Al de hele week keek  ik ernaar uit, want in het weekend werd ik uitgenodigd in het verre Herentals. 
Daar woont Maxim, enige zoon van Charlotte nu 7,5 maand oud.  Ik was zo curieus ...
ik hoorde af en toe wel hoe goed het ging met hem en over zijn talrijke fratsen die hij uithaalt. 

Maar als je hem dan kan zien, het doet toch wat.
Hij herkende toch wel mijn stem had ik de indruk... met Charlotte was de herkenning weg. 
Maar zoals dat gaat met Cavaliertjes vinden ze het altijd heel leuk om elkaar te zien. 
Maxim toonde Charlotte alle hoekjes van zijn huisje en toonde aan haar dat hij daar met zijn poepje in de boter is gevallen. 
Samen met zijn broer kruising Maltezer Brandy...
Na een overweldigende maaltijd, gingen we gezamenlijk eens de benen strekken.
Ook daarmee heeft Maxim het getroffen, ze wonen daar nogal landelijk en dus overal wel ergens een wandeling te doen, tussen de zandgronden en de heide. 

We lieten ze los lopen en al snel zagen we dat Maxim toch een zoon van haar moeder is ... amai net op dezelfde manier rennen ze weg
zoals een racket die afgeschoten word.
Hollen, hollen alsof er hun leven van afhangt.  Mooi om zien die twee samen.
Margot had ook compagnie zij gaat niet zo zot tekeer, maar blijft meer in mijn buurt wat rond snuffelen.
Samen met Maxim zijn  broer Brandy hadden ze ook een toffe wandeling achter de rug.
Het was een hele mooie dag, bedankt nogmaals Sonja en Luc!

22-10-2013 om 11:40 geschreven door heidi