vooraleer ik van start ga met het schrijven zal ik me even excuseren omdat het al zoooo lang geleden is eer dat ik nog wat schreef. Oké ik weet et, het is een eeuwigheid geleden. Maar nu volgt een uitgebreid bericht.
Eerst en vooral eve zeggen hoe het me hier afgaat. Wel elke dag voel ik me hier meer en meer thuis. Alles wordt een gewoonte. Minder hygiëne, veel zwerfhonden, veel afval, veel srugsverslaafden, overal palmbomen, overal zon,... Van het ene uiterste kan je in het andere vallen en toch went alles zo snel. Een autoongeval hier, dan weer daar het kan allemaal aangezien ze hier geen verkeersborden ( dus ook geen snelheidsberperkingen hebben). Met de fiets tussen het verkeer zigzaggen lukt me ook heel aardig, ook al heb ik om een of andere reden altijd alle rode lichten tegen. Hier tellen ze dan zo de seconden af op een bordje. Best wel frustrerend om 60 seconden voor een rood licht te staan, met een stinkende uitlaat van een busje naast je aangezien ze hier nog nooit van een roetfilter ofzo gehoord hebben. Maar alles heeft zo zijn charmes. En het zijn allemaal dingen die behoren tot het dagelijkse leven.
Maar genoeg over de omgeving enzo gepraat, nu even over het uitgaansleven. Ook hier hebben ze een discotheek, zsazsazsu. Daar gledt er vooral 1 ding en dat is de dresscode: hoe bloter hoet beter, hoe hoger de hakken, hoe korter de rok. Met veel meer moet je niet rekening houden als je daar naartoe gaat. Haha echt grappig, want alle formaten houden zich aan de strakke, korte, halfnaakte rokjes, topjes en kleedjes. HILARISCH dus! :) De muziek was wel heel leuk, veel oudere liedjes gemixed met nieuwe liedjes van bij ons. Daarnaast wordt er voortdurend een exotische beat ingebracht door iemand die op een trommel slaat tijdens de muziek. Schept echt een leuke sfeer. Op donderdag kan je terecht in Havana, dit is een salsabar waar er sensueel gedanst wordt. Eens later op de avond wordt de dansvloer door iedereen gekleurd en niet enkel door de professonele dansers. Jammer want ik moet elke dag om 6uur opstaan om naar stage te gaan waardoor ik er niet zovaak naartoe kan gaan. Sommige bars, café's,... zijn wel zo toerischtisch ingesteld. Daarmee bedoel ik volledig afgestemd op de Hollanders. Dan zie je er ook bijna geen enkele Surinamer, tenzij die een meisje wil versieren of trips, uitstapjes wil aanprijzen.
De mannen kan je hier dus met bosjes tegelijker tijd krijgen als je dat wilt. Maar geloof me dat wil je hier echt niet :) Ze zijn hier prktisch nooit met goede bedoelingen, toch niet bij stagiaires. Dus afstand houden is de boodschap ;) toch raak ik nel gewoon aan het gefluit en geroep door de mannen op straat. Iedereen fluit en roept je na. Maar ze doen dat dan ook bij iedereen! Dus het is niet echt een compliment.
Ondertussen heb ik goed contact met 6 belgische meisjes die buiten het dorp wonen, ik ben er al eens gaan logeren en het voelde heerlijk om eens op een andere plaats te vertoeven. We eten ook minstens 1 keer per week samen. En het doet me deugd om dan terug eens met belgen te kunnen praten want ik neem al hollandse dingen over. Die kennen namelijk geen frigo, microgolfoven of nen aftrekker. Dus ik pas mijn woorden schoon aan :) Daarnaast zeg ik ook geen wablieft meer want hier in Suriname kennen ze dat niet en wordt het eerder als iets negatiefs ervaren. Je hoort me dus om de haverklap zeggen: Wat zeg je? Mecht een hoge toon op het einde van de zin want zo praten ze hier allemaal.
Op mijn stage gaat het nu pas echt beter. ja hoor we zijn week 7 en nu gaat het beter. Begeleiding heb ik niet, of kennen ze hier niet. Feedback geven wordt steeds uitgesteld, en een document van 20 paginas doorlezen duurt wel 3 weken. Daarnaast werd mijn presentatie van vandaag dan ook weer eens afgelast. Maar ik raak het gewoon, hier leer je echt geduld krijgen. Iets wat ik wel nog wat kon leren!
Dit weekend een hele ommezwaai in het huis van de Prinssesstraat, er zijn namelijk 3 nieuwe belgische meisjes in huis gearriveerd. De rollen zijn dus omgekeerd en de Hollanders zijn (eindelijk) in de minderheid! :) Het zijn drie leuke, spontane meisjes en ze blijven hier nog tot eind mei. Het worden dus nog leuke tijden hier!
Zo ik heb even genoeg gepraat denk ik, ik ben zo niet voor het schrijven maar eerder voor het babbelen. Dat moest ik jullie zeker niet meer vertellen. Volgend weekend ga ik naar Galibi, schildpadden op het strand bekijken die daar hun eieren leggen. Daar maak ik ook de oversteek naar frans Gyana om mijn visum in orde te brengen zodat ik hier wel nog mag blijven. Dan krijgen jullie weer een avontuur verhaaltje te horen.
Na een leuk weekend, moest ik op tijd opstaan voor mijn eerste stagedag. Ik loop stage in het gebouw waar de directeur gevestigd is, en niet waar de personeelsdienst zich bevindt. Later kan het zijn dat ik op een andere locatie stage ga lopen, dichter bij de personeelsdienst. Mijn stageplaats is een felblauw gebouw met rode deuren en ramen. Best wel grappig. Binnen is er airco dus het is aangenaam werken.
Na mijn eerste stageweek kon ik alweer uitblazen op trip. Ik heb 6 belgische meisjes leren kennen die ook aan de HUB studeren, eerder die week was ik al eens langsgeweest om samen wat te praten en te drinken ( zij trakteerden mij op lekkere gebakjes vanuit de europese supermarkt, njamie wat mis ik toch de belgische lekkernijen!! ) Zaterdagochtend was het al vroeg toen we vertrokken richting Berg n Dal, we reden er naartoe langs de autosnelweg van Suriname, met andere woorden een baan waarlangs je 1 rijstrook hebt per richting. En dat is dan hun snelweg :) Na een klein tukkie in de auto waren we al snel op onze bestemming. Eerst hebben we ontbeten ( broodjes met kaas en ei) om daarna onze bikini aan te doen. We gingen namelijk kanovaren op de Surinaamse rivier. Normaal gezien val je niet in het water, maar met ons weet je nooit :) Eerst een laagje zonnecreme op en we waren ready to go! Ik vaarde apart in een kano met nog andere meisjes, aangezien een ander eerder wat ouder koppel met twee in een kano wouden, hilarisch achteraf gezien!! :) ( links roeien, nee rechs, achteruit, nee vooruit, he je gooit allemaal water op me, neen niet zo maar zo! ochja we zitten weeral vast) HILARISCH! Eerst vaarden we op de grote rivier, achteraf gingen we een klein gangetje in waar we beter konden genieten van de verschillende bloemen, planten, dieren die in de jungle te vinden zijn. Giftige kikkers, felgekleurde vlinders, apen die je kan horen en ontelbaar veel krekels sierden onze boottocht. Tot we bij een wel heel merkwaardige vrucht kwamen. Het lijkt een beetje op een ananas, maar is niet zo groot, en is groener. Het is een vrucht voor de mannen, het zorgt er namelijk voor dat de penis ervan groeit ( het ouder koppel in de boot was laaiend enthousiast!! ) Eens we terugkeerden moesten we tegen de stroming in roeien en werd het dus iets intensiever. Eens we terugaan land kwamen moesten we ons al klaarmaken voor DE activiteit van de dag! We gingen namelijk een deadride parcour van 9 platformen afdalen. Eerst een wandeling door het bos, en we klommen tot in een boom om aan het eerste platform te geraken. Echt een fantastische adrenalinestoot! De zevende was de meest adembenemende deadride. We maakten de oversteek van de ene naar de andere oever van de Surinaamse rivier. Echt een spannend maar leuk gevoel! ( Foto's volgen op facebook!) Later die dag maakten we nog een historische wandeling en reden we door naar Klaaskreek. Dit is een strand aan de Surinaamse rivier, waarbij je kan overnachten in kleine hutjes ( dus eigenlijk gewoon een dag boven je hoofd, geen zijmuren) Daar hingen we onze hangmatten op om in te slapen. Het werd een gezellige avond bij het kampvuur waarbij we nog konden genieten van vuurwerk in de verte dat mooi weerkaatste in het water! De volgende ochtend was iedereen een beetje moe van de nacht in de hangmat, maar we trokken onze bikini aan om te zwemmen en te zonnen aan het water! De ene minuut voel je de zon branden op je huid, de volgende minuut schuil je in je hutje omdat er een hevige regenbui naar beneden komt! Het was een heel leuk weekend met de belgische meisjes! Ik heb me goed geamuseerd! En we gaan nog vaak afspreken om samen te eten, weg te gaan, te zwemmen,...
Ik hoop dat ik jullie wat heb kunnen vertellen hoe mooi de surinaamse natuur hier niet is! Vele groetjes,
Ik ben nu al bijna 2 weken in Suriname en ik ben al aardig aangepast aan mijn nieuwe levensstijl. Ik ontdekte de prachtige natuur, jungle. De Surinaamse cultuur, hun mentaliteit. Beetje bij beetje raak ik meer ingeburgerd.
Vorig weekend ben ik naar Brownsberg en Stone Iland geweest. Een busrit over zeer hobbelige wegen en een steile helling naar de top van de berg met een mini busje. Af en toe eens stoppen om het busje boven te duwen, tegenleunen om niet van de berg te glijden met het busje of stoppen voor een cobra. Alles kan hier.. Eens we boven waren konden we genieten van een prachtig uitzicht Snel trokken we onze stapschoenen aan om de echte jungle in te trekken. Een forse wandeling van 2 uur werd beloond door de mooie watervallen. Het water is lauw door de hoge temperaturen en dus was het de ideale gelegenheid om ons te verfrissen na een lange wandeltocht. Na onze waterpret even wat kracht opdoen door Surinaamse bananenchips te eten en we waren klaar om de jungletocht terug te trotseren. Een steile wandeling omhoog waarbij er hier en daar al iemand op zijn bips gleed ( Nee, ik voor één keertje niet ) Boven konden we douchen ( natuurlijk met koud water) en geniet van een overheerlijke maaltijd. En zeker zeker, Evi heeft al vis gegeten hier. 's avonds werd het was frisser door de hoge vochtigheid en speelden we samen met de kaarten bij een lekker drankje. Eens 21 uur, weer etenstijd en een warme soep met knol zorgde voor verwarming. De volgende ochtend werden we getrakteerd op boterhammen, eieren,... Een stevig ontbijt vooraleer we Brownsberg opnieuw gingen afdalen met ons busje. We reden door tot we op Stone Iland waren, daar heb je een meer aangelegd om de bauxietfarbiek en de stad van stroom te voorzien. Hele dorpen werden onder water gezet door het meer. Veel bomen blijven staan, wat maakt dat overal in het water harde boomstammen te zien en vinden zijn. Eerst konden we wat in het lekker warme water zwemmen, maar wel oppassen dat je teentjes er niet afgebeten werden door de piranhas!! Later gingen we met een boot het meer op en stopten we bij een eilandje ( vroeger was dit een berg, door zijn hoogte kwam hij niet onderwater bij het aanleggen van het meer) Daar konden we rustig vissen, ook naar piranhas. Deze lokten we met stukjes kip. Omwille van de slechte vangst ( lees: niets gevangen) gingen we het water op met de boot om verder in het meer te vissen. We hebben 3 piranhas kunnen vangen. Zo'n visie heeft echt scherpe tanden zeg! De eigenaar van de boot ging ze meenemen om thuis op te eten. Wij kregen daarentegen na onze aankomst terug in de bewoonde wereld lekkere nasi. Nasi is rijst met speciale surinaamse kruiden, we aten er kip bij en kouseband. Overheerlijk. Later die dag keerden we moe, uitgeteld en verbrand terug naar ons vertrouwde huisje in de stad. Een leuke ervaring! Een mooie ontdekking van de natuur in Suriname.
Even wat nieuws over mijn vlucht, nieuwe omgeving,...
Mijn vlucht had een uur en half vertraging, dus ik moest spijtig genoeg 10 en een halfuur op het vliegtuig doorbrengen. Niet zo prettig met een huilbaby in de buurt, maar ik ben er veilig en wel geraakt. Tegen dat ik aangekomen was in mijn nieuw huisje was het al 23uur in mijn hoofd. Hier was het eigenlijk nog maar 19 uur. Er is dus een tijdsverschil van 4 uur. Onmiddellijk heeft de eigenares van het huis, me naar een groepje meisjes gebracht, waarvan eentje hier bij mij woont. Allemaal hollandse meisjes die stage lopen in een ziekenhuis. Ik heb zo direct wat mensen leren kennen.
Morgen ga ik samen met hen een weekendje op uistap naar Brownsberg, een grote berg waar je watervallen kan zien. Ik kijk er wel naar uit.
Gisteren ben ik voor het eerst gaan kennismaken met mijn nieuwe stageplaats. Een modern gebouw met zeer vriendelijk mensen. Ik zit dus vol spanning te wachten tot het maandag is, mijn eerste stagedag!
Vandaag ben ik met de fiets eens tot daar gereden. NIET gemakkelijk! Ze rijden links ipv rechts. Iedereen doet ook zo'n beetje zijn zin in het verkeer. Er zijn geen fietspaden, dus fietsers rijden gewoon op de baan. Er zijn veel auto's en bromfietsers die zorgen voor een chaotische sfeer in het verkeer. Maar ik ben er na natuurlijk paar keer verkeerd te rijden wel goed geraakt.
Even over het leven hier in Suriname en mijn indrukken. Het is hier warm, zo'n 30 graden, met een fris briesje. Toch is het in de woning en gebouwen ( de meesten zonder airco inclusief mijn woning) heel warm. Vandaag heb ik voor het eerst een regenbui meegemaakt. het duurde zo'n 30 minuten, in het begin heel zachtjes maar op een bepaald moment regende het bakken water. Natuurlijk net wanneer ik aan het fietsen was. Ook al regent het, toch blijft het ontzettend warm. De regen kan dan soms wel eens goed doen. Qua veiligheid moet je goed opletten, niet enkel in het verkeer maar gewoon ook met je spullen, fiets,.. iedereen is wel uit op iets, want Suriname is echt nog een land in ontwikkeling. Daarnaast word je ook door elke man op straat nagefloten of aangesproken. Niet altijd even leuk als je alleen op pad bent. 'snachts koelt het af, maar in de huizen blijft het warm. Bijgevolg ik heb nu, tijdens mijn 2e dag hier zo'n 30 muggenbeten over heel mijn lichaam.
Straks ga ik misschien gaan zwemmen ( als ik nog een tweede helse fietsrit durf maken) en vanavond ga ik uit eten met de meisjes. Dat is ook nog zo iets, bijna alle studenten eten elke avond ergens anders buiten het huis, aangezien een maaltijd zelf koken je steeds duurder uitkomt dan uit te gaan eten. Bijgevolg is de keuken in mijn woning dan ook niet echt op en top... Maar ik trek mijn plan wel.
Zo ik ga jullie laten, na het weekend laat ik wel iets weten over mijn uitstap naar Bronwsberg en over mijn eerste stagedag op maandag!
morgen stap ik op het vliegtuig voor een vlucht van 9 uur pure spanning!
Ik zal de komende maanden niet langer in de beroemde Letterbeekstraat verblijven, maar ik zoek andere oorden op en je kan me dus vanaf morgen vinden in de Prinsessestraat 131, Paramaribo SURINAME. Daar zal ik 4 en een halve maand doorbrengen samen met andere buitenlandse studenten. Wie me wil bereiken kan dat steeds op mijn email adres: evinotaert374@hotmail.com of via skype: evi.notaert Daar zal ik een nieuwe simkaart aanschaffen dus mijn nieuw nummer laat ik jullie snel weten.
Zo vriendjes van me, een nieuwe uitdaging staat me te wachten. Ik kijk er alvast naar uit!
Het is bijna zover, ik vertrek binnen enkele dagen ( nog 7 keer slapen ) naar het verre Suriname! De lange, frustrerende voorbereidingen zijn eindelijk achter de rug. Ook al moet ik toegeven dat ik nog enkele noodzakelijke dingen moet aanschaffen voor mijn trip. Met enkele dingen bedoel ik dan: geschikte kledij, medicijnen, muskietennet,... (Tiens, ik moet nog meer dingen aankopen dan ik dacht!!) Maar ik ben er klaar voor! Een spannend, nieuw avontuur staat me te wachten en via deze weg kan jij er mee van genieten!
