Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
02-03-2013
Trainingsschema februari 2013
In bijlage het trainingsschema van de maand februari 2013. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier mijn activiteiten op mijn blog te rapporteren. Omwille van de uitgevoerde ooglasercorrectie, de griepaanval en de daaropvolgende revalidatie is dit een atypische trainingsmaand geworden en zeker niet voor herhaling vatbaar.
Zoals eerder gemeld ben ik maandagavond terug naar de huisdokter geweest omdat ik nog steeds een stekende pijn had in mijn linkerborst telkens ik dieper inademde. Er werd een ontstekingsremmer voorgeschreven en gesteld dat als het binnen 3 dagen nog niet over was via spoed een gedetailleerde controle te laten uitvoeren. Helaas ging het niet over en daarom donderdagvoormiddag naar de spoeddienst in Turnhout gegaan. Echt uitsluitsel kon men mij er ook niet geven - het was wel zeker geen longontsteking - en dus ging ik met veel vragen terug naar huis. Vrijdag op het werk was het eigenlijk de minst goede dag van de ganse werkweek. Daarom 's avonds naar de apotheker in Kasterlee langs geweest voor bijkomend advies. Die stelde voor om het met aspirine 500 te proberen en speciaal op het uitademen te letten zodat er extra CO² werd uitgeblazen. Thuis probeerde ik die nieuwe ademtechniek maar het gevolg was dat de pijnscheuten zich verplaatsten naar de achterkant van mijn rug. Maar zo was die stekende pijn aan de rechterzijde een tweetal weken geleden ook uiteindelijk verdwenen dus hield ik maar dapper vol. 's Nachts had ik wel veel problemen bij het inslapen omdat de pijn voortdurend waarneembaar was.
Vanaf zaterdag bemerkte ik wel terug een lichte verbetering. Alles zat losser en na mijn loopsessie van 90 minuten had ik geen last meer bij het diep inademen. Enkel het hoesten en het niezen leverde nog pijnscheuten op.Wel had ik voor een tempo van amper 10 km/uur een gemiddelde hartslag nodig van 146 slagen/minuut. Dat is 10 slagen meer dan normaal en wijst op mijn nog zwakke conditie. Toch hield ik er een goed gevoel aan over en misschien dat ik morgen op de MTB spring en het parcours van de duatlon in Geel-Bel alsnog opnieuw ga verkennen. Normaal zou ik dat vandaag samen met Pieter Boonen hebben gedaan maar omdat het me vrijdag zo slecht afging had ik dat maar afgezegd. Ik besef dat een deelname volgende week zondag eigenlijk niet meer haalbaar is maar tegen beter weten in probeer ik mij toch nog te prepareren. Aanstaande donderdagavond beslis ik over een eventuele deelname.
Begin deze week was de koorts na 5 ziektedagen eindelijk weggevallen en dus ging ik er vanuit dat alles terug snel in de juiste plooi zou vallen. Helaas bleef ik met een heel pijnlijke borstkas zitten, net alsof er een vrachtwagen over was gereden. Telkens ik ietwat dieper ademhaalde leek het wel dat mijn ribben zich in mijn longen boorden. Ook de hoest bleef zich hardnekkig manifesteren zodat deftig trainen er nog steeds niet inzat. Buiten een 4-tal keer op de hometrainer ben ik de afgelopen week enkel zaterdag een kleine 40 minuten gaan lopen buiten. Met een hartslag die 10 slagen hoger lag dan normaal voelde ik dat er niet meer dan een goede 10 km/uur inzat. Trainen op snelheid is op dit moment nog volledig uit den boze. Als het maandagmorgen nog steeds niet beter is maak ik 's avonds terug een afspraak bij de huisdokter. De antibiotica begint trouwens ook op te geraken dus het mag nu eigenlijk wel gaan verbeteren. De Natuurloop in Lier van afgelopen zaterdag 23/02 heb ik ook al moeten cancelen. In normale omstandigheden had ik daar voor een nieuw PR op de 10 km gegaan (onder de 4.21 min/km) maar dat kon ik dus op mijn buik schrijven. De volgende (duatlon)wedstrijd is er al binnen een kleine 3 weken. Het zal dus snel moeten verbeteren wil ik daar geen belachelijke indruk nalaten.
Begin deze week was de koorts na 5 ziektedagen eindelijk weggevallen en dus ging ik er vanuit dat alles terug snel in de juiste plooi zou vallen. Helaas bleef ik met een heel pijnlijke borstkas zitten, net alsof er een vrachtwagen over was gereden. Telkens ik ietwat dieper ademhaalde leek het wel dat mijn ribben zich in mijn longen boorden. Ook de hoest bleef zich hardnekkig manifesteren zodat deftig trainen er nog steeds niet inzat. Buiten een 4-tal keer op de hometrainer ben ik de afgelopen week enkel zaterdag een kleine 40 minuten gaan lopen buiten. Met een hartslag die 10 slagen hoger lag dan normaal voelde ik dat er niet meer dan een goede 10 km/uur inzat. Trainen op snelheid is op dit moment nog volledig uit den boze. Als het maandagmorgen nog steeds niet beter is maak ik 's avonds terug een afspraak bij de huisdokter. De antibiotica begint trouwens ook op te geraken dus het mag nu eigenlijk wel gaan verbeteren. De Natuurloop in Lier van afgelopen zaterdag 23/02 heb ik ook al moeten cancelen. In normale omstandigheden had ik daar voor een nieuw PR op de 10 km gegaan (onder de 4.21 min/km) maar dat kon ik dus op mijn buik schrijven. De volgende (duatlon)wedstrijd is er al binnen een kleine 3 weken. Het zal dus snel moeten verbeteren wil ik daar geen belachelijke indruk nalaten.
