Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 15 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
Deze avond bracht Emiel Koo mee van de school, dat is de klaspop, de opvolger van Jules. Ik vond het wel tof, zo een nieuw vriendje. We deden allemaal toffe dingen en mama trok dan foto's zodat Koo een leuk aandenken had.
Deze middag werd ik al rond elf uur lastig en hangerig en zeurderig. Mama was met t eten bezig en ze kon me niet de hele tijd dragen. Dus zette ze mij in de stoel bij haar in de keuken. Ik kreeg een banaantje om te snoepen. Maar dat bananen zo slaapverwekken waren, had ik niet gedacht (en mama ook niet) Ik viel gewoon boenk in slaap in mijne stoel. Mijn vettige banaanhandjes veegde ik af aan mijn broekske. Na mijn dut en eten heb ik kennis gemaakt met de nieuwe poes, een zwarte kater die hier aan ons raam komt eten. Ik vind het wel leuk en roep telkens als ik hem zie: Poe poe!
Ge zou zeggen nu ons moeder een eigen laptop heeft dat ze mijn blog wat meer in orde zou houden, maar niks is minder waar blijkbaar... Ze gaat nu proberen de schaai wat te beperken en bij te benen!
December. Papa is een week naar Nieuw Zeeland geweest, ik beleefde dat in een roes. Een koorts-roes. 40.5°C was de hoogst gemeten waarde, onder mijne arm nog wel. jaja. Mama vond het absoluut niet fijn dat ik ziek was net nu ze er alleen voorstond. Ik hoestte flink en reutelde wat. Maar verder was er weinig aan me te merken natuurlijk en omdat we pas bij dr Kuhlins waren geweest, besloot mama maar af te wachten. Al maar goed dat koorts haar niet afschrikt want na een dag 4 was ik beter. Allee dan was de koorst weg. Sindsdien slaap ik wel minder goed. Mama heeft mij die dagen natuurlijk ook rotverwend, uit pure lui-igheid van haar kant natuurlijk. Ze zag het na een paar slapeloze nachten niet zitten om ook voor mij nog eens een paar keer nacht op te staan dus als zij in bed lag en ik huilde mocht ik bij haar gaan slapen. Heerlijk hoor. En moeilijk af te leren:). De Sint heb ik begroet en ook weer uitgezwaaid. Ik ben er niet treurig om dat hij terug naar Spanje is vertrokken. Ik moest niets hebben van die man met zijn rare kleren enzijn lange baard. Telkens ik op zijn schoot werd gezet, zette ik mijn keeltje open. De kadoos en snoeperijen nam ik wel graag in t ontvangst! Verder: ik eet alles en ik eet graag en veel. s Morgens drink ik melk uit mijn beker en s avonds krijg ik melk in een flesje. Fruitpap krijgi k nog zelden (enkel als t fruit te rijp is, hihi) maar ik eet heel goed stukjes fruit. Ik heb naaste mijn vier tandjes bovenaan en 2 tandjes onderaan, een kies rechts onder en links boven. t Was waarschijnlijk iets makkelijker geweest moesten ze onder (of boven) elkaar gestaan hebben. Dat zou t kauwen wat gemakkelijker maken. Mar bon. Ik heb lange nekharen die mama soms in 2 staartjes doet en ik er met veel plezier weer uit haal. Geen elastiekjes voor mij mama. ONthoud dat nu eens aub! Ik sluip nog steeds rond op mijn buik, ik duw me af met mijn voeten en sleep me voort op mijn linker arm. Ik ga zo heel snel en ik vind stappen dus echt niet nodig. Maar ik heb wel schoenen:)! De tippen zijn al goed versleten, de zooltjes blijven hagelnieuw:). Op 20 dec, toen mama en papa naar t etentje van moeke gingen mocht ik samen met mijn broer naar tante Ilse n ome Roeland. Ik heb me daar goed geamuseerd en DRIE uur in t bed van mijn grote nichtje Nena geslapen! We zijn naar Winterland geweest in Hasselt, en ik heb er samen met Emiel in een brandweerwagen gereden en mijn sirene opengezet toen t toerke gedaan was. In t reuzenrad vond ik het koud maar wel heel fijn! Overdag doe ik nog 1 dut, en die varieert van 1 tot 3 uur, en soms is dat in de voormiddag en soms in de namiddag. t Is moeilijk te zeggen. IK slaap nu eenmaal als ik moe ben. En de ellende is, dat mama mij soms moet wakker maken om Emiel te gaan halen van school. Het zij zo he:)! Inslapen s avonds doe ik sinds een tijdje minder goed. Het ligt me zo niet, eenzaam en alleen in mijn bedje, klaar voor t sprongetje om te stappen en kiezen die graag uit mijn tandvlees willen steken... Of is t eern roep om aandacht? Feit is dat het vrij vermoeiend is. s Nachts slaap ik ofwel door, ofwel wordt ik honderdduizend keer wakker, een middenweg ken ik niet:)! Ik hou ervan dopjes op flessen te draaien (bv spareine flessen), emiel te pesten als hij speelt maar ik speel ook graag zelf. Praten doe ik niet, buiten mama, papa, woewoe, poeba (we denken dat dat bumba is), poe, daa en tijt. ALs Emiel tegen zijn voeten krijgt, dan steek ik na de preek van mama of papa, ook mijn vinger in de lucht en dan maak verschillende geluiden. Popey kan ik goed nadoen, ik trek mijn onderlip dan schuin naar beneden. Ik ben koppig, krijg ik mijn zin niet, dan ben ik boos en dan smijt ik alles tegen de grond of ik zet mijn keel open. Maar meestal ben ik heel lief en schattig.
... dan klopt er iets niet. Deze middag had ik me stiekem naar de berging begeven, ik vond er verfborstels en wat zeep en amuseerde mij, tot mama het ontdekte:).
Deze morgen had ik voor t eerst in mijn leven een afspraak bij de kapper. Mama ging mee, uiteraard, wat hadt ge gedacht he Eerst werden mijn haren nat gespritst wat ik absoluut niet wist te appreciëren. Al die koude natte spatten, nee merci. En dan begon Sandra te knippen. De lange lokken in mijn nek vielen één voor één naar beneden, en na een kwartiertje had ik een echte carré, hoezee hoezee! Als dank omdat ik zo een voorbeeldige klant was kreeg ik van Sandre ne koek en van mama een fotoshoot:). En, wat vindt ge ervan?
Maandag was ik flink ellendig: hoesten, piepen, reutelen, ellendig, snottebellen, zeuren,... Kortom alles erop en eraan. Ik had ook slecht geslapen en omdat dat nu al drie weken zo is, vond mama dat het tijd werd om naar de kinderarts te gaan en ze maakte een afspraak. Dinsdagavond om half 7. Ik mocht maandagavond in bad, kreeg een flinke smeerbeurt met Pulmex op mijn borst en rug, kreeg een dosis Junifen (38° onder de arm, en wie weet zou t wel helpen), mijn neus werd overvloedig gespoeld en ik kreeg er ook Junifen in. Na mijn pap ging ik mijn bed in voor een slechte nachtrust. Hoesten en huilen wisselden zich af. Dinsdagmorgen leek ik wel beter: vanaf kwart voor zes was ik weer mijn stralende zelf. Ik was goed gezind en lachte. Mama dacht nog van mijn afspraak af te melden, maar ja, wie weet was het dan morgen weer slechter. En dus trokken we na t eten met zijn allen naar dr Kuhlins. Hij ausculteerde me, keek in mijn oren onder mijn luid protest en kon mijn keel goed inspecteren dankzij mijn luide meewerken . Conclusie: niks aan de hand en mama voelde zich wel wat beschaamd. Maja mijn rsv-avontuur hangt nog supervers in mijn geheugen. Thuis gekomen kreeg ik mijn pap en ging ik slapen, en ik sliep tot half 8. Vandaag gaan we weer naar de dokter
Een peuter kan dezer dagen niet meer op het gemak zijn avondeten opeten. Opeens moest ik mijn pollen laten wassen, mijn chocosmoeleke laten opboenen, mijn snottebellen laten wegtoveren en t ergste van alles: mijn eten en mijn drinken laten staan. Compleet not-done en onverantwoord er nog eens bovenop! Papa en Emiel hoorde ik in de hall praten maar ik gaf niet op: mijn drinkbeker gaf ik niet zomaar gewonnen en toen een man met een lange witte baard, een rode hoed en een rood kleed binnen kwam was ik dan ook niet onder de indruk. Ook niet van die pikzwarte meneer die er achter aan liep met een grote zak op zijn rug een pluim op zijn hoed. Maar ik kon niet ontglippen. Ik werd uit mijn stoel getild en ik mama nam me op de arm mee. Emiel zijn levieten werden gelezen en hij was precies toch wel onder de indruk, alhoewel: hij zong een liedje, toonde trots zijn tractor en liet een windje de wijde wereld in ontsnappen En dan opeens zette mama mij op de schoot van die man. Dat was niet de afspraak mamaatje. Ik had bang en huilde en wat deed mijn meedogenloze mama? Ze trok een foto. Maar toen ze weg gingen en ons pad afliepen was ik mijn angst te boven en riep ik-veilig achter het raam dat wel- Tede en ik wuifde met mijn handje.
Pff, zo de tweede in rij, t is niet niks. Ik ben snotverkouden en ik slaap slecht dus ben ik rap weer moe. Vandaag was dat rond half elf en mama besloot me toch maar in bed te leggen, in de hoop dat ik wakker was voor de school uit was. Helaas moest mama mij wakker maken. Kunt ge u voorstellen, iets waar zij zelf de pest aan heeft doet ze dan weer wel bij mij. Ik lag nog lekker te dromen van een zakdoekloosbestaan toen mama aan mijn bed stond. Het duurde even voor ik weer tot de levenden behoorde. Snel snel naar school end an weer naar huis. Emiel en ik aten pannekoeken. Emiel aan het eiland op een kruk (en hij viel eraf de sukkel) en ik in mijn eetstoel. VOor de gelegenheid met tablet. Het was wel lekker, t mag gezegd. Na den afruim was mama wat mijn haar aan t prullen en ze maakte me 2 staarten. Tante Ilse heeft al zo vaak gezegd dat mama geduld moet hebben. Maar dat is nu iets dat ze echt niet heeft dus deed ze de elastieken in mijn haar en trok ze duizende foto's om t vast te leggen. En, wat vindt ge ervan? Schoon of ga ik voor extensions?
Papa is jarig. Zijn kado van mij was een dikke echte kus. Snot inclusief. Na het ontbijt gingen we zwemmen. Ik ben letterlijk door mijn badpak gebarsten. Tijd voor een nieuw dus. Of tijd voor naald en draad te zoeken voor mama. Ik opteer het eerste Aanvankelijk vond ik het maar niets. Mama was t eens met mij, het water was koud. En ik vond het echt niet fijn. Ik bleef heerlijk dicht op mama haar schoot zitten en aanschouwde het gespetter en gespat van mijn broer en mijn jarige papa. Maar na een tijdje werd t precies warmer en kon ik me ontspannen, ik kroop door t water, dronk enkele bekertjes overheerlijk en hygienisch chloorzwembadwater leeg en ik amuseerde me kostelijk. Na een douche werd ik aangekleed en gingen we iets eten. Het smaakte me maar de 100 m buikslag voor kruipers is toch vermoeiender dan ik had verwacht. En zelfs lekker eten hield me niet wakker en ik viel boenk in slaap. Dan zo maar de auto in en een speed-dutje later werd ik wakker op Kelchterhoef. Er zou een geboortebos aangelegd worden en omdat ik in 2008 geboren ben, mocht er ook een FLOOR THIJS BOOM bij zijn. Papa en Emiel hadden allebei hun schup bij en ze maakten een put, staken er de zelfuitgekozen eik in en smeten het gat weer dicht. Mijn naam ging eraan, een vrouw van de gemeente trok een gezinsfoto bij de boom en een clown maakte nog een mooie ballon voor mij en mijn broer. Na het boomplanten was t tijd voor ontspanning; voor mij in de vorm van slapen in de autostoel, even wakker worden bij het herleggen naar de buggy, tevreden rond gekeken en zalig verder dutten langs het rugbyveld. Na de match lebberde ik een half flesje spa reine uit en gingen we naar huis. We aten pasta met spinazie en ik at alsof mijn leven er van af hing. Precies of ik had nog niet gegeten die dag:).
Deze namiddag kwamen er kindjes van Emiel zijn klasje spelen, nog voor zijn verjaardag. Ik kende ze wel allemaal van hun te zien aan de schoolpoort als we Emiel gaan afhalen. Maar nu ze opeens in de living zaten vond ik dat wel raar. Er was veel lawaai en gegiechel en plezier en rommel en lekkers. En ik vond het allemaal geweldig. Zeker omdat ook ik een kadootje kreeg!
Mama schildert voor mijn broer Piet Piraat op de muur in de veranda. Ik mocht er ook kruipen en alles eens grondig inspecteren. Ik vond vooral het dekselke van de verfpot met zwarte verf interessant. Ik heb het goed bepoteld en bekeken en toen werd mijn ontdekking ook door mama ontdekt en werd ik gewassen. Uiteraard nadat ze een foto had getrokken. Maar ik vond mijn eigen wel bijzonder fascinerend nu ze zo zwart waren en ik wilde ze niet laten zien. Tot mama begon te zingen: Handjes draaien....
Ge vraagt u nu zeker af, wat hebben die twee met elkaar te maken. Buiten dat sinterklaas naar alle waarschijnlijkheid ook wel tien exemplaren zal hebben. Het zit zo. Ik was in de keuken-pombak in bad geweest. Had me heerlijk laten wassen en het water heeft natuurlijk in t rond gespetterd. Na mijn bad zat ik op mijn kussen, aanvankelijk niet zo content. Zeg maar boos. Want ik zit liever in t water te plensen dan dat ik me laat afdrogen. Maar eens ik aangekleed was ontdekte ik aan t einde van mijn voet iest omhoog steken. Ik stak het in mijn mond en sabberde er wat op maar na een paar keer proberen kon ik enkel concluderen dat er geen melk uit kwam. Maar ik weet wel dat ik lenig ben
Er lijkt een einde te komen aan de werken hier in huis. Nu is de veranda aan de beurt, papa gaat er laminaat leggen en ik mocht helpen. In mijne ferme overall
Gisteren was het precies 1 jaar geleden dat ik geboren was. We vierden het niet groots: papa was wel thuis maar dat was eerder om voor mij te zorgen terwijl mama mijn taart maakte. Om drie uur wandelden we onder ons drietjes naar de school van Emiel. Het was mooi weer dus dat was heel fijn. Op de terugweg maakten we een stop in de Lodge waar Emiel en ik een kinderpannekoek kregen en mama en papa een aperitiefje dronken. Thuis aten we "gewoon" eten. En vandaag was mijn feest. Iedereen kwam bij ons thuis vieren. Het werd een halloweenfeest: een jarig spookje, spinnensoep, afgehakte vingers, worstenbroodjes en boterhammen met kaas en kipkap. En de taart natuurlijk. Ik genoot, en mijn pop heeft er in elk geval een lief moedertje bij gekregen.
Er is niets fijners dan vanalles en nog wat tegen mijn oor te houden en dan luidkeels : "Taaaattaa, jaaaaa, mama, boemboem..." te roepen. Ik gebruik alles als telefoon: de echte gsm maar ook de afstandsbediening, een beker, een stift, een pop,...
Papa maakt precies wat mest voor mijne boom!
