u; zelfs hiervoor konden we meteen een groot aantal het brevet GESLAAGD geven. U weet meteen dat ze dit thuis ook wel eens kunnen proberen. Wees gerust, beste ouders; bedjes die niet helemaal gelukt waren, hebben wij tijdens de middagpauze verder keurig opgemaakt! ...
Op naar Herentals! En ondertussen (door computerproblemen) ook al goed aangekomen ...
Hallo Gavere! "Here the votes for GBS Vierklaver" ... Nee, alle gekheid op een stokje! Hier zijn we dan eindelijk!! Honderdduizend keer onze excuses, maar de fout ligt geheel aan de internetverbindingen in het sporthotel. Gisteren was internet helemaal niet bereikbaar en kon er dus niets op ons blog gezet worden. Ook mailen was niet mogelijk. Vandaar dat u gisterenavond helemaal nog geen berichten zag staan. En natuurlijk had u er op gehoopt alle nieuws van onze eerste dag sportklassen te kunnen lezen. Ook deze morgen geen internetverbinding mogelijk, maar de directie bood ons aan in het sportcentrum op het secretariaat "ons ding te komen doen". En hier zijn we dan! ...
