Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
16-07-2010
Saadanius hijazensis
Een onlangs gevonden fossiel van een onbekende aap werpt nieuw licht op het ontstaan van mensapen. En daarmee ook op de evolutie van de mens.
Grofweg zes miljoen jaar geleden gebeurde er iets heel belangrijks in de geschiedenis van de mens. Dat was het moment waarop de voorouder van de mens en die van de huidige mensapen ieder een ander evolutionair pad insloegen. Zonder die splitsing zou er nu geen verschil zijn tussen ons, chimpansees en gorilla's.
Minstens zo belangrijk is het moment waarop de voorouder van de mensapen zich afsplitste van die van de overige 'oude wereld' apen.
Gelada (Theropithecus gelada),een van de vele soorten "oude wereld apen "
De nieuwe aap is ontdekt in Saudie Arabië door de Amerikaanse paleontoloog Lyad Zalmout en zijn team. Zij vonden alleen de schedel, kaak en tanden van het dier. Toch kunnen ze hier een hoop uit afleiden. De botresten behoorden ooit tot een volwassen mannetjesaap van zo'n vijftien tot twintig kilo, die de onderzoekers Saadanius hijazensis hebben gedoopt. Hij leefde zo'n 28 miljoen jaar geleden. En, het belangrijkste: het dier wijkt nogal af van andere apenfossielen uit grofweg dezelfde tijdsperiode.
Op basis van de kenmerken van de nieuwe aap betogen Zalmout en zijn collega's dat mensapen pas later van andere apen zijn afgesplitst dan wetenschappers tot nu toe dachten. De huidige schatting is dat dit zo'n 35 tot 30 miljoen jaar geleden is gebeurd. Maar op basis van de nieuwe vondst lijkt het waarschijnlijker dat de eerste mensapen zo'n 29 tot 24 miljoen jaar geleden ontstonden. De paleontologen gaan het fossiel nu verder bestuderen en nog uitgebreider vergelijken met andere fossiele apenresten. Zij hopen dat ze hierdoor gaten in de kennis over wanneer en waardoor mensapen een aparte evolutionaire groep werden verder kunnen dichten.
Een primaat niet groter dan een baviaan leefde in de warme , vochtige wouden dicht bij de Rode zee in wat nu Westelijk Saudi Arabia is .
Wetenschappers van de Universiteit van Michigan( en van de expeditie die de ontdekking deed in februari 2009) publiceerden nu de gegevens over die primaat, (genaamd Saadanius hijazensis,) in het vakblad Nature.
Het was een uitzonderlijke vondst, aldus doctor William Sanders, die het onderzoek leidde. De (tot nu toe ontdekte) ontdekte gefossilifieerde resten van de soort bestaan uit een gedeelte van het gezicht en ( vooral) tanden van de bovenkaak
De fragmentaire schedel heeft bepaalde kenmerken die gedeeld worden met apen uit de Oude Wereld als met mensapen (hominidea), en waar ook later de mens ( het genus homo )uit is voortgekomen. ( Hij is met andere woorden : op grond van de morfologische kenmerken hypothetisch goed inpasbaar in de huidige stamboom der catharini evolutie ...andere kenmerken doen dan weer zijn plaatsing dicht de basis van de "stamlijnen" en hun verwanten onder de catharini (propliopithecusen pliopithecus ) vermoeden
The skull and teeth show that the animal, named Saadanius hijazensis, had similar teeth to Old World monkeys. Unlike apes, it lacked a frontal sinus (which is responsible for the feeling of "brain freeze" sometimes caused by eating ice-cream).
( zie vooral ook de stamboom hierboven)
(BBC)
Saadanius zit dichtbij een soort die uiteindelijk tot ons leidde, ( volgens nu nl maar Sanders zei letterlijk ): . "....The roots of apes, humans and monkeys go back a long way. We were interested to know when these ancient primates diverged because, in a way, that's when we got our start..."
De schedel is ongeveer 29 miljoen jaar oud. Dat geeft volgens de onderzoekers aan dat de splitsing tussen de apen uit de oude wereld en de Hominidea veel later zou hebben plaatsgevonden dan altijd werd gedacht. Genetisch onderzoek zou eerder 30 tot 35 miljoen jaar hebben uitgewezen.
"Het is mogelijk,( = dat Sadaanius uit de groep stamt waarbinnen die voormelde splitsing plaatsvond ) maar er kunnen destijds nog zoveel andere wezens zijn geweest die erg op elkaar leken, en een daarvan werd een van onze (verre )voorouder", legt Sanders uit. Maar ook : "We moeten eerst meer onderzoek doen voor we zoiets kunnen zeggen.( over Saadabius )"
Tot nu toe zijn die bepaalde vermelde verwantschappen en aftakkingen in de evolutie van de catharini nog niet erg goed gedocumenteerd in het fossiel materiaal :Saadanius stamt uit periode en is dus cruciaal.
Als we iets wisten over de tijd en de omstandigheden waarin dit dier leefde, ontdekken we misschien wat voor de verandering zorgde die leidde tot de evolutie én van de apen van de oude wereld en van de Hominoidea , aldus Sanders.
Iyad Zalmout, lead author of the study, spotted the damaged skull of Saadanius lying upside down in the ironstone sediment with its teeth glinting in the sun. Serious wounds on the front of the skull suggest the creature met a violent end. He got in the way of a big carnivore and died in a horrible way, Zalmout said. The puncture marks in the skull suggest he was seized by the head, got chewed around a bit, and was then thrown away.
Brenda Benefit, professor of biological anthropology at New Mexico State University, said: For me this discovery is one of the most significant in my lifetime. Until now we have not had a very perfect fossil ancestor for the Old World monkeys and apes.
Some palaeontologists, including myself, thought that this is exactly what the common ancestor to Old World monkeys and (Great)apes ( Hominidea)would look like, based on resemblances between Miocene fossil Old World monkeys and (Great ) apes, whereas others thought they would be shorter snouted and more round-headed like modern gibbons (Hyloblatidea . op de stamboom uit het nature artikel te vinden onder dendropithecinea -).
Saadanius resolves this debate and demonstrates the importance of the fossil record for knowing what our ancestors looked like.
WAARSCHUWING Nota voor creationisten : Alle vermelde artikels en deze blogpostgaan niet over de validiteit van deze vondst Het zijn meer een verzameling reflectieve bezinningen over verschillende insteken (en werkhypothesen ) en over wat al dan niet wetenschappelijk van belang zou kunnen zijn in die vondst ....
Deze ontdekking is belangrijk aangezien de( verkeerdelijk zo genoemde ) "Cambrische explosie" door creationisten nog steeds wordt gezien .......als het scheppingsmoment van veelvuldig en verschillend(andersoortig apart geschapen ) meercellig en complex leven.
De fossielen worden door hun ontdekkers als giganten beschouwd in een 2miljard jaren oeroude microscopische wereld waarvan altijd(traditionaal) is gedacht dat ze uitsluitend uit eencelligen en prokaryoten bestond ( sommigen rekenen daar ook nog virrussen /(minstens )bacteriofagen bij )
Wat is het ?
Wetenschappers hebben waarschijnlijk fossielen gevonden van één van de eerste meercellige organismen. De tot 12centimeter lange ; " grote" cookie-achtige fossielen zijn 2,1 miljard jaar oud, 200 miljoen jaar ouder dan het fossiel van het vorige oudste meercellige organisme. "....afzonderlijke eencellige organismen ( tenzij prokaryote bacterieele matten en kolonies ? ) bereiken nooit die afmetingen "
De structuur laat immers zien dat het om meer gaat dan een dun laagje bacteriën en heeft een zekere dikte en duidelijk gedefinieerde randen. Er blijft nog twijfel bestaan of het inderdaad om eukaryoten gaat, hoewel de driedimensionele structuur dit wel doet vermoeden. Tegenwoordige bacterieplakken zijn veel dunner dan deze fossielen en hebben geen driedimensionele structuur.
"....de oudste sporen van complex meercellig leven zijn niet meer uitsluitend te vinden in lagen van 600 miljoen jaar geleden , (Noot A) zoals lang de voorhanden fossiele getuigen suggereerden , maar de limiet is nu waarschijnlijk opgeschoven door vondsten gedaan in lagen van 2.1 miljard jaar oud ...." zei Abderrazak El Albani, een onderzoeker van de universiteit van Poitiers en hoofdauteur van het artikel in Nature
De macrofossiele "kolonies " /Gabon./ de fossielen zijn gevonden in schalie-/ (c)El Albani De meting van de aanwezigheid van zwavel-isotopen maakte het mogelijk dit eens levende organisme te onderscheiden van de sedimenten.
1 2
Microtomografische morfologie reconstructies van buiten (links ) en binnenkant (rechts )van enkele " macro"fossielen (1 &2) / El Albani - Masurier
De fossielen zijn van pyriet (deels onstaan uit ) een afzettingmineraal uit de produkten van composterende en verterende afbraakbacteria Deze mineralisatie heeft de organismen afgegoten . bovendien is het oorspronkelijkke inbeddings materiaal ( = de matrix ) waarin de fossielen ziten , noch uitermate verhit noch onder grote druk veranderd ( morfonese )
Maar Seilacher (1)noemt de fossielen pseudo-fossielen want hij denkt dat het opeenhopingen van pyriet kunnen zijn, die als gevolg van druk op de sedimenten bepaalde vormen aannamen.
le Centre de microtomographie de l'Université de Poitiers, l'unité « Histoire naturelle de l'Homme préhistorique » (CNRS/MNHN), la Société « Etudes Recherches Matériaux » du CRI Biopole de Poitiers, l'unité « Géosciences Rennes » (CNRS/Université de Rennes), le bureau de recherches géologiques et minières, le Laboratoire d'hydrologie et de géochimie de Strasbourg (CNRS/Université de Strasbourg), le Centre de recherche sur la paléobiodiversité et les paléoenvironnements (CNRS/MNHN/UPMC) et le Laboratoire Géosystèmes (CNRS/Université Lille 1/Université d'Amiens).
2.1 miljard jaar oud fossiels en onderaan de afdruk in de schalie waarin het fossiel werd gevonden Albani et al., Fig. 2
De stap van eencellig leven naar meercellige organismen was een grote en belangrijke stap in de evolutie van leven op aarde. Alle dieren en planten die vandaag de dag met het blote oog te zien zijn, zijn meercellig.
De grote vraag is of de fossielen uit Afrika ooit daadwerkelijk meercellige organismen waren, of dat het veeleer te beschouwen is als een kolonie van(eukaryote ?) ééncelligen die verschillende rollen zijn gaan vervullen binnen hun samenleefverband of dat het de restanten zijn van groepen ( prokaryote ) eencellige bacteriën. (= Bacterieele matten: / stromatolieten ?) (1)
stromatolieten uit Minnesota
Uit de eerste analyse , van een hondertal monsters uit de eerste meegebrachte collectie van 250 fossielen , met behulp van de driedimensionale röntgenmicrotomagrafie blijkt volgens de onderzoekers dat de optie "meercellig organisme " de voorkeur verdient Bijkomend argument : De fossielen bevatten ook sporen van sterol dat kenmerkend is voor de membranen van eukaryoten, maar dit sterol zou ook kunnen ingesijpeld zijn uit sedimenten van jongere organismen.
Er zullen stappen en voorstellen gedaan worden ( door oa. de franse regering ? ) om de site te bewaren/ aan te kopen als wetenschappelijke werelderfgoed site
De fossielen komen uit een tijdvak uit het laat paleozoicum,toen de aardse atmosfeer werd verrijkt met veel zuurstof.( de eerste algen ?) De evolutie van de Gabon macrofossielen, is de eerste stap in de richting van grootschalige multicellulariteit, werd waarschijnlijk mogelijk gemaakt door de stijging van de hoeveelheid zuurstof in de atmosfeer, zegt Dr. El Albani in een verklaring. De Cambrische "explosie " (542 tot 488 miljoen jaar geleden, red.) vormde de tweede stap.(2)
De organismen leefden waarschijnlijk in ondiep zeewater en profiteerden van een verhoging van zuurstof in de atmosfeer tussen 2,45 en 2 miljard jaar geleden (The Great Oxidation Event). Pas 700 miljoen jaar geleden nam het zuurstofgehalte nog meer toe en kon het meer complexe leven zich ontwikkelen tijdens de daaropvolgende "Cambrische explosie." (2)
http://en.wikipedia.org/wiki/Grypania GRYPANIA SPIRALIS, was tot nu toe met zijn 1.7 a 2.2 miljard jaar ,de recordhouder bij de vermoedelijke EUKARYOTE ALGEN (of toch minstens kolonies van met elkaar communicerende eencelligen(= cyanobacteria ? )
This is a specimen of 2.2 billion-year-old Grypania spiralis the oldest known eukaryotic (multicellular) organism and one of the rarest fossils on Earth.It is described as filaments of red algae from the middle Precambrian iron formations in upper Michigan (see Science, July 10, 1992, pp 232-235).
Grypania spiralis is by far the oldest known multicellular organism. All other Precambrian specimens of this age are prokaryotes (simple, single-celled organisms that lack a cellular nucleus) such as stromatolites.The discovery of Grypania in the 1980s caused great excitement in the world of paleontology because these organisms are over 1 billion years older than the next-closest-aged eukaryote. This singularly unique anomalous occurrence of early eukaryotes continues to confound paleontologists today.
The development of eukaryotes (that is, cells which contain a nucleus) is one of the fundamental great leaps forward in the evolution of life.From this template all other complex life became possible. Grypania is a cornerstone in this field of research.
Potomac Museum Group collected these rare specimens in the late 1980s as a paleontological rescue operation in an active iron mine in Michigan.They are known from only one small location in a single mine which we were allowed to access for a very brief amount of time.The area has since been lost to mining activity.The PMG specimens numbering only a few dozen pieces represent the bulk of what is known of these unique organisms.Most of the specimens are hand size or smaller.
This one, and a few others similar to it, were recently found in the field collections among stratigraphic samples taken in the mine during the excavation.Most of the stratigraphic samples were float pieces that never received an accession number for the PMG collections.
Specimen 1
This piece has two sides part and counterpart each measuring approximately 5 x 2.25 inches. Such complete specimens including both sides are very uncommon in these specimens chiefly because the field work was so rushed we had no way to locate the fossiliferous beds properly. It is only by chance that some of them have both sides. The primary side has many typical Grypania curls and partial sections. The secondary side has faint outlines of the fossils on the primary side. There are no reconstructions or enhancements in this specimen. And no repairs.
Specimen 2
This piece has two sides part and counterpart each measuring approximately 2.5 x 1.25 inches. Such complete specimens including both sides are very uncommon in these specimens chiefly because the field work was so rushed we had no way to locate the fossiliferous beds properly. It is only by chance that some of them have both sides. The primary side has many typical Grypania curls and partial sections. The secondary side has faint outlines of the fossils on the primary side. There are no reconstructions or enhancements in this specimen. The secondary side was broken into several pieces and has been professionally repaired in the lab.
Specimen 3
This piece has two sides part and counterpart each measuring approximately 2.5 x 1.25 inches. Such complete specimens including both sides are very uncommon in these specimens chiefly because the field work was so rushed we had no way to locate the fossiliferous beds properly. It is only by chance that some of them have both sides. The primary side has many typical Grypania curls and partial sections. The secondary side has faint outlines of the fossils on the primary side. There are no reconstructions or enhancements in this specimen. And no repairs
(1) voorzichtigheid is geboden Het zou niet de eerste keer zijn , dat voorbarige conclusies worden getrokken ;
Pseudofossielen :
1- Seilacher dacht zelf ooit 1,1 miljard jaar oude eukaryote fossielen te hebben gevonden. Nu is hij overtuigd dat dat pseudo-fossielen waren. Misschien is hij te sceptisch geworden. Het hoofd koel houden is de boodschap .
Once( 1998 )thought to be the fossils of shelled creatures, these features are actually the marks of gas bubbles trapped in bacterial mats .( stromatolites ? ) S. Bengtson et al
-Azmi, R. J. Jour. Geol. Soc. India 52, 381389 (1998). -Bengtson, S., Belivanova, V., Rasmussen, B. & Whitehouse, M. Proc. Natl Acad. Sci. USA doi:10.1073/pnas.0812460106 (2009).
Wetenschappers nemen aan dat alleen eencellige bacteriën en virussen zonder zuurstof kunnen leven. Uit een nieuw onderzoek blijkt echter dat ten minste één meercellig organisme datzelfde doet.
Daarmee wordt de link die wetenschappers als vanzelfsprekend tussen het leven en de behoefte aan zuurstof leggen minstens ,gedeeltelijk genuanceerd met mogelijke uigtzonderingen op deze oude vuistregel ... Het meercellige organisme is iets minder dan een millimeter lang en leeft onder het sediment van de Middellandse Zee. Eerder werden al dergelijke organismen gevonden die beperkte tijd zonder zuurstof konden leven.
Dit meercellige organisme heeft zuurstof echter helemaal niet nodig, omdat het simpelweg geen zuurstof en suiker gebruikt om zijn cellen van energie te voorzien. Het diertje heeft namelijk organellen die lijken op hydrogenosomen. Hydrogenosomen produceren waterstof en adenosinetrifosfaat. De laatstgenoemde levert energie. Waarschijnlijk moet het nieuw ontdekte organisme het van zon energievoorziening hebben, omdat op grote diepte geen of weinig zuurstof voorkomt.
De ontdekking is van grote betekenis voor diverse onderzoeksgebieden. Zo wordt er bijvoorbeeld in de zoektocht naar buitenaards leven nog vaak van uitgegaan dat op een planeet zuurstof aanwezig moet zijn. Dit onderzoek kan die zoektocht wel eens in een nieuw licht zetten.
Een walvis met de kaken van een orka, maar van het formaat potvis. De expeditie stond mede olv van de belgische paleontoloog Olivier Lambert Een paleontoloog uit Urk ,Klaas Post, vond hem in een woestijn in Peru, en op de laatste dag van de expeditie in 2008.
Op de afbeelding een detail van een reconstructie van Leviathan melvillei die een baardwalvis aanvalt door Charlène Letenneur (Muséum National dHistoire Naturelle, Parijs). De (uiteraard niet historisch correcte) duiker ( op de oorspronkelijke afbeelding )geeft een idee van de afmetingen
Dat soort grote bejagers van walvissen bestaan tegenwoordig niet meer. Orcas de grootste walvisrovers van nu, worden niet langer dan een meter of negen.
Dat deze walvis mét grote tanden daadwerkelijk een potvis is, maakt Reumer op uit zijn kenmerkende schedelvorm: hol aan de bovenkant tussen zijn relatief kleine oogjes en het puntje van zijn neus. Potvissen hebben hier plaats voor een kleverige witte massa die aan sperma doet denken. Niet voor niets heet de potvis spermwhale in het Engels. Moderne potvissen hebben op hun kop van dat spul een badkuipvol, zegt Reumer. Bij onze uitgestorven potvis was dit zogeheten spermaceti-orgaan kleiner, maar de plaats waar het gezeten heeft is op de schedel duidelijk herkenbaar.
Potvissen gebruiken het spermaceti-orgaan waarschijnlijk voor de echolocatie. De witte massa werkt als een soort lens die geluidsklikken opvangt die de potvis heeft uitgezonden om prooidieren te vinden, zegt Reumer. Waarschijnlijk focusseert het spermaceti-orgaan de geluidsgolven naar het gehoororgaan dat verder achterin de schedel ligt. Sommige andere walvissen hebben een vergelijkbaar meloenvormig orgaan op de kop. Het grote kussen op de kop van potvissen zou ook nuttig kunnen zijn om op rivalen of prooidieren in te rammen. Een aanwijzing dat dit daadwerkelijk zou kunnen gebeuren is het feit dat het spermaceti-orgaan van mannetjespotvissen relatief wat groter is dan dat van vrouwtjes. .
De drie meter lange schedel van de potvis is gevonden door een internationaal team van onderzoekers in .de Pisco-Ica , een woestijn aan de zuidkust van Peru, 600 meter boven de zeespiegel. Tien, twintig miljoen jaar geleden was dit de bodem van de Grote Oceaan. Destijds was de oceaan het domein van de walvis en de reuzenhaai, nu is de woestijn hun laatste rustplaats. De oude zeebodem werd op het land geduwd door de geologische krachten die ook hebben gezorgd voor het ontstaan van de Andes. Dit is de droogste woestijn ter wereld, vertelt Reumer. Toen wij het gebied bezochten zagen we nog overal noodwoninkjes staan. Het gebied was niet lang geleden door een aardbeving getroffen. De geologische krachten die zorgen voor de opstuwing van de Andes maken dit gebied ook kwetsbaar voor zware aardbevingen.
De fossielen liggen hier voor het oprapen. Walvissen, zeehonden, dolfijnen, schildpadden en pinguïns zijn er begraven. Zelfs de resten van luiaards die hier ooit in de kustwateren zwommen.
In deze woestijn was het waar Peruaanse paleontologen naar walvisfossielen zochten, samen met Klaas Post, een amateur-archeoloog uit Urk, tegenwoordig verbonden aan het Natuurhistorisch Museum van Rotterdam en een vermaard kenner van de walvis.
Zowel de onderkaak als de bovenkaak van de fossiele potvis bevat tanden(twee keer negen tanden in de bovenkaken en twee keer elf tanden in de onderkaken) die maar liefst 12 centimeter in doorsnee en 36 centimeter lang zijn..
De grootte van het gebit suggereert dat het dier(misschien ook ) jaagde op kleinere walvissen, zoals orka's of of baleinwalvissen. Dat schrijven de wetenschappers in het wetenschappelijk tijdschrift Nature
Moby Dick
Post en zijn Peruviaanse collegas hebben hun vondst Leviathan melvillei gedoopt, naar het bijbelse zeemonster en naar Herman Melville, de schepper van die andere legendarische potvis, Moby Dick. Het beest was naar schatting 13,5 à 17,5 meter lang , dat is niet groter dan een moderne potvis( die tot 20 meter lang kan wordern ) , en leefde zon twaalf à dertien miljoen jaar geleden, "Er zijn veel fossiele potvissen gevonden in het verleden", verklaart Lambert. "Maar de meeste van deze fossiele dieren waren veel kleiner dan moderne potvissen." .
Kaakspier
Een groot gat in de schedel wijst er verder op dat de potvis ook over een zeer grote en sterke kaakspier beschikte. "Dit was een jagend roofdier dat grote stukken uit een prooi kon bijten", verklaart hoofdonderzoeker Oliver Lambert op Discovery News.
Moderne potvissen hebben een totaal ander gebit dan het prehistorische dier uit Peru. Zo hebben ze veel kleinere tanden die alleen aan uit hun onderkaak groeien
Af en toe spoelt er aan onze kust wel eens een potvis (Physeter macrocephalus) aan. Met een lengte tot achttien meter is dit de grootste hedendaagse soort tandwalvis. Maar anders dan andere tandwalvissen (zoals bijvoorbeeld orkas, dolfijnen en bruinvissen) heeft een potvis enkel bruikbare tanden op de onderkaak. Ze worden bovendien uitsluitend gebruikt in pikorde, sexuele en territorium gevechten met soortgenoten Om hun prooien (hoofdzakelijk inktvissen) te vangen maken ze eerder gebruik van zuigkracht ze jagen bovendien in de diepzee op de reuzenpijlinktvis Ze zuigen die beesten naar binnen, ongeveer zoals wij een oester naar binnen slurpen, zegt jelle Reumer, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht en één van de auteurs van het stuk in Nature.
Dolfijnen
De Leviathan was met zijn krachtige gebit een geducht jager die het (misschien)ook op de destijds veel voorkomende baleinwalvissen voorzien moet hebben. Alleen hun vette lijven konden zijn honger stillen.
Althans, dat is de werkhypothese van de onderzoekers. Die gedachte geeft hen ook een hint voor het mogelijke einde van het zeeroofdier. In het late Mioceen (23 tot 5 miljoen jaar geleden) koelde de wereld af en werden de voedselvoorraden in zee minder. Dat was vermoedelijk in het voordeel van de Moby Dicks die op grote diepte naar inktvissen speurden. En wellicht ook, speculeert Post, legde de Leviathan het af tegen de opkomende dolfijnen die het monster te snel af waren.
Olivier Lambert e.a.: The giant bite of a new raptorial sperm whale from the Miocene epoch of Peru, in Nature van 1 juli 2010
De resten van een reusachtige potvis . Het dier leefde waarschijnlijk 13 miljoen jaar geleden en jaagde mogelijk op andere walvissen.
ad, Schematic drawings of skull and mandible. Skull in dorsal (a) and ventral (b) view, mandible in dorsal view (c), skull and mandible in right lateral view (d). eg, Right lower teeth in labial view. h, i, Teeth of modern sperm whale Physeter (h) and killer whale Orcinus (i) for comparison. An, antorbital notch; As, alisphenoid; Ex, exoccipital; Fg, frontal groove; Fr, frontal; Iof, infraorbital foramen; La, lacrimal; Mc, mandibular condyle; Mf, mandibular foramen; Mg, mesorostral groove; Msb, margin supracranial basin; Mt, mesethmoid; Mx, maxilla; Or, orbit; Paf, palatine foramen; Pmf, premaxillary foramen; Pmx, premaxilla; Pty, posterior process tympanic; Rn, right bony naris; Sb, supracranial basin; Sq, squamosal; Tf, temporal fossa; Vo, vomer; Wf, wear facet; Zp, zygomatic process squamosal.
Figure 2: Phylogeny of physeteroids illustrating the relationships of Leviathan with other stem physeteroids, physeterids and kogiids.
A maximum parsimony cladogram obtained with a PAUP (phylogenetic analysis using parsimony) branch-and-bound search, using a data set modified from previous works. The consistency (CI) and retention (RI) indices of the single shortest tree are 0.61 and 0.65, respectively. Schematic skulls illustrate the presence or absence of functional upper dentition in each taxon. Question marks indicate unknown condition. The daggers indicate extinct species. See Supplementary Information for further details.
Sommige sauropoden broedden waarschijnlijk in de buurt van geisers om er voor te zorgen dat hun eieren warm bleven. Dat blijkt uit de vondst van fossiele eieren in Argentinië.
De fossiele eieren van de dinosauriërs zijn gevonden in Sanagasta in Argentinië in een vallei waar tijdens het krijt veel hydrothermische activiteit was. In totaal zijn er tachtig broedplaatsen aangetroffen.Bijna al die nesten liggen opvallend genoeg op drie tot vier meter afstand van oude geisers. Dat meldt Discovery News.
Broedmachines Volgens de onderzoekers van het Field Museum in Chicago en het onderzoeksinstituut CRILAR in Argentinië suggereert de vondst dat de dinosauriërs de geisers als een soort natuurlijke broedmachines gebruikten om hun eieren warm te houden. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Communications.
De hitte van de bronnen is het broedproces waarschijnlijk ook ten goede gekomen. De eierschalen van de gevonden eieren zijn namelijk tussen de 1,29 en 7,94 millimeter dik. Dat is opvallend stevig. Ter vergelijking: een gemiddeld kippenei heeft een schaal met een dikte van slechts 0,3mm
dikte eischaal + 1cm
Titanosaurus
Het is nog onduidelijk door welke dinosauriërs de eieren zijn gelegd. Er zijn geen fossielen van botten gevonden in de omgeving van de broedplaatsen. De doorsnee van de eieren (20 centimeter) suggereert echter dat de broedplaatsen bij de geisers werden gebruikt door de Titanosaurus, een sauropode dinosauriër met een lengte van ongeveer twaalf meter.
Het dier was waarschijnlijk als een van de weinige dinosauriërs in het gebied in staat om eieren met een doorsnee van 20 centimeter te leggen.
(1) De reeds bekende dinosauriers legsels ( tot nu toe ) gevonden in Patagonie zijn voornamelijk toegeschreven aan titanosauriers Ook van de legsels uit Sanagasta ( die dus kunnen vergeleken worden met reeds bekende fossiele eieren ) mag worden verwacht dat ze afkomstig zijn van titanosaurus
Het is niet de eerste maal dat eieren ( en embryo's)van titanosaurus soorten zijn gevonden in Patagonie ....
Auca Mahuevo
In de negentiger jaren van vorige eeuw werd de bekenste/beroemde en grootste dinosauriers nestplaats ter wereld ontdekt : in Argentijns Patagonie = Het betreft de Auca Maheuvo site (deze belangrijke vindplaatst wordt nog steeds doorlopend onderzocht ) Het betreft een 2 vierkante kilometer en + 18 cm dikke afzetting van "mudstone " van -70 /-90 MY (Krijt)oud
In 1998 werd het grote publiek geinformeerd over de talrijke gefossileerde embryo's : naast de delicate bewaarde skeletresten , werden ook stukjes ( embryonale )huid gevonden die onomstotelijk aanwijzen dat het hier om reptielen gaat ...
The fossil skin reveals a scaly surface, much like the skin of a modern-day lizard. One of the fossils has a distinct stripe of larger scales near its center, which probably ran down the animal's back.
Meer nog ....vervolgonderzoek en studies rond de eeuwwisseling sugereerden dat minstens het patroon van één van de huid-specima erg goed overeen komt met dat van een bepaalde titanosaurus soort ....
Er zijn ook erg kleine potlood-achtige tandjes gevonden (= One embryo alone has at least 32 individual pencil-shaped teeth,) ; dat lijken mini-uitgaven te zijn van de beitelvormige tanden van de titanosauriers en dit in tegensgtelling tot de lepelachtige ( spatula -achtige) tanden van andere sauropoden uit diezelfde periode ... Ook deze eigenschappen ondersteunen de geopperde titanosaurus - aard van de embryo's
www.sciencedaily.com/.../981118081844.htm
MalawisaurusDixeyi, een "kleinere" titanosaurus .... let op de beitelvormige tanden ( een kenmerk van tatanosauriers)
a, Cluster of teeth of specimen PVPH-112. b, Left postorbital in dorsolateral view (PVPH-112). c, Right orbital region in lateral view (PVPH-112). d, Frontals of PVPH-113 in dorsal view; a to b and c to d show maximum width and length respectively. Fr, frontal; La, lacrimal; sc, sclerotic plates. PVPH, Paleontología de Vertebrados, Museo Municipal 'Carmen Funes', Plaza Huincul.
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren