Woensdag 06.03.02013 Rc Waregem - KSV Roeselare wedstrijd 18.00 uur verzamelen daar 17.00 uur adres : Mirakelstraat 77 te Waregem (PS : aanvraag om 19.00 uur te spelen werd door de thuisploeg niet aanvaard)
Thomas Vercruysse Haris Pramenkovic - Seppe Verbeke - Axel Maertens - Lucas Maertens Toon Lamote - Louis Sanders - Kenneth Provost - Alessandro Beel Arne Naessens - Guanitto Werbrouck - Aico Patoor - Simon Verlinde - Lowie Raveschot
De spelers die op woensdag spelen, trainen op dinsdag 05.03.2013 NIET !!!
De week voor Pasen zijn de "proeven/examens" terug in het land. Om die reden organiseren we die week de trainingen anders, we voorzien drie trainingen, maar hebben begrip dat bepaalde spelers 1 à 2 trainingen missen. De maandagtraining laten we vallen en vervangen we door een uitzonderlijke vrijdagtraining (misschien makkelijker voor de meesten). Dus samengevat : maandag 18.03 : VRIJ dinsdag 19.03 : 19u training donderdag 21.03 : 19u training vrijdag 22.03 : 19u training
De topper der toppers : nummer één tegen nummer twee. Veel volk en sfeer voor de match, spelers wat nerveuzer dan anders. Normaal is vliegen enkel iets voor vliegtuigen, zeppelins of luchtballonnen, maar na deze wedstrijd lijkt ook onze titel gaan vliegen . Verdiend winnen of verliezen : het blijft een thema met uiteenlopende discussies, maar als je tegen de andere titelkandidaat slechts 1 op 6 haalt, heb je weinig reden tot praten. Zeker als je tegen tien spelers (de bezoekers speelden meer dan een helft met een man minder) en op je eigen veld toch nog de boot ingaat, kun je het niet anders dan een verdiende nederlaag noemen. Beschikken de Tubizenaars over meer talent dan onze jongens ? : zeer zeker niet. Maar naast talent is er ook nog zoiets als karakter dat een rol speelt in het hedendaagse voetbal, en daarin toonden de bezoekers zich een stuk sterker dan onze jongens. De ploeg die "wilde" winnen, won dan ook : het strijdershart haalde het van de voetballersvoeten. We begonnen afwachtend en nerveus, Tubize zette hoog druk en zoiets zijn we duidelijk niet gewend. Al na 6 minuten openden ze de score met een prachtige afstandsknal. Even later waren ze dichtbij de 0-2. Eenmaal op ritme gekomen, namen we de bovenhand en het volgende kwartier werden we de betere ploeg, en dat vooral onder impuls van uitblinker Guanitto Werbrouck. Na ferm aandringen van Guanitto kon Alessandro Beel de bal bijna binnenkoppen, doch een bezoeker redde op (over ?) de lijn. Op een mooie binnendoorpass van Andreas Hemelaere strandde Guanitto Werbrouck op de doelman. En Alessandro Beel schoot nog eens hoog over. Guanitto Werbrouck brak nog eens door en werd op weg naar de gelijkmaker door de bezoekende doelman getorpedeerd : terecht rood. Tot aan de rust veranderde echter niets meer aan de score. Na rust moesten we het tij dus trachten te keren. Aanvankelijk deden we dat met torenhoge gemiste kansen : Guanitto besloot net iets te overhaast naast (alleen voor doel) en Alessandro Beel besloot, eveneens alleen voor doel, te zwak in de handen van de vervangende keeper. De derde dot van een kans leverde dan toch de ondertussen ruim verdiende 1-1 op : Guanitto Werbrouck enig mooi binnendoor naar Louis Callens, mooie beheerste afwerking met links. Onmiddelijk daarna een mooi schot van Guanitto Werbrouck (altijd maar Guanitto) en een prachtige redding van de doelman. Mits wat meer koelbloedige afwerking kon de score in het begin van de tweede helft uitgelopen zijn tot 3-1, maar zoals zo vaak in het voetbal leverde een snelle uitbraak integendeel de 1-2 op. Opnieuw achtervolgen dus, maar dat gebeurde nu iets te ongeordend en overhaast. De motor van Guanitto begon wat te sputteren en de kansen werden schaarser. Simon Verlinde en Dries Loosveldt recupereerden op het middenveld de bal en zo belandde de bal bij Louis Callens, die na een prachtactie de 2-2 scoorde. Tijd zat om de moegestreden bezoekers "af te maken", maar we kregen een lesje in efficiëntie. Daar waar wij het te mooi wilden doen (een simpel pasje werd vervangen door een nutteloze dribble, ontzetten van de bal werd vervangen door slap uitverdedigen), toonden de bezoekers dat een goal niet altijd mooi hoeft te zijn. Een carambole voorbij drie thuisverdedigers bracht Tubize op 2-3 en deze score bleef staan. Een spijtige, enerzijds te vermijden maar anderzijds verdiende nederlaag zorgt ervoor dat we onze leidersplaats kwijt zijn. Even leken we zelfs derde te worden, maar de andere titelkandidaat (FC Brussels) verloor thuis punten tegen Moeskroen. De titel kan nog steeds, maar we hebben het niet meer in eigen handen. Zegevieren in de laatste negen matchen en hopen op een uitschuiver van FC Tubize in één van zijn moeilijke verplaatsingen naar Moeskroen, Dender of Brussels. Maar eerst zelf ons spelpeil, realisme en karakter omhoog volgende week op Tempo Overijse.