Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
22-06-2010
Een thuis voor een beeld
"Helaas, we hebben er spijtig genoeg naast gegrepen!! " Maar volgend jaar doen we opnieuw mee! En dan winnen we vast en zeker !
22/06/10 Onze burgemeester, Herman De Croo is duidelijk in de ban van het kunstwerk. Foto: Baudewijn Thijs.
Ode aan het beeld: "Die schone benen"
Waar is de tijd naartoe Dat ik hier als een klein manneke In mijn kort broekske stonde Mee in mijn hand een kanneke Veur achter melk te gaan Bij d'n enen of d'n ander'n boer Ik zie mij daar nog staan Mee de zoutpot op de loer Tot als er een muske kwam Dat op haar staart liet strooien Maar ik moet eerlijk zeggen Ik heb dat nooit gemogen Mijn Broakellief Ik zie ou giëren Waar is den tijd naartoe 'k Peis op juffrouw Gaby En op mijn juffrouw Maria En tons meneer Henri En op de Broedersschole Waar da'k moest huiswerk maken Als ik als missendiender Mee mijn beschaamde kaken De sacristij uitvloog Omdat meneer den Deken Gezien had dat er weer enen Aan de wijn had gezetenen Dat beeld uit den tijd van toen Heeft mij nooit losgelaten Konden we 't maar overdoen We speeldegen op de stroate We tekenden met krijt Een hinkelspel op d'n trotoir Met juist een bloksken hout Als enig accesoir 'k Zie nog die meiskesbenen Hinkelen op de kasseien En van 'tzien van die benen Kreeg ik goesting om te vrijen Mijn Broakellief Ik zie ou giërn Dat beeld uit den tijd van toen Gaan we weer tot leven bringen We gaan d'r den 'al' voor doen veur pleiten en veur zingen 't Zal bij ons op De Rijdt Een ereplaatse krijgen Tot spijt van wie 't benijdt Niemand kan ons bedreigen We willen ze veur ons winnen En in mijn fantasie Streel ik al die schone benen Die benen van Sofie Mijn Broakellief Ik zie ou giërn
Tekst: Marijn Devalck Tekst gemaakt voor "Een thuis voor een beeld", op het bestaand nummer "Mijn Broakel lief", ode aan onze jeugd in Brakel in de zestiger jaren.
