Vanmorgen zijn we onze documenten gaan indienen voor de aanvraag van het visum voor Ilyan. We moesten hiervoor terecht op de Nederlandse ambassade, maar we hebben enkel één dame gezien die Nederlands kon praten. Het originele paspoort hadden we nog niet, maar dit is intussen deze namiddag aangekomen en door Geert en Davy binnengebracht. De dame aan de balie heeft gezegd dat we het visum maandag zullen hebben, dus alweer wat meer zekerheid dat we dinsdagmorgen kunnen vertrekken. De enigste voorwaarde is dat de goedkeuring op maandag in de ambassade geraakt.
In de namiddag was Ilyan een beetje nukkig en zijn we met zijn drietjes wat gaan wandelen in de stad. Blijkbaar wordt hij daar wat rustiger van. Langs de weg is er ook een kraampje waar je enkele lokale gerechten kan kopen. Vanavond eten we dan ook meeneemkazach . Het aftellen gaat verder en we hopen snel het weekend voorbij te zijn. Nog 4 keer slapen en dan.......
PS De WIFI laat ons in de steek en modemverbinding lukt voorlopig niet. We moeten ons dus nu behelpen met PC uit het businesscenter in het hotel. Onze excuses als mails onbeantwoord blijven.
14-02-2008
Valentijntjes op weg naar Almaty
Allereerst een dikke kus aan al onze geliefden (heel ver weg) tijdens deze heel speciale valentijn. Voor ons is het het beste cadeau dat we elkaar konden schenken. Het is zowel een kerst-, nieuwjaars-, als valentijnscadeau geworden.
Vanmorgen om half acht kwam Michael ons ophalen. Tania was ook van de partij om haar laatste regelingen als coördinatrice te voltrekken. Het was een drukste van jewelste op het appartement, maar alles is klaar en meegeraakt in de valiezen. En het belangrijkste hebben we niet vergeten.
Tania hielp ons met inchecken en aan de controle hebben we afscheid van elkaar genomen. We hebben voor onze zoon een aandenken gekregen van haar. Een Kazachs vlagje en een traditionele Kazachse jongenspop met Dumbra (nationaal muziekinstrument). Jana heeft een meisjesversie gekregen.
Met een busje werden we dan naar het vliegtuig gebracht. Onze Ilyan kreeg van de stewardess zijn eigen gordeltje dat bevestigd werd aan de gordel van papa. Maar jammer genoeg heeft onze jongen het opstijgen gemist. Tegen de tijd dat het vliegtuig vertrok was Ilyan al hoog in de wolken. Hij heeft een goed half uur geslapen en voor de rest flink gespeeld. Hij is heel rustig gebleven en heeft dus blijkbaar genoten van zijn eerste vlucht. Het was een echte voorbeeldige jongen. Onze generale repetitie is dus zeer goed verlopen. In Almaty stond Djanna ons op te wachten, dit is één van de coördinatrices van Almaty. Een taxi bracht ons naar het hotel Alma-Ata (3 sterren) waar we verblijven op het vijfde verdiep. We hebben een kleine salon, bureau, badkamer en wc (heel verouderd) en slaapkamer. Heel gemakkelijk want nu kunnen we nog steeds Ilyan apart leggen om zijn dutjes te doen, terwijl wij werken op de computer (spelletjes dus), lezen of tv kijken. We hebben ook een kinderbedje gekregen, dus dit zit wel goed. De voeding daarentegen was een ander paar mouwen. Geen flessenverwarmers, geen waterkoker,... Maar gelukkig is op het derde een klein restaurantje 24/24 open, dus papa zal met de fles midden in de nacht eens tot daar kunnen gaan om die op te warmen. Hihi.
We zijn intussen al goed geïnstalleerd en zijn vanavond gaan uiteten (Valentijnsetentje ???) met Ilyan. Ook hier opnieuw geen problemen voor onze jongen. Om te internetten kunnen we beneden terecht, dus dit vormt ook geen probleem. Ze hebben hier zelfs heuse WIFI. Je zal dus dagelijks nog iets van ons horen.
En dan nu nog een Valentijnsnieuwtje..... We hebben vanavond nog bericht gekregen dat FCA in België heeft goedgekeurd, dus zit het er dik in dat we dinsdag onze vlucht zullen kunnen halen. Joepie !!!!!
Morgen hebben we dus een afspraak bij de consul op de Nederlandse Ambassade om onze aanvraag in te dienen. Hopelijk verloopt alles zoals vandaag.
Tot morgen
Groetjes Davy, Evy & Ilyan vanuit Almaty
13-02-2008
Laatste berichtje vanuit Aktöbe
Voila, de valiezen zijn gevuld zo goed het kan, enkel nog het beddegoed, de toiletzakken en de pyjama's. We hebben alles uit- en opgegeten, alles afgewassen en opgekuist. Het doet toch raar om te moeten vertrekken. Aan de ene kant dolgelukkig dat we dichter bij huis gaan zijn, anderzijds de prachtige stad moeten verlaten van onze zoon en terug naar de realiteit moeten van stress, haast,.... Morgen vertrekken we dus, maar niet om half negen maar om half acht komt Michael ons ophalen. Tania heeft nog de laatste documenten afgegeven bij Geert en Sarah voor de ambassade en we hebben al bericht gekregen van de vertaler in België dat alle documenten vertaald zijn en op weg zijn naar het FCA. Dus als alles goed gaat komt dit morgen aan op het FCA. Dan moet het FCA hun goedkeuring geven aan de consul van België te Astana die op zijn beurt de consul van de Nederlandse ambassade moet verwittigen te Almaty voor het uitreiken van het visum voor onze zoon. En dan kunnen we het vliegtuig richting Schiphol nemen. Na dit berichtje bergen we ook onze laptop op, dus waarschijnlijk zullen jullie ons een paar dagen niet meer kunnen bereiken. We hopen echter in Almaty nog een verbinding te krijgen zodat we ginds nog iets van ons kunnen laten horen en anders zoeken we een internetcafé. Geniet dus nog van de laatste beelden van Aktöbe en laat u niet misleiden door de foto's van Ilyan. Het speen wordt enkel gebruikt om op te bijten (tandjes) soms juist, soms verkeerd in de mond. hihi Dan kunnen we alleen nog maar afscheid nemen en hopen dat we morgen een goede vlucht hebben naar Almaty. Tot binnenkort...... opnieuw een stapje dichter bij huis. Bedankt aan iedereen hier ter plaatse: Tatiana, Irena, Bayana, Aina, alle nanny's van het weeshuis en speciaal Gulmira, onze chauffeurs Vasily en Michael, onze eigenaars van het appartement, Cristy en Zahria, Laurie en Kyson, Jean-Jacques en Marie met Lila en zeer zeker Sarah en Geert en mooie Jana voor het gezelschap, de steun en hulp tijdens dit avontuur. (en iedereen die we vergeten zijn )
Vele groetjes vanuit Aktöbe (voor de allerlaatste keer) en dikke kussen Davy, Evy & Ilyan
12-02-2008
Valiezen bijna klaar
Vandaag een gewone dag. Ik ben druk bezig met alles nog eens te wassen nu ik de kans nog heb, dus is het hier in huis een echter drooglijn. We zijn ook al begonnen met het vullen van de valiezen en de rugzakken althans de dingen die we morgen niet meer nodig hebben. En zoals het altijd hoort, weten we niet meer hoe alles erin te krijgen. Niet alleen moeten we onze kledij erin krijgen, maar ook die van Ilyan, een heleboel souvenirs en speelgoed. Als we maar heelhuids thuis geraken. Het zal een spectalair zicht zijn: elk een grote valies, elk een rugzak, Davy zijn laptop en fototas, ik mijn handtas en nog een luiertas. En natuurlijk vergeten we onze kleine jongen niet want die mag zeker ook mee. Tania is trouwens vandaag met de tickets gekomen en we hadden er niet twee, maar drie ! Donderdagochtend komt Michael ons om half tien ophalen en onze vlucht vertrekt om half elf. Blijkbaar is er hier voldoende tijd om in te checken. Ons tweede ticket is ook al geboekt op dinsdag 19 februari en we vertrekken om 8.20. (Maar dit is voorlopig tot we het visum van Ilyan in handen hebben natuurlijk). We moeten hiervoor naar de Nederlandse ambassade. Laat ons hopen dat zowel België als de Nederlandse ambassade er een beetje vaart achter steekt. Voor de mensen thuis zal ik indien we niet op internet kunnen bevestigen via SMS. Vele groetjes
11-02-2008
De laatste week Aktöbe
We zijn aan het aftellen. We zijn de laatste week ingegaan die we hier in de geboortestad zullen doorbrengen van onze zoon. Hoewel we misschien niet alles hebben gezien, hebben we toch een goed, ruim beeld van deze mooi stad. We hebben heel wat bezocht en heel wat geshopt. We hebben de plaatselijke restaurantjes bezocht en veel cultuur gesnoven. Vandaag was opnieuw een dag met ups en downs. Opnieuw weigerde hij zijn aardappelen te eten, maar papa Davy heeft er iets op gevonden. Hij maakt een kleine hoeveelheid porridge en mengt er de worteltjes door. En sloeberen dat hij doet. De bedoeling is dan om de porridge af te bouwen zodat hij alleen nog wortelpuree over heeft. Hopelijk lukt dit. Ilyan begint zich steeds meer vrijer te voelen. Iedere keer als hij in zijn adamskostuum komt geniet hij met volle teugen. Vanmorgen heeft hij zelf wat water bijgeplast in het bad, en tijdens het verversen deze middag heeft hij op mama geplast. Maar dat heeft iedereen al meegemaakt zeker .Ons eigen manneke pis.
10-02-2008
In een Kazachse krant
Een paar dagen geleden kregen Geert & Sarah bezoek van een Kazachse journaliste die een artikel schreef over buitenlandse adoptie. Vandaag hebben we de krant gekregen van Tatiana met dat artikel. En wat voor een artikel: een ganse pagina. Ook wij staan erbij op foto en Sarah haalde zelfs de voorpagina. Jammergenoeg kunnen we het artikel niet lezen, mijn Russisch is bij verre van perfect . Wat ons bazeke betreft, hij was vandaag in slechte doen. Nochtans had hij een goede nachtrust maar rond de middag werd hij heel nukkig. Zijn middageten bleef onaangeroerd en van zijn namiddagdutje kwam ook al niet veel terecht. Aangezien hij sinds gisteren zijn groot toilet nog niet had gedaan, heeft Evy hem dan maar een "glycerine-tapke" gegeven. En een kwartier later was het zover. Amaai zo een pamper vol. Gelukkig zijn de pampers van 5 tot 9 kilo . Van dan af was het weer dolle pret. Zijn fruitpap/porridge-mengsel heeft hij verslonden en dan op de speelmat maar rollen, keren en draaien. Hij begint ook stilletjes aan aanstalten te maken om te kruipen, maar voorlopig valt hij nog iedere keer terug op zijn rug. Als hij het onder de knie zal hebben, zullen we onze handen vol en ogen tekort hebben...
09-02-2008
Aftellen is begonnen
Gisterenavond nog telefoon gehad met de vraag of we het erg zouden vinden om op donderdag al richting Almaty te vertrekken. Natuurlijk niet, zo zijn we opnieuw een stapje dichterbij huis. Het vervelende is natuurlijk te weten dat alles hier in Kazachstan al in orde is om naar huis te vertrekken, maar dat we nu nog moeten wachten op de bevestiging van België. Vandaag opnieuw een goede dag voor onze jongen. Hij krijgt zijn gezonde eetlust terug en drinkt veel regelmatiger. Blijkbaar begint zijn maag opnieuw te werken na zijn kleine ziekte. Hij lijkt precies een beetje onverzadigbaar. Davy en ik hebben intussen opnieuw alle films van "Lord of the rings" bekeken, maar dit keer de uitgebreide versies. Er zitten hier heel wat leuke stukken tussen die in de bioscoopversie niet worden getoond. We zijn er toch wel zes avonden zoet mee geweest en we zijn dan ook heel blij dit prachtige verhaal eens opnieuw gezien te hebben. Davy is vanmiddag waarschijnlijk voor de laatste keer op grote boodschappen geweest. We hebben een lijstje samengesteld voor de laatste dagen en hebben ervoor gezorgd dat zoveel mogelijk op en uit zal zijn tegen woensdagavond. Ik ben al begonnen met inventariseren wat allemaal waar hoort in de valies en wat ik nog allemaal wil doen tegen woensdag. We zijn dus volledig in the mood om naar huis te komen. Belgium, here we come!!!
08-02-2008
Een namiddagje ertussen uit
hallo iedereen. Bedankt voor de tips, ik zal ze zeker proberen. Vanmiddag is Tania opnieuw langsgekomen voor nog een petition. Ze had ook het nieuwe Kazachse paspoort bij van Ilyan. Heel mooi trouwens. We hebben enkele afspraken gemaakt hoe het nu verder moet en dan ben ik met haar meegereden naar het appartement van Sarah en Geert. Papa heeft dus helemaal alleen de hele middag op Ilyan gepast terwijl mama met Sarah nog een cadeautje is gaan halen voor Tania. Dit was er nog niet van gekomen en nu het einde nadert.... Goed nieuws trouwens want de orginele documenten zijn vandaag verstuurd naar België. Als alles goed verloopt zouden we dan volgende week vrijdag uitwijken naar Almaty, waar we een afspraak proberen te versieren met de consul voor het visum van onze kleine jongen. Na het weekend zullen we dit dan waarschijnlijk mogen ophalen en dus zal het dinsdag of woensdag worden wanneer we het vliegtuig richting Schiphol zullen nemen.Maar zoals iedereen al weet is niets zeker in adoptieland. We zullen zien, maar intussen hebben we iets om naar uit te kijken !!! We tellen alvast af naar volgende week vrijdag.
07-02-2008
Opnieuw een rustige dag
Opnieuw heeft onze vriend heel lang geslapen. Rond drie uur moest hij wel eventjes zijn buikje vullen, maar dan heeft hij tot half negen blijven soezen. Hoewel onze kleine vriend goed en lang slaapt, lukt het me minder om goed te slapen. Ieder kuchje, zuchtje, schreeuwtje, neutje denk ik dat hij zal wakker worden. Maar dat hoort er nu eenmaal bij. Wel zal ik blij zijn als we thuis zijn en hij op zijn eigen kamertje kan liggen. We beginnen goed het ritme van onze jongen te kennen, dus ook ons dagelijkse routine lukt steeds beter. Momenteel heeft hij steeds meer en meer de neiging zijn petatjes en zijn fruitpap te weigeren. Ik weet niet of het komt omdat hij dit niet gewoon is of gewoon omdat hij het niet lekker vindt? Wel heeft hij regelmatig krampen (waarschijnlijk door de aanpassing van de verse voeding) en linkt hij dit al aan die petatjes en fruitpap. Als er mensen zijn met ervaring bij deze overschakeling om het toch wat leuk en lekker voor onze jongen te maken. Je mag ons altijd mailen.
Tot morgen
06-02-2008
Koorts geweken
Vannacht hadden we ons aan hetzelfde scenario verwacht als gisterennacht, maar niets was minder waar. Ons bazeke heeft van 20.00 tot 05.45 geslapen en dan een fles gekregen en terug in slaap gevallen tot 8.00. Toen hij echter opstond had hij nog een redelijk hoge koorts. Dus opnieuw zijn perdolanneke en kijk. Tegen deze middag was zijn koorts gezakt tot de normale lichaamstemperatuur. Toch is zijn eetlust nog niet volledig terug. We laten hem dan ook zelf bepalen wanneer hij genoeg heeft. Hij kan nu alleen maar terug aansterken. Omdat we al goed in ons ritme komen met onze kapoen hadden we vandaag wat tijd om kiekjes te nemen en te experimenteren met onze camera. Er staan dus heel wat foto's op in verschillende kleuren. Geniet van de fotoreportage. Moest het zijn dat je niet meer weet hoe wij eruit zien, we hebben er eentje van onszelf tussen gestoken
05-02-2008
De dokter op bezoek
Zoals verwacht werd het dus een mindere nacht. Doordat Ilyan niet voldoende kan eten en drinken, werd hij dus regelmatiger wakker om iets te drinken en te eten. Ook in slaap geraken was moeilijker en er moest dan ook heel wat getroost worden. Hij is wakker geworden rond 23.00, 01.00 en rond 04.00. Hij heeft dan doorgeslapen tot half 9. De koorts was deze morgen iets gezakt, maar niet voldoende, dus is op de middag de dokter langsgekomen. Diagnose was: aanpassing van voeding, nieuwe omgeving (qua temperatuur), het begin van een verkoudheid, doorbreken van de tandjes. Onze medicijnkist komt dus goed van pas. Davy heeft zelfs nog naar de apotheek moeten gaan voor een hoestsiroopje. Vanavond gaan we van start met onze medicijnen. Hopelijk zakt de koorts. Indien niet tegen morgenavond, dan roep ik de dokter terug.
En dan nu een alternatief voor het zakken van de koorts volgens Tania. We hebben het nog niet geprobeerd, maar.... Heb je vodka, warm die dan op en masseer je baby in met vodka voor 6 à 8 minuten. Na de massage kleed je de baby terug aan en de koorts zou onmiddellijk moeten gebroken zijn. Dit is echter wel maar een tijdelijke oplossing. Wie het al eens geprobeerd heeft, moet het maar eens laten weten.
04-02-2008
10 maand en ....... ziek
Onze kleine bink werd vandaag 10 maand. Joepie, een dag om te vieren. Maar al vanmorgen bij het opstaan bleek dat hij niet in zijne goeien was. Tegen de middag werd hij zelfs weigerachtig naar drinken en eten. Van het drinken kwamen de herinneringen al terug boven, maar niet willen eten ???? oei, er is iets verkeerd. En ja, ons ventje voelde heel warm en heeft koorts. We zijn nu al de hele namiddag bezig met temperaturen meten en we zullen vanavond nog eens bellen naar Tania zodanig dat de dokter eens kan langskomen. En uit de berichtjes is blijkbaar zijn vriendinnetje ook een beetje ziek. Wat zouden ze daar samen gedaan hebben?? Hoewel hij minder eet en drinkt verstoort het blijkbaar zijn speel- en slaapgedrag niet. Het is natuurlijk jammer dat hij juist vandaag ziek is, maar we zullen dit waarschijnlijk nog vele keren meemaken. Vandaag werd ook mijn keppebolle geopereerd aan haar amandelen. Ze stelt het goed en ik wil dan ook via deze weg mijn keppebolle veel steun geven. Laurietje, ik denk aan je en wordt maar snel beter en je weet het hé: veel ijsjes eten Ook ons kleine neefje verdient een kleine opsteker want ook Milan is ziek en ligt in het ziekenhuis. We hopen dan ook dat hij snel geneest en vlug terug naar huis mag. Milanezie genees maar vlug he kleine vent zodat je binnenkort terug de oude bent en kunt meekomen om je nieuwe neefje te begroeten. Het is dus vandaag een vooral zieke dag en daarom is mama ook niet uit haar pyjama gekomen. (lui he), maar om mijn ventje te troosten was het best makkelijk. Samen gezellig op het zeteltje liggen en snoezelen (het schaapke toch). We zullen dus ons aan een iets mindere nacht verwachten. We zullen zien. Tot morgen
Bewonder maar het ingenieuze spel dat papa in elkaar heeft gestoken. Ilyan vindt het reuzeleuk.
03-02-2008
Papa doet dat goed !!!!
Vandaag heeft papa Ilyan in bad gestoken. Het mag ook eens gezegd zijn, maar papa doet dat uitstekend met zijn zoon. Eten geven, pampers verversen, entertainen, wassen, ..... Omdat we een beetje opgesloten zijn in ons appartementje is het ook papa die momenteel alle boodschappen doet. En hier is dit toch steeds een goed half uur stappen. Wat een geluk dat ik zo'n man heb en Ilyan zo'n papa. Hij is ook creatief bezig. Zo heeft hij voor verduistering gezorgd in de slaapkamer en een speeltje voor zijn zoon. Morgen zeker foto's. Dus Keppe, bedankt voor uw steun en hulp en we zien u heel graag. Mama en Ilyan
02-02-2008
???????
Goh, het wordt moeilijker en moeilijker om steeds vernieuwend te zijn in onze blog. Tot nu toe lukte dit behoorlijk goed. Vandaag opnieuw een dag met ons drietjes. Soms op momenten nog steeds ongelooflijk, maar onze jongen is er echt. Vandaag was een wat mindere dag. Hij voelde zich wat ongemakkelijk. Ik denk dat onze verse voeding begint te werken op zijn maagje en darmen. De pampers worden goed gevuld (toch redelijk vast) en hij gaat precies wat met een geruster gevoel naar het groot toilet. Momenteel ligt hij in dromenland. Hij neemt veel tussendoorse slaapjes van ongeveer een uurtje. Maar als ik het schema van het weeshuis bekijk, dan doen ze dit regelmatig. Vandaag toch vlug eens buitengewandeld om wat zon op mijn smoeltje te voelen. Het deed toch eens deugd buiten het appartement te komen. Het aftellen begint nu toch want we willen onze jongen echt aan iedereen voorstellen.
01-02-2008
Nieuwe speeltjes
Vannacht tussendoor nog een flesje gegeven aan onze jongen. Heel gemakkelijk, hij dronk het terwijl hij nog half sliep en na zijn boertje sliep hij gewoon verder. Hij heeft dan doorgeslapen tot vanochtend half acht. Papa is dan in de voormiddag nog eventjes naar het centrum geweest om boodschappen te doen en hij heeft een heleboel nieuwe speeltjes mee en ook een nieuw flesje. Ilyan houdt zijn fles al goed vast en nu kan hij nog beter oefenen door middel van de handvaten. Ilyan zoekt steeds meer contact. Vandaag heeft hij een hele tijd mijn kaken vastgehouden en zelfs zijn hoofdje op mijn schouder gelegd. Ik denk dat hij langzaamaan doorgeeft dat we hem niet meer zullen achterlaten en dat we voor altijd bij hem blijven.
31-01-2008
De eerste dag als gezin
Vanmorgen er toch iets vroeger uit dan gewoonlijk. Verbaasd dat we toch heel de nacht hebben mogen genieten van onze slaap. Alhoewel, bij ieder geluidje toch eventjes rechtop zitten om te kijken of alles in orde is. Ons ventje heeft dus mooi van 22.30 tot 6.30 doorgeslapen. Aan het geluid te horen had hij dan wel flinke honger. Ilyan heeft blijkbaar duidelijke signalen. Zuigen op de vingers en met de tong is een hongergevoel, wat neuten en treuren is tijd voor bed en krijsen (ja dat weet je al hé). Toch is het voor ons een zoektocht met vallen en opstaan. We proberen zoveel mogelijk het schema te volgen van het weeshuis want dit is onze jongen goed gewoon. Wat het eten betreft zijn we al goed aan het mengen met verse fruitpap, melkpoeder en warme patatjes met groentjes. En hij lust het allemaal. Vanmorgen hebben we Ilyan ook voor de eerste keer in bad gestoken. Hij vond het leuk om in zijn blootje te liggen, maar toen ik heb in het water stak bevroor hij. Met enorm grote ogen keek hij naar mij, zijn handjes stijf. Hij was dit duidelijk niet gewoon. Maar hij heeft het laten gebeuren: mama wreef wat over zijn bolletje, maakte zijn borst wat nat en zeepte hem in. Hij veroerde geen vin. Ook het afspoelen verliep zonder traantjes en het afdrogen en insmeren vond hij dan weer leuk. Ik denk dat we hem nog een paar daagjes wentijd moeten geven, maar ik denk dat hij het uiteindelijk een leuk moment zal vinden. Naar de avond toe wordt hij wat ongemakkelijker, maar we trekken goed onze plan. Vanmiddag kregen we ook nog hoog bezoek over de vloer. Sarah, Geert en Jana, Bayana en Christy en Irena kwamen op onze uitnodiging stoofvlees met frietjes eten. Ze vonden het heel lekker. Oef. Deze avond ben ik ook met Ilyan naar justitie geweest. Daar werd hij geidentificeerd voor zijn identiteitskaart. Het was een beetje een ongemakkelijk tijdstip want hij was doodmoe en moest dringend naar bed. Vanaf nu heeft Tania ons niet meer nodig en moeten we alleen nog afwachten, en afwachten tot ze contact met ons neemt. Maar intussen hebben we wat tijd om zelf in ons ritme te komen met dit kleine bengeltje want nu kunnen we niet zomaar meer doen wat we willen. Onze leuke zoektocht naar onze gezinsharmonie is begonnen.
30-01-2008
DE LANGLANGLANGVERWACHTE DAG
't Is zover. Na nog eens een goede nacht en wat langer uitslapen staan we op met kriebels in de buik. Gisterenavond heeft papa voor mama gekookt (niet lachen, hé) en hebben we samen genoten van een dinertje tête-à-tête. Rond 11 uur is Tania ons komen halen en haalde ze ook Sarah en Geert op. Met z'n allen ging het eerst richting grote weeshuis waar er nog een handtekening moest worden geplaatst en waar we Ilyan zijn Kazachs pasport meekregen. Daarna ging het richting registratie waar we opnieuw een handtekening moesten plaatsen. En dan was het zover. Tania bracht ons richting Ymit waar onze jongen 9 maanden heeft gewoond. We mochten onze kleertjes geven aan nanny Gulmira. Eerst kwam Jana binnen met een mooi roze pakje en dan kwam Ilyan in zijn stoere outfit binnen. Tania vroeg nog: hoe lang hebben jullie gewacht op dit moment? En ik antwoorde 13 jaar. Met tranen in mijn ogen begroette ik ons ventje en wat deed hij: lachen natuurlijk met zijn twee kleine witte tandjes. We gaven iedereen een grote dank u wel en de cadeaus werden uitgedeeld. Dan mochten we Ilyan in zijn jasje steken en meenemen naar buiten. In de auto zat hij wat versteend naar buiten te staren, maar een keer thuisgekomen was hij terug zijn happy zelve. Hij doet niet anders dan lachen en kraaien en tot nu toe verloopt alles zeer goed. Hij eet goed, slaapt goed, speelt, lacht. En wij, wij genieten, genieten van ieder moment WE ZIJN DE GELUKKIGSTE MENSEN TER WERELD !!!!!
Aan iedereen bedankt voor de steun en de vele reacties en de vele mails en de vele berichtjes in ons gastenboek. Jullie zijn allen onze steun en toeverlaat. Ook een dikke proficiat aan onze ouders en aan onze grootouders, aan onze broers en zussen, aan iedereen van de familie Horré-Becquart Nuyttens en Deschrijvere want de familie is weer een prachtig wezentje rijker.
En niet te vergeten aan ons kleine meisje Loetje (hondje voor de mensen die haar niet kennen) die thuis zit te wachten op ons. Een dikke proficiat. Vandaag werd ons meisje 3 jaar en uitgerekend op die dag mogen we Ilyan ophalen. Dit is een dag om nooit te vergeten.
29-01-2008
het laatste echte bezoek
Het is zover, we hebben net ons laatste echte bezoek achter de rug. Het deed een beetje raar om alles op te ruimen en terug mee te nemen. Intussen hadden we al heel wat spulletjes in het weeshuis gelaten: een groot deken, speeltjes, toiletgerief,... Dit alles moest dus terug mee naar het appartement. Ook moesten we al afscheid nemen van enkele nanny's omdat we die morgen niet zullen zien. Ook van de chauffeur moesten we afscheid nemen. Davy heeft voor iedereen een mooie foto van ons drietjes laten ontwikkelen met daarin een foto van henzelf met Ilyan. Ze vonden het allemaal heel mooi. We hebben dus Tania op bezoek gehad en morgen rond 11.00 mogen we met onze zak met kleertjes mee met haar naar het weeshuis, waar ze onze zoon gaan omkleden en klaarmaken om mee te nemen. Ze heeft ons ook gezegd dat er niemand beroep heeft aangetekend en dit kon maar tot 18.00. Het zit er dus op. Nog een nachtje slapen en dan komt onze jongen thuis.
28-01-2008
afscheidsfeest
Vandaag een nieuwe week gestart. De grote week van de thuiskomst van Ilyan. Met toch de beroepsperiode in ons achterhoofd hebben we deze namiddag afscheid genomen van iedereen door het eten van lekkere versgebakken pannenkoeken met bruine suiker. En het heeft gesmaakt. Blijkbaar viel het ook in de smaak van de anderen, dus werd het een geslaagd feestje. De dag is echt voorbij gevlogen en deze namiddag was de tijd om zonder dat we het beseft hadden. De foto's die we schenken aan iedereen zijn heel mooi en ook het geschenk staat klaar. Vanavond heb ik ook een zak klaargemaakt met de kledij voor Ilyan en heb ik ook zijn bedje in gereedheid gebracht. Morgen gaan we over de middag nog eens goed boodschappen doen zodanig dat we onszelf wat kunnen opsluiten in ons appartement. We weten nog steeds niet hoe het verder moet of wanneer we precies Ilyan mogen ophalen. We hopen dan ook morgen zeker iets van Tania te horen.
27-01-2008
Zondag Shopdag
vandaag enkel een bezoekje in de voormiddag. We proberen voor onze jongen wat routine te brengen in onze bezoeken. Zo starten we altijd in het zeteltje met wat praten, knuffelen en zoentjes geven. Daarna gaat het richting speeltapijt. Ook krijgt Ilyan iedere dag een portie gymnastiek om zijn spiertjes sterker te maken. Het van links naar rechts draaien vindt hij nog steeds de top. Hij draait uit zichzelf heel goed mee met zijn hoofdje en hij heeft steeds een grote smile op zijn gezichtje. We sluiten af met een heerlijke massage en ook dat vindt hij superleuk. Na ons bezoekje ging het richting Sulpak. We hebben nog eens goed geshopt. We moesten namelijk nog enkele cadeautjes vinden. Binnenkort moeten we afscheid nemen van iedereen. We geven aan iedereen een foto en iets lekkers. Voor de leefgroep hebben we een mooi speeltapijt gekocht. Geert, Sarah en wij hebben dit samen gekocht voor de allerkleinsten. We hopen dat ze het leuk vinden. Morgen geven Davy en ik ook ons afscheidsfeestje. Ik bak voor iedereen pannenkoeken.
. Het aftellen gaat verder en we hopen snel het weekend voorbij te zijn. Nog 4 keer slapen en dan.......
)
. Van dan af was het weer dolle pret. Zijn fruitpap/porridge-mengsel heeft hij verslonden en dan op de speelmat maar rollen, keren en draaien. Hij begint ook stilletjes aan aanstalten te maken om te kruipen, maar voorlopig valt hij nog iedere keer terug op zijn rug. Als hij het onder de knie zal hebben, zullen we onze handen vol en ogen tekort hebben...
hallo iedereen. Bedankt voor de tips, ik zal ze zeker proberen. Vanmiddag is Tania opnieuw langsgekomen voor nog een petition. Ze had ook het nieuwe Kazachse paspoort bij van Ilyan. Heel mooi trouwens. We hebben enkele afspraken gemaakt hoe het nu verder moet en dan ben ik met haar meegereden naar het appartement van Sarah en Geert. Papa heeft dus helemaal alleen de hele middag op Ilyan gepast terwijl mama met Sarah nog een cadeautje is gaan halen voor Tania. Dit was er nog niet van gekomen en nu het einde nadert....
We zijn nu al de hele namiddag bezig met temperaturen meten en we zullen vanavond nog eens bellen naar Tania zodanig dat de dokter eens kan langskomen. En uit de berichtjes is blijkbaar zijn vriendinnetje ook een beetje ziek. Wat zouden ze daar samen gedaan hebben?? Hoewel hij minder eet en drinkt verstoort het blijkbaar zijn speel- en slaapgedrag niet. Het is natuurlijk jammer dat hij juist vandaag ziek is, maar we zullen dit waarschijnlijk nog vele keren meemaken.
