Vindt u dat de financiële crisis het definitieve failliet van het wilde kapitalisme aankondigt?
GAC
15-01-2009
Het GAC-jaaroverzicht (10)
Het GAC-jaaroverzicht
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#1 Yves Leterme (293 Megapol-punten)
Wie is Yves Leterme?
Yves Leterme was onder meer een uitstekend auditeur bij het Rekenhof, een zeer gedegen fractievoorzitter in de kamer, een briljant voorzitter van zijn partij, een uitstekende minister-president van de Vlaamse regering en ten slotte de grootste klungelaar die ooit in de Wetstraat 16 heeft gezeten.
Waarom was hij de spraakmakendste politicus van 2008?
Als we de Megapol-scores bekijken, moeten we eerder zeggen dat Yves Leterme de enige politicus was die er in 2008 echt toe deed en al de rest gedeeld tweede eindigde. Dat is nog straffer dan het op het eerste zicht lijkt, want Leterme beperkte zijn eigen optredens vooral tot De Krant van West-Vlaanderen, De Zondag en Karrewiet, agendabepalende media die bij het opstellen van de Megapol schandelijk over het hoofd werden gezien.
Er werd dus vooral over de premier gesproken, en meestal niet in positieve zin. Nooit eigenlijk. Was 2007 al bij al nog het jaar van zijn triomf, dan was 2008 dat van zijn totale ondergang. De tragedie is hiermee rond: from zero to hero and back again. Dat zijn Hollywoodverhalen waar de media dol op zijn (en actief aan meewerken) en het moet gezegd: Leterme breidde er vlak voor het einde van het jaar nog een heerlijk dramatisch slot aan.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Het verhaal is uit, het doek gevallen en we wensen Leterme en vooral zijn gezondheid een beschut plaatsje toe in de coulissen van het politieke theater: als burgemeester van Ieper bijvoorbeeld (want daar zien ze hem nog altijd graag).
Al lijkt een sequel waarschijnlijker. Alles wijst erop dat het vanaf nu paybacktime is voor Leterminator, de cyborg met de onwisbare harde schijf en nog altijd 800.000 stemmen achter zijn naam.
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#2 Didier Reynders (171 Megapol-punten)
Wie is Didier Reynders?
Didier Reynders is niet alleen de enige Franstalige in deze lijst, hij is ook de man die in 2007 de hegemonie van de PS doorbrak. Bovendien is hij al bijna tien jaar de slechtste minister van financiën ooit volgens de CD&V (vóór de verkiezingen van 2007) en de sp.a (na de verkiezingen van 2007). Een man met ambities dus, die hij allemaal met verve vervult. Geen wonder dat hij voortdurend rondloopt met dat monkellachje van hem.
Waarom was hij de op één na spraakmakendste politicus van 2008?
In Vlaanderen hebben we de irrationele neiging om in elke Franstalige politicus (met uitzondering van Michel Daerden) een sinister genie te bespeuren. Terwijl onze eigen vertegenwoordigers, zo heet het, door hun strategische onkunde onze belangen verkwanselen, zitten hun Franstalige tegenhangers nog altijd op de koers die ze in 1830 hebben uitgezet ter annexatie van ettelijke morzels Vlaamse grond.
In de Vlaamse verbeelding staat aan het hoofd van die Gallische Samenzwering een bijna demonische figuur die naast het vergroten van de lebensraum van zijn volk ook zijn persoonlijke ambities wilt verwezenlijken: de eerste Franstalige premier in meer dan dertig jaar worden.
Toen na de verkiezingen bleek dat het echte gevaar kwam van een man die niet over een vestimentair attribuut beschikte dat ons had kunnen waarschuwen, veranderde ons perspectief radicaal. Vanaf dat moment spraken we over het tactische genie van Reynders en werd elke uitspraak van hem uitvoerig gescreend op verborgen boodschappen.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Objectief gesproken lijkt het nogal mee te vallen met dat tactische genie van Didier Reynders. Twee jaar na zijn verkiezingsoverwinning heeft hij de PS moeten toelaten in zijn regering en de kans is groot dat hij zijn marktleiderschap in juni opnieuw kwijt is.
In dat laatste geval zullen in de Vlaamse pers de spotlights hem verlaten en opnieuw stevig op de man uit Bergen worden gericht. De subafdeling Ludieke Acties van de N-VA kan zich nu al beginnen voor te bereiden.
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#3 Kris Peeters (163 Megapol-punten)
Wie is Kris Peeters?
Dat UNIZO-voorzitter Kris Peeters in 2004 minister voor Openbare Werken én Leefmilieu werd, mag de beste tsjevenmop in jaren worden genoemd. Niet alleen werd zo een milieuminister geïnstalleerd wiens affiniteit met ecologie stopte bij de bloembakken op de parking van Slagerij Jos, maar hij kon er dankzij zijn andere bevoegdheid ook nog eens op toezien dat de verdere asfaltering van transitland Vlaanderen geen twijgje in de weg zou worden gelegd. De boodschap was duidelijk: de Paars-Groene jaren waren definitief voorbij.
Nadat Yves Leterme en Inge Vervotte in 2007 waren vertrokken naar het federale niveau, om daar samen zwaar te gaan wegen op de onderhandelingen, werd Peeters als enige overgebleven CD&Ver de nieuwe minister-president van de Vlaamse regering. Een job die hij combineert met de bevoegdheden Institutionele Hervormingen, Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media, Toerisme, Havens, Landbouw, Zeevisserij en Plattelandsbeleid. In de federale regering hebben ze voor zoiets drie ministers en zeven staatssecretarissen nodig, übermiddenstander Peeters doet het helemaal alleen.
Waarom was hij de op twee na spraakmakendste politicus van 2008?
Wanneer ons Belgische model perfect functioneert, is de Vlaamse minister-president niet veel meer dan de handpop van de premier. Daarom kan het moment waarop alles in de soep begon te draaien exact worden vastgesteld op 20 juli 2004, de dag waarop Yves Leterme minister-president van Vlaanderen werd, een functie die hij handig gebruikte om zichzelf als de anti-Verhofstadt lanceren. Als leider van een Vlaamse regering heb je namelijk een paar voordelen op je federale tegenhanger: geld in de kas en geen Franstaligen voor je voeten. Dat maakt goed bestuur een stuk makkelijker.
In essentie paste Kris Peeters hetzelfde truukje op Yves Leterme toe, waarbij hij verbazend weinig acht sloeg op het feit dat ze tot dezelfde partij behoren. En passant loodste hij ook mede-oud-UNIZOer Marianne Thyssen naar de top van de partij en zo wordt dit nummer met de dag actueler.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Door zijn steile politieke carrière zouden we bijna vergeten dat Peeters zich nog maar één keer aan de kiezer heeft gepresenteerd in 2007, en toen was het eigenlijk maar om te lachen. In juni slaat voor hem het uur van de waarheid. Als voorzitter van een communautaire dialoog waarin nauwelijks wordt gedialogeerd, laat staan iets beslist, kan dat een lastige klus worden.
Gelukkig kan hij in moeilijke tijden altijd terugvallen op zijn belangrijkste troef: zijn onwaarschijnlijke status als sekssymbool. Niet veel minder dan 50% van de stemmen ligt voor het oprapen als hij bereid is die troefkaart ten volle uit te spelen. Aangezien ook naaktkalenders één van de belangrijkste trends van 2008 waren, kunnen we ons maar beter aan het ergste verwachten.
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#4 Karel De Gucht (142 Megapol-punten)
Wie is Karel De Gucht?
Laten we eerlijk zijn: tot nu toe zijn alle politici uit deze lijst in essentie middenstanders of boer(inne)kes. Verdienstelijk in de Vlaamse klei, maar op het toneel van de wereldelite net zo op hun plaats als Filip Dewinter op het Suikerfeest.
Eindelijk komen we dan toch bij een heer van stand, een man die nog de waarde van een goede sigaar kent; een seigneur, quoi. Karel De Gucht vertoeft in het landelijke Berlare als mijnheer de baron uit een roman van Cyriel Buysse. In 2006 brak hij eindelijk de macht van mijnheer pastoor door met een absolute meerderheid mijnheer de burgemeester te worden. Jammer dat mijnheer de bankdirecteur zijn mond niet kon houden toen madame de juge wat kleingeld kwam wisselen.
Maar uiteindelijk heeft de mangel van afgunstige dorpspolitiek enkel de onkreukbaarheid van Karel De Gucht versterkt. Hij blijft hoog boven zijn dorps-, lands- en zelfs soortgenoten verheven. Enkel tussen de grootsten der aarde is hij in equal company.
Waarom was hij de op drie na spraakmakendste politicus van 2008?
Karel De Gucht is de Jean-Marie Dedecker voor de meerwaardezoeker. De gelijkenis is dat hij net als De Brulboei graag zijn gedacht zegt, het verschil dat daar bij De Gucht ook enig denkproces aan voorafgaat.
Allemaal onomstotelijk waar, zij het niet altijd bevorderlijk voor een sereen klimaat. En omdat een sereen klimaat de flauwste krantenkoppen oplevert, weten de media de weg naar het orakel van Berlare maar al te goed te vinden.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Al jaren wordt gefluisterd dat De Gucht zit te azen op een topfunctie in Europa. Omdat een Derde Wereldoorlog een negatief effect zou kunnen hebben op de eurokoers, zit men daar niet bepaald op deze Belgische superdiplomaat te wachten.
Een special task force werkt in de Berlaymont aan de omschrijving van een bevoegdheid die minuscuul genoeg is om met een gerust hart aan De Gucht over te laten. Voorlopig houdt men het op Europees Commissaris voor Feta en Ouzo omdat hij daar enkel de Grieken zou kunnen beledigen, die toch al bij niemand erg populair zijn.
Het GAC raadt haar discipelen daarom aan om nu al een flinke voorraad van bovenstaande streekproducten in te slaan.
Dedecker gaf ook zijn naam aan een lijst van ex-judokampioenen, soapacteurs en gefrustreerde derderangspolitici. U gaat daar massaal op stemmen in juni, dat vindt u een kwestie van gezond verstand.
Waarom was hij de op vier na spraakmakendste politicus van 2008?
Op een bizarre manier verdient Jean-Marie Dedecker ons respect. Van zijn looks moet hij het niet hebben (een 7.5 op de Freddy Willockx-schaal) en ook zijn retorische talenten zijn beperkt: zijn trukendoos is gevuld met manklopende vergelijkingen (subsidies zijn de cocaïne van de elite) en algemeen aanvaarde uitdrukkingen die hij om onduidelijke redenen opeist voor West-Vlaanderen (zoals deze begroting zit vol met, zoals wij in West-Vlaanderen zeggen, truken van de foor).
Hoe het dan komt dat Jean-Marie Dedecker omnipresent is in de media? Omdat hij werkt met de wet van de grote getallen. Ofwel: niet geschoten is altijd mis, zoals ze in West-Vlaanderen zeggen.
Een politicus die zo zijn best doet, verdient loon naar werken. Het GAC wenst Jean-Marie Dedecker voor 2009 dan ook van ganser harte wat hem toekomt: een karrenvracht voorkeurstemmen.
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#6 Bart De Wever (133 Megapol-punten)
Wie is Bart De Wever?
Bart De Wever is een vat vol contradicties. Hij is flamingant met een anti-Vlaamse broer en een stempelende Waalse zus. Hij zegt gedemoniseerd te worden door de linkse media maar schreef tot voor kort een wekelijkse column voor De Morgen en zit te blinken in De Slimste Mens ter Wereld. Hij trok naar de verkiezingen met een waarschuwing tegen mannen met strikjes en is daarna oprecht verbaasd omdat de Franstaligen hem zien als een populist.
Waarom was hij de op vijf na spraakmakendste politicus van 2008?
In brede lagen van de bevolking blijft het hardnekkig misverstand bestaan dat Bart De Wever een politicus is. Niet is minder waar: De Wever is een door de media ingehuurde acteur, net als deze man perfect gecast in zijn rol als archetypische slechterik.
Zijn geheime opdracht is duidelijk: jaag iedereen zo snel mogelijk in de gordijnen, maar doe het met stijl. Moslims, joden, Franstaligen, socialisten, VBers, wetstraatwatchers, weightwatchers niemand is veilig voor het bijtende sarcasme van de voorzitter van de N-VA. Maar hij doet dat telkens weer met zoveel sublieme ironie en zelfspot dat we het hem allemaal vergeven. Sterker nog, we zouden hem niet meer kunnen missen.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Sinds hij voorzitter werd van de N-VA heeft Bart De Wever nog geen jota van zijn programma gerealiseerd, de christendemocraten in hun hemd gezet en de Belgische staat aan de rand van een afgrond gebracht allemaal zaken waar zijn traditionele achterban dol op is. Hij kan dus rekenen op een klinkende verkiezingsoverwinning in juni.
Daarmee blijft zijn dekmantel behouden en kan hij ook daarna the man we love to hate blijven spelen in de media. Oef!
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#7 Caroline Gennez (108 Megapol-punten)
Wie is Caroline Gennez?
Het GAC is zattevrienden.be niet, wij hebben ons te houden aan de strengste eisen betreffende goed fatsoen en vrouwvriendelijkheid. Toch kon zelfs Het Stuurcomité op de vraag wie is Caroline Gennez slechts één antwoord bedenken.
Waarom was zij de op zes na spraakmakendste politicus van 2008?
Toen het triumviraat van de sp.a na de verkiezingsnederlaag van 2007 Gennez opzadelde met het voorzitterschap moet hun gedachtegang ongeveer als volgt hebben geklonken: als we dan toch een bloempot willen als voorzitter (zie ook Bart Somers) dan liever een bloempot met perfecte rondingen (zie ook Bart Somers).
Groot was hun verbazing toen bleek dat Gennez meer in haar mars had dan een flinke bos hout voor de deur en een stem om die in één keer te klieven. Verwoede pogingen van Johan Vande Lanotte om terug in de regering te raken werden vakkundig afgeblokt en zelfs minister Frank Vandenbroucke werd door haar publiekelijk de levieten gelezen toen hij van de partijlijn probeerde af te wijken.
Kortom, bij de sp.a staat er een echte nieuwe kapitein op de brug, en dat hebben ook de media ontdekt.
Wat mogen we van haar verwachten in 2009?
Jammer genoeg slaagt de nieuwe kapitein er vooralsnog niet in om het zinken van het schip te stoppen. Als sp.a opnieuw klappen krijgt in juni zou het wel eens kunnen dat de oude generatie opnieuw de macht grijpt, of hun dynastieke opvolgers. Dat betekent minder Gennez op uw scherm en meer Bruno Tobback en Peter Vanvelthoven.
Als u nu nog niet weet wat u in juni in het stemhokje te doen staat
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#8 Bart Somers (103 Megapol-punten)
Wie is Bart Somers?
De verschillende functies die Bart Somers bekleedt of bekleedde zijn Vlaams en federaal volksvertegenwoordiger, burgemeester van Mechelen, minister-president van de Vlaamse regering en voorzitter van de VLD. Volgens sommigen maakt hij zelfs kans, als hij flink zijn best doet, om ooit tot de top van die partij door te dringen.
Waarom was hij de op zeven na spraakmakendste politicus van 2008?
Omdat zijn grote talent bestaat uit het maken van spraak, liefst met zo weinig mogelijk inhoud. Als Bart Somers ooit ook een kookboek uitgeeft, zal het Lucht bakken met Bart heten.
Numero Uno himself strikte Somers ooit als woordvoerder omdat hij zijn uitzonderlijke talent als kazakkendraaier als geen ander herkende. Sindsdien is Bart Somers van onschatbare waarde gebleven voor een partij wier strategie erin bestaat om na elke peiling van standpunt te veranderen.
Niet overtuigd? Bekijk dit filmpje nog maar eens en buig voor de meester!
Bij de echte VLD-top weten ze: wat we ook doen, Bartje geeft er wel nen draai aan. Niet moeilijk dus dat hij alomtegenwoordig is in de media.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Patrick Dewael een stapje opzij maar nog niet verdwenen, Karel De Gucht dan toch niet naar Europa, Verhofstadt terug van nooit helemaal weggeweest het zou weleens opnieuw kunnen gaan stuiven aan de top bij de liberalen. En welke brave jongen mag het dan komen uitleggen?
Verwacht in 2009 nog veel te horen van Bart Somers, maar neem vooral niet de moeite om ook te luisteren.
Hier leest u welke tien politici het afgelopen jaar het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009.
#9 Patrick Dewael (85 Megapol-punten)
Wie is Patrick Dewael?
Patrick Dewael is al meer dan twee decennia de man in de Wetstraat die zich uiterlijk het best kan meten met een skileraar. En zoals het een skileraar betaamt, heeft hij nog net een jonge blondine aan de haak geslagen voor zijn prachtig getaande huid zou transformeren tot afzichtelijk krokodillenleer. Sinds die ophefmakende verovering in 2005 is hij er volgens kwatongen niet meer helemaal met zijn gedachten bij.
Waarom was hij de op acht na spraakmakendste politicus van 2008?
Die kwatongen zouden wel eens gelijk kunnen hebben. Terwijl Dewael thuis het tempo probeerde bij te houden, had hij geen idee van wat zijn kabinetsmedewerkers in Brussel uitspookten. Het leverde hem een hoofdrol op in één van de vele schandaaltjes die 2008 rijk was.
O ja, hij was ook minister van Binnenlandse Zaken.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
Dewael werd voor zijn uitstekende diensten van de laatste jaren beloond met de prestigieuze functie van voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Als eerste niet-Herman in bijna tien jaar!
Voor hem een uitstekende ontwikkeling. Ten eerste omdat hij nu elke avond op een vast uur thuiskomt waar de massageolie zal klaarstaan - maar ook omdat zijn politieke marktwaarde hier niet onder hoeft te lijden. Kamervoorzitters krijgen namelijk het aura van wijsheid toebedeeld, ook al hebben ze daar tijdens hun eerdere carrière nooit veel van laten blijken (zie Herman). Het kan zelfs voor politieke Poulidors zoals Dewael een opstapje betekenen tot het premierschap (zie de andere Herman).
En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen den dag en tussen den nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren! (Gen. 1:14)
En zo maakte de christengod het de mensheid mogelijk om zich elke twaalf maanden te buiten te gaan aan lijstjes die niet enkel leuk maar ook nuttig zijn. Of wist u wat swaffelen betekende alvorens het woord bovenaan dit lijstje prijkte? En dat terwijl er nu geen dag meer voorbijgaat zonder dat u uw buurman vraagt of hij nog wat geswaffeld heeft de laatste tijd.
Alle jaaroverzichten hebben echter één ding gemeen: de onwetenschappelijke manier waarop ze worden samengesteld. Meestal zijn ze het gevolg van nattevingerwerk van journalisten die rond deze periode - net zoals u - aan het einde van hun krachten zijn. Of dronken.
Het GAC heeft echter het instrument in handen om op objectieve basis een lijstje te maken van de tien belangwekkendste politici van 2008: de resultaten van de Megapol.
Lees vanaf vandaag welke tien politici het vaakst de pers haalden, waarom ze dat deden en wat we van hen mogen verwachten in 2009. Zo kunt u meteen een woordje meepraten over de politieke tussenstand.
Met uw buurman bijvoorbeeld. Hij zal u dankbaar zijn.
#10 Geert Bourgeois (78 Megapol-punten)
Wie is Geert Bourgeois?
In medische handboeken is Geert Bourgeois bekend als het bewijs dat men succesvol kan blijven functioneren met een onwrikbare bezemsteel in zijn aars. U kent hem echter vooral als de man die meer Laura Lynn wilt op Studio Brussel (of zoiets).
Belangrijker is dat Geert Bourgeois een hoofdrol speelde in het ontstaan van de N-VA in 2001 en het sluiten van het valentijnskartel met CD&V in 2004. In de Wetstraat wordt gefluisterd dat hij voor dit laatste nog altijd de ziel van Yves Leterme in zijn bezit heeft.
Nog vermeldenswaard is dat Bourgeois lid is van de club van politici-met-pijnlijk-verkeerd-uitvallende-namen. Andere leden zijn medeflamingant Jan Jambon (N-VA), en elke VBer wiens voornaam eindigt op olf.
Waarom was hij de op negen na spraakmakendste politicus van 2008?
Sinds 2007 is saai- en kleurloosheid de nieuwe hip geworden in de politiek. Meestal wordt die trend op het conto geschreven van Yves Leterme, maar de echte gangmaker was Geert Bourgeois.
Reeds tijdens de hoogdagen van Paars-Groen ging er geen dag voorbij waarop Grijze Geert niet liep te klagen over de manier waarop collega-politici zich verlaagden in de amusementsprogrammas waarvoor hij niet was uitgenodigd. Zelfs het GAC vindt het niet meer dan rechtvaardig dat hij voor al dat pionierswerk beloond wordt met een plaatsje in deze top 10.
Wat mogen we van hem verwachten in 2009?
De kans is groot dat de saaiheidshype is uitgewerkt nu Leterme afdoende heeft aangetoond dat dit niet noodzakelijk samengaat met bekwaamheid. Voor Geert Bourgeois, die nu ook niet langer minister is, zou dit wel eens kunnen betekenen dat het hoogtepunt van zijn bestaan als politieke BV achter hem ligt.
Yves Leterme mislukt in missie zes kleine kebabs met cocktailsaus.
Hassan B keek gisterenavond vreemd op toen de premier omstreeks 22.30 u. in zijn zaak verscheen. Ik kijk niet veel naar de Belgische tv, zo verklaarde de uitbater van wat de beste pitabar in de ruime omgeving van de wetstraat wordt genoemd, maar deze man herkende ik meteen.
De man van 800.000 maakte een onzekere indruk en las zijn bestelling af van een briefje. In zijn andere hand hield hij een portemonneetje met daarin het exacte bedrag.
In het begin verliep de bestelling normaal, aldus nog Hassan B., duidelijk een trotse vakman. Ik warmde de broodjes op en zette het vuur van het spit een beetje hoger. Daarna sneed ik de broodjes open en legde ze netjes op een rijtje om ze te vullen met verse groenten. Daar kwam dan het knapperige warme vlees op en ten slotte de cocktailsaus. Mijnheer Leterme begon zich duidelijk al wat meer te ontspannen.
Maar toen liep het mis.
Vlak voor het inpakken vraag ik altijd aan de klant of hij er pepers bij wilt want ik weet dat niet iedereen daar even dol op is. Dat is het moment waarop de meeste klanten aarzelen, maar dit had ik toch nog nooit meegemaakt.
Eerst wendde premier Leterme zich tot zijn briefje. Toen bleek dat daarop niets stond vermeld over pepers, sloeg de paniek bij hem toe. Hij begon te stamelen dat het een complot was, dat zijn collegas moedwillig die informatie hadden achtergehouden om hem in verlegenheid te brengen. Toen ik voorstelde om ze apart mee te geven sloeg hij helemaal tilt. Want wat als het aantal pepers niet deelbaar zou zijn door het aantal gegadigden? Welke verdeelsleutel zou er dan moeten worden toegepast? En wist ik wel hoe het was om voor iedereen goed te moeten doen en altijd van iedereen kritiek te krijgen? Nee, natuurlijk niet, want ik moet de hele dag maar wat vlees afsnijden en mij voor de rest niets aantrekken. Hassan B. is er nog altijd van onder de indruk: die vent was gewoon compleet de pedalen kwijt.
Uiteindelijk is de redder van de christendemocratie de zaak uitgestormd met een laatste uitroep: maar ik zal u nog wel weten te vinden!
De rest van de federale regering reageerde geïrriteerd maar toch gelaten op het voorval. Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht: hij had toch gewoon kunnen bellen, het is verdorie niet dat hij niet weet hoe zijn Blackberry werkt. Vice-Eerste Minister en Minister van Justitie en Institutionele Hervormingen Jo Vandeurzen was naar eigen zeggen niet verrast: toen duidelijk werd dat het Yves beurt was om eten te gaan halen, hebben we alle moeite gedaan om de bestelling zo eenvoudig mogelijk te houden. Want eigenlijk houdt Joëlle meer van halfpikant en ik ben zelf niet zo gek op de geraspte worteltjes die ze er altijd tussengooien. Maar ja, uiteindelijk weet hij het dan toch nog te verprutsen.
Volgens de laatste berichten die ons bereikten is minister van landsverdediging Pieter De Crem omstreeks 23.30 naar de frituur gestuurd om Mitraillettes voor iedereen.
In navolging van het schandaal omtrent het New Yorkse cafébezoek van minister van landsverdediging Pieter De Crem, ging het GAC op zoek naar andere horeca-uitbaters met straffe verhalen.
Onze medewerkers kwamen terug met een keur aan huiveringwekkende getuigenissen. De volledige feiten werden doorgespeeld aan Knack voor een diepgravende artikelenreeks, hier leest u alvast de koppen.
Bart De Wever bestelt pasta tricolore in restaurant Il Carpaccio.
Michel Daerden in bar Le Flot: voor mij een plat watertje.
Karel De Gucht raadt Mireille aan de moambe à la manière du Chef niet te nemen.
Marie-Rose Morel belt naar China Garden voor een nummerke 88 met currysaus.
E-mailverkeer tussen Wilfried Martens en Miet Smet bewijst totale afwezigheid van affectie.
Uit enkele e-mails die vanuit de verzonden items-map van Wilfried Martens via een gunstige wind bij het GAC belandden, blijkt een totale onwilligheid van de oud-premier om zich in liefdevolle bewoordingen tot zijn echtgenote te richten.
Sinds hun huwelijk in september beweert Martens bij hoog en bij laag dat de bevestiging van een jarenlange samenwerking die hij met Miet Smet is aangegaan wel degelijk gebaseerd is op een warme sympathie. Maar de e-mails die het GAC in handen kreeg liegen er niet om.
Geachte Miet, zo begint één van de mails, waarna hij vervolgt met ik zou het bijzonder op prijs stellen indien u mij vanavond zou vergasten op worst met puree van aardappelen en spinazie. Dit uiteraard indien u op het moment dat u dit leest nog niet naar het grootmagazijn bent getrokken en daar ingrediënten hebt aangeschaft die bovenstaande bereiding onmogelijk maken.
Een ander voorbeeld is zo mogelijk nog pijnlijker. Op een ongevraagde liefdesverklaring van mevrouw Smet (Frieteke, ik zie u graag), antwoordt Martens met: ook u geniet mijn allergrootste respect.
Gevraagd naar een reactie antwoordt een verbolgen Martens dat hoewel de e-mails op zich authentiek zijn, een hem vijandige tussenpersoon er de liefdevolle passages uit verwijderd heeft.
Miet Smet bevestigt dit formeel: wat er staat zijn wel degelijk zijn bewoordingen, maar de schattekes, de poezewoefkes en de schmoepieschmoepies zijn er opeens uit verdwenen. Vergeet ook de humoristische rijmwoordspelletjes op uw voor- zowel als achternaam niet, vult Wilfried aan. Waarna we zijn echtgenote zowaar zien blozen.
Bovendien, besluit Martens, die AVV/VVK meer dan ooit is toch het beste bewijs dat hiermee geknoeid is? Wie schrijft nu nog zoiets?
