Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
27-12-2011
Strandloop Breskens
Na een tip van Ronny Goethals over een strandloop in Breskens aan de Napoleonhoeve ben ik vandaag bij onze noorderburen gaan lopen.
Gisteren had ik al de kerstmenu's uitgezweet in het Leen, een echt crossparcours door de modder, en toch nog een gemiddelde van 10,3km gehaald. Op 't einde voelde ik de achillespezen wel, 't was zware kost hoor.
En vandaag dus opnieuw een zwaar parcours daar in Breskens, op en af de dijk, stuk over het strand alleen bereikbaar door mul zand, door de duinen, één van de mooiste omlopen in de regio toch. Eddy was mee, de rest van de cavalopers was verontschuldigd. Bij de inschrijving viel het al op, de krekenlopers maakten op de lange afstand ongeveer 20% van het deelnemersveld uit !
Start om 14h10, met de bedoeling om een stevig tempo te lopen, doch niet te forceren gezien de aard van het parcours. Echter het is een rondje dat uitnodigt om tempo te maken, een vlakke aanloop, stevige klim naar de dijk, golvend verder op de dijk, duik naar het strand, zwaar stuk naar de branding en terug, de dijk weer op, even bekomen, de duinen in, mul zand, op en af, een vlak intermezzo alvorens weer de duinen in te trekken, en 100 meter voor de finish terug verhard.
Met een groep krekenlopers van zes, vijf na de eerste ronde toen Ronny ermee stopte, zowat de ganse afstand samen gelopen, een paar aan het rekkertje (waaronder ik), en finished na 1h09 voor 13,41km volgens Garmin, gemideld 11,6km/h.
Op het einde van de derde ronde speelde mijn knie serieus op, op sommige plaatsen werd de snelheid er volledig uit gehaald, en dan moest je teveel druk zetten op de knieën om door het mulle zand te raken, of het heuveltje op te lopen. Gelukkig niet geforceerd zodat ik nu geen last meer heb.
Kortom, een mooie loop die zeker voor herhaling vatbaar is, hopelijk volgend jaar terug
En ik neem de titel tot op heden letterlijk, lopen ? Ja, maar enkel als ik er echt zin in heb ! Na de 'T is voor niks marathon in Geldrop zat ik er fysiek door, volgens mij het gevolg van te weinig basisconditie. In het voorjaar heb ik bijna niet kunnen opbouwen door blessures, en daar ik niet in het aantal marathons heb gesnoeid, 6 in totaal + mijn ultradebuut erbovenop, en dat liet zich voelen !
Rusten dan maar in december, 60km in de afgelopen 4 weken ! Waaronder toch met stip te vermelden : de kerstloop in Lembeke afgelopen vrijdag : de cavalopers waren goed vertegenwoordigd : Patricia en Eddy, Bart, David en ikzelf. Ronny moest werken en Filip zit in het zonnige zuiden. Traditioneel een mooi rondje daar in Lembeke, elk jaar weer anders door de weersomstandigheden. Dit jaar geen sneeuw, nu was de finse piste uit het parcours gehaald wegens te nat. De langste afstand = 4 rondjes. Na de start al meteen een flessenhals waardoor het tempo er volledig uit werd gehaald, maar dan toch een gezapig tempo aangehouden met Bart, David en Krekeloper Ronny. De tweede ronde toch iets versneld samen met Ronny die maar twee rondjes liep, Bart en David deden het rustig aan. Bij aanvang van de derde ronde was het gat met Bart en David te groot om te wachten, er dan maar een tempoloopje van gemaakt. Ondertussen begon het te regenen waardoor Bart er een beetje doorkwam, en bij het begin van de vierde ronde kwamen ze weer aansluiten. Tempo dan nog een beetje opgetrokken, km 9 aan 12km/h, en de laatste 600 meter zelfs aan 13km/h. Dat bracht ons aan de finish na een goeie 52 minuten voor 9,64km, gemiddeld 11,1km/h.
Zoals steeds daar in Lembeke was de après dik in orde, voor sommigen zelfs iets te dik ...
Vanaf morgen start ik terug de opbouw van de basisconditie naar de voorjaarsmarathons toe, met als grote doel in het voorjaar de marathon van Lier, waar ik onder de magische grens van 4h wil duiken. En dinsdag hoogswaarschijnlijk naar Breskens voor de strandloop aan de Napoleonhoeve.
Vorige zondag 27 november stond de afsluiter van mijn marathonseizoen op de kalender : 't is voor niks in Geldrop. De naam van de marathon zegt het zelf : geen inschrijvingsgeld !
Filip G verzorgde het transport gezien hij "slechts" de 30km ging lopen, pikte me om 6h30 op, daarna nog Luc en Vincent opgehaald. Tijdens de rit ingepraat op Filip om vandaag zijn marathondebuut te maken, de voorbereiding was er, en 't is maar 12 km verder dan de 30 ... Nu, veel overredingskracht hadden we niet nodig !
Bij aankomst al direkt een pak bekende gezichten, te veel om op te noemen, deze wedstrijd wordt steeds populairder bij belgische lopers. Op 't gemak borstnummers afgehaald, nog wat voorbeschouwingen gedeeld, omkleden, sportdrank voor aan de bevoorrading afgegeven, en iets voor 10h stonden we paraat aan de start. Gekozen voor lange broek en trui, stond een frisse bries daar in Holland.
Ik had Filip beloofd om hem doorheen zijn marathondebuut te loodsen, dus namen we samen de start, de eerste kilometers gingen aan 5:45, 10,4km/h dus, beetje te snel, maar het liep lekker door een ronduit schitterend panorama, de Stabroekse heide en mooie bossen. Mooie single tracks door de bossen (opletten voor de boomwortels) en wandelpaden loodsten ons door de eerste 30km, geen verharde weg gezien ! Aan de 30km kwamen we door in 2h55, het was bij mij dan al lang duidelijk dat de 55km in Troisdorf nog in de benen zat, de benen wilden niet echt meer mee. De laatste bevoorrading op km 31,5 was welkom, even gepauzeerd, en terug vertrokken voor de laatste etappe.
En het venijn zat duidelijk in de staart, zandstroken, regen, stuk door verbrande heide en bosgebied met korte nijdige hellingkjes, draaien en keren, en als toemaatje een kilometers lang stuk met de wind, die ondertussen fel aangewakkerd was, op kop. In een stukje bos dan ook nog gestruikeld over een boomwortel, gelukkig zonder al te veel erg. De vermoeidheid zeker... Aan km 36 ging het licht dan even uit, ik stuurde Filip vooruit, hij moest zijn eigen tempo zoeken en niet op mij wachten. Wat volgde waren een tweetal km recuperatie, afwisselend wandelen en lopen, waarbij ik in de loopstroken terug inliep op Filip.
Na km 38 staken we de autoweg terug over, de finish wenkte. Ik was over mijn dipje heen, en was vastberaden om de laatste 4km gewoon uit te lopen. Filip was niet zover weg, en ik begon langzaam maar zeker terug in te lopen, en rond km 40 had ik hem terug te pakken. Net op dat moment kwam het laatste lastige stuk eraan, enkele duinen, mul zand. De laatste km's Filip dan op sleeptouw genomen, hem aangemoedigd, en het was nodig, hij zat er helemaal door ! De finish was toch weer een kippenvelmoment, mijn 14de, Filip z'n eerste, en qua parcours één van de zwaarste. We bereikten samen de finish na 4:17:59.
De tijden van de anderen uit ons gezelschap : Vincent Meers : 3:22:13 Luc De Jaegher-Braet : 3:33:39
De après was ook weer een schot in de roos, veel bijgepraat, veel sfeer, veel Grimbergen ... Tot ik een telefoontje kreeg van mijn vrouwtje, mijn moeder was aangereden door een auto tijdens een wandeling, dubbele beenbreuk ! En mijn vader had vrijdag al een kleine ingreep aan de schouder ondergaan. Dus thuisgekomen, eten, en direkt op ziekenbezoek, om 21h30 dan mijn zetel opgezocht, pfff.
Tot op heden is er van lopen nog niks in huis gekomen, zwaar vermoeid, fikse verkoudheid, trip naar Milaan voor 't werk, ik hoop dinsdag terug de schoentjes aan te trekken.
Zo, mijn marathonseizoen zit erop, december wordt een kalme(re) maand, een paar joggings en kerstlopen, geen te lange duurlopen, om dan na nieuwjaar de voorbereiding voor het voorjaar op te starten. Ik kijk er alweer naar uit !
