Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
30-05-2013
Geslaagde generale repetitie voor zaterdag
Ook al zal ik in mei van de 31 dagen er 25 gesport hebben, toch zat ik maar 3 keer ervan op de fiets voor in totaal 3 uur training (+ 1 uur op de hometrainer ). Bitter weinig als je weet dat ik binnen 2 dagen opnieuw meedoe aan de recreatieve duatlon in Rijkevorsel. Maar ik ben al blij dat ik erbij kan zijn. Begin deze week zag het er niet goed uit maar ondertussen weer zo fit "als een konijn op de plein". Vandaag koos ik als ultieme training voor een verkort parcours van (achteraf gezien) 16 km. Bedoeling was om goed gas te geven en dat is me wel gelukt ook. In minder dan 30 minuten ofwel 32 km/uur klaarde ik de klus. Thuis onmiddellijk in mijn loopschoenen gesprongen en aansluitend 2 km gelopen in een looptempo van gemiddeld 4 min en 30 seconden. Het deed pijn bij aankomst maar wel geen krampen in de kuiten en dat is alvast een goed teken. Aanstaande zaterdag in Rijkevorsel hoop ik op een tijd onder 1 uur en 5 minuten. Vorig jaar weigerde de wedstrijdklok dienst maar mijn Garmin Forerunner 305 registreerde toen een eindtijd van 1 uur 6 minuten en 35 seconden. We zien wel, zolang ik maar veilig en blessurevrij de aankomst kan passeren ...
Uit noodzaak rustig aan en hopelijk terug 100% voor duatlon van zaterdag
We zijn nu dinsdagavond, 3 volle dagen na de atletiekdag van de JCK, en nog steeds zit ik met een geblokkeerde onderrug en stramme dijspieren opgescheept. Zondag had ik op trainingsvlak alvast een baaldag genomen. Maandagmiddag leek het beter te gaan en ging ik zwemmen tijdens de middagpauze. Maar maandagavond was het weer mijn onderrug die enorm irriteerde, alsof ik daar met een geklemde zenuw zat. Bij het slapengaan nam ik daarom een opgewarmd kersenpittenkussen mee naar boven. Veel hielp het niet want dinsdagmorgen moest ik nog steeds kreunend uit mijn bed kruipen. Gelukkig beterde het ietwat tijdens de dag. 's Avonds gedurende 15 minuten op de hometrainer gezeten en onmiddellijk daarna 30 minuten heel rustig gaan loslopen ... in de regen. Het zit blijkbaar niet helemaal mee dezer dagen. Ik wanhoop nog niet maar zaterdagavond is het natuurlijk wel mijn eerste wegduatlon van het jaar in Rijkevorsel. Met de benen van vandaag heb ik daar niets te zoeken. Hopelijk herstel ik tijdig en voor de rest zal ik mij de volgende dagen moeten beperken tot zeer rustige recuperatietrainingen. Morgen plan ik opnieuw een rustige duurloop in van 60 minuten, donderdag toch nog even op de koersfiets om vrijdag af te sluiten met een zwemsessie van 2x 500 meter.
Zaterdag werd door de joggingclub voor de eerste maal een "Atletiekdag" georganiseerd. Deze bestond uit een zeskamp met hoogspringen, 60 m sprint, verspringen, 60 m hordelopen, kogelstoten en een afsluitende 800 meter. Dit alles op de atletiekpiste van AC Lichtaart.
Met het weer zal het alvast mee : af en toe een straaltje zon en vooral geen druppel regen gezien ! De opkomst voor deze eerste atletiekdag was wel vrij magertjes : 10 mannen (waarvan 4 youngsters - buiten categorie - van een aantal leden) en als ik het nog goed voorheb een 4-tal dames. Na afloop van de sportiviteiten kwamen er nog wel een 20-tal leden en familieleden bij voor de afsluitende BBQ.
Ondanks mijn hoge trainingsintensiteit van de afgelopen weken/maanden moest ik wel met scha en schande vaststellen dat dit zeker geen garantie is voor het leveren van wereldprestaties op onderdelen die mij totaal vreemd zijn. Met het hoogspringen (1.25 meter) kon ik de schijn nog enigzins hoog houden , het verspringen en vooral het kogelstoten waren ondermaats. Terwijl ik 7 meter en 19 cm ver gooide, lukte al mijn directe concurrenten een beter resultaat. Soms kwam het wel maar op 2 cm aan maar verder is verder ... De 60 meter sprint werkte ik af in een handmatig geklokte en dus discutabele maar aanvaardbare 9 seconden en 18 hondersten terwijl het hordelopen dan weer mijn ding niet echt was. Ze hadden die horden maar op 60 cm hoogte gezet (officieel doen ze dat bij de mannen blijkbaar op 107 cm hoogte !?!) maar tijdens mijn 2 pogingen bleef ik toch telkens wel ergens achterhangen.
Op het moment dat ik serieus aan mijn sportcapaciteiten begon te twijfelen gaf de afsluitende 800 meter mij gelukkig terug een "feel-good" gevoel. In 2 min 48 sec (ruim 17 km/uur !) spurtte ik naar een 4de plaats op slechts 1 seconde van de derde.
Als Piet Huysentruyt mij zou vragen "Wat hebben we geleerd vandaag ?" zou ik zeggen : 1) je wordt ouder papa, 2) blijf bij je leest (lopen en fietsen) en 3) slecht neerkomen bij het verspringen = hernia de dag nadien .
). Bitter weinig als je weet dat ik binnen 2 dagen opnieuw meedoe aan de recreatieve duatlon in Rijkevorsel. Maar ik ben al blij dat ik erbij kan zijn. Begin deze week zag het er niet goed uit maar ondertussen weer zo fit "als een konijn op de plein". Vandaag koos ik als ultieme training voor een verkort parcours van (achteraf gezien) 16 km. Bedoeling was om goed gas te geven en dat is me wel gelukt ook. In minder dan 30 minuten ofwel 32 km/uur klaarde ik de klus. Thuis onmiddellijk in mijn loopschoenen gesprongen en aansluitend 2 km gelopen in een looptempo van gemiddeld 4 min en 30 seconden. Het deed pijn bij aankomst maar wel geen krampen in de kuiten en dat is alvast een goed teken. Aanstaande zaterdag in Rijkevorsel hoop ik op een tijd onder 1 uur en 5 minuten. Vorig jaar weigerde de wedstrijdklok dienst maar mijn Garmin Forerunner 305 registreerde toen een eindtijd van 1 uur 6 minuten en 35 seconden. We zien wel, zolang ik maar veilig en blessurevrij de aankomst kan passeren ...
We zijn nu dinsdagavond, 3 volle dagen na de atletiekdag van de JCK, en nog steeds zit ik met een geblokkeerde onderrug en stramme dijspieren opgescheept. Zondag had ik op trainingsvlak alvast een baaldag genomen. Maandagmiddag leek het beter te gaan en ging ik zwemmen tijdens de middagpauze. Maar maandagavond was het weer mijn onderrug die enorm irriteerde, alsof ik daar met een geklemde zenuw zat. Bij het slapengaan nam ik daarom een opgewarmd kersenpittenkussen mee naar boven. Veel hielp het niet want dinsdagmorgen moest ik nog steeds kreunend uit mijn bed kruipen. Gelukkig beterde het ietwat tijdens de dag. 's Avonds gedurende 15 minuten op de hometrainer gezeten en onmiddellijk daarna 30 minuten heel rustig gaan loslopen ... in de regen. Het zit blijkbaar niet helemaal mee dezer dagen. Ik wanhoop nog niet maar zaterdagavond is het natuurlijk wel mijn eerste wegduatlon van het jaar in Rijkevorsel. Met de benen van vandaag heb ik daar niets te zoeken. Hopelijk herstel ik tijdig en voor de rest zal ik mij de volgende dagen moeten beperken tot zeer rustige recuperatietrainingen. Morgen plan ik opnieuw een rustige duurloop in van 60 minuten, donderdag toch nog even op de koersfiets om vrijdag af te sluiten met een zwemsessie van 2x 500 meter. 
