Ik ben Femke Noterdaeme, 24 jaar en woonachtig in Zwalm. Ik heb een broer Bram en twee zussen Flore en Rune.
In Oudenaarde kun je me tegenkomen in de scouts van Ename, op het speelplein en in jeugdhuis Canavia. Ik volg de Banaba-opleiding "buitengewoon onderwijs" in de Arteveldehogeschool van Gent .
In het kader van die opleiding vertrek ik in februari voor drie maanden naar Tanzania. Ik ge er leven, veel bijleren en werken bij pater Bolle in Igunga. (zie verder)
Ik kijk er heel erg naar uit!!!
Maar heb ook nog veel werk.... Daarom zal ik in deze blog niet zoveel tijd kunnen steken. Mijn excuses als deze blog je dan ook geen WAUW-effect geeft. Het is de bedoeling dat jullie hier info terugvinden ivm mijn projecten aldaar. Mijn mama en ik zullen dan ook onze uiterste best doen deze blog zo up-to-date mogelijk te houden! Voor alle opmerkingen, suggesties, vragen,... kan je steeds mailen of bellen naar 055/215591.
Vele groetjes en... kwa herini (=het ga je goed), Femke
Albert Bolle is in 1933 geboren in Schiplaken, België.
In het laatste jaar van zijn humaniora groeide het idee om missionaris te worden. In 1953 meldde hij zich Boechout bij de Witte Paters. Albert Bolle stak de oceaan over en voltooide zijn priesterstudies in Canada. Op 30 januari 1960 werd hij in Ottawa door de aartsbisschop tot priester gewijd.
Op 17 november vertrok hij met een vliegtuig van Sobelair naar Tanzania. Via de hoofdstad Dar es Salaam zette "den Bollee" - zoals de zwarten hem al gauw noemden - zijn eerste stappen in zijn missiegebied. Hij verbleef in tal van kleine nederzettingen en leerde de taal van de plaatselijke bevolking.
Hij vond een vaste stek in Igunga waar hij als hoofd van de missiepost en
actief ondernemer, meerdere projecten realiseerde en nog steeds verwezenlijkt!
Het gaat steeds om concrete, duidelijk afgebakende plannen met een nadruk op
onderwijs, gezondheidszorg, voedsel- en watervoorziening. Speciale aandacht
wordt besteed aan de ontwikkeling en de veiligheid van vrouwen en aan de
bescherming van het milieu.
Bij zijn projecten wordt pater Bolle ondersteund door vzw Bollé Bollé (zie www.bollebolle.be).
Eén van de grootste projecten is de bouw van een heus scholencomplex met o.a.
een lagere en middelbare school, internaat, en derg meer. Het is daar dat Femke
actief zal meewerken.
Pater Bolle, al meer dan 50 jaar actief in Tanzania, wie doet het hem na???
Tanzania
is het grootste land in Oost Afrika en beslaat ongeveer 945.100 km² (dat is
meer dan 30 keer de oppervlakte van België).
Het omvat het vroegere Tanganyika en de eilanden Zanzibar en Pemba. Tanzania
telt ruim 40 miljoen inwoners (schatting 2008) hetgeen neerkomt op ongeveer 42
inwoners per km².Tanzania bevat het hoogste punt van Afrika namelijk de berg
kilimanjaro en ook het laagste punt van Afrika namelijk de bodem van het
Tanganyikameer. Pater Bolle's werkgebied is de ruime
omgeving van Igunga, een stadje gelegen in de regio Tabora te Tanzania. Tabora
is één van de 26 administratieve regio's van Tanzania en bevindt zich centraal
in dat land. Het is onderverdeeld in 6 districten: Igunga, Nzega, Sikonge,
Urambo, Uyui en Tabora zelf. Igunga, de thuisbasis van Pater Bolle, is een
stadje, zo'n 300 km ten zuiden van het Victoriameer. Zijn parochie omvat
verschillende buitenposten en is alles samen bijna zo groot als 1/3de van
België.
Femkes vliegroute: vanuit Brussels airport naar Dar Es Salaam, vanwaar er een
binnenlandse vlucht is naar Mwanza. Dan nog 5 uren rijden met de
"motokaa"(= auto) alvorens in Igunga te arriveren!
In de school van pater Bolle, gaat Femke een boekenproject starten: koffers met Engelstalige lees- en prentenboeken die van klas naar klas uitgeleend worden. Een soort bibliotheeksysteem. Omdat de verzendingskosten te hoog zijn, moet alles ter plaatse geregeld worden. De koffers zullen dus door de plaatselijke bevolking gemaakt worden en de boeken daar besteld of gekocht bij een plaatselijke boekhandel. Er zijn dus centjes nodig om dit te verwezenlijken!!!
Om centjes te vergaren voor het boekenproject, verkopen we enkele
spulletjes:
* gelukspoppetjes in de vorm van lieveheersbeestjes + bladwijzer met info : 2
* schrijfpotlood met inscriptie "Tanzania 2013" + bladwijzer : 2,50
* gelukspoppetje + potlood + bladwijzer : 3,50
* een zakje snoepgoed :
2,50
Je kan ook een schenking doen op het rekeningnummer BE14 9730 1687 3283 met
vermelding "Tanzania", waarvoor onze oprechte dank!
Zaterdagochtend 16 februari in Zaventem We waren met 8 om Femke uit te zwaaien: mama Ria en broer Bram, papa Jotie en zussen Lore en Rune, vrienden Lien, Ludo en Mayna.Voor enkelen van ons de allereerste keer op Zaventem en dat op zich is al de moeite. De reiskriebels overspoelden ons...
Al snel vonden we Femkes reisgenoten: Oger en Bieke met familieleden en vrienden. Een vrolijke bende was dat! Zij in volle rust als echte ervaren BolléBollé-ers; wij met alsmaar meer zenuwen als echte groenlingen... De gagage werd snel nog wat aangepast (lees: bijgevuld, met o.a. een méér dan 4 kg zware kaas!!!) en dan gewogen: het lukte net!
En dan, langzaam maar zeker, het afscheid... Femke bleek nog het kalmst van ons allen... Meningeen moest zelfs een traantje wegpinken toen ze met hun drieën via de douanepoort langzaam uit het zicht verdwenen. Maar loslaten konden we nog niet. We nestelden ons in het restaurantje boven, vrolijk op zoek naar Femkes vliegtuig én... vooral de GSM in voortdurende verbinding met ons reisprotje! (jaja, met één s!)
Omdat we het vliegtuig niet vonden, hebben we nog snel een echte zoektocht naar "den anderen kant" ondernomen, maar dat blijkt in Zaventem niet mogelijk. Femke en co vertrokken langs de "verkeerden" kant: de kant waar je de vliegtuigen niet van kunt zien! Nu ja, in onze gedachten konden we alles haarfijn volgen. En dat was ook goed. Tot ook de GSM geen kontakt meer had... Dan moesten we haar echt lossen! Bleef nog over: het kijken op de klok tot we konden zeggen: "Ja, nu zitten ze in de lucht en zijn ze echt vertrokken!" . Dat was meteen ook ons vertrekmoment...Van Zaventem "by car" richting "home" met één stoeltje minder vol...
" Beybey, Femke en co! We wensen jullie het allerbeste! Goeie reis!!!
Na een goede aankomst, moest ik toch even wennen aan de heerlijke warmte in Tanzania. Heel wat anders dan de vrieskoude temperaturen van België. Dankzij mijn goed zorgdragende reisgenoten Bieke en Oger, had ik een heel aangename reis. Ik werd al direct gedoopt op de lange en niet altijd even effen wegen in de landrover. Volgens Bram en Julie moest ik daar al maar aan gewend raken, want in die auto zou ik nog veel zitten en ze hadden gelijk. De eerste week waren er nog bezoekers: Greet, Miep en Hans, waardoor ik mee kon genieten van heel wat uitstappen en veel uitleg, meestal met de landrover. De eerste week moest ik wat acclimatiseren Pater Bolle, Pater Maxi en de andere hardwerkenden op de missiepost, zorgen ervoor dat ik mij er meer dan welkom voel! Ze laten mij echt het gevoel krijgen, dat ik mij hier thuis mag voelen. Dankzij Pater Bolle kon ik de Wataturustam bezoeken, een nog primitieve stam die leeft in en met de natuur. Een prachtige kans! Ook gingen we naar een weeshuis met een pracht van een hoofdmoeder die de kinderen een prachtige thuis heeft bezorgd. Je kon zien dat ze gelukkig waren en met veel zorg voor elkaar met elkaar omgingen. Ook zag ik een dispensarium in Mwanzugi, waar o.a. babys worden gewogen en opgevolgd. Ik ging ook al op bezoek op de middelbare school St Margareth en de lagere school St Leo. Het eten van hier is heel lekker, soms eens iets dat minder mijn ding is, maar over het algemeen meer dan genoeg overheerlijke andere dingen! De zaterdag was er een beetje feest, dit is typisch Afrikaans Ik heb ook hier enorm van genoten en ben heel blij dit meegemaakt te mogen hebben. Zondagavond was het cinema in de middelbare school. Ik had spijt dat ik geen oordopjes bij had. Het geluid van FIHP is niets tegen 200 krijsende meisjes die naar de mooie hoofdrolspeler van High School Musical willen kijken! Nu kijk ik er heel erg naar uit om volgende week de lagere school St Leo nog beter te leren kennen en daar mijn weg te zoeken.
Al meer dan een week zit ons Femke in 't zalige Afrika. Hier enkele sprokkels uit haar sms-kes: " Op weg in wondermooi Afrika! It's like paradise!"
" Deze morgen kreeg ik overheerlijke pannenkoeken! Heerlijk! En zaterdag gaat pater Bolle twee Vlamingen trouwen :p"
"Het is hier fantastisch, ik heb zotveel respect voor iedereen en alles hier! Mama je zou u hier helemaal thuis voelen! "
"580 km in de auto met een levende geit op het dak gebonden... Ocharme dat beestje schreien!"
" Geit is geslacht voor het huwelijksfeest."
"Het regent hier niet, het is aan het gieten!!! Super want het was nodig."
"Wat een lieve mensen hier! 'k Heb al een Afrikaanse mama!"
"Nu wordt het toch wat spannend: Ik heb een week vakantie gehad en morgen start ik in het schooltje. Nu ja, school want 30 tot 40 leerlingen per klas."