Op Onze-Lieve-Heer Hemelvaartsdag, 14 mei, mochten 22 kinderen hun eerste communie doen in de Sint-Niklaaskerk. Een hoogdag waar de kinderen zo lang naartoe hadden geleefd. Samen met papa en mama verzamelden ze op de Dorpsplaats.
Om 10.15 u. vertrokken ze allen in stoet vanuit het dorpshuis naar de kerk met het trommelkorps en de harmonie De Bie voorop. Daarachter de prachtig uitgedoste kinderen met een zonnebloem in de hand. En overal langs de weg tientallen fotografen die kleurige beeldjes maakten van deze bonte bende. De wijkagent leidde het verkeer in goede banen.
Nadat alle familieleden een plaatsje had gevonden in de kerk, traden de eerste communicantjes ook de kerk binnen. Rube zei het zo: "Vandaag vieren we samen dat Jezus onze vriend is. Hij laat ons nooit alleen. Hij zorgt elke dag voor ons. En daarom is het FEEST!". Nadat de zonnebloemen in de vazen waren geschikt, konden de kinderen plaats nemen aan de tafels. De viering werd opgefleurd met prachtige liederen, voorleesbeurten en een zelfgemaakt toneel.
De stoet Jéhan van d'Helle, een organisatie vanuit het Franse Wervique-Sud vertrok voor het derde jaar vanuit Wervik. De stoet werd gevormd aan het Tabaksmuseum en trok de via de Leiebrug naar de Franse zusterstad. Spijtig van de regen.
REKKEM - St.-Niklaasparochie Rekkem, zondag, moederdag én vormsel. Het stond in de sterren geschreven: Onze vier lievelings-elementen samen op één koersdag, dat zou vonken geven! En zo geschiedde Hierover zal nog lang nagepraat worden! De 'Bende van Rekkem 2015' - zo moest zelfs onze vormheer toegeven - werd tot grote gasten' gevormd, onder het toeziend oog van héél de parochie. Oogverblindend waren ze: onze prinsen en prinsessen, alle achtendertig. Op hun paasbest en nerveus: hun ouders en peters en meters. Glimmend van trots: de catechisten, de fotografen en mijnheer pastoor. Vormheer Antoon Vandeputte kon zich geen beter publiek wensen. De viering was tot in de puntjes voorbereid. Elke voorbestemde plaats in de kerk was voorzien van een naamkaartje, overal stonden plaatsbegeleiders, iedereen kreeg een liturgieboekje, de bloemen waren overweldigend. En zoals het echte Rekkemnaars betaamt, startten de vormelingen in een stoet vanaf het Dorpshuis, begeleid door het trommelkorps Rekkem-Lauwe, de muzikanten van de harmonie De Bie, met in hun kielzog een kleurrijke schare van trotse ouders en familieleden. Hier en daar werd zelfs een vroege jeugdliefde gespot. Eenmaal aangekomen in de kerk - begeleid door de stemmige achtergrondmuziek van de muzikanten van kinderkoor Hanblechia - werden onze toekomstige jongvolwassenen hartelijk ontvangen door vormheer Antoon en pastoor Chris, en daar mochten ze hun vormselkaars afgeven, die door de parochiesecretaris met de heilige vlam werd aangestoken. Wat een heerlijke bende vormelingen zat er daar te glunderen in de Sint-Niklaaskerk! Netjes, gedisciplineerd, beleefd en stilletjes. Zelfs de vormheer werd er stil van. Zodanig stil dat hij besloot de gastjes tweemaal te vormen: eenmaal als groep, als de 'Bende van Rekkem 2015' en eenmaal als christelijk individu. Het vormsel van 'De Bende' was heel aangrijpend. Ze mochten samen rechtstaan (wie niet wilde mocht blijven zitten) en ze werden allen door het gebed gevormd. Niemand bleef zitten. Het werd duidelijk dat zij, en zij alleen, voor altijd en altijd, deel zouden uitmaken van de 'Bende van Rekkem 2015'. En toen was het tijd voor de vorming als christelijk individu en haalde vormheer Antoon zijn 'potje' boven. Hij stapte naar de vormelingen toe, met de handmicrofoon in de hand en vertelde over zijn allereerste vormselopdracht. (Mijnheer de Bisschop had hem lang geleden aangeduid om het vormsel toe te dienen en hij had hem een superklein potje met vormselolie gegeven.) Na zijn eerste vormselviering werd hij echter opgewacht door een Afrikaanse papa die hem zei dat hij dat totaal verkeerd deed! De papa zei: Je wil van kinderen grote gasten maken en je doet dat met olie uit zon piepklein potje, dat kan toch niet? Vormheer Antoon slikte even en toen zei de papa: Ik zal een grote pot voor je laten maken, met ingekerfde tekeningen van grote en sterke dieren. Als je de Heilige Olie daar in laat vloeien, dan zullen de kenmerken van deze grote dieren ook in deze olie wonen en alzo bij jouw jongeren terechtkomen. Vormheer Antoon stapte toen naar de lezenaar, grabbelde in het onbekende en liet plots de Afrikaanse dierenkruik hoog in zijn handen zien. Was er toen één muis wakker geweest in de Sint-Niklaaskerk, we hadden haar horen en zien lopen En jawel, het was een pikzwarte Afrikaanse kruik, gevuld mét de Heilige Olie, mét bovendien vier grote Afrikaanse beesten op! De vormheer legde uit. Grootbeest 1 is de OLIFANT, met zijn plafeturen van oren. Hij is een kuddedier. Hij is dik en log en heeft veel tijd nodig om zich te verplaatsen. Daarom heeft hij grote oren. Dat is geen fout van de natuur. Hij hoort van verre als er gevaar is. Dan kan hij met zijn groep op tijd vluchten als er gevaar is. Ik hoop dat jullie ook olifantenoren hebben, zodat jullie kunnen zorgen voor jullie geliefden als er ooit problemen komen. Grootbeest 2 is de GIRAF, met zijn lange nek. Jullie horen het wel. Een lange nek. Niet een dikke nek; die hebben we hier genoeg Weten jullie wat het is om je nek uit te steken voor je naaste? Dat is, als het lastig is, toch partij te trekken voor de problemen van je medemens. Ik hoop dat jullie, net als de giraf, jullie nek durven uitsteken. Grootbeest 3 is de NEUSHOORN. Als je hem zoekt op Google, dan zie je veel beest en een heel klein beetje neus. Ik hoop dat jullie ook met een fijne neus zoeken naar kleine dingen om mensen gelukkig te maken en een fijne neus hebben om de problemen van jullie medemensen op te sporen en erover te kunnen praten. En dan was er natuurlijk grootbeest 4: de LEEUW. De vormelingen glunderden. De vormheer zag het, en hij glunderde ook. Maar hij zei: Gastjes, de olifant met zijn oren, de giraf met haar nek, en de neushoorn met zijn snuiter, jullie hebben zeker gedacht: maar allé, mijnheer de vormheer: grote dieren, dieren van Afrika, wij kiezen toch voor de leeuw! De olifant, de giraf, de neushoorn, ze zijn alle drie minder populair dan de leeuw. MAAR DE LEEUW IS EEN ROOFDIER. DAT WIL IK JULLIE NIET MEEGEVEN. De enige waarde van de leeuw die in deze olie zit, is die van de standvastigheid. De leeuw die zijn prooi ziet, zal afwachten en zijn avondmaal aandachtig beloeren, en wachten tot het moment er is. Hij zal nooit zeggen: Oeps, het is vrijdagavond en het is bijna 5u. Ik ga naar huis en ik keer maandagmorgen terug. Dat doet de leeuw niet. Hij blijft standvastig Dat wens ik jullie toe. De standvastigheid om jullie goede doelen in het leven tot een goed einde te brengen. Zo ingrijpend was deze plechtigheid, dat we de jongeren hebben moeten naar buiten begeleiden na twee uur plechtigheid, anders zaten ze daar nog. De toekomst van Rekkem is verzekerd. Wij zijn gezegend. Dank je God, voor deze lichting van Bende van Rekkem 2015. Onze toekomst ziet er goed uit. Lieve Vandersteene
EERSTE COMMUNIE Sint-Niklaaskerk
Stoet in Wervik
VORMSELFEEST
