Inhoud blog
  • met vallen en opstaan... en weer doorgaan
  • uitputting
  • nooitmeervooraltijd
  • dwanggedachten
  • Gebeten door een hond
  • autisme en gezin
  • snijden
  • dissociatie
  • zoon met autisme
  • dwang
  • Autisme en depressie: Een klein monster verborgen in mijn zoon
  • ASS en depressie
  • zorgen
  • krokusvakantie
  • Zorgen
  • trampoline
  • zorgboerderij
  • Paardentherapie
  • energie
  • de meisjes
  • werk en keuzes maken
  • slapeloosheid, collega
  • Mijn zoon heeft het moeilijk.
  • Niet naar school- thuisbegeleiding-ASS
  • Een Elfje
  • elfje autisme
  • beschadigd- elfje
  • Ik blijf vechten
  • elfje
  • echt luisteren
  • medicatie
  • Kopzorgen
  • TicTIcTIc
  • Het loopt helemaal fout!
  • De sportleraar op school
  • Verstijfd
  • quote
  • tijdlijn levensloop
  • een elfje - geïnspireerd door het Congres 'Talent op het werk'
  • gemis
    Foto
    Zoeken in blog

    Foto
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Foto
    Categorieën
  • ANGST (7)
  • ASS (49)
  • CVS (5)
  • Euthanasie (5)
  • Fibromyalgie (29)
  • gedichten (38)
  • gehoorproblemen (7)
  • gilles de la tourette (14)
  • HSP (10)
  • Huisdieren (1)
  • Naaien (2)
  • over mijn gezin (55)
  • Polyneuropathie (2)
  • relatie en ass (1)
  • TIETZE (1)
  • verlies (2)
  • Vriendschappen (0)
  • Foto
    Foto
    Foto
    {TITEL_VRIJE_ZONE}
    Zoeken met Google


    Zoeken in blog

    Foto
    Foto
    Foto
    Archief per maand
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Laatste commentaren
  • Nat bed (Diana)
        op Pampers
  • fibro (kelly)
        op Omscholing - brugopleiding
  • Fibro (Mieke)
        op Naar de pijnkliniek
  • Fibro (Anja)
        op Naar de pijnkliniek
  • knuffel (Katrijn)
        op Geïrriteerd
  • Blog als favoriet !
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • Foto
    Foto
    Foto
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    ortisi
    www.bloggen.be/ortisi
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Leven met o.a. pijn, angst, autisme en tourette/ dwang/ drang in het gezin.
    Gewoon Anders
    15-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebeten door een hond
    29 april was de hond van de buren in onze tuin geraakt. Het gebeurt nog wel eens dat hij uitbreekt en los loopt. De hond kent ons. Maar deze keer was het anders. Mijn jongste dochter stond ongeveer op een meter achter hem en vroeg hem om mee te gaan om naar huis te keren. Hij stond te snuffelen aan onze hond. Hij had duidelijk nog geen zin om mee te gaan of zelfs te luisteren. Ik stond net buiten en zag hen. Plots draaide de hond zich om en vloog hij mijn dochter naar de keel. Hij beet en hij liet niet los, hij schudde met haar. Zij begon te krijsen, het ging door merg en been. Ik was al op weg naar hen en riep de hond toe. Hij liet uiteindelijk los.. ik riep naar mijn dochter, die nog een paar meter van mij verwijderd was, dat ze moest komen. Bij het vertrekken, bewoog ze haar arm en hij greep die dan ook nog eens vast, trok haar arm heen en weer, verpakte zijn beet. Opnieuw riep ze, ik ook. Plots liet hij los en kon ik haar naar binnen laten lopen, terwijl ik tussen de twee in kwam te staan. Ze riep, 'mijn keel'... hij heeft gebeten. Toen ik haar achterna holde, kwam ik binnen en zag ik haar in elkaar zakken in de living achter de kast. Ze was volledig in shock. Ze zag haar verwondingen. Ik deed haar naar de badkamer om haar arm te spoelen onder de kraan. Ondertussen screende ik haar op haar verwondingen. Gelukkig viel de bijt wonde aan de hals en keel mee op het eerste gezicht. Wat er onderhuids beschadigd was of zou zijn, kon ik niet zien. Haar arm stond vol met markeringen van tanden, op twee plaatsen zat het diep in de arm. Aan de hals verschillende schaafwonden en markeringen, niets diep, gelukkig maar. Hij had haar kin mee in de beet, gelukkig, want in de hals zitten vitale slagaders. 
    Ik ging kijken waar de hond was en hij vloog mij ook aan, heel agressief. Hij greep mijn bovenarm en trok die steeds heen en weer. Ik moest snel denken, zou ik hem schoppen, zou ik mij stil houden,... Ik koos voor het laatste, hij was te agressief en ik dacht dat hij anders ook nog in mijn been zou bijten. Ik begon mee te wiegen met zijn hoofd en uiteindelijk liet hij los. Mijn arm kwam helemaal dik en blauw, de tanden stonden allemaal in mijn arm en er zat een gat in. Hij had er diep in gezeten, het onderhuids vetweefsel kwam uit het gat gerold en lag tot aan mijn hand. 
    Ik heb gebeld naar de buren, ze moesten zelf hun hond halen. De hond is nog binnen gedrongen in ons huis. Mijn kinderen zochten een veilige plek, achter de zetel, buiten, weg uit de buurt van hem. Met veel moeite konden ze hun hond buiten krijgen. 
    Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden, eerst de papa gepasseerd om het te melden, om de wonden te laten verzorgen. Want, bij bijtwonden moet het verzorgd worden, moet er antibiotica gestart worden en is er een inenting nodig voor de klem. Mijn dochter heeft gans de weg gehyperventileerd. Ze dacht dat haar arm moest geamputeerd worden, ze realiseerde zich dat moest haar slagader geraakt zijn, ze zou doodbloeden. Ze heeft al het een en ander gezien op TV en koppelde dit aan haar eigen ervaring. Ze was niet te kalmeren. Aangekomen op spoed zakte ze in elkaar. Daar heb ik haar de hele tijd opgevangen. Ik kon ze tot rust krijgen en we lieten onze wonden verzorgen. 
    De hond is niet afgemaakt, maar eigenlijk zouden ze dit wel moeten doen. Hij zal nog bijten. Ik heb er geen veilig gevoel meer bij. Ondertussen heeft mijn dochter extra antibiotica moeten bij krijgen, ze heeft een lage immuniteit en ze werd bovenop haar medicatie nog ziek. Haar wonden geneesden niet zo goed, maar ondertussen zijn ze op goede weg.
    Mijn wonde is uiteindelijk er het ergst aan toe. Ik heb er momenteel een lange wiek in zitten van 2,5 meter. Woensdag gaat de plastisch chirurg de wonde open leggen om het slechte weefsel te verwijderen en de wonde schoon te maken. 
    Wat een incident tot gevolgen heeft, extra energie dat je er moet insteken, extra ongemakken, tijd, .. de angst die erbij gekomen is tov vreemde honden. Het vertrouwen is weg tegenover honden, alhoewel we er zelf twee hebben rondlopen. Mijn dochter is angstig en slaat in paniek als ze denkt dat de hond los loopt van de buren. Ik heb het moeilijker als ik ga lopen en er honden in mijn buurt komen. Ik zal waakzamer zijn. Normaal heb ik geen last dat er eens een hond los loopt rond mij. Het zal moeten slijten.

    15-05-2017 om 10:17 geschreven door fibromie

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Huisdieren
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs