E-mailverkeer tussen Wilfried Martens en Miet Smet bewijst totale afwezigheid van affectie.
Uit enkele e-mails die vanuit de verzonden items-map van Wilfried Martens via een gunstige wind bij het GAC belandden, blijkt een totale onwilligheid van de oud-premier om zich in liefdevolle bewoordingen tot zijn echtgenote te richten.
Sinds hun huwelijk in september beweert Martens bij hoog en bij laag dat de bevestiging van een jarenlange samenwerking die hij met Miet Smet is aangegaan wel degelijk gebaseerd is op een warme sympathie. Maar de e-mails die het GAC in handen kreeg liegen er niet om.
Geachte Miet, zo begint één van de mails, waarna hij vervolgt met ik zou het bijzonder op prijs stellen indien u mij vanavond zou vergasten op worst met puree van aardappelen en spinazie. Dit uiteraard indien u op het moment dat u dit leest nog niet naar het grootmagazijn bent getrokken en daar ingrediënten hebt aangeschaft die bovenstaande bereiding onmogelijk maken.
Een ander voorbeeld is zo mogelijk nog pijnlijker. Op een ongevraagde liefdesverklaring van mevrouw Smet (Frieteke, ik zie u graag), antwoordt Martens met: ook u geniet mijn allergrootste respect.
Gevraagd naar een reactie antwoordt een verbolgen Martens dat hoewel de e-mails op zich authentiek zijn, een hem vijandige tussenpersoon er de liefdevolle passages uit verwijderd heeft.
Miet Smet bevestigt dit formeel: wat er staat zijn wel degelijk zijn bewoordingen, maar de schattekes, de poezewoefkes en de schmoepieschmoepies zijn er opeens uit verdwenen. Vergeet ook de humoristische rijmwoordspelletjes op uw voor- zowel als achternaam niet, vult Wilfried aan. Waarna we zijn echtgenote zowaar zien blozen.
Bovendien, besluit Martens, die AVV/VVK meer dan ooit is toch het beste bewijs dat hiermee geknoeid is? Wie schrijft nu nog zoiets?
Forza Flandria nieuw leven ingeblazen op vuilnisbelt van Berlare.
Het idee van de Forza Flandria, een bundeling van de krachten aan de Vlaamse rechterzijde, kwam opnieuw ter sprake tijdens een toevallige ontmoeting tussen Bruno Valkeniers en Jean-Marie Dedecker op de vuilnisbelt van Berlare. Beiden waren op zoek naar bezwarend materiaal tegen minister van buitenlandse zaken Karel De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs.
Ondanks onze meningsverschillen worden we toch gebonden door onze jarenlange inzet voor een politiek met propere handen, verklaarde Jean-Marie Dedecker, terwijl hij aandachtig een sigarenpeuk bestudeerde waarvan volgens hem niet kon worden bewezen dat hij niet was ingevoerd uit Cuba, samen met PS-Wallonië de laatste communistische heilstaat.
Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers sloot zich hier volmondig bij aan: Alleen als we samenwerken, kunnen we de Vlamingen opnieuw een ernstig bestuur geven dat bol staat van normen en waarden. Enkele minuten later toonde hij ons trots een parkeerboete die politierechter Mireille Schreurs had opgelopen en die hij eigenhandig gevonden had in een zakje met etensresten; een belangrijk bewijsstuk waarmee ze dat kapsonewijf wel eens een toontje lager zullen laten zingen.
Beide partijen maakten de afspraak hun gesprekken voort te zetten tijdens hun afdaling in de het Brusselse riolennetwerk ter hoogte van de Melsensstraat.
Het GAC is niet de eerste om het vast te stellen: onder Leterme I is er sterke vooruitgang geboekt op het vlak van communicatieve schijnmanoeuvres.
In navolging van mijnheer Goed Bestuur zelf hoorden we dit weekend ook Patrick Dewael op de vraag (vrij vertaald) is dit een begroting of een stuk Zwitserse kaas antwoorden: het belangrijkste is dat er een begroting is.
Het GAC roept de bevolking op om dit lichtende voorbeeld van onze elite te volgen en is daarbij niet te beroerd om zelf enkele suggesties te doen:
· Die 2/10 is niet zo belangrijk, meester, het belangrijke is dat ik op alle vragen een antwoord heb gegeven.
· Wat maakt het uit dat ik 90 reed waar je maar 30 mag, mijnheer de agent, u kunt niet ontkennen dat ik mijn snelheid heb beperkt.
· Dat ik vandaag een sigaret opsteek doet niets af van het feit dat ik gisteren gestopt ben met roken.
· Mijn lieve schat, maak je toch niet zo druk. Na al die maanden vruchteloze pogingen ben ik eindelijk zwanger. Wat maakt het dan uit dat het van de postbode is?
Zelf suggesties? U kunt ze uiteraard kwijt in onze reactiemodule.
Vriend van de revolutionaire zaak? Sluit u dan nu aan bij de Facebook-groep GAC!
- BDW: Bart De Wever hier. Ik zag dat er de laatste dagen weinig interessant nieuws is en ik dacht bij mezelf: Bart, ge moet die mannen van De Pravda iets gunnen.
- DS: Mijnheer De Wever, ik moet u zeggen dat er wegens de financiële crisis weinig ruimte over is voor politieke akkefietjes, maar zegt u maar.
- BDW: Akkefietjes? Dat zult ge wel rap inslikken als ge hoort wat ik u te vertellen heb. Zit ge stevig? Ik verdien 1/3 minder dan voor de kartelbreuk met de CD&V!
- DS: (*stilte*)
- BDW: Awel, is dat niet erg misschien?
- DS: (*diepe zucht*) Ik zal zien of we ergens een plaatsje hebben. Dus ik mag schrijven dat u klaagt over loonverlies?
- BDW: Bijlange niet, reporterke van mijn voeten, dat zou bij de mensen nogal overkomen in deze tijden! Ik ben misschien geen Dedecker, maar ik weet wel een beetje hoe ge de publieke opinie moet bespelen. Allez, schrijf op: gij zijt daar 'toevallig' achtergekomen en vraagt mij of ik dat erg vind. En dan zeg ik:
In de politiek mag je je niet laten leiden door wat er op het einde van de maand in de schuif ligt. Als je wil handelen volgens je principes, moet je niet kijken naar de materiële consequenties van je beslissingen. Anders had ik bij een andere partij moeten aansluiten. Bij sommige is het ondenkbaar om een post te laten staan. Kijk maar naar Patrick Dewael.
Hebt ge dat, of moet ik het op mail zetten?Trouwens, Den Hesp trekt nu 2.300 extra per maand, maar dat moet ge natuurlijk niet in uwen titel zetten.
- Het is genoteerd, mijnheer De Wever. Nu ik u toch aan de lijn heb, een klein vraagje: blijft u bij uw standpunt dat premier Leterme als goede Vlaming het ontslag van zijn regering had moeten aanbieden, nu blijkt dat dat misschien wel het failliet van twee Belgische banken tot gevolg had kunnen hebben, waar duizenden Vlaamse gezinnen klant zijn?
- (*klik tuuuut tuuuut tuuuut*)
Vriend van de revolutionaire zaak? Sluit u dan nu aan bij de Facebook-groep GAC!
Op een druk bijgewoonde persconferentie verklaarde Jean-Marie Dedecker onomwonden dat "de financiële crisis niet alleen de schuld kan zijn van onverantwoord speculeren, noch van van-de-pot-gerukte overnames." Hij voegde er direct aan toe dat "de grenzen van het kapitalisme voor zijn part nog lang niet bereikt zijn"en dat de studiedienst van LDD "de onmiskenbare schuld van de PS aan de crisis" aan het onderzoeken is.
"Yves Leterme kan uw oproep niet beantwoorden. Hij is bezig met degelijk bestuur voor de mensen. Laat een boodschap achter na de de biep."
JD:"Ja Yves, 't is ier Jos, he weet wel van Bjinouwerie Desmet an-anderkant van de stroate. Ja vint, pseerde joare die andre bjinouwerie overhepakt en nuun bitje meserie met' ofbetoalinge. Ja kweetut, nie bwoas van mie moa ja, wa wildje. En kpeisde, kgoa ne kjèr noar Yves beln, ie komdie ier wok altijd zin vljis kwupn en zin wu..vrouwe è dier wok oal nu en ton ne kjèr in 't zwart gevrocht. Allé, ge weet wa dak wil zegn en he voel mie oal komn'...zoej hie met de regeringe nietn kun' doen voor ne platselikke midnstandre? Totn noaste kjir é, en he weet: vwo wost, bufstik en kotelet...bjinouwerie Desmet!!"
Telefoon rinkelt ten huize Leterme, mevrouw neemt de hoorn van de haak: "Bij Le..."
BDW:"Hier sè, onze nieuwe 100meter atleet voor de volgende Olympische Spelen!" Mevrouw:"Dag Bart, ik denk dat je met Yves wil babbelen."... BDW:"Just, 'k dacht al dat er iets niet goed zat met de stem aan de overkant." Mevrouw:"Hij is just Trudy aan het voederen. Is het dringend?" BDW:"Niet echt, zeg maar dat hij me straks effe terugbelt." Mevrouw:"Ok, hoe is het met de kleine?" BDW:"Goede vraag, ik hou je op de hoogte."
Later die dag...
YL:"Dag Bart, vertel het eens." BDW:"Ja seg, wa was da allemaal op den tv? Zo ne spurt van de voordeur van het CD&V HQ naar uwe auto, en zo handig die journalisten ontwijken. Amaai, gaan trainen tijdens uwe congé?" YL:"Chique hé, 'k had een weddenschap met Thyssen en Eyskens. Zij geloofden niet dat ik tot aan mijn auto zou geraken zonder iemand te woord te staan. Voila, swiftly and with style zoals ze dat in 't goed Vlaams zeggen. Ge had ze moeten zien staan kijken aan het raam op het eerste, mond tot op de grond." BDW:"En nog bijna een micro tussen uw deur!" YL:"Yep!" BDW:"En, iets gewonnen met de weddenschap?" YL:"Ik mag blijven regeren. Gij nog nieuws?" BDW:"Niets speciaals, nee. Alles gaat zijn gangetje." YL:" Goed, we zien elkaar nog wel eens deze week. Tot later."
Jean-Marie Dedecker is formeel: ik zeg dit klaar en duidelijk.
Op een volledig openbare persconferentie verklaarde Jean-Marie Dedecker voor iedereen die het wil horen dat hij geen enkel blad voor de mond neemt.
Onomwonden zeg ik u, zo zei de LDD-voorzitter, dat ik er voor niemand het zwijgen toe doe.
Mijnheer Dedecker voegde hier nog aan toe dat hij in het verleden altijd heeft gezegd wat hij te zeggen had, dat hij dat vandaag nog steeds doet en ook morgen hetzelfde zal doen.
You may not know me very well (yet), but I feel we have a lot in common. Our charisma, naturally, but also our background. You see, my father came from a developing nation too. But that did not stop me to become the man of 800.000 as they call me here, and it should not stop you.
But first, brother, your speeches need a lot of work. They are as long as a football match and, as we West-Flemish say, full of zjèvre.
With this, I can help you. If there is one thing I know, it is how to win an election. That is why I have written a speech for you.
Dear voters,
Good Government! Who could be against it? The last guy* in charge, thats who. A lot of ideas that came to nothing. Well, youll be safe from that with me: I havent had an idea for ages. No time for that, always working you see. Governing! Good!
Heres one idea the last guy had: invading Iraq. Brilliant! And now we cant leave, for fear of a civil war.
Or so they say
Because the solution is surprisingly simple, my friends: split the country up into Soennistan and Shiitistan. All it takes is 5 minutes of political courage.
In fact, my solution is so easy, I promise to do nothing else until our troops are home. Now theres good government!
As for the rest of my plans, I can be brief:
· Healthcare. More money for the sick. Its a matter of respect. Its good government!
· Business. More money for our companies. Its a matter of respect. Its good government!
· Taxes. Lower taxes for everyone. Its a matter of respect. Its good government!
· Budget. Well have money to spare. Trust me! After all, you couldnt trust the last guy, so I must be ok. Right?
Now, all rise for our national anthem: God Save The Queen!
