Vindt u dat de financiële crisis het definitieve failliet van het wilde kapitalisme aankondigt?
GAC
15-04-2008
Echo's van nog niet zo heel lang geleden.
Met CD&V terug naar de jaren 50?
Het Vlaams Belang doet beter!
Het GAC heeft de laatste jaren haar activiteiten zodanig verbreed dat haar oorspronkelijke doelstellingen ondergesneeuwd lijken te raken. Maar nu en dan keren we met plezier terug naar onze corebusiness.
Lees gerust eens mee met deze tekst, gevonden op de homepage van het Vlaams Belang:
Het Vlaams Parlement is veel meer voor ons nog een symbool het zou nog veel méér kunnen zijn! van ontvoogding, van volwassenwording. Maar dan niet de loutere emancipatie van het individu, zoals het programma van mei 68 dat voorschreef, maar zeker en zelfs in de eerste plaats van een volk. Het Vlaamse volk. Zonder het zelfbewustzijn van een natie dreigen zij die soms tegen wil en dank tot dat volk behoren te ontsporen in individualisme en nihilisme.In Vlaanderen is dat na 68 helaas ten overvloede gebeurd. Er is een maatschappelijke elite ontstaan die de generaties die haar vooraf zijn gegaan in de opbouw van Vlaanderen meewarig bejegent of beschaamd wegkijkt.
Juicht dus Vlamingen! Want er staat een nieuwe elite op die u zal bevrijden van individualisme en nihilisme. In de plaats daarvan ontvangt u desnoods tegen wil en dank- het zelfbewustzijn dat alleen de volksgemeenschap u kan schenken.
Maar kom ons vooral niet vertellen dat u het niet geweten hebt.
Dit weekend was het zover: de eerste tussensprint van GACs MEGAPOL werd gereden. Deze politici leverden punten op:
Gennez Caroline
14
Keulen Marino
10
Annemans Gerolf
9
Dedecker Jean Marie
9
Somers Bart
9
Anciaux Bert
7
Beke Wouter
7
Chastel Olivier
7
Vande Lanotte Johan
7
Wathelet Melchior
7
De Crem Pieter
5
Vandenbroucke Frank
5
Leterme Yves
4
Bogaert Hendrik
2
De Wever Bart
2
Demotte Rudy
2
Dewinter Filip
2
Onkelinckx Laurette
2
Peeters Kris
2
Van Mechelen Dirk
2
Vandeurzen Jo
2
Vervotte Inge
2
Caroline Gennez maakte onmiddellijk duidelijk waarom zij de juiste vrouw op de juiste plaats is. Hugo Camps vermeldde haar op de voorpagina van De Morgen, ze schreef zichzelf op de opiniepaginas van De Standaard en zat een dag later in de Zevende Dag. Goed voor een onklopbare 14 punten. Al valt ook de opvallend sterke prestatie van Marino Keulen op: dankzij de goed getimede kolder uit de rand was ook hij niet uit het nieuws weg te slaan. Jammer dat hij de Zevende Dag niet haalde, maar het blijft een jongen om in het oog te houden.
Gerolf Annemans en Jean-Marie Dedecker deden hun favorietenrol alle eer aan, zonder meer. Hetzelfde kan niet worden gezegd van dure vogels als Yves Leterme of Bart De Wever, die niet verder geraakten dan wat vermeldingen op de opiniepaginas.
Het resultaat: Operation coup de poign, met zowel Annemans als Dedecker in de ploeg, is de winnaar van de eerste tussensprint en neemt daarmee uiteraard ook de leiding in het klassement. Proficiat, kameraad!
De volledige uitslag:
Operation coup de poign
20
De Dolle Carlina's
14
Starsky and Hutch
11
De Epo-boys
11
De Hard Werkende Vlamingen
10
Theo Tuurt's Team
6
De Echte Problemen Van de Mensen
6
Regering Bertrand I
5
Bert Blikt-team
4
B.W. Hickoks' Fabulous Hoopleheads
4
Nog geen deelnemer aan GACs MEGAPOL? Inschrijven kost maar vijf minuten politieke moed. De spelregels vindt u in het vorige bericht.
Neem deel aan het politieke spel met GACs MEGAPOL
Kameraad,
Bent u zon onverbeterlijke politieke toogstrateeg? Kriebelt het soms, als u onze politici bezig ziet, om zelf de touwtjes in handen te kunnen nemen?
Dan is dit uw kans! In navolging van welbekende succesformules als Megabike en Megascore, stelt GAC de MEGAPOL voor.
Stel zelf uw politieke partij samen en deel ze ons mee. Vanaf 7 april kunnen uw politici punten verdienen wanneer zij scoren op de enige manier die er voor deze generatie toe doet: verschijnen in de media. Regelmatig zal de tussenstand hier worden meegedeeld, en de leider in het eindklassement (de dag na de volgende regionale verkiezingen) wint een prachtige prijs.
Bewijs ons dat u het politieke spel beheerst. Doe mee met GACs MEGAPOL
Het reglement
Om het u gemakkelijk te maken, heeft Het Stuurcomité zelf al een lijst met kandidaten samengesteld. Het getal achter de naam is hun persoonlijk waardecijfer dat gebaseerd is op de volgende criteria:
1. Ervaring als staatssecretaris: 2 punten
2. Ervaring als minister: 4 punten
3. Algemene perceptie : het aanzien van de kandidaten, vooral binnen de eigen partij: 1/4/8 punten
4. Voorzittersbonus: 10 punten
5. Minister/staatssecretaris in de huidige regeringen: 6 punten/3 punten
Hoe gaat u te werk?
1. U kiest een originele naam voor uw partij.
2. U kiest 10 politici en het puntentotaal van uw regering is niet hoger dan 62.
3. Uw regering is samengesteld uit minimum 4 en maximum 8 partijen.
4. U deelt de naam en samenstelling van uw partij mee aan het GAC via de reactiemodule of via een mailtje naar geaace@hotmail.com
Hoe punten scoren?
Uw politici verdienen punten wanneer zij zich in de aandacht weten te werken. Om dit te meten werden door het GAC een aantal tussensprinten voorzien, met name: De Zevende Dag, Mise au Point, Ter Zake (vrijdagavondeditie), de voorpaginas en opiniepaginas van de weekendedities van De Standaard en De Morgen.
Hoeveel? De Zevende Dag/Mise Au Point = 7*, voorpagina = 5, Ter Zake = 3, De Gedachte/Opinie = 2
* Nederlandstalige politici die Mise au Point halen en Franstalige politici die De Zevende Dag halen, scoren een bonuspunt.
Megapol loopt van 7 april 2008 tot de dag na de regionale verkiezingen in 2009. Inschrijven kan op elk moment, maar punten worden niet met terugwerkende kracht toegekend.
Veiligheidsspecialist ad interim bij Vlaams Belang
Vlaams Belang
Vlaams Belang is een Vlaams-nationalistische partij die de onafhankelijkheid van de Republiek Vlaanderen als hoogste goed in het vaandel draagt. In afwachting daarvan richt de partij haar pijlen op moslims, homos, linkiewinkies, Elio di Ripo en alles en iedereen die tegen haar is.
Vrije meningsuiting is heilig, doch enkel als het de partij ten goede komt.
Uw profiel:
Afkomst
1.U bent een rasechte Vlaming (gelieve uw stamboom in uw cv op te nemen) die bij voorkeur naar een Vlaams- of Germaansklinkende naam luistert;
2.Familiale banden met collaborateurs uit WO II zijn een pluspunt.
Opleiding
1.Elke opleiding en/of nuttige ervaring die nodig is om zich te buigen over veiligheidsthemas volstaat;
2.Kennis van Microsofttoepassingen, in bijzonder de meest courante fotobewerkingsprogrammas, is noodzakelijk;
3.Het medium internet kent voor u geen geheimen;
4.Toegepaste kennis van gevechtssporten is aanbevolen;
5.Een mislukte carrière en dito contacten bij een staatsinstelling (bij voorkeur bij een uitvoerende macht) strekt tot de aanbevelingen.
Persoonlijkheid
1.Onvoorwaardelijk respect voor de partijhiërarchie en
2.Het spreekwoord wiens brood men eet, diens woord men spreekt, wordt hoog in het zwartgele vlag gevoerd
3.net zoals geen daden, maar woorden;
4. liefst zo weinig mogelijk eigenlijk.
Uiterlijke kenmerken
1.Strak in het pak;
2.Verzorgde haartooi;
3. Een Germaans voorkomen; 4. Bij vookeur van het mannelijk geslacht.
Burgerlijke stand
1.Gehuwd zijn met een partner van het andere geslacht is verplicht;
1.Een professionele, Vlaamse werksfeer waar uw persoonlijke ambities en vaardigheden naar waarde worden geschat, waar uw werk en onderzoek worden geapprecieerd en vertaald naar de algemene levenskwaliteit van de Vlaming;
2.Een competitief loon;
3.Werkzekerheid (minimum 1 jaar) tot uw voorganger terugkomt uit verlof met behoud van wedde (zie punt 4), of uw beschermengel de spreekwoordelijke dolk in de rug geploft krijgt;
4.Politieke bescherming (ook bij strafrechterlijke veroordelingen), met behoud van loon;
5.Een minnares (ook al bent u al in het bezit van een);
6.Een zetel in het Vlaams Parlement, Kamer, Senaat of een gemeenteraad;
7.Mediabekendheid, zolang de partijtop zijn akkoord geeft;
8.Een maandelijkse dotatie promomateriaal, zoals folders, stickers, krantjes en Vlaams-nationalistische prullaria, die naar believen verdeeld mogen worden;
9.De kans uw muzikale en/of dichterlijke kwaliteiten te ontwikkelen;
10.Een forum om uw mening te uiten, zonder zich daar politiek ooit te moeten voor verantwoorden.
Indien te ernstig, gelieve zich te onthouden. Neem contact op met het dichtst bijgelegen politiecommisariaat, zij zullen uw kandidatuur doorverwijzen naar de bevoegde instanties.
Het kan niemand ontgaan zijn: de nieuwjaarsfuif van de NV-A was de hipste bedoening in zijn soort. Boze tongen die beweren dat de republiek Vlaanderen een enclave voor terminale droogstoppels zal worden, werden door dit evenement stevig op hun plaats gezet. Zoals één aanwezige het uitdrukte: laat die potheads van Spirit en Groen! hier maar eens een voorbeeld aan nemen: Waard, nog een Duvel.
Opvallend was het enthousiasme waarmee Bart De Wever werd begroet. Ondanks, of misschien dankzij, de haatcampagne van het links-Belgicistische ancien remige-front is de populariteit van de voorzitter in eigen rangen tot ongekende proporties gegroeid.
Els Dupuis (spreek uit rijmend op huis), 18 jaar, is stichtend lid van de Bart De Wever-jeugd, een kakelverse jeugdbeweging die vormend wil werken naar jongeren toe, en dit naar de geest en de letter van onze leider, Bart De Wever.
Els wil het GAC met veel plezier te woord staan, en steekt daarbij assertief van wal: jullie gaan meteen vergelijkingen maken met de Hitlerjugend is het niet? Haha, dat is nu precies de bedoeling en dat hebben we van Bart geleerd. Niets zo gemakkelijk als het op stang jagen van de linkse goegemeente, en als dat kan met een verwijzing naar het Derde Rijk, zoveel te beter. Vandaar ons lederhosenuniform, ziet u? Typisch dat jullie daar intrappen. Stalinistische sukkels.
Messcherpe ironie is dan ook het handelsmerk van de Bart De Wever-jeugd: dit weekend zijn we opvallend aanwezig op diverse carnavalsstoeten hier te lande, zo vertelt Els ons geestdriftig, in ganzenpas, zwaaiend met vendels, het Horst Wessellied zingend, en een in paardenurine gedrenkte Belgische vlag achter ons aan slepend. Je moet dan die gezichten zien van al dat weldenkend links langs de weg: zo voorspelbaar, de afkeer druipt ervan af. Totaal niet in staat er de humor van in te zien, natuurlijk. Op zon momenten weet je waarvoor je het doet.
Of het dan nooit tot een handgemeen komt, willen we weten. Niet met die linkse watjes, zo zegt Els ons, maar met de VB-jongeren zijn er al wel eens kleine schermutselingen geweest. U weet ook hoe de zaken staan, vertrouwt ze ons toe, het zijn zij die het fatsoenlijke nationalisme een slechte naam geven. Daar kunnen wij ons geweldig over opwinden. En als u me nu wilt excuseren, ze zijn de strikjes aan het uitdelen voor wanneer we allemaal gaan dansen op al wie da nie springt! U mag gerust meedoen, al weet ik niet of u er de ironie van zal inzien.
Bart De Wever zelf reageerde eerder laconiek: een beweging naar mijn voorbeeld? Als dat geen contradictio in terminis is.
Ook al verkeert het land in een halve crisis, heel wat politici hebben de laatste maanden nog de tijd gevonden om hun bedenkingen op papier te zetten. De deadline bij hun uitgeverijen liep gisteren af, dit om alle grammaticale fouten er nog uit te krijgen voor de start van de boekenbeurs. Dankzij onze uitstekende contacten bij deze huizen kan het GAC echter vandaag al de meest veelbelovende titels bekend maken.
Herinneringen van een koekoeksjong. Opgroeien als Vlaming in een gezin van volksverraders, Bart De Wever, 293 p.
Oeps! Communiceren voor Christendemocraten, Pieter Decrem en Yves Leterme (red.), 162 p.
Op eigen kracht vooruit. Bedenkingen over het liberalisme, Jean-Jacques De Gucht en Matthias De Clerck, 412 p.
Er zijn ook goede moslims, Smerige propagandatruken voor propere fascisten, Filip Dewinter, 174 p.
De Di Rupo Code. Een spannende zoektocht naar de verborgen schat van de geheime orde der lokale PS-potentaten, Rudy Demotte, 593 p.
Tjennes Tips. De onmisbare mode- en kapselgids voor elke parlementair die door mij gerespecteerd wil worden, Etienne Schouppe, 35 p.
Onze spiksplinternieuwe minister van Defensie is nog groen achter de ministeriële oren, maar slaagt er toch al in de woede van zijn eigen regering, de NAVO en ongetwijfeld ook de Amerikanen op zijn hals te halen. iedereen weet dat er nucleaire capaciteit aanwezig is op Kleine Brogel, luidt de bekentenis van minister De Crem. De minister vertelde eigenlijk niets nieuws, maar slaagde er wel in de omerta van de NAVO te doorbreken. Bij justitie krijg je daar strafvermindering voor (al dan niet aangevuld met een nieuwe identiteit, vrouw en verblijfplaats), op politiek en politioneel vlak noemen ze je een lek (gevolg: pek en veren en je kunt op zoek gaan naar een nieuwe job), en in Sicilië steken ze je hoofd op een paal. In België wordt een minister op de vingers getikt door zijn eigen regering, kan de minster van buitenlandse zaken voor goodwill gaan lobbyen, en fulmineert de oppositie dat het godgeklaagd is dat een minister de jobs van eigen oppositie voeren en ministerpost cumuleert.
Het GAC ziet minister De Crem eerder als een trendsetter. Met andere woorden, de spreekwoordelijke kop is er af. Wat kunnen we nog allemaal verwachten? Een kort overzicht:
· Philippe Dewinter: Het Vlaams Belang is geen democratische partij!
· Inge Vervotte: we moeten een kat een kat noemen: toen ik Vlaams minister was, liep ik braaf aan het handje van Herman Van Rompuy.
· Yves Leterme: Na al die maanden moet ik het wel toegeven: ik kan het niet!
· Anon.: Ik zeg wel sp.a, maar in feite ben ik donkerblauw!
· Marie-Rose Morel: Bruno, wil je met me trouwen?
· Freya Vandenbossche: Toen ik het zogezegd was, wist ik niet eens wat het woord nymfomane betekende.
· Uit de dagboeken van Patrick Haemers: Gisteren voormalig minister VdB voor een kaartersavond uitgenodigd, hopelijk kan hij zich vrijmaken.
· President G.W. Bush: Alcohol maakt meer kapot dan je lief is een salontafel bvb.
- FV: Dat ik de spieren, het uithoudingsvermogen en de klotz van een Arabische volbloedhengst heb? Morellekeforelleke, wat gaat ge mij vertellen dat ge nog niet eerder hebt gezegd?
- MRM: voorzitter, ik heb een ander.
- FV: Morellekeforelleke, dat kunt ge mij niet aandoen! En net nu we uit het oog van de politieke storm gingen verdwijnen en in de luwte van elkaars liefde gingen genieten. Vertel het me, is het iemand uit eigen rangen?
- MRM: voorzitter, hij weet het nog niet. Maar als ik dat wil, zal hij de mijne worden, zoveel is zeker.
- FV: Morellekeforelleke, waarom? Wat heeft hij dat ik niet heb?
- MRM: Hij wordt voorzitter, voorzitter.
- FV: Bruno God weze hem genadig. Maar, Morellekeforelleke, ge had gezegd dat het voor het leven was.
- MRM: Voorzitter, dat zeiden ze van uw functie ook.
Bart Albert Liliane de Wever (°1970), voorzitter van de politieke partij Nieuw-Vlaamse Alliantie. Bart is gehuwd en vader van 4 kinderen.
Persoonsbeschrijving: eerder kort van gestalte (maar niet kort genoeg om gemakkelijk onder een lat door te kunnen, ongeacht de hoogte), volslank, zwart haar en een rond gezicht met ambitie tot dubbele kin. Kwatongen beweren dat hij gelijkenissen zou vertonen met Mayor Quimby uit The Simpsons.
Op het moment van zijn verdwijning droeg hij hoogstwaarschijnlijk een maatpak (incl. das), een strikje is uitgesloten. Toch moeten we er rekening mee houden dat Bart zich vermomt in de traditionele Bayerische klederdracht.
Bart werd sporadisch gespot in de nadagen van het debacle van de oranje-blauwe formatiegesprekken, en verdween spoorloos van het politieke toneel toen Guy Numero Uno Verhofstadt terug de lakens mocht uitdelen van de koning (nota bene niet de beste kameraad van Bart).
Bart heeft de neiging vlug vriendschap te sluiten (dikwijls tot ergernis van anderen) en poseerde in het verleden al wel eens met de verkeerde mensen op een foto. Hij heeft een hekel aan de staat België, streeft naar Vlaamse onafhankelijkheid en is (om dat doel te bereiken) niet vies van actie, al dan niet ludiek. Bart is rad van tong en kan, zonder populistisch te zijn, zijn standpunten aan politiek (en/of verbaal) zwakkeren gemakkelijk opdringen, zonder dat die andere partij daar erg in heeft.
Als in een gesprek met een onbekende de woorden een lepeltje suiker, kaakslag voor Vlaanderen, no pasaran, onverwijld, meer autonomie is ook goed voor Wallonië, ik bekijk de feiten vanuit een historisch perspectief, ed. opduiken en bovenvermelde persoonsbeschrijving en karakterprofiel overeenkomen, wees dan op uw hoede en verwittig zo vlug mogelijk (en in deze volgorde) een Wetstraat- journalist, Yves Leterme en/of Jo Vandeurzen.
HVR: (uitgelaten) Bon Giorno! Hermano Il Exploratore in Casa dell Numero Uno!
YL: Herman? Zijt gij dat?
HVR: (schrikt) Yves! Ahum, alles goed?
YL: Herman, ik denk dat het tijd is dat ik de zaken terug in handen neem. Ik heb een nieuwe nota opgezet. Eén waarbij we de communautaire punten even naar de achtergrond verplaatsen en ons concentreren op
GV (op de achtergrond bij HVR): Herman, proef die Chianti eens. Smaakt die nu niet naar kurk?
YL: Wat is dat daar allemaal, Herman?
HVR: Nikske. Goed idee Yves, we kunnen wel een nota gebruiken. Ik zou zeggen, mail ze mij door en dan zal ik
GV: (onder het gekletter van potten en pannen) En zouden we dat voorstel voor BHV niet direct aan De Wever doorspelen? Dat gaat rapper dan via Leterme en Vandeurzen te gaan en komt toch op hetzelfde neer. En hoe rapper die het met grote tamtam afbolt, hoe beter. Zal ik het water voor de pasta al op het vuur zetten, of is het nog te vroeg?
YL: Zijt ge daar op een soort van feestje, Herman?
HVR: Natuurlijk niet Yves. Euhm discrete gesprekken, ge kent dat.
*deurbel op de achtergrond*
GV: Elio! Fantastisch dat ge gekomen zijt. Neenee, De Prutser komt niet, het is wel de bedoeling dat we vooruit geraken vanavond (hilariteit).
YL: Herman, het is nu uiterst belangrijk dat we het been stijfhouden.
*deurbel op de achtergrond*
GV: Didier! Jean-Luc! Gijlie zijt toch niet samengekomen zeker? Allez, zet u en pak al een olijf. Elio is er al, dus we kunnen er bijna aan beginnen. Zeg Herman, duurt dat nog lang, de carpaccio wordt koud (hilariteit).
HVR: Zeker en vast Yves! Stijf been, begrepen. Maar ik moet nu echt gaan.
YL: Ik zal dan die nota
HVR: Jaja, stuur die maar zo rap mogelijk door. Vergeet niet dat high priority-vlagske eraan te hangen, hè.
YL: Ge kunt op mij rekenen, Herman!
HVR: Dat weet ik jongen. Wat zouden we zijn zonder de man van 800.000?
Deel 1: premier Guy Verhofstadt belt naar senator Yves Leterme (op zijn BlackBerry)
YL (stem van Jo vandeurzen):"Dit is het automatisch antwoordapparaat van Yves Leterme, de voormalig kandidaat premier met niet minder dan 800000 stemmen. Laat uw stem horen nadat de haan drie keer heeft gekraaid. De staatsman in spe zal u onverwijld terugbellen als hij daarvoor de goedkeuring van meneer Dewever krijgt."
GV: "och gottekes."
Deel 2: premier Guy Verhofstadt belt naar senator Yves Leterme (op zijn vast nummer)
YL:"Dit is het automatisch antwoordapparaat van de familie Leterme en Trudy. Laatstgenoemde likt Yves' wonden. Voor kwesties die binnen de 5 minuten opgelost moeten worden, bel dan op de BlackBerry van senator Leterme. Anders kan u altijd een berichtje achterlaten na de alarmbel."
GV:"!!!???"
Deel 3: senator Yves Leterme belt naar premier Guy Verhofstadt (op zijn gsm)
GV:"Dit is het automatisch antwoordapparaat van premier Guy Verhofstadt, de voormalig ex-premier van het koninkrijk België, weliswaar met minder dan 800000 stemmen maar met hopen prestige, aanzien en macht (korte stilte, nvdr) ook bij de Franstalige belgen. Omdat ik zonder hulp van Jansen & Janssen-types goed bestuur nastreef, heeft het weinig zin een boodschap achter te laten. Mocht u dat toch willen doen, spreek dan in begrijpelijk wetstratees uw boodschap in na het geluid van de zich sluitende voordeur van Wetstraat 16."
YL: (haakt in, nvdr) Bart, wat nu? BDW:"Tijd om mijn vendelzwaai-lessen terug op te pikken. Gaat ge niet mee, we kunnen nog wel iemand gebruiken om de kleine trom te roeren." YL:"Mag Jo ook mee?"
- Ik zal je nog wat meer vertellen: we zitten met een regimecrisis.
Aan het woord zijn niet Jo Vandeurzen en Bart De Wever, maar die andere stuntelende tweeling: Jansen en Janssen. Samen met twee dozijn andere iconische Belgische stripfiguren zijn zij aanwezig op een spoedvergadering, op een geheime locatie tussen Zonnedorp en Molensloot, waar zij zich buigen over de politieke toestand van hun aller geestelijke vaderland.
Meestal proberen wij ons zo weinig mogelijk met politiek te smurfen, zo verklaart één van de aanwezigen, die om deze reden liever anoniem wil blijven, maar de toestand van dit land is op dit moment zodanig ernstig, dat wij beginnen te smurfen dat wij misschien de enigen zijn die er nog iets aan kunnen smurfen.
Er werd dan ook onmiddellijk beslist tot de oprichting van een Raad der Wijzen, die zich moest buigen over de kwestie BHV. Hun voorzitter is optimistisch: aanvankelijk zagen wij wel brood in de uitbreiding van Hasselt, ik bedoel Brussel. Maar aangezien de kans groot is dat de Vlamingen dit niet zouden aanvaarden, spelen wij nu met het idee om enkelen van ons door mijn collega terug te laten flitsen naar het jaar 1962 om daar de taalgrens een paar tientallen kilometer lager te leggen, ik bedoel hoger.
Anderen reageren dan weer juist opvallend emotioneel op het politieke schouwspel dat wordt opgevoerd: basji-boezoek uit de Karpaten, dagblinde, ectoplastisch bijproduct, gediplomeerde komkommer, mislukte handelaar in tweedehands vogelmest, zoetwateradmiraal, wormstekige aardpeer! zo wordt ex-formateur Yves Leterme door één van hen omschreven. Voor anderen hoeft het zelfs niet bij woorden te blijven. Zo oppert iemand de suggestie de onderhandelaars: ééns goed met keikoppen tegen elkaar [te] slagen. Zij dan wel rap tot akkoord zullen komen.
Toch lijkt er ook onder de Belgische striphelden enige achterdocht te heersen. Partijpolitieke neutraliteit lijkt me toch wel essentieel als we als stripgemeenschap uit één stem willen spreken, zo drukt Kiekeboe het uit, wie zich dan absoluut als Rode Ridder wil profileren, is fout bezig. Evenmin vind ik het erg verstandig om openlijk strikjes te blijven dragen of een blauwe huidskleur met een rode pinnenmuts te combineren. Ook wij hebben de afstraffing van paars tijdens de verkiezingen te respecteren.
Wie zich alleszins niets aantrekken van gelijk welke oproepen tot neutraliteit dan ook, zijn de figuren die zich een beetje hebben afgezonderd van de rest. Zij hebben al lang besloten om elke actie van de anderen te dwarsbomen. Niet omdat dat een oplossing dichterbij zal brengen of omdat ze een beter alternatief te bieden hebben, maar gewoon omdat, zoals één van hen het uitdrukt, we nu eenmaal gepatenteerde klootzakken zijn. Onder hen vinden we dan ook illustere figuren als Bahaal, Krimson, Rastapopoulos, Anatool, Gargamel en, toevallig in de buurt, Gerolf Annemans.
Toch overheerst het optimisme. Luister eens manneke, zo vertrouwt iemand ons toe, ik loop al zestig jaar rond in dit land en ik heb nog nooit een verhaal geweten dat niet goed afliep. Vlamingen en Walen mogen elkaar nu nog in de haren vliegen, als puntje bij paaltje komt zullen ze met plezier aanschuiven aan dezelfde wafelenbak.
Vlaams minister Geert Bourgois kreeg deze week de roepnaam 'de condor' toebedeeld, omdat hij halsoverkop terugkeerde uit Zuid-Amerika om de onderhandelingen (in een achterkamertje) te volgen. Met 'de condor' wordt hoogstwaarschijnlijk de Andescondor (vultur gryphus) bedoeld, een roofvogel die behoort tot de familie van de Amerikaanse gieren, maar jammergenoeg in zijn bestaan bedreigd is. Wie effe bladert in de geschiedenisboeken over de 20ste eeuw, zal echter merken dat 'de condor' ook nog in andere contexten werd (of wordt) gebruikt (bron: de onafhankelijke internet-encyclopedie Wikipedia): - De Californische condor (Gymnogyps californianus), en is ook ernstig bedreigd. - Het Legioen Condor of het Duits Vrijwilligerslegioen: een militaire eenheid van vrijwilligers uit nazi-Duitsland om de Spaanse nationalisten van Generalissimo Franco militaire hulp te bieden tijdens de Spaanse burgeroorlog. - Operatie Condor is de codenaam van het samenwerkingsverband van Zuid-Amerikaanse regimes in de jaren 1970. Onder het bewind van Richard Nixon en Henry Kissinger kwam in Zuid-Amerika een aantal militaire regimes aan de macht. Alle hadden zij van doen met linkse bewegingen, al dan niet opstandig en al dan niet gewelddadig. - de verschillende types motorfietsen die bekend staan onder de naam Condor. - Kevin Mitnick, alias Condor, is een van de bekendste veroordeelde hackers. - De Antonov An-124 (NAVO codenaam: Condor) is een groot Russisch vrachtvliegtuig.
Het GAC wil alleen maar informeren, en elke link tussen minister Bourgeois en een (of meerdere) van bovenstaande 'condors' is voor rekening van de lezer.
- YL: De formateur luistert naar al uw suggesties.
- PLECHTIGE STEM: De Vlaming vraagt een onderhoud! Bent u bereid tot het omkeren van de gesprekskosten?
- YL: (tot zichzelf) Bij de ogen van de Maagd van Vlaanderen, Hij is het. (tot de stem) Ik euhm natuurlijk!
- BDW: TWEEMAAL HEBT GIJ MIJ VERRADEN! DE DERDE KEER ZAL MIJN TOORN ONGENADIG ZIJN!
- YL: (met piepstem) Vlaming, het spijt me, ik wist niet wat ik deed. Het was de druk, de onvoorstelbare druk. Vlaming, ik ben zo moe. (Barst uit in snikken).
- BDW: (schaterlach) Het was maar voor te lachen hoor, Staatsman. Manneke toch, diep in uw binnenste zijt gij toch nog altijd ne kwezel hè. Wat pseudo-bijbelteksten ertegenaan en ge roept al op uw moeke.
- YL (herpakt zich): Haha, neenee, ik wist wel dat ge ermee aan het lachen waart. Ik wou het spelleke maar meespelen. Ge kent dat, oude vrienden onder elkaar. (plechtig) Vlaming, wat kan ik voor je doen?
- BDW: Staatsman, buiten die paar stommiteiten zijt ge goed bezig. Ik heb hier juist de resultaten binnen van een interne peiling die we hebben uitgevoerd bij 50 lezers van Het Laatste Nieuws, en uw stemmenpotentieel wordt geschat op 860.000. Staatsman, kunt ge u dat voorstellen, 860.000 stemmen?
- YL: (opgewonden) Dat is dan ben ik oh Vlaming!
- BDW: Staatsman, dan zijt ge meer dan ooit De Man!
- YL: De Man, Vlaming!
- BDW: De Man, Staatsman! En dat kunnen er 900.000 worden, en daarna 950.000, en daarna weet ge wat er daarna komt Staatsman?
- YL: (extatisch) Oh ja Vlaming, nog!!!!!
- BDW: Zo veel als ge maar wilt. Maar dan moet ge wel het been stijfhouden, Staatsman. Hoe langer wij het stijfhouden, hoe rapper zij zullen plooien, begrepen?
- YL: Vlaming, ik begrijp het.
- BDW: dus geen verslappingen meer zoals deze week, gesnopen?
- YL: Vlaming, ik zal de stijfste zijn die je ooit hebt gekend.
- BDW: Staatsman, je maakt mijn stoutste dromen waar.
De roep om Inge Vervotte aan de onderhandelingstafel groeit
Zelfs het GAC moet het toegeven: nooit heeft Yves Leterme dichter bij het felbegeerde premierschap gestaan. Toch groeit volgens eensluidende bronnen de ongerustheid in het CD&V-kamp. De liberalen smeren ons een programma aan dat zo rechts is dat we de volgende vier jaar bij het ACV geen voet meer over de drempel mogen zetten, zo zegt een anonieme bron, en dat in ruil voor zogenaamde communautaire toegevingen van Reynders die voor onze rechterflank bijlange niet ver genoeg gaan. Voor je het weet ontstaat bij het publiek de perceptie dat we een partij zijn voor wie de macht voor de principes komt, terwijl we er acht jaar over hebben gedaan om die perceptie om te keren.
Hoewel niemand het openlijk durft te verklaren, groeit er twijfel in de rangen omtrent de competentie van de oranje onderhandelaars. Yves Leterme, Jo Vandeurzen, Herman Van Rompuy, Etienne Schouppe dat zijn mensen die ongetwijfeld al iets bewezen hebben, maar als de onderhandelingen echt in de cruciale fase komen missen we gewoon de rauwe trekkracht om onze punten binnen te halen, zo zegt een lid van de partijtop.
En dus wordt steeds vaker de vraag gesteld wanneer Inge Vervotte de arena zal betreden. Reeds voor de verkiezingen maakte de kat met negen staarten, zoals ze in politieke kringen met ontzag wordt genoemd, geen geheim van haar ambities op het federale niveau, waar ze nodig zou zijn om op de onderhandelingen te wegen. Ze voegde onmiddellijk de daad bij het woord door na de verkiezingsoverwinning samen met Yves Leterme ontslag te nemen uit de Vlaamse regering, wat toen al tot enige zenuwachtigheid bij de potentiële coalitiepartner leidde.
Sindsdien werd er echter niets meer van haar vernomen. Ze volgt zowat alle dossiers die enig belang hebben op de voet, en we toetsen steeds eerst bij haar af alvorens we een beslissing nemen, aldus een onderhandelaar, maar voorlopig vinden wij het inderdaad nog te vroeg om haar erbij te roepen. De sfeer tussen de partijen is nu eindelijk vrij ontspannen, en eigenlijk willen we dat niet verstoren door iets te doen wat door onze partners als zuivere intimidatie zou kunnen worden ervaren. Bovendien wil ik benadrukken dat nog geen enkele beslissing die we hebben genomen anders zou zijn geweest als Inge fysiek aanwezig was.
Anderen hebben over dat laatste punt echter de grootste twijfels: als je een race wil winnen heeft het geen enkele zin je beste renpaard op stal te laten staan. Iedereen kan zien dat de huidige onderhandelaars zich laten rollen waar ze bij zijn. Ze missen gewoon de dossierkennis en het politieke roofdierinstinct dat nodig is om die punten binnen te halen die voor de Vlaming echt belangrijk zijn, zo verklaart een oud-minister, die meteen eindigt met een knipoog: het moet gedaan zijn met geven en toegeven: let the beast go!
Als trouwe bezoeker twijfelt u natuurlijk geen moment aan de invloed die een geheim collectief kan hebben op het verloop van de Belgische politiek. Maar wellicht beseft u nog niet ten volle dat er andere geheime organisaties zijn die met het GAC strijden om die invloed, en die niet de moed hebben om zich rechtstreeks tot het volk te richten. Ook daar wil het GAC een mouw aan passen. Daarom gingen wij praten Ewald van Craenenburgh, voorzitter van het GCVGV (Geheim Collectief ter Voorbereiding van het Graafschap Vlaanderen).
Het GCVGV staat in nauw contact met de separatistische krachten in Vlaanderen, maar houdt zich niet als zodanig bezig met de weg naar de Vlaamse onafhankelijkheid, zo vertelt de heer van Craenenburgh ons, eerder reiken wij nu reeds politieke pistes aan voor wanneer die onafhankelijkheid een feit zal zijn. Wij hadden ons voorgesteld dat van Craenenburgh ons voorbeelden zou tonen van geelzwarte nummerplaten, Vlaamse identiteitskaarten en rijbewijzen, maar daarmee hadden we de diepgang van het GCVGV blijkbaar onderschat. De grootste financiers van de separatistische beweging in Vlaanderen komen uit het bedrijfsleven, aldus van Craenenburgh, en het ligt voor de hand dat die niet willen wakker worden in een Vlaanderen waar vakbonden en milieuactivisten de plak zwaaien.
En dat risico is groter dan men misschien zou denken: het worst case scenario is dat er na de onafhankelijkheidsverklaring een soort van Vlaamse volksverbondenheid ontstaat die zich uit in een roep om meer solidariteit, betere gemeenschapsvoorzieningen, sociale zekerheid en propere lucht voor alle Vlamingen en dat soort onzin. Maar u mag gerust zijn, het GCVGC is waakzaam!
De oplossing voor dit probleem ligt voor de hand, en ook weer niet, zo legt van Craenenburgh ons uit: het zal in het Graafschap Vlaanderen van levensbelang zijn om het electoraal kapitaal van de huidige separatistische partijen te behouden, en zo mogelijk te vergroten, alleen zo kunnen zij een dam opwerpen tegen een Vlaanderen dat geld over de balk gooit voor de ondersteuning van hangmatwerklozen en boomknuffelaars. Een nieuw separatisme zal dus nodig zijn, al hoeft dat niet noodzakelijk tot een splitsing te leiden, als het maar de aandacht afleidt van andere problemen. Enfin, het systeem zal u wel bekend zijn.
Alleen, welk deel van Vlaanderen is het meest geschikt voor afstoting? Het is deze discussie die binnen het GVCGC de meeste tijd in beslag heeft genomen, maar we zijn zo stilaan toch tot een consensus gekomen. Uiteraard was Brussel de meest voor de hand liggende kandidaat, maar de kans dat dit tot het toekomstige Graafschap zal behoren achten wij te klein. Antwerpen komt uiteraard niet in aanmerking. Vlaams-Brabant heeft het voordeel dat het daar stikt van de linkse intellectuelen, maar doet het economisch te goed om een echt geloofwaardige campagne rond op poten te zetten. Oost-Vlaanderen is uiteraard geografisch niet interessant voor afstoting.
En plots komen er pretlichtjes in de ogen van van Craenenburgh: en nu denkt u aan Limburg, niet? Kom kom, geef het maar toe, zelfs voor een linkse rat als u is dat zo klaar als een klontje. Limburgers zijn de Walen van Vlaanderen, nu genieten ze nog van een sympathiek imago van gezellige vlaaietende en op Dana Winner dansende boerkes, maar onze propagandamachine maakt er binnen de kortste keren een bende corrupte sociale zekerheidverslindende luieriken van! Moehahahahahahaha!
Een volle minuur later veegt van Craenenburgh de tranen uit zijn ogen en zegt: och was het maar zo simpel. Maar hoe geschikt Limburg ook zou zijn, sommige van onze partners halen er bij verkiezingen monsterscores en dat heeft ongetwijfeld te maken met de aanwezigheid van grote groepen allochtonen. Die nieuwe Vlamingen willen we in het onafhankelijke rechtse Vlaanderen ook niet kwijt, zolang we hen geen fatsoenlijke opleiding en job bezorgen gaan ze altijd wel onnozelheden uithalen, en dat is kassakassa aan de stembus. [vette knipoog]
En dus dringt er zich nog maar één conclusie op: hoe veel we ook aan hen te danken hebben, de West-Vlamingen gaan eraan moeten geloven. Er zitten nogal wat sjoemelaars tussen, ze zijn economisch niet onmisbaar en grote delen van hen lijken intellectueel niet in staat om Nederlands te leren. Het is met pijn in het hart, geloof me, maar er is geen andere mogelijkheid. We hebben het al aan Frank (Vanhecke, red.) gemeld en die had er geen problemen mee, hij zal dan wel naar Schoten of zo verhuizen. Maar hoe we het aan Yves moeten vertellen, dat weet ik niet. We hebben besloten dat het verstandiger is daar nog even mee te wachten. Tot na de onderhandelingen, begrijpt u?
De uitspraak van Karel De Gucht dat Bart De Wever op zijn buik onder de lat zal doormoeten, mag dan al de waarheid zijn, het geeft alweer aanleiding tot al dan niet flauwe grappen over de volslankheid van de NV-A-voorzitter. Het risico bestaat dat dit in de toekomst enkel nog zal verergeren, bijvoorbeeld wanneer hij ervan beschuldigd wordt zich te laten hebben rollen door de Franstaligen.
Het GAC raadt Bart De Wever dan ook aan zijn obesitasprobleem onverwijld aan te pakken, en ging hiervoor op zoek naar nuttige tips!
- Jean-Marie Dedecker (senator): bij de LDD kunnen we Bart binnen drie maanden op zijn streefgewicht brengen. Niets doet de kilos er zo afvliegen als het schaamteloos achternalopen van de publieke opinie.
-Frank Vanhecke (partijvoorzitter): Bart moet zich geen zorgen maken. Wij hebben al een honderdtal kaalgeschoren TAK- en VMO-schorem, onder leiding van Rob Verreycken van Woordbreuk! en Volksverrader!-borden voorzien. En als die voor zijn partijbureau hebben postgevat zult ge de papzak nogal zien lopen!
-Margriet Hermans (Vlaams parlementslid en gemeenschapssenator): wie is Bart De Wever?
-Patrick Dewael: hoe toppolitici van de VLD hun gewicht onder controle houden? [zéér vette knipoog]
-Rik Van Cauwelaert (hoofdredacteur en commentaarschrijver van Knack): als het om gewichtsbehoud gaat, heb ik slechts één tip: citroenen, citroenen en nog eens citroenen. s Morgens citroenen, s middags citroenen, s avonds citroenen en als het even kan s nachts ook citroenen. Ik zweer erbij! Bijwerkingen? Niet dat ik weet, hoezo?
-Geert Lambert (senator): Bart De Wever te dik? Waar haalt u dat?
In de coulissen: Herman Van Rompuy en Jean-Luc Dehaene
YL: Iedereen gezeten? Ok, dan beginnen we eraan. Beste vrienden en Walen: welkom! We gaan er opnieuw aan beginnen, en deze keer graag op een ernstige en constructieve wijze of het zal iedereen zijn beste dag niet zijn. Om te beginnen zou ik mijn goede vriend Herman willen bedanken voor het uitstekende werk dat hij de laatste weken heeft geleverd in het wegwerken van het irrationele verzet van onze Franstalige vijanden tegen onze redelijke eisenbundels en het verzilveren van mijn 800.000 voorkeurstemmen.
[gefrons en zenuwachtig geschuifel bij de Franstaligen, nauwelijks onderdrukte kreun uit de coulissen]
YL: Ik stel voor dat we eerst wat simpele punten die we onder elkaar kunnen regelen, afhandelen voor het middageten. De splitsing van het kiesdistrict BHV, bijvoorbeeld. Iedereen voor?
[alle handen van de Vlamingen gaan de lucht in, die van Bart Somers het hoogste]
YL: Hmm hmmm. Iedereen tegen?
[alle handen van de Franstaligen gaan de lucht in, die van Joëlle Milquet het hoogste]
YL [geïrriteerd]: Bon, ik had het kunnen weten. Wat heeft Herman die vier weken eigenlijk zitten doen? Ze zijn nog altijd even koppig als vroeger.
[gevloek uit de coulissen, gevolgd door nee Herman, laat m doen]
DR: Monsieur Le Formateur, als ik even mag tussenkomen: met laimable monsieur Van Rompuy hebben we enkele pistes overlopen ter compensatie voor de splitsing. Misschien kunnen we nu
YL [verbijsterd]: compensaties? Lijkt me nogal onorthodox in een onderhandeling, maar ik wil alle suggesties een eerlijke kans geven. Ik kijk even naar de jury
[Bart De Wever keert na een plagerige aarzeling zijn duim naar beneden]
YL: Jammer Didier maar dat spelletje gaat dus niet door. En mag ik u aanraden in de toekomst een constructievere houding aan te nemen. Beste vrienden en Walen, we komen hier op terug als de Franstaligen zijn bijgedraaid. Euhm we kunnen misschien eens iets anders proberen.Euhm Bart, suggesties?
BS: Wel Yves, ik had gedacht aan
YL: gij niet onnozelaar, Bart de Vlaming.
BDW: dank u meneer de formateur. Ik zou enkel van de gelegenheid gebruik willen maken om te benadrukken hoe verheugd wij zijn in de terugkeer van de mijnheer de formateur. Hij bewijst elke dag opnieuw dat hij al die Vlaamse voorkeurstemmen méér dan waard was.
Volgens eensluidende bronnen zorgen de zeelucht en de afwezigheid van toppoliticus der toppolitici Yves Leterme ervoor dat onze onderhandelaars eindelijk op bescheiden schaal vooruitgang boeken. Het GAC juicht deze ontwikkeling uiteraard toe en heeft daarom besloten, om de druk niet verder op te voeren dan strikt noodzakelijk is, het eens niet over politiek te hebben.
Dat biedt ons meteen een mooie gelegenheid om ook eens de niet-politieke activiteiten van het GAC in de verf te zetten. Zo ontving onze dienst conflictbemiddeling deze week een wanhopige smeekbede van de 45-jarige Brit Hofkens uit Rillaar, die niet langer kan aanzien hoe haar ooit zo knusse gezin wordt verscheurd door een banale twist over een zolderkamer.
Omdat het GAC ook waakt over het mentale evenwicht van haar gewaardeerde sympathisanten, stuurde het onmiddellijk een medewerkster uit om ter plekke op verkenning te gaan. Wanneer zij aanbelt bij de keurige woning die de Hofkensen al 16 jaar als hun thuis beschouwen, kan zij moeilijk geloven dat er achter zon perfecte façade een gezinsdrama schuilgaat. Tot zij even daarna het gekibbel van Floris (15) en Ward (14) hoort
Brit Hofkens, een kleinburgerlijke imagotrut met overdreven gevoel voor drama, is op van de zenuwen wanneer zij haar verhaal doet. Alles begon toen de pas 18 jaar geworden Eva Hofkens eind vorige week het huis verliet om in Leuven kunstgeschiedenis te gaan studeren, en haar zolderkamer half ontruimd achterliet. Toen onze Ward vrijdagavond vroeg of hij wat bloemen te drogen mocht leggen in Evas kamer, omdat de luchtvochtigheid daar volgens hem ideaal is, zag ik daar uiteraard geen kwaad in. Zijn herbarium is Wards lust en leven, moet u weten.
Als gij niet maakt dat uw bloemekes daar buiten zijn hé stuk jeannet, dan smijt ik ze door de venster! klinkt het ondertussen van op de eerste verdieping.
De zaken namen een eerste dramatische wending tijdens het traditionele familiale ontbijt op zaterdagmorgen. Vader Arie Hofkens, in het psychologische verslag van onze medewerkster beschreven als een man die prat gaat op zijn ruime geest, maar hiermee enkel zijn totaal gebrek aan ruggengraat wil camoufleren, kondigde aan dat het best zou zijn als een van de twee broers Evas kamer zou betrekken. Aangezien Evas kamer zonder twijfel de mooiste van het huis is, zou het zonde zijn ze de hele week leeg te laten staan, zo zei deze vaatdoek van een vent toen plechtig.
Oudste zoon Floris begon al meteen zijn Playstation, zijn would-be stoere hiphopbroeken en zijn collectie pornobladen waarvan hij ten onrechte denkt dat niemand het bestaan ervan vermoedt, te pakken voor de verhuis. Maar toen hij zaterdagnamiddag aan Ward vroeg om zijn planten daar weg te halen, barstte de bom.
Die kleine onnozelaar zei gewoon nee, zegt een razende Floris, ik zei hoe nee? Hij zei: awel, gewoon nee. Ik dacht dat ik iets kreeg, maat!
Ward, een pedant eikeltje met een ronde bril, is nochtans niet van zijn stuk te brengen. Kijk, ik heb er op zich niks op tegen als Floris die kamer zou nemen en ik heb er zeker niet meer recht op dan hij. Alleen lijkt het mij dan ook niet meer dan normaal dat ik daarvoor iets in de plaats zou krijgen.Zijn Playstation bijvoorbeeld, maar hij mag ook zelf iets voorstellen.
Ik slaag hem op zijn bakkes maat, ik zweer het, dat ik hem op zijn bakkes slaag! zo zegt Floris wild gesticulerend, waarom zou ik hem iets in ruil moeten geven? Eva had die kamer omdat ze de oudste was, en nu krijg ik ze dus automatisch omdat ik de oudste ben.Onze Pa heeft het daarbij zelf gezegd!
Dat klopt niet helemaal, doceert Ward met perfect gemanicuurde opgestoken wijsvinger, onze Pa heeft letterlijk gezegd dat die kamer niet leeg mag blijven staan. Dat Floris erin trekt is één oplossing, maar er zijn er andere. Zo zouden we kunnen beslissen dat we elke week afwisselen, of we zouden er samen in kunnen gaan wonen.
Zijde gij nu helemaal op uwe kop gevallen maat? roept Floris, ik peins er nog niet aan om met u in die kamer te gaan zitten. En ik zal u nog eens iets zeggen hè brillekaske, ik heb er zelfs genoeg van om met u onder hetzelfde dak te wonen. Als gij zo blijft doen, dan bol ik het af!
Het zijn dit soort uitspraken die mama Brit de daver op het lijf jagen: dat is nu zo al vier dagen bezig, en ik hou dat gewoon niet uit. Iedereen is daar ook constant mee bezig en ik krijg niks meer gedaan. We eten al heel de week frieten, pizzas en chinees, de strijk blijft liggen, het huis is niet gekuist.Wat gaat ons Eva zeggen als die morgen thuiskomt?
Papa Arie, die nog steeds weigert een standpunt in te nemen, blijft er echter een stuk geruster onder: ge moet uw kinderen ook een beetje kennen. Onze Floris heeft altijd wel een grote klep opstaan, maar als puntje bij paaltje komt haalt zijn gezond verstand het altijd wel.En onze Ward zal uiteindelijk al wel content zijn als hij van Floris zijn lavalamp krijgt of zoiets, die heeft hij zelf ooit van een vriendinneke gekregen en vindt hij toch niet schoon. Laat ze maar wat doen onder elkaar, zo worden ze volwassen.
Het GAC wenst dit sympathieke gezin in elk geval veel sterkte toe.