Avond OxyContin 10 mg (pijnstiller diff.) Redomex 25 mg diff. Voor 't slapen Stilnoct of Zolpmidem EG
Tussendoor
Gaviscon Motilium Immodium
aangepast 14/02/2010
DAGBOEK VAN EEN JONGE VROUW MET FIBROMYALGIE EN HET SYNDROOM VAN BRUGADA
mijn weg door Fibromyalgie April 2008, de diagnose is eindelijk gevallen na 1,5 jaar afzien en behelpen: FIBROMYALGIE, ook wel genoemd reuma van de spieren & weke delen.
Februari 2010, bijkomend probleem aan het hart ontdekt : SYNDROOM VAN BRUGADA, met een ICD tot gevolg (soort pacemaker met ingebouwde defribilator)
30-08-2009
emotioneel dipke
Hela,
Ik ben op ... helemaal leeg in mijne kop ... ben het beu ... heel de pillenhandel ... de pijn ... de eenzaamheid ... het wel willen maar niet kunnen ... ik wil hier weg ... ik wil hier buiten ... gedaan met de zever en gaan met die banaan ... help ...
Ik moet vanaf nu van mezelf en de kinesist en de therapeute, elke dag een kleine wandeling doen. Ik ben begonnen met tot de buurvrouw te wandelen en terug, de dag erna de volgende buurvrouw, enzovoort. Ik ben vandaag bij 6 huizen ver geraakt en terug ... een hele afstand voor mij, eigenlijk weer net wat teveel gedaan ... dorie toch. Vanavond maar terug 5 huizen nemen denk ik en dat even aanhouden tot dat ook weer minder ver gaat aanvoelen. Gaan met die banaan ..........
Ik heb een dipje vandaag, ik voel me helemaal niet lekker, alles doet pijn maar als ik dan naar buiten kijk dan snap ik wel weer waarom. Donkere wolkjes hier boven Turnhout ... en donkere wolkjes boven mijn hoofd. Ik heb zelfs al in een zak chips gezeten daarnet. En ik was zo goed bezig met mijn nieuwe voedingswijze. Af en toe een klein dipje moet wel kunnen zeker? Ik probeer me nu te herpakken en heb mezelf een stukje watermeloen gesneden en heb water opstaan voor een gembertheeke.
Ik zal blij zijn dat ik straks weer kan knuffelen met mijn ventjes. Ik heb het nodig ...
Wat een vermoeiende dag, niet veel gedaan maar zoooooooooooo moe ... . Die massage gisteren heeft toch heel wat losgemaakt hoor. Een klein beetje stijve spieren maar die zijn al lang niet zo bewerkt geweest als gisteren. Moeilijk te beschrijven, eigenlijk niet echt stijf, een beetje pijnlijk maar ik heb er een goed gevoel bij. Net zo'n goed gevoel dan dat ik van de acupressuur kom. De eerste dagen pijnlijk maar daarna een grote deugd. Ik ben echt benieuwd.
Nog een aanrader was gemberthee drinken omdat dat zuiverend werkt en zoethoutthee tegen alle kleine kwaaltjes. Niet alleen goed bij fybromyalgie maar ook voor alle gezonde mensen. Dus allemaal aan de gemberthee (2 schijfjes gember laten trekken in een halve liter water) voor de goeien achteruit ... .
Vandaag heb ik een ayurvedische massage laten doen. Het heeft me verschrikkelijk veel deugd gedaan. De massage heeft veel teweeg gebracht in mijn lichaam. Ik beef er helemaal van. Ik ben benieuwd naar morgen.
Ik ben net wakker geworden van de pijn en lig nu met een pittenzak beneden in de zetel te wachten tot mijn extra pijnstiller begint te werken. De plekken waar ik aan kan ben ik ook wat aan het masseren met warme olie in de hoop dat dat iets opbrengt. Je weet maar nooit hé.
Groetjes en slaapwel een uitgeputte, pijn niet verdragende Joke
De rust is weergekeerd in huis, we hebben vanavond de kindjes naar oma mogen brengen voor een tweedaagse logeerparty. Daar gaan ze deugd van hebben !! Hier is het in ieder geval stillekes en ik ga daar de komende twee dagen nogal goed van profiteren door heel veel te rusten. Ik heb het nodig. De kinesist vertelde me van de week nog dat ik eigenlijk nadien bekeken toch een paar redelijke weken heb gehad en dat dat zowieso wordt afgewisseld met dipjes. De dipjes zouden wel steeds minder zwaar mogen zijn en steeds korter van duur moeten worden. Dat in gedachten houdend hoop ik dat deze dip nu op zijn diepste zit en dat het een hele korte gaat zijn. Ik ben hem al meer dan beu. Het moet wel leefbaar blijven hé.
De pijn is niet te pruimen vandaag. Als ik veel pijn heb, dan vlieg ik in mijn brei en ik moet zeggen ... hij schiet goed op deze moment ... . Ik had hem even laten liggen nu in de vakantie maar ik ben er sinds 2 dagen weer ingevlogen om mij te concentreren op iets anders. Het truitje voor Louise is dus bijna klaar. De mouwkes nog, in elkaar zetten en afwerken. Als ik aan dit tempo blijf verder doen is het tegen dit weekend klaar. Veel pijn dus ... een stekende zeurende krabbende afmattende pijn, moeilijk te omschrijven. Ik haat het !!!!
Ik weet het, ik zit in een dipje maar het is moeilijk om steeds je kop boven water te houden en te vechten tegen de pijn. Soms heb ik zin om te gaan slapen en niet meer op te staan maar ik weet wel waarom ik blijf voort doen en blijf spartelen. Jullie geven me allemaal moed door jullie berichtjes en de kindjes geven me moed door ... dat spreekt vanzelf.
Deze namiddag zijn we samen met Cindy, Patrick & kids naar de speeltuin geweest in Grobbendonk. De Kloek is een geweldige, grote en veilige speeltuin waar ouders rustig in het zonnetje kunnen zitten terwijl de rakkers rondrennen en hossen. De kids kunnen er niet weg door de grote omheining dus zit je al iets geruster. Ik heb er de hele namiddag met mijn voeten omhoog op een stoel gezeten en geprobeerd zoveel mogelijk te genieten dankzij een extra pijnstillertje. Je wilt je kids toch iets leuk geven in de vakantie dus daar offer ik mezelf graag voor op. Ons jongens vroegen voor het slapengaan al wanneer we terug gingen. Dat was een shot in de roos dus.
Morgen gaat Seppe naar de Gabbers, Warre is op de crêche en het ventje is gaan werken dus dan kan ik nog eens goed bijrusten.
Vandaag ben ik precies 1 jaar thuis. Het idee alleen al maakt me weeral heel ongelukkig. Ik heb het de laatste week over het algemeen weer niet echt goed. Het idee alleen al dat ik mijn werk een jaar 'in de steek' heb gelaten, daar kan ik me nog steeds niet mee verzoenen. Ik weet ondertussen wel dat ik mezelf de tijd moet geven om te herstellen en als ik terugkijk op het afgelopen jaar dan ben ik nog niet veel verder maar ik ben al verder, ... dat is toch al iets ... . Het is en blijft heel moeilijk om van een 'spring in het veld' naar 'nul komma nul' te gaan en echt niets anders meer te kunnen doen als braaf blijven liggen. Het is verschrikkelijk moeilijk als je in je kop vooruit wilt en je lichaam wilt niet meer ... . Maar ... we blijven er keihard voor werken en we blijven er keihard voor gaan. Er gaat niemand kunnen zeggen dat ik niet geprobeerd heb.
Ik weet het, het is even geleden maar de zin om te schrijven was even verdwenen. Een weekje thuis met hubby & kids is zowieso drukker als normaal dus elke avond was ik uitgeput en had ik geen zin meer om nog veel te doen. De pijn op zich valt op de moment wel goed mee. De Ocycontin begint zijn werk goed te doen. De algemene zachte zeurende pijn gedurende de hele dag is veel minder, het zijn enkel nog de steken die me soms even zonder adem zetten of het zwart doen worden voor de ogen. Het gaat dus met kleine stapjes vooruit ... .
Deze week hadden we dikke pech, wasmachine kapot. Bij Van den borre een nieuwe besteld en die hebben ze vandaag geleverd. Die machine zal moeten werken vanavond, ik had wel was voor minstens 6 machines klaar staan. De tweede wasmachine zit al in, de derde staat te popelen ... .
