|
Sjoemelaars en Nederlandsonkundigenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als trouwe bezoeker twijfelt u natuurlijk geen moment aan de invloed die een geheim collectief kan hebben op het verloop van de Belgische politiek. Maar wellicht beseft u nog niet ten volle dat er andere geheime organisaties zijn die met het GAC strijden om die invloed, en die niet de moed hebben om zich rechtstreeks tot het volk te richten. Ook daar wil het GAC een mouw aan passen. Daarom gingen wij praten Ewald van Craenenburgh, voorzitter van het GCVGV (Geheim Collectief ter Voorbereiding van het Graafschap Vlaanderen).
Het GCVGV staat in nauw contact met de separatistische krachten in Vlaanderen, maar houdt zich niet als zodanig bezig met de weg naar de Vlaamse onafhankelijkheid, zo vertelt de heer van Craenenburgh ons, eerder reiken wij nu reeds politieke pistes aan voor wanneer die onafhankelijkheid een feit zal zijn. Wij hadden ons voorgesteld dat van Craenenburgh ons voorbeelden zou tonen van geelzwarte nummerplaten, Vlaamse identiteitskaarten en rijbewijzen, maar daarmee hadden we de diepgang van het GCVGV blijkbaar onderschat. De grootste financiers van de separatistische beweging in Vlaanderen komen uit het bedrijfsleven, aldus van Craenenburgh, en het ligt voor de hand dat die niet willen wakker worden in een Vlaanderen waar vakbonden en milieuactivisten de plak zwaaien.
En dat risico is groter dan men misschien zou denken: het worst case scenario is dat er na de onafhankelijkheidsverklaring een soort van Vlaamse volksverbondenheid ontstaat die zich uit in een roep om meer solidariteit, betere gemeenschapsvoorzieningen, sociale zekerheid en propere lucht voor alle Vlamingen en dat soort onzin. Maar u mag gerust zijn, het GCVGC is waakzaam!
De oplossing voor dit probleem ligt voor de hand, en ook weer niet, zo legt van Craenenburgh ons uit: het zal in het Graafschap Vlaanderen van levensbelang zijn om het electoraal kapitaal van de huidige separatistische partijen te behouden, en zo mogelijk te vergroten, alleen zo kunnen zij een dam opwerpen tegen een Vlaanderen dat geld over de balk gooit voor de ondersteuning van hangmatwerklozen en boomknuffelaars. Een nieuw separatisme zal dus nodig zijn, al hoeft dat niet noodzakelijk tot een splitsing te leiden, als het maar de aandacht afleidt van andere problemen. Enfin, het systeem zal u wel bekend zijn.
Alleen, welk deel van Vlaanderen is het meest geschikt voor afstoting? Het is deze discussie die binnen het GVCGC de meeste tijd in beslag heeft genomen, maar we zijn zo stilaan toch tot een consensus gekomen. Uiteraard was Brussel de meest voor de hand liggende kandidaat, maar de kans dat dit tot het toekomstige Graafschap zal behoren achten wij te klein. Antwerpen komt uiteraard niet in aanmerking. Vlaams-Brabant heeft het voordeel dat het daar stikt van de linkse intellectuelen, maar doet het economisch te goed om een echt geloofwaardige campagne rond op poten te zetten. Oost-Vlaanderen is uiteraard geografisch niet interessant voor afstoting.
En plots komen er pretlichtjes in de ogen van van Craenenburgh: en nu denkt u aan Limburg, niet? Kom kom, geef het maar toe, zelfs voor een linkse rat als u is dat zo klaar als een klontje. Limburgers zijn de Walen van Vlaanderen, nu genieten ze nog van een sympathiek imago van gezellige vlaaietende en op Dana Winner dansende boerkes, maar onze propagandamachine maakt er binnen de kortste keren een bende corrupte sociale zekerheidverslindende luieriken van! Moehahahahahahaha!
Een volle minuur later veegt van Craenenburgh de tranen uit zijn ogen en zegt: och was het maar zo simpel. Maar hoe geschikt Limburg ook zou zijn, sommige van onze partners halen er bij verkiezingen monsterscores en dat heeft ongetwijfeld te maken met de aanwezigheid van grote groepen allochtonen. Die nieuwe Vlamingen willen we in het onafhankelijke rechtse Vlaanderen ook niet kwijt, zolang we hen geen fatsoenlijke opleiding en job bezorgen gaan ze altijd wel onnozelheden uithalen, en dat is kassakassa aan de stembus. [vette knipoog]
En dus dringt er zich nog maar één conclusie op: hoe veel we ook aan hen te danken hebben, de West-Vlamingen gaan eraan moeten geloven. Er zitten nogal wat sjoemelaars tussen, ze zijn economisch niet onmisbaar en grote delen van hen lijken intellectueel niet in staat om Nederlands te leren. Het is met pijn in het hart, geloof me, maar er is geen andere mogelijkheid. We hebben het al aan Frank (Vanhecke, red.) gemeld en die had er geen problemen mee, hij zal dan wel naar Schoten of zo verhuizen. Maar hoe we het aan Yves moeten vertellen, dat weet ik niet. We hebben besloten dat het verstandiger is daar nog even mee te wachten. Tot na de onderhandelingen, begrijpt u?
|
