Inhoud blog
  • West - Coast
  • golden bay
  • Motueka - in een notendop
  • Motueka
  • Motueka
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Nieuw-Zeeland
    reisverhaal van mijn trip
    07-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.West - Coast
    24/05 Westport - Punaikaki

    Vanmorgen vroeg vertrokken voor een lange rit richting Westort, in totaal iets van een 4 -5h. Daar aangekomen een wandeling gemaakt langs de kustlijn op zoek naar een seal colony. Echt dichtbij konden we niet komen aangezien ze lagen te zonnen op wat rotsen onder ons. Misschien goed dat we niet echt dictbij konden aangezien er heel wat kleintjes bij waren ook. De zon scheen volop vandaag dus maakten we er gebruik van door even te zonnen op het strand. Na Westport reden we verder naar Punaikaki waar we gingen overnachten. De weg was ongelooflijk prachtig. De ganse rit reden we naast de oceaan en langs de andere kant zagen we de bergen. 

    Punaikaki staat bekend om zijn pancake rocks, een rotsmassief die bestaat uit vele laagjes waardoor het een beetje lijkt op een stapel pannenkoeken. We bezochten de rocks met een ondergaande zon op de achtergrond. Niet zo goed voor de kwaliteit van de foto's, maar het uitzicht was genieten. Nadien zochten we een plek om te slapen, maar na een hele poos rondgereden te hebben kwamen we weer uit op de plaats waar we gestart waren. We besloten om de auto daar dan maar te parkeren en de auto om te bouwen tot slaapplaats, de waarschuwingtekens van 'No camping' negeerden we vlotjes. Die avond maakten we een avondwandeling op het strand en kropen vroeg in 'bed' aangezien het al donker is om 17.30 en er niet veel te doen was.

    25/05 Punaikaki - Greymouth

    Na 12uur 'slapen' was het tijd om op te staan en uit te slaapzak te kruipen, ijzig koud! De winter is langzaam maar zeker aan het komen. Snel ontbijten en dan een poging doen om de blowholes te bezichtigen. Blowholes zijn holtes in de pancake rocks die bij hoog tij zich vullen met water en het water uitspuwen. Helaas, na 40min nog steeds niets te zien en besloten we ons te gaan informeren over het weer alvorens de track te starten. Een geluk dat we dit deden want door de vele regenval was het water gaan stijgen en was de track onmogelijk geworden. Het water stond kniehoog en daar hadden we beide niet zoveel zin in, dus besloten we om een andere, iets kortere maar veilige track te starten.

    Na Punaikaki reden we door naar Greymouth om te overnachten.

    26/05 Greymouth - Hokitika - Lake Ianthe

    Na een aangename en warmere nacht vertrokken we richting Hokitika. Daar aangekoemn was het aan het regenen dus besloten we om naar een Kiwi House te gaan. Ik kan niet terug komen naar Belgie zonder een levende kiwi gezien te hebben. Naast kiwi's hadden ze ook een aantal aquariums met vissen en reusachtige eels. We hadden het geluk dat het voedertijd was en mochten zelf ook de eels voederen en aaien. De dierenverzorger ging daarna de kiwi's eten geven en vroeg of we daar ook bij wouden zijn. Daar zeiden we natuurlijk geen neen tegen. En eindelijk, daar was hij dan, de kiwi!

    Toen we buiten kwamen was het nog steeds aan het regenen, maar aangezien we niet opnieuw dingen wouden overslaan besloten we om toch naar de gorge te gaan. Eenmaal aangekomen daar begon de zon te schijnen en werd het nog een prachtige dag. Na de gorge bezochten we de Dorothy watervallen en dan vervolgens naar het meer waar we picknickten. Onderweg werden we opgehouden door een kudde koeien die doodleuk aan het wandelen waren op de weg. Na een tijdje konden we doorrijden tot de koeien besloten om met ons mee te rennen. Omsingeld door koeien konden we toch onze weg vervolgen. We besloten net op tijd om Lake Kaniere te verlaten, 5min later begon het alweer te regenen. We sliepen die nacht terug in de auto aan Lake ianthe. Het was opnieuw een stukje kouder dan de vorige nacht en het zal er niet op beteren aangezien we meer zuidwaarts gaan. We ontsnapten nipt aan een geldboete van de DOC die kwamen controleren maar niet dachten dat er mensen in de auto sliepen. Een geluk dat we tussen 2 gigantische campervans stonden!

    27/05 Lake Ianthe - Frans Jozef - Fox Glacier

    Onderweg naar Frans Jozef zagen we de eerste bergtoppen met sneeuw! Hoera! Winter! We bezochten de Frans Jozef, maar ik blijf erbij, de Fox is nog steeds mijn favoriet. Na de Frans reden we door naar de Fox, de volgende gletsjer. Onderweg begon het helaas te regenen en ik had de ganse dag ijzig koud dus overnachten we in Fox in een hostel en hoopten op beter weer.

    28/05 Fox Glacier - Wanaka

    Vertrokken toen de zon opkwam richting Lake Matheson. Lake matheson staat bekend als spiegelmeer. Door de vrieskou hing er een nevel over het water waardoor de perfecte weerspiegeling niet zichtbaar was. Gelukkig trok de nevel even later weg en hadden we best een goede spiegeling, niet de perfectie, maar we kwamen aardig in de buurt.

    Nadien maakten we de wandeling richting de Fox Glacier en zag ik hem deze keer vanuit een ander perspectief. De vorige keer wandelde ik op de glacier en nu zag ik hem vanop een afstand. Het kriebelde erg om de iceclimbing te doen maar aangezien het erg duur is en ik mijn geld wat wil sparen voor de skydive in Taupo besloot ik om van het idee af te stappen. Na de Fox kropen we in de auto voor de lange, maar meest fantastische weg, richting Wanaka. We stopten onderweg in Haast aan een strand die vol lag met witte keien waarop mensen boodschappen schreven. Ook wij lieten onze boodschap achter. Mijn boodschap was: ' I dreamed a thousand paths. I woke and walked my own.'

    De weg naar Wanaka is 1 van mijn favoerieten, eerst rij je door een national parc vol bergen met sneeuwtoppen en nadien rij je langs 2 gigantische meren, Lake Wanaka en Lake Hawea.  

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    07-06-2013 om 04:28 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    04-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.golden bay
    22/05

    Na de afscheidbbq gisteren is het moment gekomen om te vertrekken en de reis verder te zetten. We werden verrast door Sam die pannenkoeken bakte als ontbijt voor ons. Na heel wat traantjes was het dan eindelijk tijd om te vertrekken richting Takaka.

    Daar bezochten we de Pupu Springs, een heilige plaats van de Maori's. We starten de toch droog maar al snel barstte de hemel open en waren we op korte tijd doorweekt. We besloten om wat meer tijd door te brengen in Takaka, dus slenterden wat rond en sprongen elke warme winkel binnen om wat rond te kijken. Uiteindelijk klaarde het terug wat op en reden we door naar Collingwood. In collingwood bezochten we een historic cemetry, maar meer dan een hoopje stenen was het eigenlijk niet. Terug aangekoem aan de auto zagen we een regenboog die eindigde 100m van onze auto, helaas, geen schat gevonden dus gingen we maar wat schelpjes zoeken op het strand. Ons plan om in de auto te slapen viel letterlijk in het water toen het opnieuw begon te stortregenen. We zochten een hostel maar vonden er geen en met de moed der wanhoop klopten we aan in een motel. Daar kregen we een kamer voor een spotprijs.. En eigen luxueuze kamer met badkamer en keukentje, DVD speler, dubbel en single bed met zalige donsdekens. En dat voor maar 30dollar ipv 110!!!!

    23/05

    We werden gewekt door zonnestralen.. Wacht eens even?? ZON! We vertrokken richting Cape Farewell en besloten om eerst naar Wharaki Beach te gaan. Aangekomen op de parking stonden daar doodleuk 2 paarden die vrolijk hun hoofd door ons venster staken. Zoals de meeste onder jullie wel weten ben ik niet zo zot van paarden, maar uiteindelijk ben ik er toch in geslaagd om uit de auto te kruipen en heelhuids de andere kant van de parking te raken. Aangekomen op het strand viel ik letterlijk stil, het is het mooiste strand dat ik ooit heb gezien en voor mij 1 van de mooiste dingen die ik hier in Nieuw-Zeeland al heb gezien. We namen onze tijd voor een heuse fotoreportage. Terug aangekomen op de parking werden we deze keer niet door paarden begroet, maar door een 7tal pauwen die wel een kiwi lusten. Aangezien wij zo een 300tal kiwi's in de auto liggen hebben, konden we er wel een paar missen.

    We reden door naar Cape farewell, nog steeds in het zonnetje. Cape farewell is een reusachtige klif en het meest noordelijke punt van het zuidereiland. Daarna namen we een kijkje naar de Farewell split, maar dit stelde niet zoveel voor dus vervoglden we onze tocht naar de Raviti caves. De weg naar de grot was levensgevaarlijk, ze waarschuwden dat het geen gemakkelijke tocht was, maar door de vele regenval van de voorbije dagen was de weg gewoon spekglad. En het feit dat het een erg steile weg is maakte het niet gemakkelijker. Ik was natuurlijk vergeten om mijn wandelschoenen aan te trekken en had al helemaal geen grip met mijn schoenen. We bereikten na 1uur klimmen en slieren de grotten heelhuids. uiteindelijk was het de klim wel waard want de grot was fantastisch. De weg naar beneden was waarschijnlijker nog gevaarlijker en legde ik het grootste deel al slierend af, ik moet zeggen dat mijn glijkunsten behoorlijk toegenomen zijn. Het begon ook al lichtjes donker te worden en we wouden zeker voor de duisternis terug bij de auto zijn. Missie geslaagd, eind goed al goed en geen gebroken beenderen.

    Volgende trip: West Coast

    04-06-2013 om 07:48 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    31-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Motueka - in een notendop
    Hier volgt EINDELIJK mijn verslag over mijn weken in Motueka. Ik weet het, het is een hele poos geleden, maar het is nogal druk met rondtrekken ;)

    Mijn weken werden hier voornamelijk gevuld met het plukken van appels. Van maandag tot zaterdag, 10uur per dag. Het was lichamelijk erg zwaar, voornamelijk voor de rug. Ik werkte voor een tamelijke grote orchard, nl AB Wood Orchards. Ze bezitten heel wat verschillende orchards en hebben een 30tal mensen onder zich. De groep bestaat voornamelijk uit Tonga boys die hier jaarlijks komen werken en hun hele gezin achterlaten in Tonga. Maar 1 dag werken hier is gelijk aan 1 week overleven daar. De rest van de groep bestaat uit tractordrivers, enkele backpackers en ik, het enige meisje. Mijn baas heeft het mij niet gemakkelijk gemaakt en wou mij eigenlijk naar een packhouse sturen. Maar aangezien binnen werken, non stop aan een lopende band staan gedurende 10 uren niet echt iets voor mij is, heb ik koppig doorgezet. Mijn doel was om elke dag 3 bins te plukken, maar mijn baas wou dat ik er 4 plukte. Na wat rondvragen ontdekte ik dat de meeste backpackers er 3 plukten dus ik trok er mij niet te veel van aan. Op het einde van het seizoen plukte ik er 3.5, soms met behulp van de Tongaboys die maar al te blij waren om wat bags in mijn bin te droppen. Kijk maar allemaal goed in de winkel naar Pink Lady, Braeburn, Eve, Pacific rose of de appels niet uit NZ komen, misschien heb ik ze wel geplukt ;)

    De zondagen en op dagen waar het te hard regende waren we vrij. Dan gingen we ergens naartoe of bleven rustig in de hostel met iedereen. Zo gingen we met de meisjes eens winkelen in Nelson, zonder iets te kopen natuurlijk. Het harde leven van een backpacker om zo weinig mogelijk geld uit te geven, Niet gemakkelijk in een land waar alles dubbel zo duur is. Soms bakten we samen pannenkoeken of cupcakes, de kilo's die eraf waren zijn er al terug en dubbel terug vrees ik. In de avonden gingen we vaak naar het recreatiecentrum voor wat sport: voetbal, badminton, volleybal en badminton passeerden de revue. 

    Op een moment konden we een week niet werken door een tropische storm waardoor alles overstroomd was. We waren genoodzaakt om dus een ganse week in de hostel te zitten. Ondertussen noemen we onszelf een kleine familie en het is echt een toffe bende. Op zaterdagen gingen we altijd uit, naar een plaatselijke dancing. Stel u er niet te veel bij voor, Motueka is een dorp dat bestaat uit een 3tal straten. De dancing sluit al op 2uur en na 1uur is het niet mogelijk om nog alcohol te verkrijgen.1 van de zaterdagen gingen we naar de applepickparty, een party voor applepickers en packers. Ik blijf erbij, het is toch een raar volkje, maar we hadden veel plezier, puur door de groep want de muziek was heavy metal. Op zonnige dagen gingen we naar het strand, naar Kaiteriteri. Voornamelijk om wat te luieren op het strand of deden we een poging om te zwemmen in het ondertussen al afgekoelde water. 

    Mijn tijd in Motueka was ook gevuld met afscheid nemen van mensen die verder trokken. Elk afscheid ging gepaard met een Argentijnse BBQ. Grote stukken vlees en eten om 22.00 uur dus. Dat is het Argentijns uur om te eten. Ook de afscheidsbbq van de orchard was een heus feest. Een volledig lam en varken aan 't spit en liters bier. De sfeer zat goed en al snel waren alle Tongaboys aan het dansen. Zelfs mijn norse baas was in een goede mood en waagde zich op de dansvloer. Op het einde kreeg ik dan toch een knuffel van hem en een compliment dat ik doorgezet heb. Het was raar om na 5weken van iedereen opnieuw afscheid te nemen. De Tongaboys namen op hun manier afscheid door een afscheidslied te zingen en te bidden voor iedereen. 

    Mijn tijd in Motueka was een prachtige tijd. Ik noem het mijn thuis weg van huis.. 

     

     

     

     

    31-05-2013 om 04:09 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    25-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Motueka
    14/04 Kajakken in Abel Tasman

    Vandaag gaan kajakken in Abel Tasman met Christian, Florencia en Janina. Een prachtige zonnige zondag, onze enige vrije dag na een harde week werken.

    Abel Tasman is adembenemend; helderblauw water, zeehonden overal en prachtige stranden. We starten redelij vroeg en kajakten naar Fisherman Island waar we even stopten voor lucht. Echt een expeditie Robinson-gevoel. Een klein strand voor ons alleen met alleen maar stilte. Daarna kajakten we verder naar Adele Island, waar we volledig rond vaarden. We sloegen een kleine inham in en vonden een nest zeehonden. Ze waren heel speels en zwommen heel erg dicht, zo dicht dat je ze kon aanraken. Maar aangezien ik graag mijn vingers wil houden deed ik dit niet. Naast de zeehonden zagen we ook 2 pinguins.. Na Adele island stopten we op een verlaten strand en namen een duik in het heldere en verassend warme water. Om 4 uur waren we terug na een serieuze vaar-en wandeltocht. Het water stond zo laag dat het onmogelijk was om terug te varen, dus serieus wat afstand mogen afleggen met de kajak al stappend.

    28/04 Abel Tasman Daywalk

    Vandaag op zwier geweest met Janina. Een wandeling gemaakt in Abel Tasman. Dat was de bedoeling alleszins. Maar na een paar uur eindigden we in de hangmat op het strand. Daarna zijnn we nog naar de Apple split rock geweest en een kort bezoek gebracht aan Kaiteriteri. Genoten van een prachige zonsondergang

    Dit waren enkele 'bijzonderheden' tijdens mijn appelplukperiode. Binnenkort een uitgebreid verslag van mijn maand als appelplukker. Ben momenteel terug beginnen rondtrekken, hou jullie zeker op de hoogte!

     



    25-05-2013 om 07:29 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    13-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Motueka
    07-04

    HOERA!!! Werk gevonden!!! 1 telefoontje en ik had werk. Morgen al meteen starten op proef en hopelijk mag ik blijven. Ik ben echt benieuwd want iedereen blijft vragen of ik sterk en fit genoeg ben, blijkbaar is het dus echt zwaar werk. Ik  

    09-04 

    Gisteren appels geplukt, vandaag appels geplukt.. morgen zal ik, jazeker, appels plukken. En ja, het is zwaar werk! Ongelooflijk zwaar werk. Elke dag 1500 kilo appels plukken is hard. Maar ik verdien geld en het is leuk werken in de zon. appels plukken is best grappig, je draagt een soort van buideltas die je moet vullen en dan moet legen in een grote bin. Die tas weegt iets van een 20-25 kilo en een bin 500 kilo. Het doel is om elke dag 3 bins te vullen. 

    12-04

    Het plukken gaat steeds beter. Het hangt vooral af van de soort appels en de hoeveelste pluk het is. Ik begin als een echte kenner te spreken. Momenteel zijn de Jazz appels mijn favoriet, maar wel de moeilijkste om te plukken. Ergens geniet ik van het harde werken in de buitenlucht. Ik leer de groep ook steeds beter kennen en voel me ondertussen ook geaccepteerd in diezelfde groep. Maar mijn rug is een ramp en doet constant pijn, mijn benen staan vol blauwe plekken van de lader en vol met sandflie beten en mijn arnel vol krassen van de takken. In totaal al op 3 verschillende appelgaarden gewerkt. De 2de was met zicht op zee en de 3de was aan een rivier omgeven door bergen. Het is dus prachtig werken.  Ook de hostel is als een kleine familie. Iedereen die hier verblijft, blijft hier voor enkele weken. Het zijn allemaal jongeren die werken om hun reis te kunnen betalen. Met enkele klikt het erg goed, zo goed dat we zondag naar Abel tasman gaan om te kajakken allemaal samen.

    wordt vervolgd binnen enkele weken, want mijn weken hier zullen voornamelijk gevuld worden door appels plukken..

    13-04-2013 om 10:18 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nelson
    04-04

    Net aangekomen in Nelson in een kleine hostel. Morgen begin ik te zoeken naar werk en hoplijk vind ik snel iets. Deze avond in een Thais curryhouse geeindigd met een 61'jarige man. In hostels kom je heel wat interessante mensen tegen en neen zeggen tegen een gratis diner in een duur land is not done.  

    05-04 

    Vandaag gestart met mijn zoektocht naar werk. 50 km gefietst op een oude fiets en resultaat is 0,0. Wel een prachtige fietstocht gemaakt van Nelson naar Richmond via een oude scenic railway route en dan terug via de coastline. Lekker in het zonnetje fietsen was zalig. Momenteel nog geen idee wat mijn plannen zijn als ik geen werk vind. Terug naar het Noordereiland of verder trekken?  

    06-04 

    Heb het opgegeven om te zoeken naar werk hier in Nelson. Vandaag Nelson ingetrokken en een wandeling gemaakt in de heuvels , lees bergen, naar het middelpunt van NZ. Ook heeft de hostel gevraagd of ik niet wat langer kan blijven om ginter te helpen maar heb neen gezegd. Wil verder trekken in de hoop dat ik ergens anders werk vind die wat geld kan opleveren. In de hostel maakte ik kennis met een Duits meisje die naar Abel tasman trok de volgende dag en aangezien een Argentijns koppel mij vertelde dat in Motueka heel wat werk te vinden is ga ik in die richting verder. Kan ook meerijden met het Duitse meisje wat het makkelijk maakt voor mij natuurlijk. 


    wordt vervolgd..


    13-04-2013 om 10:00 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Christchurch
    30-03

    Vandaag mijn 20ste dag in NZ. De tijd vliegt. Normaal zou ik vandaag van Queenstown naar Dunedin liften om vervolgens naar Christchurch te gaan. Dit omdat een rechtstreekse liftdag naar Christchurch iets te risicovol is. Minstens 6uur rijden en als ik onderweg geen lift kan vinden dan is er geen plaats om te slapen ook. Het geluk stond aan mijn kant die dag want ik werd even voorbij Queenstown opgepikt door een bekende NZ mountainbiker Vraag mij niet naar zijn naam want die ben ik alweer vergeten. Na wat heen en weer gepraat te hebben bleek dat hij op weg was naar Christchurch. Ideaal dus. Een rechtstreekse lift naar Christchurch met een zeer aangename jonge gast. Beste lift in NZ tot nu toe. Hij nam me mee naar een zalmboerderij, stopte op verschillende mooie plaatsen. Echt een superrit. Aangekomen in Christchurch vond ik geen plaats om te slapen. Alles was vol en natuurlijk had ik geen reservatie. Uiteindelijk probeerde ik via de I-site en zij vonden nog een bed voor me. Gelukkige bleef ik daar maar 1 nacht. Het was een hotel uitgebaat door chinezen en met enkel chinezen als gasten. De volgende dag was ik snel weg op zoek naar een nieuwe hostel. 

    31-03

    Paaszondag, maar dit jaar geen paaseieren voor mij. Vanmorgen op zoek gegaan naar een nieuwe hostel en gelukkig 1 gevonden. Volledig in thema van Fowlty towers. Ook de stad verkent, maar veel is er niet te zien. 2 jaar geleden was er een serieuze aardbeving die de volledige stad in puin heeft gelegd. Vandaag de dag zijn ze nog volop bezig met de heropbouw van de stad. Ook is het centrum nog steeds niet toegankelijk en afgebakend als red zone. Persoonlijk vind ik Christchurch geen mooie stad, maar het heeft wel enkele mooie plaatsen. Ik bracht mijn tijd vooral door in the Botanic gardens en het stadspark, wat gigantisch groot is.  


    01-04  

    Na het stadspark van gisteren verken ik nu het andere deel, namelijk het shopping deel. Het shoppingcenter is hier opgebouwd uit containers als noodoplossing na de aardbeving. Nu is het voornamelijk een toeristsche trekpleister. 



    04-04
    De voorbije dagen weer doorgebracht met de groep. Eerst een dag in Christchurch waar we in JAilhouse verbleven. Deze hostel is gevestigd in een oude gevangenis. De inkleding is nog steeds het gevang dus we slapen in cellen. Maar de luxe van een hostel is wel aanwezig. Die dag niet veel gedaan, wat rondgehngen in het park en in de avond nog eens de plaatselijke bars uitgetest. Tot nu toe 1 van de betere avonden van de reis. De volgende dag gingen we naar kaikoura. Na enkele weken telkens een kamer te delen deed ik eens decadent en nam een kamer voor mezelf MET dubbel bed. Gewoon om eens uit te rusten en slaap in te halen. Het was de laatste avond met de groep en we bleven die avond rustig in de hostel met een glas cider en een goede babbel. De volgende morgen was het tijd om definitief afscheid te nemen. Heel wat traantjes gelaten bij de afscheidsknuffels en het uitzwaaien. Maar ik heb de tijd van mijn leven gehad en vrienden gemaakt die ik zeker nog terug zal zien. 1 voor 1 prachtige personen die ik op 24 dagen bijzonder goed heb leren kennen. Het was hard om afscheid te nemen maar mijn avontuur gaat voort en afscheid nemen hoort daar nu eenmaal bij. Uiteindelijk onthou ik de goede momenten en die waren rijkelijk aanwezig.

    volgende stop is Nelson




    13-04-2013 om 09:44 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    06-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Queenstown - Nelson
    27/03 - 30/03

    De groep is eindelijk aangekomen en we hebben enkele zalige dagen gehad. Meteen na aankomst was ik terug een deel van de groep. De reisleider regelde een bandje voor me zodat ik de groep kon vergezellen op een avondje uit. Die avond gingen we pizza eten en een stapje zetten in de uitgaansbuurt van Queensto

    De volgende dag zijn we met een klein groepje de stad gaan verkennen en 's middags maakten we een wandeling in de bergen. Amai mijn kuiten! Maar de uitzichten waren de klim meer dan waard. 'Waauw' is een woord dat je bijna elke dag gebruikt hier in NZ. In de vooravond zijn Myriaen ik naar een BMX wedstrijd geweest. In Queenstown is het momenteel bikefestival. Dus elke dag is er wel iets te doen met fietsen. Met de ganse groep die avond terug iets gaan drinken in een plaatselijke bar. Maar om 00.00 sloot alles wegens goede vrijdag.

    De laatste dag de gondola genomen en de bergen in getrokken voor een partijtje Luge. Een luge is een soort slee op wieltjes waarin je een track aflegt aan een behoorlijk tempo. In totaal deden we 6x de afdaling, maar in de laatste ging ik bijna uit de bocht. Ik kwam er met de schrik vanaf en Vanessa met de slappe lach. Later die dag gingen we frisbeegolf gaan spelen in het park, een plaatselijke populaire sport hier. Zoals de naam al zegt speel je golf, maar met frisbees die je in een mand moet proberen werpen in zo min mogelijk pogingen. Aangezien de wind iets te veel van zich liet voelen gaven we al snel op en schakelden we over op sweet-ass-touch-rugby. Die avond lekker gaan eten met de ganse groep en een beachparty gehouden aangezien elke bar gesloten is op goede vrijdag. Gelukkige waren we voorbereid en hadden we een zalige avond op het strand. We maakten plannen hoe ze me stiekem gingen proberen meesmokkelen, maar helaas. De volgende morgen moest ik, opnieuw, afscheid nemen van de groep. Maar gelukkig slechts voor enkele dagen.

    06-04-2013 om 00:00 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    27-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Auckland - Queenstown
    17/03 Lazy Sunday

    Na het afscheid van gisteren lekker een dagje helemaal niks doen. Uitslapen en uitrusten, wat uren slaap inhalen na de vele feestavonden. Het regent hier momenteel pijpestelen en ik mis de groep toch wel. Het wordt weer een knop omdraaien om nieuwe mensen te leren kennen en niet meer de zekerheid te hebben van vaste gezichten rondom mij. Over 10 dagen komen we samen in Queenstown met de groep, heb dus 10 dagen om daar te raken. Heb ook mijn 1ste aardbeving achter de rug, voor enkele seconden daverde gans Auckland en was er even paniek voor een vulkaanuitbarsting. Gelukkig niks aan de hand en ben ik enkel even door elkaar geschud.

    19/03

    Al enkele dagen liften achter de rug. Eerst lifte ik van Auckland naar Hastings en dan van Hastings naar Wellington om daar de ferry te nemen. Liften gaat hier zo makkelijk, zeker als meisje alleen. Vooral dames pikken mij op omdat ze het niet over hun hart krijgen mij daar te laten staan. Daarnaast betalen ze ook bijna alles en bieden overnachtingen aan. Je komt ook in contact met de lokale bevolking die je vertellen waar zeker naartoe te gaan en waar juist niet. Ook kom je zoveel verschillende mensen tegen met elk hun verhaal. Het is een erg leuke manier van reizen.

    20/03

    Na wellington lifte ik naar Kaikoura. Kaikoura was prachtig. Vandaag een fikse wandeling gedaan van een 4tal uren. Het 1ste deel ging langs de kustlijn maar na een tijdje begon het wat saai te worden dus ging ik off-road en klauterde verder over rotsen, boomstammen en stranden. Tot ik plots oog in oog stond met een zeeleeuw. Gelukkig voor mij lag hij te slapen en had hij mij niet gezien. Normaal moet je minstens 10-15m afstand houden en ik was er natuurlijk bijna over gestruikeld. Het bracht in ieder geval leuke foto's en filmpjes op want blijkbaar was ik op een ganse kolonie gestoten. Na de zeeleeuwen ging ik de heuvels (lees bergen) in. Wat een helse klim, maar wat een prachtige uitzichten! De zon was gloeiend heet, je merkt echt dat je net onder een gat in de ozonlaag zit. De zon schijnt hier niet, ze brandt! Dus smeren is de opdracht.. Natuurlijk ben ik al verbrand geweest maar langzaam maar zeker krijg ik een lichtbruin kleurtje, ongelooflijk, maar waar. Na de wandeling ging ik terug naar de hostel om te eten samen met mijn hollandse kamergenoot. We kregen gezelschap van een vrouw uit Roeselare met een fles rode wijn, daar zeggen we natuurlijk geen neen tegen!

    21/03

    Vandaag van Kaikoura naar Greymouth gelift langs een prachtige bergpas. Liften ging vandaag niet zo goed en het zag er even naar uit dat ik vastzat in Reefton, een godverlaten dorp met nul komma nul slaapplaatsen. Gelukkig voor mij stopte er een oud vrouwtje die in topsnelheid naar Greymouth reed. Het was best schattig want ze was mij eerst voorbij gereden en had haar dan gedraaid om mij toch op te pikken. Ze zette mij zelfs af voor mijn hostel en wachtte tot ik kwam zeggen dat ik een slaapplaats had.

    22/03 Greymouth - Fox Glacier

    Hilarische lift achter de rug. Een koppel Chinezen die mij oppikten en mij tot in Fox brachten. Zo konden bijna geen woord engels en stopten OVERAL om foto's te trekken. En ja, ook ik moest een fotoshoot ondergaan. In de auto lag er 1 of andere CD op met de Spice Girls, Backstreet Boys en Madonna. Normaal gingen zij naar Frnas Glacier, de gletsjer die voor Fox ligt, maar ik kon ze ompraten om ook naar Fox te gaan!

    23/03

    Vanmorgen vroeg opgestaan om de gletsjer te gaan beklimmen. Eerst een tocht door het regenwoud en dan de gletsjer op. In gans de wereld zijn er maar 3 plaatsen waar je dat kan doen, eerst het regenwoud en dan de gletsjer. We vulden onze drinkbeker met gletsjerwater en deden onwe ijspinnen aan. In totaal watren we een goede 4uur op het ijs. Langs gaten, over gaten, op en neer over het ijs tot op het verste punt. Vanaf daar kon je enkel verder als je ging ijsklimmen, maar dat zal voor een andere keer zijn. 

    24/03 - 27/03

    Net aangekomen in Queenstown. Vanmorgen Jakob leren kennenm een Zweed die ook lifte naar Queenstown. We hebben dan maar samen gelift, leuker dan alleen en natuurlijk ook wat veiliger. Ik blijf hier in Queenstown voor een week. En wat een prachtige plek, bergen komen samen met meren. Watersport, skigebieden, alles kan je hier gewoon doen. Hier zou ik echt kunnen wonen.. Maak jullie niet ongerust, ik kom zeker terug naar Belgie. Maar het is en blijft een prachtige plek hier.

    Ik verblijf in Nomads hostel, een gigantische jeugdherberg met keuken, chill room, sauna en bioscoop(gratis). Je betaalt iets meer maar je krijgt wel ontbijt en avondeten. Queenstown reeds goed verkend met een wandeling langs het meer en geshopt zonder iets te kopen. Na 2weken was de goesting in frieten zo groot dat ik de Mc Donalds ben binnengegaan en wat heb ik ervan genoten :) Ook mijn was en strijk gedaan voor de 1ste keer hier en hoera, niks gekrompen of verkleurd of verbrand. Niet slecht voor mijn 1ste keer, al zeg ik het zelf!

    Vandaag ook voor de 1ste keer terug gevoetbald. Leerde een groepje kennen op het sportterrein en heb een balletje mee getrapt. Het was bloedheet hier. Voetballen, zonnen en pintjes drinken. Queenstown wordt steeds beter en beter :) 's Avonds een film gekeken in de bioscoop en op het gemakje een boek gelezen.

    Wordt vervolgd.. 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    27-03-2013 om 01:08 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    16-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    10/03

    Er is geen weg terug meer. Ik ben zonet de douane gepasseerd en wacht nu op mijn vliegtuig richting Londen. Na Londen vlieg ik naar Singapore, Sydney en dan Auckland. In totaal iets van een 28uur vliegen, zonder tussentijd...

    Blijkbaar raak ik ook geen enkele luchthaven binnen zonder grondig gefouilleerd te worden. Eerst in Belgie en dan in Auckland. Daar moest ik zelfs mee naar een kamertje waar ik ondervraagd werd over mijn trip! Uiteindelijk lieten ze me wel gaan.
    De vliegeis zelf verliep erg vlot en van een jetlag heb ik weinig last gehad.

    12/03

    In Auckland is het lekker warm, iets van een 26graden en volle zon. Auckland is oke, het is niet ontzettend mooi maar er is wel veel afwisseling. Het is er vooral erg heuvelachtig door de vele vulkanen, iets van een 50tal in totaal.

    13/03-17/03

    De groepsreis was fantastisch. In korte tijd heb ik erg leuke mensen leren kennen en het was de tijd van mijn leven. We waren met 12, elk uit en andere uithoek van de wereld. Er waren een paar Engelsen, Duitsers, Ieren, Zwitsers, Californie.

    De 1ste dag reden we van Auckland naar de bay of Islands, welbepaald naar Paihia. Onderweg maakten we enkele stops. De 1ste stop was in the Kauri park. Een bos/park met de grootste boom in Nieuw-zeeland. We maakten een wandeling en gingen weer op weg. De volgende stop was aan de Wangarei Falls waar we picknickten.

    Na een uur rijden kwamen we aan bij The Rocks, een boot waar we gingen overnachten. Op de boot waren enkele leuke activiteiten: target shooten, vissen en kajakken in de nacht. Ik was de 1ste die een vis aan de haak sloeg en kreeg een free beer, altijd mooi meegenomen natuurlijk. Daarna kon ik er nog 2 vangen. De vissen werden op de ondertussen hete BBQ gelegd en we hadden een fantastische avond die we afsloten met een kajaktocht in de nacht. De sterrenhemel hier is ongelooflijk. We dronken nog een biertje aan het vuur en gingen slapen.

    De volgende dag vaarden we verder en gingen snorkelen. We probeerden enkele stekelige beestjes op te duiken die vast zaten aan de rotsen enkele meters diep. Ze zijn vergelijkbaar met kaviaar en heel erg duur. We kregen er enkele te pakken waardoor ik natuurlijk eindigde met enkele stekels in mijn hand. Daarna sloegen we ze kapot op de rotsen en voerden we de vissen ermee. Als je iets dieper dook dan kwamen ze gewoon uit je hand eten.
    Daarna kajakten we naar het dichtsgelegen eiland en maakten een fikse wandeling met prachtige uitzichten. De reis eindigde waar ze was begonnen dus keerden we terug naar de haven om vervolgens naar onze hostel te gaan. We namen een een duik in het zwembad, babbelden wat na en gingen uit.

    De volgende dag mochten we vrij kiezen en we gingen met enkele zwemmen met dolfijnen. Wat een fantastische ervaring. Ze zwemmen zo dicht bij je en ze zijn gigantisch. Na een fantastische trip keerden we terug naar Auckland waar we de reis afsloten met een drink in een plaatselijke bar. Biertje drinken, poolen en naar rugby kijken.

    Vandaag trekt de groep verder voor nog 20dqgen. Het afscheid was hard. Ongelooflijk dat je na 5dagen zo close kunt worden met sommige. Maar over 12dagen hebben we afgesproken in Queenstown waar we nog eens 3dagen samen zullen doorbrengen.

    Morgen vertrek ik richting Zuidereiland... Wordt vervolgd..

    16-03-2013 om 23:53 geschreven door Febe_r  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 25/02-03/03 2013

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs