|
Nu zijn we 2 dagen thuis en hebben eindelijk de tijd gevonden om onze blog een beetje te updaten.
Donderdagnacht zijn we omstreeks 3.30 u ( woensdagavond 23.30 u Belgische tijd ) vertrokken richting luchthaven, het moment waar we al zolang naar uitkeken was eindelijk aangebroken.
We waren allemaal wat zenuwachtig en benieuwd hoe de kindjes gingen reageren en vooral de lange vluchttijd ( 7 u ) is een serieuze beproeving voor hun. Uiteindelijk is alles zeer goed verlopen, de kindjes zijn alle drie zeer braaf geweest, Sarita en Milan hebben een hele tijd geslapen, onze spruit heeft slechts alles bij elkaar een uurtje geslapen maar heeft zich voorbeeldig gedragen.
De kindjes hebben ondanks dat ze eigenlijk te zwaar ( bedjes zijn tot 9 kg ) waren toch alle drie een bedje gekregen.
Rond 10.30 u zijn we geland op Schiphol waar we werden onthaald door enkele familieleden, het weerzien was emotioneel en iedereen was vol lof over ons zoontje. Na een tasje koffie en een stukje taart zijn we richting Lommel gereden tot aan het huis van opa en oma, waar de rest van de familie naar toe gekomen waren, jammer genoeg kon Ingrid haar broer er niet bij zijn, hij heeft 2 dagen voor onze thuiskomst een ernstig arbeidsongeval gehad en ligt in Gent in het ziekenhuis, ondertussen gaat het al wat beter met hem, we willen hem,zijn vrouw en kindjes nog veel sterkte toewensen en hopen dat hij snel weer genezen zal zijn. Opa en oma Lommel hebben voor een fantastische receptie gezorgd en zo hebben we geklonken op Ilyan zijn thuiskomst en hebben we meteen zijn 1ste verjaardagsfeest nog eens overgedaan en zo werd hij al snel overladen met cadeautjes.
Rond 19.u zijn we dan thuis gekomen waar we aangenaam werden verrast door de mooie versieringen zowel binnen als buiten was alles mooi versierd, ook stonden er al enkele kado's in de tuin en binnen op onze Ilyan te wachten, helaas heeft hij nog niet kunnen genieten van zijn buitenspeelgoed aangezien het hier een typisch Belgische zomer is ( regen :cry: )
Rond 20.u hebben we hem in zijn nieuw bedje gelegd, dit vond hij geen enkel probleem hij heeft geen kik gegeven en viel onmiddellijk in slaap, hij heeft zelfs de klok rond geslapen zonder te wenen, ongelooflijk, in Kazachstan sliep hij slechts 9 u per nacht.
Gisterenmorgen heeft Ilyan ook kennis gemaakt met ons hondje Kenji, we waren bang dat hij er schrik van zou hebben maar niets was minder waar, hij liep hem overal achterna om hem te strelen of aan zijn haren te trekken :lol:
Hij voelt zich al helemaal thuis en speelt zeer graag met zijn nieuwe speelgoed, kortom hij heeft zich al uitstekend aangepast.
We hopen dat de mensen die ons gevolgd hebben een beetje hebben kunnen genieten van ons avontuur en hopen ook dat de toekomstige adoptie-ouders, vooral degene die naar Kazachstan komen een beetje weten waaraan ze zich kunnen verwachten. De lange tijd die je in Kazachstan moet doorbrengen is misschien in eerste instantie voor veel mensen een beetje een rem om voor dit land te kiezen maar het grote voordeel is dat het kindje zijn ouders zeer goed heeft leren kennen vooraleer het meegenomen wordt naar zijn nieuwe land. Ook hebben we tijdens dit verblijf het geboorteland van ons kindje kunnen verkennen en hebben we een schat aan informatie kunnen verzamelen wat zeer interessant is voor hem later.
We willen nog even een speciaal woordje van dank uitbrengen aan Annemie en Annick van het Het Kleine Mirakel die er voor gezorgd hebben dat alles goed verlopen is en dat onze grootste droom werkelijkheid is geworden, dankzij hun hebben we ons klein mirakeltje in onze armen mogen sluiten.
Ook willen we de vele mensen die ons gesteund hebben tijdens ons verblijf bedanken, de vele mails en berichten waren steeds aangenaam om te lezen.
We willen alle koppels die samen met ons in Almaty verbleven bedanken voor de aangename tijd die we samen hebben doorgebracht en wensen hun nog veel succes met hun kleine kapoenen, hopelijk gaan we elkaar nog ontmoeten in de toekomst.
|
