In de derde ronde van de Beker van België trekken we in principe op wapenstilstand woensdag 11.11 naar de buren van onze voorgaande tegenstander Heule KOG STASEGEM.
OP AANVRAAG VAN DE THUISPLOEG WEDSTRIJDAANVANG 17.30 UUR
Deze wedstrijd tegen de hekkensluiters van de reeks was allerminst een walk-over zoals enerzijds het klassement van de bezoekers en anderzijds de einduitslag zouden doen vermoeden. Het werd immers een partij al even wisselvallend als het weer waarin gespeeld werd. KSVR kwam zeer traag uit de startblokken. De bezoekers waren vinniger en kregen meer en meer moed en bijgevolg ook vat op ons middenveld. Een spits van KVK vergat zijn linkervoet te gebruiken toen hij alleen voor Stef Platteeuw verscheen en een prachtige afstandsknal sloeg tegen de dwarsligger te pletter. Dus met de hakken over de sloot bleef het 0-0. Meer zelfs ... in de daaropvolgende minuut dwarrelde een afgeblokte voorzet van Niels Van Craeyveld via het achterhoofd van een Kortrijknaar in de voeten van Emile Samyn, en die pleegde op dat moment een diefstal op de voetballogica door de 1-0 binnen te trappen. KVK verloor er zowaar het hoofd bij en ook KSVR kon niet verder imponeren met oogstrelend voetbal. Uitvoetballen was er zelden bij, vele spelers hadden niet het goede schoeisel aan en gleden te pas en vooral te onpas uit. En voor de anekdote ... Niels Van Craeyveld ruilde in het tussenseizoen niet enkel het rode kleur van KV Kortrijk voor de witte van KSVR : in de wedstrijd van zaterdag besloot hij ook de witte gezichtskleur overgenomen te hebben --> overmand van de zenuwen wilde Niels kost wat kost deze wedstrijd winnen . In het verdere verloop van de eerste helft noteerden we enkel nog een linkse vrije trap van Gilles Muylle die de dwarsligger streelde. En vanzelfsprekend ook de tweede en geruststellende treffer van de thuisploeg : Emile Samyn speelde op rechts Torbjorn Deckmyn vrij, die draaide zich mooi vrij en besloot beheerst in de verste hoek binnen. Een mooi doelpunt als afronding van een inspiratieloze eerste helft. En wie dacht dat het de tweede helft beter ging zijn kwam bedrogen uit : integendeel, de eerste 10 à 15 minuten waren zo mogelijk nog zwakker. Maar uiteindelijk maakten de laatste 15 minuten nog veel goed, al werden we eerst nog wat opgeschrikt door een achteraf-bekeken-meevallende kwetsuur van doelman Stef Platteeuw, die voor het laatste kwartier vervangen werd door Thomas Gheysen. Op een diepe bal van Maarten Houthoofd werd Emile Samyn voor doel afgezonderd : Emile lobde op zijn typische manier de 3-0 en meteen ook zijn 13-de seizoenstreffer binnen. En toen wat later Emile in de strafschopzone werd gehaakt, schoot kapitein Maarten Houthoofd de penalty binnen. KV Kortrijk verdiende nog een eerredder en die kwam er ook na een mooie vrije trap. 4-1 na een niet zo overtuigende prestatie of worden trainers en afgevaardigden iets te veeleisend voor deze ploeg ? We staan immers mooi zesde en behaalden 9 op 9 en 18 op 21. Zaterdag weten we meer : dan moeten we doen wat we dit seizoen nog niet deden, namelijk winnen tegen een ploeg die boven ons staat. Onze 4 nederlagen kwamen er immers tegen ploegen uit de top 5 (Standard, Club Brugge, Moeskroen en Rc Genk), zaterdag kijken we de ontbrekende ploeg in de ogen : de paarswitten van RSC Anderlecht ...
De Rik'boys dienden deze match aan te vangen zonder L3 (Lemmy, Lennert, Laurens). En omdat hun vrouwelijke tegenhangers van K3 er de laatste maand ook een vierde lid bijgekregen hebben, besloot Arthur Declercq dan maar zich ziek af te melden. Wetende dat ook al Spijn Specenier grieperig was, kan begrepen worden dat een volwaardig en vooral voltallig elftal op de mat zetten al een eerste zorg was. Om die reden liepen de "bankzitters" van de A-prestatie 's morgens een dubbele "shift" en traden ze ook in de namiddag nog eens op met de shadows. Met dank aan de spelers en ook de ouders (de kantine kan er maar alle baat bij hebben). KSVR startte echter slap aan de wedstrijd, er zat weinig of geen tempo in en de partij verliep zeer rommelig en hobbelig. Al was de thuisploeg duidelijk de betere ploeg. Het was tot net voor rusten wachten tot een doorbraak van Florian Cavey de bevrijdende 1-0 opleverde. Inderdaad "bevrijdend" is het juiste woord. Want na rust verliepen de combinaties plots veel vlotter en werd het spelbeeld duidelijk beter. Tibo Gereels zorgde al snel voor de geruststellende 2-0 en Robbe Janssens besloot zijn vader te straffen voor zijn te-lang-uitgevallen-drankpauze-aan-de-rust en scoorde de 3-0 en veroordeelde aldus zijn vader tot juichen-achter-glas. De 4de goal was de mooiste : Michaël Vandemaele werd afgezonderd voor doel doch besloot onbaatzuchtig de bal mooi opzij te leggen voor de meegevolgde Florian Cavey en het stond 4-0. Jasper Cafmeyer tot slot besloot de thuisscore vast te leggen met een harde droge vrije trap in het dak van het doel. De bezoekers kregen nog een tegentreffer als beloning voor het moedig en sportief verweer.
Mogen wij iedereen nog eens aan de Durbuy-Lotto herinneren ??? Tegen eind volgende week zou iedereen de formulieren terug dienen te bezorgen aan ofwel de pa van Gaethan ofwel de pa van Robbe Janssens. We reiken zelfs een prijs uit aan de speler met het meeste aantal deelnemers. Maar iedereen zou toch moeten minimum 3 deelnemers hebben. Dus ... indienen aub !!!
Lemmy Daneels en Lennert Cornette wensen de ganse groep spelers / afgevaardigden te bedanken voor hun bijdrage in het cadeau en het bijhorende kaartje ...