Beste bloemenliefhebbers, welkom op ons blog waar we veel fotos en uitleg gaan geven over bloemen en planten die we zelf in onze tuin staan hebben. We gaan er een echte bloemenparade proberen van te maken. Eveneens ga je hier linken vinden die je naar andere tuinpagina's verwijzen zodat we zo veel mogelijk informatie kunnen geven aan de bloemliefhebber. Reacties en fotos van jullie bloemen zijn altijd welkom in het gastboek.
VEEL PLEZIER!!!
11-04-2011
De Callistemon of Lampepoetser
Lampenpoetser (Callistemon citrinus) is niet echt een nieuwe plant, je ziet ze wel steeds meer bij bloemist en tuincentrum. Het is een plant voor het balkon of om in een flinke bloempot buiten te zetten. Lampenpoetser stelt geen bijzondere eisen: gewone potgrond en een lichte, koele plaats voor het raam of buiten. De bloemknoppen moeten regelmatig worden verneveld. Callistemon citrinus is inheems in het oosten van Australië en wordt daar 1 - 3 m hoog. De natuurlijke standplaats is een vochtig milieu. De naam Callistemon is afgeleid van het Griekse woord kallos, dat schoonheid betekent, stemon betekent meeldraad. Het verklaart de naam volledig: lampenpoetser heeft mooie, fel gekleurde meeldraden. De tweede naam citrinus slaat op de geur die het blad krijgt na kneuzing ervan: een citroengeur.Naast de rood of paarsrood bloeiende lampenpoetser bestaat er ook een gele variant. Deze soort, Callistemon sieberi 'Widdicombe Gem.', is een tuinselectie. En veel meer winterhard dan C. citrinus. De soort komt ook uit Australië en groeit aan de voet van bergen in het zuidoosten. De plant wordt uiteindelijk minder hoog (maximaal 1 m) dan C. citrinus
Callistemon is groenblijvend. De bloei begint eind april en gaat door tot in augustus. Het blad varieert in vorm: er zijn er die naaldvormig of meer lancetvormig blad hebben. De scheuten buigen altijd sierlijk over vanaf de stam. Van jonge planten worden de scheuten met eenderde van hun lengte ingekort om een bossige en vertakte groeiwijze te krijgen. Aan oudere planten hoeft nauwelijks te worden gesnoeid. Loopt de bloei terug, dan is het nodig om jong hout te krijgen. Terugsnoeien op jonge scheuten is dan de remedie. Snoei wel op scheuten of ogen die naar buiten gericht zijn. Het beste om jong hout in de plant te houden is om ieder jaar wat oud hout te vervangen door jonger. Beslist niet in één keer alles proberen te vervangen: de plant gaat dan dood. Er wordt direct na de bloei gesnoeid.
26-07-2009
Alstroemeria (Princess lillies)
Alstroemeria of Incalelie is een snijbloem die in de vrije natuur voorkomt in Zuid-Amerika (Peru, Brazilië en Chili). Hij dankt zijn naam aan de Zweed Clas Alstroemer, een leerling van Linnaeus, die de bloem naar het Europese continent bracht in de 18de eeuw.
Alstroemeria behoort botanisch tot de familie van de Amaryllisachtigen. De soorten die de Vlaamse kwekers produceren zijn het product van jarenlange vermeerdering, meestal door gespecialiseerde zaadhuizen. Het gaat om hybriden, die sterker en kleurrijker zijn dan hun oorspronkelijke voorouders. Alstroemeria is een wortelstokgewas. De ondergrondse stengels blijven zich vertakken zodat de plant meerdere jaren gebruikt kan worden. De teelt gebeurt jaarrond in serres.
Alstroemerias zijn sterke bloemen met een lange stevige steel. Eén steel bevat 3 tot 7 bloemen maar geen zijvertakkingen. De assortiment in kleuren in bijzonder groot : wit, geel, rood, oranje, zalm, roze, lila, donkerpaars. Veel bloemen hebben anderskleurige wangen. Allerlei kleurencombinaties zijn mogelijk en ook verschillende bloemgroottes zijn mogelijk. De laatste jaren zijn de mini-soorten, de Alstroemerias met kleine bloemen, duidelijk in trek. Alstroemerias laten zich heel makkelijk combineren met andere snijbloemen en snijgroen. Te weinig bekend is dat ze op zichzelf ook een volwaardig en eigentijds boeket kunnen vormen. Gecombineerd met fris snijgroen is het eens iets anders dan de klassieke bos rozen of tulpen. Bovendien zijn ze budgetvriendelijk.
Enkele praktische tips voor het gebruik:
Alstroemerie is een sterke snijbloem en heeft een houdbaarheid van ruim twee weken. Neem volgende punten in acht om maximaal van de bloemen te genieten.
Kies bloemen waarvan de knop gesprongen is. Zo zie je de kleur van de bloemen en is een goede uitbloei verzekerd.
Laat de bloemen zich nog in de verpakking volzuigen met water.
Snij vervolgens een stukje van de steel schuin af en verwijder de onderste bladeren.
Neem een propere vaas en proper water en zorg ervoor dat er geen bladeren in het vaaswater hangen.
Voeg snijbloemenvoedsel toe aan het water. Het verlengt de bloeiduur en zorgt ervoor dat ook de kleine knopjes tot bloei komen.
Verwijder uitgebloeide bloemen en ververs het water eens.
De Dahlia
Deze latijns amerikaanse plant (Mexico) kent zijn bekendheid dankij de verdikte wortels die als voeding dienden. De knollen werden onder andere door de Tunebo-Indianen opgegraven en opgegeten. Notabene: de smaak van de knollen schijnt niet lekker te zijn. Pas later werd deze plant herontdekt als sierplant. Er bestaat een zeer ruime keuzemogelijkheid aan Dahlia-hybriden, dit in vele kleurentypes en verschillende soorten en met varierende bloemdiameter van 5 tot 30 cm. Dahlia's zijn half-winterhard maar in onze streken worden ze toch elk jaar herplant na een winterrust op een koele droge plaats Onderhoud : Zorgt voor een goede en voedzame tuingrond. Gebruik wat klei en licht zuur en zorg dat de Dahlia niet te droog komt te staan. Dahlia's hebben voeding nodig om stevig te ontwikkelen; in het najaar ruim stalnest (3 kg/m2) of compost in de grond mengen. Na het spitten de grond ruw laten liggen zodat hij volledig kan opvriezen en in het voorjaar een goede fijne structuur krijgt. De knollen rooien na eerste vorst. De stengel op 15cm boven de knollen insnijden, van aanklevende grond ontdoen en goed laten opdrogen. Let op! Kwets de knollen niet. De gewenste plantenafstand is 40 cm voor laaggroeiende dahlias en 70 cm voor de hoge variëteiten.
02-07-2009
De Narcis(Paaslelie)
Narcis (Narcissus) is een geslacht van bolgewassen uit de narcisfamilie (Amaryllidaceae). De naam is afkomstig uit de Griekse mythologie. Narcissen zijn voorjaarsbollen en hebben een koude rustperiode nodig. Je vindt narcissen in vele soorten en kleuren: roze, oranje, rode, witte of gevlekte, dubbelbloemige bloemen, met grote gele trompetten of met trosjes van gele of witte bloemetjes. In tegenstelling tot bij de leliefamilie komt bij deze familie een onderstandig vruchtbeginsel voor.
Je kunt narcissen rustig laten verwilderen; ze vermeerderen zich vanzelf en elk jaar zullen er meer bloemetjes komen
De Krokus/Saffraan
Algemeen De Krokus/Saffraan (lat.Crocus ) is gekend in Europa en Azië. De bloemkelk van de Krokus is 4 tot 6 centimeter en de stengel 10 tot 15 centimeter. De krokus is een zeer bekend knolgewas met een grote keuze. De andere minder bekende soorten zijn ingedeeld in de herfstbloeiende en de lentebloeiende. Enkele voorbeelden van herfstbloeiende krokussen zijn: Crocus speciosus, C. banaticus (syn. C. byzanthinus), C. nudiflorus, enz. De lentebloeiende zijn vooral hybriden, tuinkrokussen die gewonnen werden uit kruising met soorten van o.a. Crocus flavus, C. vernus (syn. C. neapolitanus) en C. chrysanthus (wit, violet, lila, geel, en gestreept).
Onderhoud Zorg voor een niet te vochtige humusrijke tuingrond. Op zonnige plaats en ook onder bladverliezende heesters. Indien noodzakelijk te verplanten: dan rooien als het blad bruin is, knollen opnemen, kraaltjes afnemen en onmiddellijk inplanten op hun definitieve plaats, de kleinste op een afzonderlijk terrein, waar ze na twee jaar bloeibaar worden. Nooit verse mest gebruiken, steeds goed verteerde mest en compost. Loof moet op natuurlijke wijze afsterven als reserve-voedsel-leverancier. Plantafstand: In groepen, onderlinge afstand 5-10 cm.
Tips Herfstbloeiende C. Speciosus is ook als huisdroogbloeier bekend, waarna de knol in de tuin geplant wordt. Planting in augustus geeft bloei in oktober Alle krokussen zijn voor rotstuinen en heidetuin, in gazon en bloembakken goed bruikbaar: dit voor zowel de lentebloeiers en de herfstbloeiers. Krokussen blijven jaren ter plaatse staan. Voor een mooi effect in groepjes planten. In ga- zon de blaadjes na de lentebloei Iaten afsterven vooraleer het gazon gemaaid wordt. In de huiskamer kan men krokussen in pot of schaal en op water + keitjes in bloei trekken. Vraag daartoe de grote knolmaat (plant okt.). De kamercultuur moet in voldoende kou starten. Pot in (okt.) en graaf de potten met 5-10 knolletjes in de tuin (10cm onder de grond), 14-16 weken later, na half januari binnenhalen en als ze 8 a 10cm schot hebben mogen ze in volle kamerlicht waar ze, met veel watergifte, in bloei komen (bloei jan.-feb.)
Blauwe druifjes(Muscari botryoides)
Blauwe druifjes (Muscari botryoides) is een plant uit de aspergefamilie (Asparagaceae) of hyacintenfamilie (Hyacinthaceae). De bloempjes staan dicht op elkaar, en zijn bijna kogelvormig. De onderste bloempjes zijn knikkend, en de bovenste zacht opstaand. Deze laatste meestal zonder stamper of meeldraden. De bloemen zijn blauw met een witte rand of zijn helemaal wit.
De blauwe druifjes komen oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en uit Klein-Azië. Deze plant is vooral in de warmere gedeeltes van Midden-Europa verwilderd geraakt en groeit nu tussen de boomgaarden en wijngaarden. De plant groeit in Nederland vooral in graslanden, en langs duingebieden, maar is ook te vinden in het bos en in het weiland
09-06-2009
Kleinbloemige tulpen
De tulp verwildert gemakkelijk.Hij is slechts 15cm hoog.Hij behoort tot de bekendste wilde tulpen.
De Gefranjerde Tulp
Tulpen met prachtig gekleurde bloemen en een bijzonder ingesneden rand van bloembladeren, daarom worden ze gefranjerde of crispa tulpen genoemd. Door hun sierlijkheid en de lange houdbaarheid zijn ze heel populair. Goeie snijbloemen zijn ze ook. Hoogte ca. 50 cm. Bloeitijd: half april/half mei.
06-06-2009
Planten van bloembollen-Voorjaar gestart
Het voorjaar begint eigenlijk al in de herfst met het planten van de bloembollen. Je kan ze in de grond zetten vanaf september tot december; de meest ideale maand is echter oktober en november. De bloembol heeft namelijk wat tijd nodig om wortels te vormen, voordat de eerste vorst komt. En wanneer je de bollen vroeger plant, staan de planten in het voorjaar te vroeg boven de grond, en ontstaat daardoor kans op vorstschade. Om in de lente te kunnen bloeien, heeft een bol de onmisbare winter nodig. Een koude periode dus, die minimaal 9 weken moet duren met het liefste een temperatuur onder de 10 graden Celsius.
En dan is het zover, de lente, en jij kan genieten van de schoonheid van de bollen. Er zijn op de markt zoveel soorten dat we helaas niet alles in onze tuin kunnen planten.
Als je de bollen ook het volgende jaar in bloei wilt zien, laat het blad dan met rust, zodat het kan afsterven. Tot dat moment kan het groene blad nog de nodige stoffen voor de bol opvangen. Zo kan in de bol bijvoorbeeld een nieuwe bloemknop aangelegd worden. In juli kan men de bol uit de grond halen, pellen, en in een droge ruimte bewaren. Ik laat ze overigens altijd gewoon in de grond staan.
Tulpen met prachtig gekleurde bloemen en een bijzonder ingesneden rand van bloembladeren, daarom worden ze gefranjerde of crispa tulpen genoemd. Door hun sierlijkheid en de lange houdbaarheid zijn ze heel populair. Goeie snijbloemen zijn ze ook. Hoogte ca. 50 cm. Bloeitijd: half april/half mei. 
