De tegenstander van woensdag was eveneens paars gekleed. Kwestie van onze motivatie na de glansprestatie tegen Anderlecht terug mogelijk te maken. En aan de motivatie scheelde er echt niets : de jongens wilden wel. Doch vooral op het vlak van concentratie was er de eerste helft iets mis. Hoe verklaar je anders dat een drietal REUZEKANSEN in de eerste helft onbenut bleven ? OK er was eveneens een ferme dosis pech mee gemoeid. En ook de zwakke lakse scheids deed zijn "wandelende" duit in het zakje. Een duidelijke penalty (trek)fout op Emile Deltombe bleef onbestraft, en ook logisch rood voor een fout op de doorgebroken Torbjorn Deckmyn bleef onlogischerwijze in diens borstzak. Maar toen Laurens Huysentruyt een vrije trap mooi tegen de dwarsligger knalde, hinderden twee zwartwitten elkaar op de doellijn om de bal uiteindelijk ... achteruit te koppen. En diezelfde Laurens Huysentruyt miste een "Huysen"hoge kans door een corner van op de doellijn terug naast te koppen. En tot slot was er een infiltratie van Gilles Muylle die voorlangs ging, doch niet zonder de benen van een drietal "slapende" zwartwitten te passeren. De 0-0 ruststand was dus al even onlogisch als onaanvaardbaar. Al dient gezegd dat de bezoekers zich met sportieve en voetballende middelen weerden als duivels in kille wijwatervaten. Een donderpreek(je) aan de rust deed het tempo in ieder geval wat stijgen na rust, al bleef de afwerking in eerste instantie nog steeds afwezig. Van zeer dichtbij knalde Simon Vandewiele een dot van een kans terug op de dwarsligger. Maar het kon (mocht) niet blijven duren ... met de strakke wind als bondgenoot plooide Maarten Houthoofd met een fraai dropschot de bal in doel. De score was geopend ... de goals vielen nu snel. Maarten Houthoofd bediende Emile Samyn en die scoorde de 2-0. Dezelfde twee hoofdrolspelers enkele minuten later zorgden voor de 3-0. De kansen bleven voor KSVR, maar de score uitbouwen bleef achterwege : Emile Samyn, Emile Deltombe, Niels Van Craeyveld, Axel Deturck, Tibo Gereels, Torbjorn Deckmyn en Maarten Houthoofd kwamen elk om beurt nog min of meer in doelrijpe positie. Uiteindelijk een degelijke prestatie van onze jongens, in een match waarin meer diende gescoord te worden en waarin we echt geen enkele kans weggaven. De job van Younis, Axel, Laurens en Gaethan bestond hoofdzakelijk in het opbouwen van de aanval. En Thomas Gheysen trok uiteindelijk verkleumd werkloos naar de kleedkamers. In de volgende ronde (thuis op woensdag 14.04.2010) bekampen we SK Deinze. De deinzenaars versloegen Poperinge met de strafschoppen. De 8 overblijvende ploegen in het bekeravontuur zijn nu : FC Tubize - CS Visé - Ieper - SK Deinze KSV Roeselare - FC Eeklo - Schaerbeek - Exc. Moeskroen Met dank aan de "anonieme" informant !!
Het lijkt stilaan op "familie", "thuis" of een andere soap . Volgens de allerlaatste berichten zouden de U13'shadows nu TOCH deelnemen aan het Roeselaars Paastornooi, ze nemen de plaats in van een team dat afzegt, nl. FC Antwerp.
Voor de spelers, trainers en afgevaardigden is over de middag een warme maaltijd voorzien (spaghetti). Ouders, broers/zussen, supporters kunnen over de middag tevens warm eten. Tegen betaling van 10 euro pp wordt er voor hen frietjes met stoofvlees geserveerd.Inschrijven hiervoor kan je via een sms of een mail naar mij TEGEN UITERLIJK 25.03.2010.
Op zaterdag 3 april 2010 spelen de U13A, U13'shadows en U12A het Roeselaars Paastornooi op Schiervelde. Er nemen 8 ploegen deel aan dit tornooi : reeks 1 : Ieper - KSVR U13A - E. Aalst - VK Tienen reeks 2 : Wetteren - KSVR U12A- KSVR U13'shadows - Union
Volgende wedstrijden worden gepland : 9.45 Ieper - U13A 11.10 U13A - Tienen 12.35 U13A - E. Aalst
9.45 St Wetteren - U12A 9.45 Union - U13'shadows 11.10 U12A- Union 11.10 St Wetteren - U13'shadows 12.35 U12A - U13'shadows
Afhankelijk van de behaalde resultaten, wordt er gespeeld voor de plaatsen : 14.45 7/8ste plaats 14.45 5/6de plaats 14.45 3/4de plaats 16.10 FINALE
We hadden het er vorige week nog over : de eigen denkwereld van het voetbalspelletje. Hoe zwak de prestatie vorige week ook was en hoe onverdiend de daaruitvolgende zege. Moesten wij op deze manier de fiere paarswitten uit Anderlecht bekampen ? De kopjes stonden dit keer echter beter afgesteld. De bezoekers slaagden enkel in de aanvangsminuten ons te overdonderen, hun centrale nr. 6 slalomde enkele keren door onze centrale as, doch echt concrete reuzekansen leverde dit niet op. Onze verdediging begon de aanvallen steeds beter op te vangen en we staken stilaan onze neus aan het Schierveldse venster. Florian Cavey probeerde het van op afstand, Emile Samyn en Niels Van Craeyveld knutselen mooie dingen in elkaar op de linkse flank en Torbjorn Deckmyn profiteerde bijna van slecht uitverdedigen van de bezoekers. Toch kwam Anderlecht "in de kluts" op voorsprong. Gevleid voor de bezoekers maar hoopvol voor de tweede helft. Na rust waren enkel de eerste minuten paarswit getint : Stef Platteeuw kwam gepast uit en verhinderde met een mooie reflex de misschien fatale 0-2. Vanaf dan was het pas al zwartwit wat de klok sloeg. Een viertal corners leverden slechts schermutselingen op, maar op een mooie kruispass van Maarten Houthoofd kon Niels Van Craeyveld mooi overhoeks de ondertussen ruimverdiende gelijkmaker scoren. Wie dacht dat de Brusselaars nu een tandje zouden bijsteken, kwam bedrogen uit : het waren integendeel de dappere thuisjongens die voor de zege gingen. Een vrije trap van Laurens Huysentruyt werd door de bezoekende doelman in hoekschop geranseld en een tweede vrije trap van Maarten Houthoofd werd door diezelfde goalie en met schuldige medewerking van de plaatselijke deklat net voor (of zlfs achter) de doellijn gekeerd. Geen slecht woord trouwens over de voortreffelijke scheidsrechterlijke leiding ! Niels Van Craeyveld kwam net iets te kort om zijn tweede van de dag te scoren en een ultieme poging van Torbjorn Deckmyn (mooi dropschot) ging nipt centi(milli?)meters naast. Anonieme tevredenheid over het dik verdiende puntje, klein beetje wrange nasmaak omdat een zege er echt wel had ingezeten. Desalniettemin ne ferme proficiat voor de deelnemende acteurs aan een mooi voetbalkijkstuk. Stef Platteeuw was attent en beslissend op een cruciale redding, Axel Deturck toonde zich de onpasseerbare rots uit Lo-Reninge, Laurens Huysentruyt scoorde zowel punten op defensief als offensief vlak, Gaethan Lannoo leverde een vlekkeloze prestatie af en speelde waarschijnlijk zijn beste wedstrijd ooit, Florian Cavey was niet enkel linksback maar ook linksvoor (voor "florre" was deze match zelfs te kort), Maarten Houthoofd verdeelde en heerste op het middenveld, Simon Vandewiele en Jean-Thibault Calewaert herhaalden quasi hun glansprestatie van op Anderlechtse bodem (paarswit blijkt hen te liggen), Torbjorn Deckmyn was positioneel sterk en fysisch een gesel voor de bezoekers, Niels Van Craeyveld liep slim tussen de linies en dreigde constant, Emile Samyn was constant dreigend en hield de paarswitte verdedigers mooi achterin, invaller Gilles Muylle was direct "mee met de debatten" en toonde hoe invallen kan en moet en tot slot begon Robbe Janssens nerveus maar groeide mee naarmate de wedstrijd vorderde. Verder waren de beide andere invallers Lowie Tyvaert (diende nog aan te treden met de shadows nadien tegen Antwerp) en Thomas Gheysen stand-by en actief als de eerste en vurige supporters. Mooi was ook om zien dat nadien de shadows een even glansrijke prestatie neerzetten tegen het even roemrijke FC Antwerp. "1997" is blijkbaar een zeer talentrijk "bouwjaar" ...
FC Antwerp had al een zwarte dag na de verschenen artikels in de kranten betreffende een nakend faillissement. Trainer Rik Decramer toonde zich echter een weinig begripvol man en besloot met zijn team een blitzstart te nemen en zo de roodwitten onmiddelijk nog meer de diepe"rik" in te dompelen. De bezoekende defensie bleek zeker in de beginfase niet waterdicht en het regende vervolgens kansen. Op één van deze kansen kon Tibo Gereels zijn neus voor doelpunten terug bovenhalen en het stond 1-0. Jay Demortier was nog enkele malen dicht bij een doelpunt en het was uiteindelijk de sterkspelende Jasper Cafmeyer die met een splijtende kruispas Robbe Tyvaert afzonderde, die kalm en beheerst de 2-0 scoorde. Meer dan verdiend aan de rust, den "Great Old" kreeg een voetballesje van de plaatselijke "Great Old'Rik" en mocht blij zijn met 2-0. De sterke defensie (Younis, Lemmy en de twee Lowie's) zorgde voor een oninneembare gordel vóór doelman Stijn Specenier. Na rust leek de fut er aanvankelijk wat uit doch een Antwerpenaar liet zich uitsluiten door de "Witte Nzolo", gelegenheidsscheidsrechter Dirk Specenier. Op corner van Jasper Cafmeyer kon Arthur Declercq de 3-0 binnenstrelen en Miras Zangeneh trof nog de paal. Op een vrije trap plaatste Jasper Cafmeyer uiteindelijk nog de 4-0 op het bord. Een mooie en verdiende zege van onze shadows ...