Het voetbal is een spelletje waarbij de winnaars juichen en de verliezers treuren. Soms wordt dit vergeten : KSVR won en hoort dus te juichen. We zijn een ronde verder en dat is het belangrijkste. Laat ons eerst en vooral stellen dat Sc Wielsbeke een meer dan stevige tegenstander was : er loopt veel zwakker rond in onze eigen nationale reeks dan deze witgelen. Een betrouwbare doelman zonder foutjes, een secure verdediging en een keigoede cntrale middenvelder !! Lucas Maertens overleefde de opwarming, doch verklaarde zichzelf niet fit genoeg om de wedstrijd aan te vangen. Zelf hadden we terug enkele kansen nodig om de score te openen, al zagen we enkele deftige combinaties via beide flanken. De 1-0 kwam er op een mooie voorzet van de degelijk spelende Toon Lamote, mooi binnengekopt door Simon Verlinde. Wat later een lange rush op rechts van Louis Callens, wiens voorzet door Guanito Werbrouck tegen de paal werd getrapt. In de herneming was Simon Verlinde er echter kippensvlug bij om de 2-0 te scoren. Er volgden nog enkele flankaanvallen en een tweetal rushes "door het hart" van de Wielsbeekse defensie vanwege Andreas Hemelaere, maar de score bleef 2-0 aan de rust. Onmiddelijk bij start van de tweede helft was er een balrecuperatie van Toon Lamote, gevolgd door een lange solo van Louis Callens die de 3-0 scoorde. In plaats van op zoek te gaan naar verdere treffers, werd het spel echter slordiger. Met een mooie boogbal scoorde Wielsbeke zelfs een verdiende eerredder. Meer zelfs : doordat wij vertikten verder verzorgd aan te vallen en zelfs nonchalant begonnen te verdedigen slikten we een tweede tegengoal, zodat er weer spanning in de wedstrijd kwam. Meteen echter het sein om de zwartwitte gaspedaal weer wat harder in te duwen : een actie van Louis Callens op rechts werd door Arne Naessens binnengekopt. 4-2 cijfers en een ronde verder en een warme proficiat voor de goedvoetballende, moedige bezoekers uit Wielsbeke. Nog vermelden dat de wedstrijd startte met een minuut stilte ter nagedachtenis van "Lieve" (de echtgenote van Gilbert). De u13 wenst Gilbert dan ook veel sterkte in deze moeilijke periode !
Beker van België : derde ronde KSV Roeselare - Sc Wielsbeke dinsdag 13.11.2012 wedstrijd 19.30 uur aanwezigheid Schiervelde 18.30 uur
Robbe Platteeuw Thorn Werbrouck - Axel Maertens - Viktor Dierynck - Lucas Maertens - Kenneth Provost Louis Callens - Arthur Geldhof - Lowie Raveschot - Toon Lamote Alessandro Beel - Arne Naessens - Guanito Werbrouck - Simon Verlinde - Andreas Hemelaere
De spelers die niet dienen te spelen (zo rusten o.a. Dries Loosveldt & Senne Vanbrabandt eens) zijn VRIJ. Er zijn immers geen velden vrij om te trainen.
We hadden een syndroom, zoveel was zeker. We wisten enkel niet wat het was : konden we niet winnen na een busverplaatsing ? Of konden we niet winnen op kunstgras ? Feit is dat onze enige zege "op vreemde bodem" gebeurde na een busloze verplaatsing op het grasgroene gras van Standaard Wetteren. Wat het echter ook was, we hebben "het" overwonnen en met klank. Op het kunstgrasveld van de vinnige en soms brutale Brusselaarkes haalden we een mooie 0-5 zege. De eerste kans was voor de thuisploeg, maar in een schermutseling hielden we met man en macht net stand. Onze eerste dreiging kwam er via vrije trappen van Senne Vanbrabandt en Kenneth Provost, beiden te hoog gemikt. Dan maar via de flanken, ons geslaagd concept van voorgaande week. Doorbraak van Guanito Werbrouck op links, gemeten voorzet en Louis Callens kwam mooi voor zijn verdediger om zijn "eigen syndroom" naar het verleden te schieten. Hij kan dus wel degelijk scoren : 0-1. In de daaropvolgende aanval besloot Simon Verlinde de plaatselijke verdedigers eens nerveus te maken. Zijn storend werk leverde uiteindelijk een penalty-hands-fout op : de elfmeter werd kalm omgezet door Arne Naessens. De thuisploeg had het even moeilijk met die dubbele tegengoal en werd iets brutaler : de onzen verdwenen meteen uit de wedstrijd en dachten niet meer aan voetballen. Een werkpuntje voor onze troepen, zoiets dienen we te vermijden. Na rust leek het aanvankelijk alsof we de wedstrijd zelf nog wat spannend wilden houden : Alessandro Beel en Louis Callens vertikten het te scoren en ons deklatsyndroom werd even een paalsyndroom toen twee schoten van enerzijds Louis Callens en anderzijds Axel Maertens de paal raakten. Uiteindelijk viel de 0-3 dan toch na een dieptebal van Arne Naessens en afwerking door Alessandro Beel. Wat later stuurde Kenneth Provost diezelfde Alessandro Beel diep en de 0-4 was een feit. De slotgoal was een "atoom" -knal van Simon Verlinde, op pass van Guanito Werbrouck. De mooie 0-5 eindcijfers zorgden voor een aangename terugreis. Enkele kilometers verderop bleek leider FC Tubize uiteindelijk met 1-2 onderuit te zijn gegaan tegen Fc Brussels, zodat de kloof tussen ons en FC Tubize "krimpt" tot vier punten. Deze week wacht ons een dubbele thuisopdracht : dinsdag in de derde ronde van de Beker van België tegen Sc Wielsbeke, aanstaande zaterdag tegen de nr. 4 in de stand : het gestalterijke, krachtige en op macht spelende Crossing Schaarbeek. Eénmaal terug "thuis" konden we nog genieten van de laatste vijftien minuten van de wedstrijd van U13B, thuis tegen Sc Menen. Op inzet en karakter knokten de Rikkie-boys zich ultiem naar een mooie 1-0-zege na een prachtige goal van Svennja Vanelslander. Alles samen dus een geslaagd weekend : A & B wonnen, Tubize verloor en op een veldje in de buurt van Roeselare, in 4de provinciale C won VP Gits thuis sinds lang nog eens een wedstrijd, maar wat heeft dit in godsnaam te maken met dit verslag ???