Ik ben Evert
Ik ben een man en woon in Angeren gemeente Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is altijd in de weer en nog nooit zo druk geweest..
Ik ben geboren op 08/05/1933 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven van verhalen, wielrennen, voetbal, schaatsen & natuur, .
Everts-Info-Allerlei met veel informatie ter verrijking van uw kennis en gespreksstof
29-07-2011
GEDICHTEN & TEKSTEN
Altijd heb ik belangstelling voor bijzondere teksten, gedichten en politieke uitspraken gehad en er zelf zo'n 100 bedacht, maar ook die van andere schrijvers of dichters overgenomen. Om niet met andermans veren te pronken staan bij deze uitspraken, teksten of gedichten wel de naam van de auteur erbij. Nog ruim een dag en we zitten alweer in de maand augustus van het tweede decennium van deze eeuw. Ik denk dat we het jaar 2011 reeds nu al bijschrijven kunnen als het meest bewogen jaar van de 21ste eeuw en wat staat ons in de resterende 5 maanden allemaal nog verder te wachten? Op mijn website Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen http://www.bloggen.be/eef is veel over politiek, wereldnieuws etc. te vinden en mijn 'tweelingbroeder Everard' die kloosterbroeder is en aangesloten bij de 'Ordinis Fratres Pruvorum, afgekort de paters, broeders en zusters van de OFP' vertelt u op zijn site alles over eten-en drinken en weet veel te vertellen over het geloofsleven van deze tijd en heel interessant lijkt het me om eens even op zijn site rond te dolen en dat doet u door te klikken op http://www.bloggen.be/broedereverard/ Linksboven staat een pijltje en als u van site verandert en u wilt weer terugkomen op Everts uitlaatklep, dan moet u met de linkermuis dit wijzertje wel even aanklikken! Ik wens u veel lees-en kijkplezier en met het weekend weer voor de deur een fijne zaterdag en zondag en echt de zon gaat weer volop schijnen en dat betekent overdag de natuur in en 's avonds met een kopje koffie of een wijntje of borreltje op tafel kijken naar wat Eef allemaal geschreven heeft en u komt daar op zijn sites meer aan de weet dan vanuit de krant of wat er op de beeldbuis allemaal te bekijken of verteld wordt!
Dat was eenmaal, maar staat binnenkort weer voor de deur!
In het westen van Amerika, ingeklemd tussen het Rotsgebergte en de Siërra Nevada, ligt de grote Amerikaanse woestijn met als diepste punt de Vallei des Doods, een gat in de aardkorst ruim 80 meter onder zeeniveau, waar temperaturen die reiken tot het kookpunt niet vreemd zijn. Honderdvijftig miljoen jaren geleden was dit gebied bedekt met uitgestrekte wouden die door de regenrijke winden vanuit het westen werden besproeid. Toen kwam er een omslag en plooide de kust zich tot het Siërra Nevada-gebergte dat een soort schutting werd dat geen wind, regendrop of dies wat meer toeliet. Het land daarachter verdorde en de bomen verdwenen en versteenden onder dikke lagen woestijnzand. Er was een eenling die zich wel wist te handhaven en dat was de cactus! Hij transformeerde zich tot een wezen dat nauwelijks meer op een plant leek. Hij trok zijn jasje uit, bracht zijn takken naar de 'lommerd' en zijn bladeren verharddde hij tot stekelige doorns en haken waar hij zich aan kon opheisen. Zijn bloemen plantten hij op zijn stam, soms bloeiden ze nog maar eens in de tien jaar en dan nog slechts enkele uren. Er zijn zelfs cactussen bij die zijn geworden tot één enkele zuil met felle stekels en anderen zien eruit als stengels met een en al knoesten, die op grote wratten lijken, maar dat afgestompte doornige lichaam verbergt iets wat men in de hele woestijn niet vindt: water! In de lange, soms eindeloze lijkende droge periode teert hij daarop en schrompelt hij langzaam ineen, wachtend op het moment wat eens komen moet: het moment van de regen! Alle in het wild groeiende cactussen zijn erop voorbereid; een dicht netwerk van wortels ligt vlak onder het zand, volkomen uitgedroogd, versteend bijna zoals de bomen uit de oertijd. Zodra ze water bespeuren beginnen ze te slurpen en zuigen zich compleet vol. De reuzenzuilcactus die wel 15 meter hoog kan worden weegt na zo.'n buitje wel 10.000 kilogram. Met al dat water in zijn 'buik' kan hij wel vier jaar vooruit. Zijn grootste vijand is niet de droogte, maar wel een langdurige regenbui, want de cactus blijft maar doordrinken en op een gegeven moment is alles teveel van het goede en barst hij als een te vol geblazen ballon uit elkaar, of liever gezegd als een enorme tros ballonnetjes, want hij slaat zijn water op in sponsachtige cellen in zijn binnenste. Daartussendoor lopen ook weer cellen die met elkaar verbonden zijn en een geraamte vormen dat de topzware zuil overeind houdt. Om dat alles heen ligt een laag oppervlaktecellen die een soort gom produceren en de barsten en scheuren van de cactushuid weer repareren. Naast cactussen vinden we in deze woestijn aan cactussen verwante bomen en planten, zoals de Yucca, de alsem, de mormonentheeplant en de creosootstruik. Die Nevada-woestijn is de bakermat van de cactus en een Australische Amerika-bezoeker vond ze zo grappig dat hij er een aantal mooi geschoond en wel meenam naar zijn geboorteland. Nu is er één miezerig beestje dat een al te snelle vermeerdering van cactussen tegenhoudt en dat is de woestijnluis; daar had die Australiër geen rekening meegehouden en het gevolg was dat binnen de kortste keren heel Australië begroeid was met cactussen. Net als we tegenwoordig door import van exotische planten en ook mede door dat vele reisverkeer hier ongemerkt ook van allerlei vreemde dieren en insecten ons land binnenvoeren, heeft de cactus in de loop der jaren zich verspreid naar het dorre Afrika en zo langzaamaan hebben we deze plant ook ons land binnengehaald en gecultiveerd zien we ze in kleine 'maatpakjes' (zie inzet) bij onze bloemisten te koop staan en zelfs zijn er mini-cactusjes verkrijgbaar. Tevreden is zo'n cactus al met een druppeltje vocht in uw kamer, binnentuin of kweekkasje. Je hebt mensen die van cactussen houden en inderdaad is het wel zo dat de cactus als symbool van eeuwige glorie langer meegaat dan wat voor prachtig boeket rozen op een vaas of welke plant ook.
Zeker in deze gistende tijd zullen we overal op moeten gaan letten of zetten we voor alle narigheid om ons heen oogkleppen op en gaan we aan alles voorbij door net te doen of we uit de neus bloeden? Er is van alles en nog wat aan de hand, maar een ding blijft en dat is onze Nederlandse taal, die vol zit met prachtige uitdrukkingen en dagelijks komen er nog bij. In mijn geschreven stukjes op de diverse websites bedenk ik vaak van allerlei uitdrukkingen, die mogelijk vandaag nog niet maar misschien over enkele jaren, door iedereen gebruikt gaan worden. Over de hele wereld heb ik vrienden zitten en een der zuiderburen stuurde me een kaart van de wegendienst. In België gaat het al precies hetzelfde aantoe als hier in Holland: Overvolle wegen, vooral tijdens het spitsuur en dan hoor je voordat je de deur uitgaat graag wat er zoal rondom bv. Gent te wachten staat. Kijk op de site van professor Hara en klik: http://www.verkeerscentrum.be/verkeersinfo/kaart en ja je mag in België best alles met Argusogen bekijken vooral met de geplaatste verkeersborden klopt meestal niet alles en voor ge het weet heeft u een bekeuring aan uw broek!
Burgers in de lage landen, vrienden in België, Luxemburg, Duitsland, Amerika of waar ge ook vertoeft: ,,Wees met uw esprit op uw qui-vive, want er staat ons veel schabouwelijke rampspoed te wachten; wat kunnen we ondernemen?
Wat te denken als we verstoken blijven van gas, licht en water: het kan direct al voor de deur staan en nu met dit benauwde en zomerse weer heeft u weliswaar 's nachts geen elektrische deken nodig, maar wat denkt u van al die erupties van vulkanen die met tientallen hun vuur gaan spugen en een verduisteringsgordijn voor de koperen ploert gaan leggen; dan haalt u zelfs die oude duffel van opa nog uit de kleerkast om u tegen de kou te beschermen.
Valt de stroom uit, dan kunt u van niet één comfortabel apparaat meer gebruik maken: uw telefoon is dood, het mobieltje is onbruikbaar, koelkast, diepvriezer, wasmachine, radio, tv en alles wat door de huidige infrastructuur ons leven heeft doen veraangenamen is plotseling geworden tot dood en doelloos materiaal.
Onze voorouders uit de oertijd en de Middeleeuwen redden zich met allerlei primitieve middelen en geschoren mannen behoorden tot een zeldzaam ras voordat zich hier of daar een barbier gevestigd had. Lampen brandden op olie of carbid en het water werd gehaald uit bronnen, de postduif was de mailbode en men stuurde een bode in Schillerhemd of een ruiter te paard naar Enschede om te vertellen dat tante Miep overleden was.
Overal vond je geriefelijke pleisterplaatsen waar de diligence stopte, vermoeide paarden gewisseld werden, ruiven waar ze uit konden eten en een hoefsmid om ze weer van nieuw 'schoeisel' te voorzien om de reis zonder hoefklachten voort te zetten.
Van het aloude gezegde 'Honger is een scherp zwaard' maakten soldaten te velde onmiddellijk gebruik als ze een hoender, konijn of haas ontwaarden, die dan meteen panklaar gemaakt werd, en om hun dorst te laven maakten ze gebruik van de openbare stadspompen, die tot in het kleinste dorpje aanwezig waren en iedere burger was gerechtigd daaruit water te tappen.
Doordat onze landerijen allemaal verkocht zijn aan bouwlustige projectontwikkelaars, onze regeringen van de laatste jaren volledig uitverkoop gehouden hebben van onze industrieën en nutsbedrijven, onze buurtwinkeltjes zijn verdwenen en overal megabedrijven zijn verrezen die menig kleine zakenman hoteldebotel hebben gemaakt, doordat de clientèle langzaamaan verstek liet gaan en de boodschappen bij de supers gingen halen, zelfs in menig klein dorpje geen leuk cafeetje of een kapper meer te vinden is en men tevergeefs zoekt naar een mijnheer pastoor om de zonden te belijden, is de bevolking uit elkaar gegroeid en menigeen is daardoor van alle contact verstoken.
Vroeger stonden zelfs bij de armste gezinnen de kelders vol met weckflessen met vlees en groenten en in tijden van nood kon men vooruit, en waar moet dat naartoe als je water afgesloten is, je het wc niet meer doorspoelen kunt, geen pomp in huis hebt om water te tappen en u gedurende een lange periode verstoken bent van dit alles en terecht komt in een bombastische mallemolen van onophoudelijke ellende?
Mensen, die gezond zijn van lijf en leden kunnen het dan nog wel een tijdje redden en hoeven direct nog niet aan te kloppen bij de voedselbank of het Leger des Heils, maar alles wordt ook voor hen anders als alles stagneert en we met ons allen geen kant meer op kunnen; met een vliegticket naar wat voor bestemmingsgebied kom je ook nergens meer en op de vlucht naar een nieuw land van melk en honing is gewoon een utopisch gedachtespinsel, en wat heb je verder nog aan een ov-chipkaart of digitale reispas?
Aan alle studies, die je gemaakt hebt, heb je geen zier en het vette banksaldo speelt geen enkele rol meer wanneer rampspoed je overvalt en men aangewezen is op inventief denkwerk en overleg met uw medevluchters; laat niet het recht van de sterkste gelden en gooi evenzo niet al uw christelijke principes te grabbel, want hierdoor zouden mogelijkerwijze van schrik de opgeslagen beenderen van heiligen nog uit oma's antieke relikwieënkas komen.
Vluchten door ergens een kaartje in een automaat te stoppen, in de hoop dat de bus, taxi of trein gaat rijden en het vliegtuig uw uitgekozen route volgt, is onmogelijk geworden en zelfs met een geslaagde vervalsing van al uw digitale pasjes kom je geen stap verder; nuttiger is het om overleg te plegen met boeren uit uw buurt, die misschien bereid zijn een u een paard ter beschikking te stellen of te functioneren als vervoerder, handige luitjes kunnen ook zelf een vervoermiddel construeren en als trekpaard kan uw sterke man functioneel optreden of mogelijk uw lijfwacht, de Duitse herder Max, en in de gegeven omstandigheden is het tevens helemaal niet vreemd om een bok, geit, koe, ezel of karbouw te zadelen om uw noodzakelijke bagage en noodrantsoenen te vervoeren.
Hier in Nederland, waar we meters onder de zeespiegel liggen en dijken ons beschermen tegen wateroverlast, is het niet overbodig om een roeiboot eropna te houden en als u als ligplaats deze op zolder of op uw slaapkamer hebt opgeslagen, zorg dan dat deze sloep door het zolder of slaapkamerraam naar buiten gevoerd kan worden en in ieder geval moet het bootje bestand zijn tegen het geweld van gutsend stromend water en voorbij zwemmende hippopotamussen, die te hopen lijden aan monochromasie en daardoor mensenschuw zijn geworden; De rest, beste vrienden, laat ik aan uw eigen primordiale intuïtieve ideeën over en veel succes ermee!
Vandaag breng ik u wat Taalafleidingen met wat marginalia over een oud Hollands gezegde: ,,Iets met de mantel der liefde bedekken"-, wat u straks op een circus videootje kunt bekijken en dan is er nog iets. Over Schotten lees je meestal dat het zuinige Pieten zijn, wat zover gaat dat daarover veel mopjes gaan. Zo kwam er een Schot een restaurant binnen en bestudeerde uitgebreid de menukaart. Na zo'n kwartier kijken sloeg hij de map dicht en legde deze weer op zijn plaats. De bediende die dit alles gade had geslagen kwam bij zijn tafeltje en vroeg of hij voordat hij het diner bestelde eerst een verfrissing wilde gebruiken, waarop de Schot zei: ,,Weet je wat ober, ik ga maar weer aan de wandel, want het is nu droog buiten en als verfrissing zet jij het raam hier achter mij maar open"! Kennelijk was het dezelfde Schot die als wetenschapper vandaag met het nieuws kwam dat wij er niets aan konden doen dat we allemaal zoveel van vet eten hielden. Wetenschappelijk had hij vastgesteld dat dit vetradertje tijdens de eerste ijstijd die er ooit geweest is verankerd was in onze weke hersenmassa. Beste mensen, en dan spreek ik tot mijn vrienden hier en in België: ,,We zitten weer in een nieuwe ijstijd en kijk maar eens op het inzetje, want daar zie je me in Groenland op het ijs lopen en links en rechts van me zie je niets dan ijskappen"! Als professor Hara ben ik als paragnost over de hele wereld bekend en ik kan ver vooruit kijken, maar dat is niet meer nodig, want echt het waren niet de Maya's die het einde der wereld voorspeld hebben, maar ik heb deze voorspelling al vlak na de Tweede Wereldoorlog gedaan en toen voorspeld dat de wereld zou vergaan in een jaar waarvan de cijfers samen vijf vormen en opgeteld in data 11 met een getal voor de laatste 2 cijfers zonder begin en zonder eind en dat is de 0 en dan spreken we over 21-12-2012 en als je op die dag nog naar het wc wilt gaan moet je dit wel voor 14.10 uur doen, want anders gaat het niet meer! Mijn vrienden in Amerika moeten zelf maar uitrekenen hoe laat zij nog hun nodige behoefte kunnen doen! De kas zou ik die dag tevoren maar niet meer opmaken en 'witwassers' kunnen thuisblijven, want niemand heeft ze meer nodig! Kijk op mijn filmpjes van vandaag http://www.ijstijd.com/ en hier dat circusfimpje waarop je toch niet verwacht had dat iemand uit het publiek zoveel onder een bontmantel kan verbloemen: klik http://elrellano.com/videos_online/4624/circo-roncalli.html
Net na de oorlog en dan heb ik het over de jaren 1945 tot 1955 was het studentenleven anders dan vandaag. Op alle universiteiten in de wereld werd in het latijn het studentenlied Gaudeamus igitur gezongen en echt iedereen kende dit van buiten en wist ook de betekenis van de gezongen melodie en zonder enige moeite kon elke student dit vertalen. Je kon ook lid van de Mensa worden, dit was een vereniging van bollebozen en iedereen die zich aanmeldde moest een pittige test afleggen om tot die elitaire kring toe te kunnen treden. Daarmee was je er nog niet zomaar bij, want een ballotagecommissie besliste of je als persoon wel paste in hun kring. In die tijd kwamen de meeste studenten uit bemiddelde families. Vandaag is dit anders. Toch waren er in die periode ook studenten die 'Bettelstudent' waren en met allerlei bijbaantjes en weet ik wat meer de kost verdiende en op die manier hun studies betaalden. Over zo'n Bettelstudent is een vrolijke operette geschreven door de Oostenrijkse componist Carl Millöcker(1842-1899). Dit was een geweldige musicus, maar zoals elk ander wezen met specifieke gaven kon je vroeger met het componeren van muziek, als schrijver, kunstschilder en weet ik veel niet de kost verdienen en Carl's beroep was dan ook, voordat hij directeur van de Opera in Wenen werd, gemeentelijke ontvanger van de belastingen. Van een dergelijk persoon vewacht je niet dat hij in zo'n stuk 'In fröhlicher Runde' teksten heeft staan over dames die hij op de schouder gekust heeft; dat was me wat in die tijd van ruim anderhalve eeuw geleden! Er zijn tegenwoordig niet veel studenten meer die een opera of operette bezoeken. In mijn Haagse tijd woonde ik elke uitvoering op dat gebied bij en na afloop was er in K & W altijd een vrolijke bijeenkomst waarbij de artisten samen met het publiek aan tafel zaten en uit volle borst werden er dan bepaalde populaire actes gezongen, soms tot ver in het nachtelijk uur. In sluipgang kwam ik dan zacht peuterend in het slot mijn kosthuis binnen en al vroeg in de morgen moest ik weer naar mijn werk. Wilt u zo'n operette beluisteren klik dan http://www.youtube.com/watch?v=6Uj-uw-YY1w&feature=related
Ons volkslied het Wilhelmus heeft 15 coupletten en altijd heb ik gedacht dat dit de langste nationale hymne ter wereld is. Nog iets bijzonders aan ons Wilhelmus is dat de beginletters van al die coupletten de naam van WILLEM VAN NASSOV weergeven. Pas geleden kwam een kennis van ons terug van vakantie in Griekenland en op de Griekse tv was hem gevraagd voluit het Griekse volkslied te zingen, maar het is hem niet gelukt. Wist u dat dit volkslied liefst uit 158 coupletten bestaat? Wat ik ook nog kwijt wil is dat Griekenland financieel helemaal in de put zit (inzet geld aan de waslijn van de graaiers daar), een pracht land is en de gewone taxichauffeur, bouwvakker of winkelier daar geen schuld van is. Het is louter de opbouw van de staat met allerlei niet bestaande baantjes maar wel zogenaamde 'hoge heren' die uit de staatskas eten en er niks voor doen. Er zal daar veel moeten veranderen én als u er op vakantie gaat, verteer dan goed en laat de gewone man ervan profiteren! Wist u bv. ook dat 90 procent van de ouders met sportende kinderen zich ergert aan het gedrag van andere ouders langs de lijn? Wat helemaal vreemd op u overkomt is mogelijk het feit dat uit een psychologisch onderzoek van een tiental jaren gebleken is dat 1 op de 10 mensen stiekem verliefd op een ander is? Men zegt wel eens: ,,Bloot slaat dood"!-, maar in China is een trouwjurk onder al het bloot rood, omdat die kleur symbool staat voor geluk en blijdschap en daarbij kun je zeggen dat echte liefde toch zuiver bestaat uit rijkdom vinden buiten zichzelf! Wist u dat bankbiljetten niet van papier zijn gemaakt? Bankjbiljetten worden gemaakt van een combinatie tussen katoen en linnen. Op school vroeger noemde ze me met 172 m de 'lange'-, maar nu anno 2011 kunnen ze me beter 'de korte' noemen, want iedereen in deze tijd is in de leeftijd van 16 tot 20 jaar gemiddeld 10 centimeter langer als een persoon die in 1933 geboren is! Dit klopt helemaal, want ik heb het op mijn kleinkinderen uitgetest en die zitten op een lichaamslengte van 1,82-1,85 m.
In het noordpoolgebied is alle leven afhankelijk van een akelig dun laagje grond van enkele centimeters dikte. Daaronder rust de ijzige dood; erboven worstelen mens, dier en plant ieder op hun eigen wijze met een steeds dreigende ondergang, die hen tot de vernufigste vormen van aanpassing heeft gedwongen. En temidden hiervan klopt de hartslag van de tijd trager dan waar ook, met dagen die een half jaar duren. Het Noordpool en Zuidpoolgebied zijn elkaars tegenpolen; een overeenkomst hebben ze en dat is dat ze allebei op dezelfde afstand van de evenaar liggen. Het is in die gebieden heel wat kouder dan hier in Angeren en dat komt door de invalshoek van de zonnestralen die ontzettend veel luchtlagen moet passeren en hierdoor op veel plaatsen geabsorbeerd en op andere plaatsen afgebogen en verstrooid wordt. Bovendien spelen nog allerlei factoren op deze aardkloot zelf een rol, zoals de verdeling van land en water en zeker niet te vergeten de daaruit voortkomende windrichtingen en zeestromingen. Daardoor dekt het noordpoolgebied niet erg netjes het topje van de aarde, zoals dat binnen de officiële noordpoolcirkel ligt, maar is het duidelijk scheefgezakt naar de Amerikaanse kant. Men houdt er de grens voor aan van alle streken op het noordelijk halfrond, waar zelfs in de warmste maand het kwik niet hoger komt dan 10 graden Celsius; een minder willekeurige maatstaf dan men misschien denkt, omdat de op die manier getrokken grens toevallig ook samenvalt met de boomgrens. In Siberië en Rusland volgt deze lijn de poolcirkel nog wel, maar vanaf Scandinavië neemt hij uitsluitend het allernoordelijkste topje mee; en vandaar loopt hij schuin omlaag tussen Groenland en IJsland door naar Newfoundland, vanwaar hij trouw de Canadese noordkust blijft volgen, met een uitstulping in de Hudsonbaai en een hele diepe vanuit de Beringstraat. Als Parijs aan de andere kant van de aardbol lag, zou van hieruit de Eiffeltoren met het blote oog gemakkelijk te zien zijn. Wat is in feite de betekenis van de Noordpool? Het is het schijfgedeelte van de aarde waar de zon de ene helft van het jaar onafgebroken boven de horizon staat. De aarde kantelt namelijk twee keer per jaar, waardoor het beurtelings op het noordelijk en zuidelijk halfrond-daar heb je die invallende zonnestralen weer!-warmer en kouder wordt; het verschijnsel van zomer en winter. Intussen draait de aarde echter evenzo in vierentwintig uur eenmaal om haar eigen as. Zowel in het zomer-alsmede in het winterdeel is het daardoor afwisselend donker en licht -behalve aan de polen die afwisselend een half jaar niet en een half jaar wel worden beschenen; één keer per jaar gaat aan de Noordpool de zon op-één keer per jaar gaat hij onder! Door de invalshoek van de zonnestralen, de straalbreking en verstrooiing van het licht in de dikte van de atmosfeer heerst er echter het grootste deel van het jaar een grijze schemering. We hebben het wel eens over geen hand voor de ogen zien en lopen dan vanuit onze donkere slaapkamer naar het toilet, maar dan weet je nog waar je loopt; dat is niet het geval in het poolduister! Voor wie er niet aan gewend is, is het een verbijsterende ervaring in het midden van de poolzomer de zon om 12 uur 's middags in het zuiden te zien staan en om middernacht pal boven de noordelijke horizon. Maar de zomer is kort en koel; naarmate men verder naar de boomgrens noordwaarts trekt, blijft hij zelfs steeds ijzig en koud. Weinig meer dan anderhalve maand heeft de zwakke zon om na het wegsmelten van het ijs in de randgebieden het nieuwe leven te wekken. De plantenwereld schiet dan haastig en in koortsachtige kleuren en vormen te voorschijn uit de spleten en holten waar zaden, sporen en stronken grauw en onopvallend de lange dode nacht hebben overleefd. Ondanks het barre en boze klimaat kent het noordpoolgebied meer dan vierhonderd hogere plantensoorten. Daardoor zijn er op dit in 1649 door Robert Edwin Peary ontdekt gebied ook dieren en mensen, die we eskimo's (visvreters) noemen aangetroffen. In het 14 miljoen vierkante kilometergebied van de Zuidpool ook wel Antarctica geheten -drie keer zo groot als heel Europa- is het zo koud dat er buiten wetenschappers die daar verblijven en onderzoek verrichten geen mensen permanent wonen en verblijven. Aanvankelijk was dit helemaal een kaal gebied waar op Pinguïns na geen dier of mens te bekennen was. Het was de Noorse ontdekkingsreiziger en wetenschappelijke pionier Roald Armundsen die met zijn ploeg op 14 december 1911 hier een kleine nederzetting gebouwd heeft, anno 2011 uitgebouwd tot enkele grote zuidpoolstations. Waar mensen verschijnen of omgekeerd krijg je ook dieren over de vloer en tegenwoordig treffen we ook op de Zuidpool dieren, zoals albatrossen, ijshoenders, stormvogels, sterns, aalscholvers en meeuwen. Op de Noordpool troffen we voordat de mens er zijn domicilie had ook mammoets aan en vele andere oersoorten, maar die zijn allemaal uitgestorven. Op een enkele muskusos na wordt de noordpool hoofdzakelijk bewoond door ijsberen, walrussen, robben, kariboes en wolven en diep in de wateren onder de ijslagen en dies wat meer zitten allerlei vissoorten. Ook vroeger scheidden grote ijsmassa's zich in deze continenten af, maar tegenwoordig door de opwarming van de aarde in zijn totaliteit raken er kilometerslange brokken los en al dat smeltende vocht komt in de zee terecht. Omdat ons Nederland een van de laagste landen ter wereld is zal onze waterspiegel op de duur mogelijk te hoog komen te liggen en zullen grote stukken land onder water komen te staan. De mens is vindingrijk en onze plannen zijn om zo tegen 2015 een kampement op een andere leefbare planeet te vestigen en dan denk ik dat wij bewoners van de lage landen-les Pays-bas- de eerste volksverhuizers uit de eenentwintigste eeuw zijn die richting de sterren onze toevlucht zullen zoeken.
WALRUSSEN VERMAKEN ZICH AAN DE WATERKANT
HIER DE MUSKUSOS-EEN SOORT WALVISREUS-! DAARONDER "POOTJESBADENDE KARIBOES"!
We brengen er in de toekomst zo'n 100 van die interessante taalafleidingen en ik hoop dat uw leraren enkele van die bekende uitdrukkingen zullen lanceren op een examen en/of taaltest. Inzet is een paard in een korenmolen die voor toeristen in het Achterhoekse Didam af en toe nog wat rondjes draait. Vroeger was dat anders en zag je overal van die rossen door de molen wandelen en dat vaak 20 uur of nog langer per dag. Daar kreeg zo'n paard echt de 'rambang' van en op de duur de kolder in zijn kop! We wensen u er veel plezier mee en tot een volgende 'lading' maar weer
Vandaag lazen we weer zeer interessante stukken waarover toekomstige juristen en politicologen lange debatten kunnen beleggen en wie vindt dan zijn gelijk? In Amerika is de 'voormalige IMF-topman' Strauss-Kahn verdacht van aanranding c/q verkrachting van een kamermeisje ontheven van rechtsvervolging en na een wekenlange ophef over deze zaak, die inmiddels al bijna een miljard dollar gekost heeft en als nieuws miljoenen opgebracht, zijn we allemaal in afwachting van het tweede bedrijf van deze justitionele 'drama-klucht'! Wat ook interessante debatstof is, dat was vandaag het nieuws dat Denemarken weer volop bezig is hun grenzen te controleren, terwijl ze destijds mede ondertekenaars waren van het zogenaamde afgesloten Verdrag van Schengen, waarbij 23 landen bepaald hebben hun grenzen open te houden. Zoals altijd bied ik u ook wat weetjes aan en mischien vond u dit overbodig, omdat u dat allemaal allang in uw bovenkamer had opgeslagen. Ik wens u verder nog een prettig vervolg van deze dag of nacht en tot een volgende keer maar weer!
Wat vandaag en wat gebeurde in julimaanden van vorige jaren?
Vanmiddag startte in Frankrijk in de Vendeé de Tour de France. Er werd dit jaar geen proloog gereden, maar wel meteen een behoorlijke zware etappe met zoals altijd in het begin en tegen het einde enkele valpartijen en de nodige verrassingen. Voor de Belgen was er ditmaal al groot succes, want het was Philppe Gilbert die het eerst de finishstreep passeerde en hierdoor zich in het Geel kon hullen. Van 19 tot 22 juli wordt in Nijmegen de Vierdaagse gelopen. In 1953 was het mijn eerste en tevens ook laatste Vierdaagse die ik gelopen heb, wat niet wil zeggen dat ik de marsen vaarwel gezegd heb, dat ook weer niet, want nadien heb ik veel eendagsmarsen gelopen en zelfs ooit een van 70 kilometer. Momenteel zit ik met een tijdbom in mijn linkerhartkamer en nog een pompwerking van 25 procent hier achter mijn computertje om op dit blog een stukje verleden te brengen. Dus veel muziek zit er niet meer in mijn lichaam in! In 2006 stond ik in het Betuwse Bemmel langs de kant van de weg te kijken naar het vierdaagse spektakel. Zo tegen het middaguur zag ik lopers voorbij komen die al helemaal op waren en last hadden van de enorme hitte.De Tweede dag van deze vierdaagse is een drama geworden, want vele wandelaars zijn toen op de Oosterhoutse Dijk van de hitte bezweken en zelfs waren er enkele mensen die op die dag of een paar dagen erna het leven gelaten hebben. De organisatie heeft de wandeltocht hierna onmiddellijk stopgezet. Ik heb een tekening gemaakt en vermeld hierop staat het jaar 2007, maar ik bedoel hier 2006 mee. Op mijn inzettekening ziet u Schotse Hooglanders met hun doedelzak en duidelijk waarneembaar zijn de sporen van de koperen ploert, linksbeneden zoekt een konijntje beschutting en wazig ziet u een slak naar zijn huisje met dubbele beglazing kruipen. Gelukkig zijn we gauw vergeten wat er allemaal in het verleden gebeurd is en ook denken we heel weinig aan onze toekomst en de meeste mensen maken zich geen zorgen over de dag van morgen en dat is ook de beste manier om uzelf in deze snel veranderende maatschappij overeind te houden. Voor uw gemak heb ik een link geplaatst naar het Vierdaagse gebeuren en u komt op deze Nijmeegse site door te klikken op http://www.4daagse.nl/
