Inhoud blog
  • CR Sept Okt
  • In de ban van virussen
  • De bevrijding 1945
  • De bevrijding 1945 deel 2
  • Berkensap
  • Marijn Devalck
  • Lucien Blyau
  • Lucien Blyau
  • Vlaanderens Mooiste
  • Everbeekse Wandeltochten
  • Everbeekse Wandeltochten
  • Jubileum feest EWT
  • 3e Vlaanderens Mooiste
  • Museum Hieremias Triverius
  • Carnaval 2015
    Archief per jaar
  • 2020
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2007
  • 2006
  • 1978
    DE EVERBEEKSE WANDELTOCHTEN : INFO
  • De Everbeekse Wandetochten; info en weetjes
  • De Everbeekse Wandeltochten club blad 2e kwart.
  • De Everbeekse Wandeltochten club blad 3e kwart.
  • De Everbeekse Wandeltochten club blad 4e kwart.
  • De Everbeekse wandeltochten club blad
  • De Everbeekse wandeltochten Blog
  • MIJN FAVORITEN
  • HONGARIJE BRAKEL
  • THE CROWD
  • GOD IN HONGARIJE
  • DE EVERVRIENDEN
  • 't BRAKELT
  • MARCEL KLAPT UIT DE BIECHT
  • BRAKELSBLOGJE
  • SYLVAIN DE BOE
  • THE MISSING LINKS
    TOERISME: INFO - ROUTEPLANNERS
  • TOERISCHE DIENST BRAKEL
  • TOERISME VLAAMSE ARDENNEN
  • TOERISME VLAANDEREN
  • CENTRUM VAN RONDE VAN VLAANDEREN
  • DE RONDE VAN VLAANDEREN
  • VIAMICHELIN
  • MAPPY
  • VERKEERSINFO
  • WEGENINFO
  • GOOGLE
    NUTTIGE ADRESSEN
  • GEMEENTE BRAKEL
  • DE LIJN
  • SPOORWEGEN
  • DE GOUDEN GIDS
  • MEDIA
  • Het Laatste Nieuws
  • Het Nieuwsblad
  • Het Volk
  • De Tijd
  • 2 de hands
  • E bay
  • Yezzz
  • Koopjeskrant
  • HET WEER
  • KMI
  • WEERSTATION AALST
  • Blog als favoriet !
    Laatste commentaren
  • Hallo Robert (Sabrina De Couvreur)
        op Winterse beelden jan 2013
  • valentino sandals (changhon62)
        op Winterprik
  • Foto's (Peter Vanderstuyf)
        op Winterprik
  • den troep (Eric Van Cauwenberge)
        op Toen was er nog den troep
  • Wondermooie foto's (Chris)
        op Indian summer
  • Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Zoeken in blog

    Startpagina !
    Over mijzelf
    Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
    Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
    Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
    Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
    Zoekmachines
  • Google
  • Startpagina !
    Everbeek - Boven
    Verhalen,activiteiten,
    Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af. Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu. Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen. U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen. Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen. Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
    25-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Walmke brand
    25/02/13
    Walmke brand is een van de oudste feesten van Brakel. Het is in feite een Heidens annex Keltisch gebruik. De oude bevolkingsgroepen, hier voornamelijk arme boeren staken na de winter een vreugdevuur aan om de winter te verjagen. Nu nog, ieder jaar op het "Krakelingen feest" in Geraardsbergen wordt om 20:00u stipt, op de top van de Oudenberg een grote met pek (vroeger)gevulde ton op een hoge paal in brand gestoken, " Tonnekebrand", dit vreugde vuur is wijd in de omtrek te zien en wordt door de aanliggende dorpen van op de hoogste punt beantwoord. Dit gebeurde vroeger in heel wat
    dorpen. Enkel Parike doet dit nu nog, op die schaal. In vele landen bestaat een dergelijke traditie


    De stapel is kant en klaar en wachtend om aangestoken te worden. En er was sneeuw...dus nog een echt winters tafereel

    De doedelzakspeler geeft met een klagendlied de aanvang van deze viering aan.


    Walmke, walmke brand, zeven zakken 't dagwand, veel koren, weinig kruid, met Pasen is de vasten uit!
    Al zo sprak de leider van de volksdansgroep Perreken. Omringd door de vele aanwezigen was dit was meteen het sein om een reeks mooie oude volksdansen te dansen.



    De fakkels zijn aangestoken om later mee te nemen naar de brandstapel.





    Volksdansgroep "Het Perreke" aan de dans, Perreke is een oude benaming van Parike.


    In een stoet trekken de aanwezigen naar de aanliggende weide.


    Iets voor 20:00 u komt de vuurdrager aan, er worden een paar rondjes rond de brandstapel gemaakt, dit onder luid aanporren van de aanwezigen


    Eindelijk is het zover, de stapel wordt aangevuurd door de vuurdrager, dit onder luid applaus.
    Dit jaar wilden ze de eerste zijn, ze konden niet wachten op het sein van op de Oudenberg om 20:00u, en zo geschiedde, om vijf voor acht ging de vlam er in. Die van Geraardsbergen zullen verwonderd rond hun pektonne gestaan hebben, toen ze plots het Pariks vuur zagen oplichten. Ja, die van Poreke hebben het gedaan!!! En gingen de geschiedenis in! Als die gasten van " 't stad" nu maar genen ambras komen maken!


    En zo hoort het, een laaiend vuur moet de winter 'verbranden'

    Het was berekoud die avond, zo een laaiend vuur gaf aangename warmte.

    Onder de aanwezigen de voorzitter van de plaatselijk V.V.V. (Toerisme Brakel vzw), een sponsor van dit evenement. Een cameraman maakte opnames in functie van een nieuwe toeristische film over Brakel.


    Het volksdansgezelschap poseert voor de lens...

    En ja bij zo'n feest in putje winter, lekkere witte en zwarte trippen "naar Pijpke zijn recept gemaakt", en een lekkere genever om de neus op te warmen.Volkser kan niet.

    Een  gelegenheidsensemble van  de Eendracht zorgde voor de nodige ambiance in het café na het vuur...

       
    In het oud café van Mabille was het lekker toeven. Een groepje muzikanten speelde er bekende meezingers. Nieuwe vrienden werden gemaakt, met oude vrienden een pint geklonken, ja het was goed vertoeven op Walmke Brand. 
    Oud café Mabille is sinds jaren gesloten, maar speciaal voor deze gelegenheid wordt het ieder jaar voor een paar uur geopend, proficiat voor de eigenaars, die het interieur van het café volledig in zijn oorspronkelijke staat bewaren.
    Ook een dikke proficiat aan de groep Parikenaren, die dit heidens feest telkenjare opnieuw aanvuren.                                    

                                                     



    Tetst:RobertO
    Foto's: RobertO

    25-02-2013 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Parike - Te gast bij de nieuwjaarsreceptie - onder de noemer Ontmoeting 2013 - van Toerisme Brakel vzw

    Parike. In het Leerhof organiseerde Toerisme Brakel V(vereniging)Z(onder)W(winstoogmerk) een traditionele nieuwjaarsreceptie onder de noemer "Ontmoeting 2013". Een gunstige wind zorgde ervoor dat de man achter deze "blog" te gast was op dit evenement en daarover brengen we een verslag. Toerisme Brakel vzw staat in voor de promotie van toeristisch Brakel en dit reeds meer dan 37 jaar...De vereniging bestaat uit vrijwilligers en de schepen voor toerisme Johan Thomas is een lid van de raad van bestuur. Zoals vele verenigingen gaf de vzw een nieuwjaarsreceptie voor de leden, vertegenwoordigers van het gemeentebestuur (schepenen en gemeenteraadsleden) en een aantal mensen actief in en voor het Brakelse toerisme. Het evenement ging door in het Leerhof in Parike...Hapjes en drankjes (bieren van brouwerij De Graal en o.a. kazen van Brakel) zorgden voor de nodige sfeer...Uiteraard werd informatie verstrekt over de werking van deze vzw en over de activiteiten van 2012. Meteen werd een ambitieus plan voorgesteld onder "Vlaanderens Mooiste Wandelgemeente" uit te voeren in 2013 met diverse geplande acties en/of activiteiten...Dit project omvat o.a. het plaatsen van gloednieuwe startpanelen bij de start van de uitgepijlde wandelpaden, een interactieve kaart op de website van de vereniging, een gloednieuwe toeristische afscheurkaart en de organisatie van een nieuw wandelevenement...en een gloednieuwe promotiefilm over Brakel...


    Voor de aanvang van de receptie effe  alles  nog even checken , Gary, Eric en Jean Pierre.


    Een zicht tijdens het officiële gedeelte van het evenement. Schepen voor Toerisme Johan Thomas (rechts op de foto) verwelkomt de genodigden. Hij had het over de ambitieuze plannen van Toerisme Brakel om mee te zijn met de toekomst en een aantal nieuwe initiatieven moeten daartoe bijdragen.


    Voorzitter van Toerisme Brakel, Eric Van Cauwenberge gaf d.m.v. een powerpoint presentatie een overzicht van de activiteiten (van Toerisme Brakel) 2012 (die toeristisch Brakel moeten promoten) en stelde de plannen voor 2013 voor. Hij besprak ook een aantal nuttige gegevens over toerisme, de toerist e.d. via de resultaten van een studie van Toerisme Vlaanderen. Daaruit bleek o.a. dat Brakel in 2011 meer dan 15000 toeristische aankomsten en overnachtingen noteerde. Een gemiddelde toerist besteed circa 75 euro per nacht tijdens zijn verblijf...dus besloot hij: 'Toerisme is pure economie!'. De foto toont hoe de aanwezigen met volle aandacht de presentatie volgen...


    De  Everbeekse wandeltochten organiseren op 28 april 2013 een gloednieuw wandelevenement onder de  noemer 'Vlaanderens Mooiste Wandeltocht' in het kader van 100 jaar R(onde)V(an)V(laanderen). Toerisme Brakel en het gemeentebestuur ondersteunen deze organisatie op diverse manieren. Dit evenement in het centrum van de gemeente moet uitgroeien tot een nieuw groot jaarlijks terugkerend evenement dat moet bijdragen tot het imago van Brakel als 'Vlaanderens Mooiste Wandeldorp'. Op de foto geeft secretaris Jean-Pierre Vercleyen de nodige informatie aan de aanwezigen...Deze vereniging organiseert op jaarbasis drie grote wandelevenementen...


    Voorzitter van de Cultuurraad en lid van Toerisme Brakel Ludwig De Temmerman (midden), met zijn echtgenote Betty Vanderdonckt (links) in het gezelschap van penningmeester van de vereniging Gary De Nooze (rechts-tevens ambtenaar voor toerisme) genieten van een streekbier van De Graal.


    Hapjes zijn onmisbaar op een receptie. Het Leerhof had een hele gamma aan hapje voorbereid om voor de nodige sfeer te zorgen...


    Ondervoorzitter van de vereniging Marc Carlier (links) in het gezelschap van Roland Sonck (lid) en tevens uitbater van het hotel Molenwiek


    Alle "prominenten" poseren voor onze lens...een onvermijdelijk moment op een receptie...van links naar rechts: Schepen Johan Thomas, voorzitter Eric Van Cauwenberge, Kimberly Van Lierde,  secretaris José Deprez, ondervoorzitter Marc Carlier, pennigmeester Gary De Nooze, bestuurslid Noel Morreels, bestuurslid Hilde Dhaeyer, gemeenteraadslid Peter Vanderstuyft, voorzitter Willy Mortier van de Everbeekse wandeltochten, dd burgemeester Edwin De Clercq, gemeenteraadslid Chris Wattez, J-P Vercleyen secretaris van de Everbeekse wandeltochten, Roland Sonck bestuurslid en Chris Van Cauwenberge van de Everbeekse wandeltochten


    Roberto (rechts) in het gezelschap van gemeenteraadslid, en oudschepen, Noel Morreels tevens een prominent lid van Toerisme Brakel


    Een 'belangrijk' trio poseert...Voorzitter (Toerisme Brakel) Eric Van Cauwenberge in het gezelschap van twee bestuursleden van de Everbeekse Wandeltochten Willy Mortier (voorzitter-midden) en Jean Pierre Vercleyen (rechts-secretaris). De wandelvereniging heeft de uitdaging opgenomen om het geplande nieuw wandelevenement de nodige kracht en uitstraling te bezorgen...


    Twee van de genodigden: Maria De Bleeckere (echtgenote van secretaris José Deprez) en gemeenteraadslid Christine Dhaeyer genieten van een drankje...


    Aan de praattafel: Voorzitter Eric Van Cauwenberge, de partner van Stefaan De Vleeschauwer en Marijn Devalck OCMW voorzitter en tevens schepen van de gemeente Brakel


    Gemeenteraadslid Christine Dhaeyer en toekomstig waarnemend burgemeester van Brakel Stefaan De Vleeschauwer schouder aan schouder...In de achtergrond kletst Maria De Bleeckere met Peter Vanderstuyft...


    Hoofdredacteur van de Everbeekse Wandeltochten, Chris Van Cauwenberge en Roberto maken plannen.


    Twee prominente aanwezigen Marijn Devalck (OCMW voorzitter en schepen) en secretaris van de Toerisme Brakel José Deprez genieten van de sfeer...José is tevens de gids die o.a. groepen rondleidt tijdens een busbezoek aan Brakel...


    Olga en Rita in het gezelschap van Luc Dhose de organisator van het Men-evenement, één van de gesponsorde evenementen van Toerisme Brakel. Deze sponsoring gaat ook naar andere evenementen...


    Gemeenteambtenaar (voor adviesraden en tevens werkzaam op het onthaal van het toeristisch kantoor) Kimberly Van Lierde in het gezelschap van haar partner en Edwin De Clercq momenteel d.d. burgemeester van Brakel


    Schepen voor Toerisme Johan Thomas (links) in het gezelschap van Claude Dheedene en partner. Claude is de man achter Spotligth Video die momenteel werkt aan een gloednieuwe toeristische promotiefilm over Brakel...en dit in opdracht van Toerisme Brakel. Deze film zal later te zien zijn op YouTube en het web van Toerisme Brakel


    Kijk daar eens, ze nemen een foto, misschien komen we op de blog? Op de foto voorzitter Eric Van Cauwenberge en secretaris José Deprez....al bij al was het een geanimeerde receptie...

    Tekst en foto's Roberto.

    Meer info over Toerisme Brakel:
      www.toerisme-brakel.be      
    en de Everbeekse wandeltochten:  http://users.skynet.be/everbeekse.wandeltochten/

    04-02-2013 om 00:18 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Louvre Lens 1
    Lens.  Op bezoek naar het nieuwe museum Louvre Lens, in de stad Lens 59 (F). Dit museum kwam er om deze 'stervende' streek - een voormalige kolen- en staalregio - een nieuwe,, vooral toeristische, impuls te geven. Daardoor werd een deel van de collectie van het beroemde Louvre in Parijs overgebracht naar een gloednieuw gebouw in deze stad...Een hedendaags modern, zeer 'lichtig' en 'luchtig' museum met een gevoel voor ruimte en estetiek...Het indrukwekkende modernistische gebouw (met veel beton en glas) is gebouwd met o.a. centen van Europa en de région Nord-Pas de Calais. .Men kan bijvoorbeeld gemakkelijk foto's maken zonder flash...Men krijgt niet, het soms beklemmende en stofferige gevoel van nogal wat musea van die aard...
    Louvre Lens is op +- 80 km van Brakel, men neemt in Lille (Rijsel) richting Parijs en vervolgens richting Lens. Louvre Lens staat overal goed aangeduid in Lens en is makkelijk bereikbaar ondanks zijn ligging midden in de stad...

    Het museum Louvre Lens is gans 2013 gratis te bezoeken, ttz. de 'grote zaal', maar dat is al een fameuze brok tentoonstelling.  Men is
    direct een paar uren zoet. Met een (gratis) koptelefoon kan men de tentoonstelling, die chronologisch is opgebouwd, bezoeken. Bepaalde stukken zijn speciaal, daar staat dan een nummer bij en als men dit nummer in de koptelefoon, annex infobox, intikte volgde een hele uitleg in uitstekend Nederlands. Alle tentoongestelde voorwerpen hadden drietalige verklaringen: Frans, Engels, Nederlands...Elke periode in de geschiedenis kreeg een situering in het geheel en een volledige uitleg waarvoor die periode specifiek stond...zoals bijvoorbeeld de Oudheid, de Egyptische tijd, de tijd van het rijk tussen de Tigris en de Eufraat, de periode van de gotiek annex barok enz.

      



































    22/01/2013

























    22-01-2013 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    21-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winterse beelden jan 2013
    De winter van 2013 heeft ons duidelijk stevig in zijn greep, een week lang reeds, met temperaturen tot -14° en bakken sneeuw kunnen we niet zeggen "er zijn geen winters meer", en volgens den Frank van de VRT doen ze er nog een week boven op! En zeggen dat in Centraal Europa het eigenlijk te "warm" is om normaal te zijn...
    Ik wil dan ook foto's tonen  hier in de buurt genomen, men moet echt niet ver gaan om mooie shot's te maken.




    Deze mooie sneeuwman siert de top van de Maandagstraat en  Pevenage. Echt knap gedaan, want deze sneeuwman leidt een dubbel leven!



    Winterse chalet, ook onze trouwe vrienden de vogels hebben honger in de winter. En met al die sneeuw vinden ze nergens iets te eten. Olierijke zaden zijn uitstekend. Denk aan hen! Ze zullen u de volgende zomer zeer dankbaar zijn.



    Onze landschappen zien er feeërik uit, bedekt met een laag sneeuw.



    Stilleven in de sneeuw.



    De kerk van Everbeek-boven onder een laagje sneeuw.



    In de dorpskern van Everbeek.boven. De school.



    Everbeek-boven vanaf een ander punt.



    Een beeld genomen op het kerkhof achter de kerk



    Paadjes liggen er mooi bij, als zicht, minder leuk om door te wandelen. Dit is de weg naar het kerkhof.



    De parking mooi geruimd.



    De Maandagstraat, richting Flobecq.



    Partijtje babbelen met de buren, zegt Jozef " pas op ménneke de wenter es nog nie gedoan, zulle, eik goe agauw nog ne krewoagen kolen hollen!", "Joag Djef, jong, doet mor, want tes gelek ze zeggen, ten es nog nie gedoan" zegt de Marc, "Jok, zen weg " zegt den Jozef, "tot tjebit " zegt Marc.



    Kerstfiguren maar nu in de sneeuw...witte Kerst kennen we niet meer, maar ja de winter is nog lang niet voorbij. Trouwens volkswijsheid zegt dat winter voor nieuwjaar niet aftelt...



    De straat is goed sneeuwvrij gemaakt...de strooidiensten deden blijkbaar hun job..



    Jozef op weg naar een nieuwe vracht kolen, "auw" zegt Marc, "gemoe nie leeg rijen hein Djef!", "How, how, ge moe mijne krewoagen niet nat moaken hé" grapt olijke Jozef terug.




    Everbeek is bekend voor de vele kapellen, waarvan sommige mooie gerestaureerd zijn...in de sneeuw geeft dat nog een mooier beeld.
    Hoek Maandagstraat en Steneplein.



    Busje komt zo...het openbaar vervoer heeft het niet onder de markt bij dit soort weer alhoewel ze er nog frequent doorkomen.



    En de sneeuw kan nog een tijdje blijven, alleen wordt ze wat zwarter na een zekere tijd.



    Smeltwater dat opnieuw bevriest geeft soms mooie effecten...

    Ri

    Komende vanuit Flobecq bij de ingang van Brakel...



    En of er een flinke laag sneeuw ligt! Stilleven van ondersneeuwde buxus.



    En de sneeuwman zal nog wel een tijdje overleven eer den dooi hem wegvreet...



    Hier is hij dan terug de fameuze sneeuwman, inderdaad deze heeft twee gezichten en kijkt beide kanten op.




    Een beetje een mistig zicht, heeft ook zijn charme...



    Sneeuwpoëzie in de tuin...wel wat ruimwerk als we er nog uit willen raken...



    Steneplein, na de bocht, graag traag aub...maar sneeuw kan een goede verkeersremmer zijn...

    21-01-2013 om 23:34 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    20-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EXPO '58 - Brussel
    Uit mijn zolderarchief. Toevallig tijdens een zoektocht in de zolderopslag ontdekte ik een stapel oude postkaarten, waaronder deze verzameling oude kaarten over "De wereldtentoonstelling 1958" in Brussel. De zgn. Expo '58...
    Ik herinner mij nog er nog wel iets van want ik was tenslotte 10 jaar, en we  zijn met onze klas "van meester Modde" van de gemeenteschool, Everbeek-boven met de bus er heen gegaan.
    Iedereen van héél België zal er wel op de ene of andere manier heen gegaan zijn want iedereen sprak erover. Zoiets had men nog niet meegemaakt, dat was de toekomst dat men ons voorspiegelde.
    Ook de muzikanten van onze fanfare St Cecilia  hadden een optreden in het pavilioen van Oud België, ze hadden daar volgens hen, de pannen van het dak gespeeld en vooral na ieder liedje ne ferme slok van het Expo'58  bier gedronken, enne Nest D'hose (de voorzitter) had alle moeite gehad zijn koperblazers op de bus van Oda (cars St Kristoffel, Brakel) te krijgen ten einde naar huis te rijden. Natuurlijk met nen tussenstop in het Ninoofse, daar was men halfweg, en waren de kroegen dag en nacht open. De voermannen die naar het Brusselse  trokken, kwamen daar ook hun dorst lessen, dat was toen een must als men naar Brussel ging of ervan terugkeerde. Toen was die weg nog tweevaks met een tramlijn ernaast en rij bomen aan iedere zijde.
    Mijn herinneringen van deze Expo waren, het paleis van Rusland met de Spoetnik, hun kranen, tractoren en locomotieven. Het paleis van de USA, met al hun nieuwe producten en hun 360° graden cinemazaal, nu nog steeds het Amerikaans theater (was lang in gebruik door de VRT, maar die zitten nu elders). Onze toenmalige kolonie Congo met zijn nagebouwde jungle met negerdorp, als attractie (nu zou men dat een vorm van racisme noemen). Ze hadden van ginderacher een hoop negerkes geïmporteerd. Die zwarte knapen zagen grijs van de koude in april, en voor hen was een pullover een  unieke ervaring. Vele van die gasten zijn hier in Brussel blijven hangen en zijn waarschijnlijk de voorlopers van de huidige populatie zwarten in het Brusselse "Matongé". Ook een bezoek aan het Atomium was iets, want die daar niet in was geweest had niets gezien, dat was nogal wat hoger dan de 'Oudenberg" beklimmen.
    Hieronder mijn verzameling van deze "Wereldtentoonstelling".



    Het Russisch (USSR) pavilioen. De USSR was dan op zijn sterkst, met als hoogtepunt de lancering van de eerste kunstmaan "Spoetnik" in 1957.



    De voorgevel van het groot paleis met zijn verlichte fonteinen. De blauw-witte gevel bedekte de gevel (ingang) van het groot paleis, dat nu nog bestaat en waar nu veel grote beurzen  in doorgaan, het is een overblijfsel van een wereldtentoonstelling in de jaren dertig (1935). Deze fonteinen bestaan nog en liggen voor de hoofdingang van de Heizelpaleizen (nu een onderdeel van Brussels Expo). De vijfpuntige ster met de gestileerde vogel, waren een symbool voor deze Expo'58.



    De pijl van de burgerlijke bouwkunde (B). Aan deze pijl was een gangpad opgehangen met daaronder een kaart van België in miniatuur. Als men goed  deze foto bekijkt ziet men dit pad net boven de betonnen structuur en onder de pijl.



    De Beneluxlaan met links het pavilioen van Luxemburg en rechts Nederland met hun klokketoren (beiaard). Men ziet ook een wagentje van de toenmalige zweefbaan ofte teleferique...



    Het Franse pavilioen. Ik herinner me hun reuze vrachtwagen van Berliet, die ze gebruikten voor petroleum-exploitatie in de Sahara.



    Het pavilioen van Groot-Brittannië.



    Oud België, waar iedere rasechte Belg een paar pinten moest gaan drinken, dit deel bestaat nog en maakt deel uit van Mini België. Iedere avond werden daar shows en optredens georganiseerd.



    Het Amerikaans Pavilioen, later het zgn. Amerikaanse theater...




    Het Natiënplein, met de pijl van het Franse pavilioen.



    Zicht op het Amerikaans pavilioen in het midden, rechts het pavilioen van het Vaticaan en links het Arabische landen pavilioen.



    Links het pavilioen van de USSR en rechts het USA pavilioen, symbolischer kon niet, op dat moment stonden deze twee wereldmachten met de messen getrokken tegenover elkaar, volop in de zgn. "Koude Oorlog" !
    Bemerk op deze foto en de voorgaande de schaduw van iets dat op een vlaggemast lijkt, fotoshop was toen nog héél ver weg, en toen stoorde zoiets de mensen nog niet, toen! Blijkbaar zijn beide foto's van op de zelfde plaats genomen.



    En hier onze nationale trots, het Atomium (een symbool voor, een sterk vergroot, ijzerkristal) in zijn bruidskleed. Het was de bedoeling een tijdje na de tentoonstelling het Atomium te slopen, gelukkig kwamen er steeds veel volk op af en werd beslist om hem te bewaren en kreeg hij rond 2005 een nieuwe inoxen bekleding, de eerste bekleding van aluminium was totaal op door de ouderdom en de zure regen
    .



    Achterkant van een dezer aanzichtkaarten, de tand des tijds heeft duidelijk zijn werk gedaan.
    Hier staat het logo oficieel  afgebeeld: een vijfpuntige ster, (de continenten), de wereld en het jaar 58 (1958) jaar dat de expo doorging.
    Wat leert men er uit? Deze Epicarte was de exclusieve uitgever van deze kaarten, en Beatic en Egicarte mochten ze verkopen.
    Maar dat is dan ook zo heerlijk aan oude kaarten en boeken, ze hebben geleefd, mensen hebben ze verscheidene malen in hun handen genomen

    Tekst en kaarten: Roberto.

    Tekst uit Wikipedia:

    Expo 58 was een wereldtentoonstelling in de Belgische hoofdstad Brussel. Ze vond plaats van 17 april tot 19 oktober 1958 op de Heizel. Het was de twaalfde wereldtentoonstelling. Deze editie vond in België plaats en was de eerste na de Tweede Wereldoorlog (de vorige was georganiseerd in 1939 in New York). Daardoor stond ze volledig in het teken van het geloof in vrijheid en vooruitgang, dat zo kenmerkend was voor de jaren vijftig en zestig. - We stonden toen aan het begin van de gouden zestiger jaren (de golden sixties), maar dat wisten we maar achteraf...En het begin van het koninkrijk van koning auto...In Brussel werden een aantal tunnels gebouwd en tientallen bomen sneuvelden om de lanen breder te maken voor het autoverkeer...-.

    Het paviljoen van de Sovjet-Unie was een van de grootste attracties, aangezien daar een replica van de eerste kunstmatige satelliet, Spoetnik, was te vinden, het icoon van het, in 1957, begonnen ruimtevaarttijdperk. Het Nederlands paviljoen had een egingolfslagmachine en het meest geaaide geitje ter wereld. Bovendien was daar het paviljoen van Philips, een futuristisch bouwwerk van architect Le Corbusier en Iannis Xenakis, waarin het multimediaspektakel Le Poème électronique van Edgar Varèse was te horen. Kongo, toen nog een kolonie van België, had zeven paviljoenen die de technische en menselijke vooruitgang moesten tonen.

    Het park werd in een recordtempo opgebouwd, door bijna 15.000 arbeiders die in slechts drie jaar een gebied van 2 km² volbouwden in het Heizelpark, in het noordwesten van Brussel. Het terrein was het bekendst om het Atomium, een stalen constructie opgebouwd uit negen gigantische bollen die samen een 165 miljard keer uitvergroot ijzerkristal uitbeelden naar een idee van André Waterkeyn. Het Atomium moest, gezien zijn acrobatische, relatief innovatieve architectuur, de Belgische staalindustrie promoten en vervulde de rol van een centraal uitkijkpunt om het uitgestrekte terrein te overzien. Oorspronkelijk was het Atomium bedoeld om slechts gedurende de Expo overeind te blijven, maar het bleek dermate populair dat het nooit is afgebroken. Integendeel, na jaren van verval en politiek getouwtrek over de kosten werd het grondig gerestaureerd en is het sedert februari 2006 weer open voor het publiek. Samen met Manneken Pis en de Grote Markt is het een toeristische trekpleister van formaat voor Brussel. Toeristisch betekent het Atomium voor Brussel wat de Eiffeltoren is voor Parijs.

    Een
     andere constructie was de Pijl van de Burgerlijke Bouwkunde, een enorm betonnen uitsteeksel ontworpen door architect Jean Van Doosselaere en prof. ing. André Paduart. Voor de verfijning van de vormgeving werd een beroep gedaan op de kunstenaar Jacques Moeschal. De pijl werd in 1970 gedynamiteerd om plaats te maken voor de Trade Markt. Geert Bekaert schreef over de nakende vernieling in november 1969 het volgende: Het is niet nodig dit monument een meesterwerk te vinden om de manier van doen aan te klagen. Hier speelt eenzelfde achteloosheid die ons hele milieu, met al wat het aan waarde bezit, laat ten onder gaan omwille van dringende particuliere interesses. Men geeft geld uit om met beeldjes van niemendal de bruggen van de autostrades te versieren. En als men één beeld van formaat heeft, geeft men geld uit om het te laten afbreken.

    Meer dan 42 miljoen mensen bezochten de wereldtentoonstelling, die door koning Boudewijn werd geopend met een oproep tot vrede en sociale en economische vooruitgang.

    Tij
    dens de Expo werden heel wat nieuwe producten voorgesteld. Veel van deze producten worden nog steeds gebruikt. Ook enkele voedingsproducten vonden op dat moment hun ontstaan. Zo bracht Côte d'Or een nieuw chocoladeproduct uit onder de naam "Dessert 58". Deze chocolade was gevuld met praliné. Chocolade Jacques haalde een hele chocolade productielijn naar de expo. Via een wandelbrug doorheen het paviljoen kon het volledig productieproces gevolgd worden. Het paviljoen verhuisde na afloop naar Diest waar het aan de stadsrand als stedelijk zwembad werd ingericht.

    Oo
    k softijs leerde men in België dankzij deze gelegenheid kennen. En een nog unieker ijsje kwam tevoorschijn in de vorm van drie kleuren en smaken, tussen twee wafeltjes. Met enige verbeelding stellen de drie kleuren de Belgische vlag voor (bruin, wit en roze voor het zwart, geel en rood). Dergelijke fabrikanten kregen een hele sectie toegewezen op de Expo. Grote merknamen bouwden hun eigen paviljoen: Philips, IBM, Coca-Cola...

    Enkele gebouwen van de Expo staan vandaag nog steeds op de Heizelvlakte: het Amerikaans theater, het atomnium en een klein café dat toen een pavilioen was.

    Naschrift: pikant detail, in 1956 werden langs de baan Ronse Brakel "spoedonteigeningen" uitgevoerd met de bedoeling deze weg te verbreden in functie van het toen te verwachten verkeer naar die expo. Mensen werden hun voortuinen afgenomen, er kwam een grote diepe gracht. Die plannen gingen de mist in....in die grachten kwamen buizen, de mensen namen de gronden weer in gebruik....en de baan ligt er nu nog altijd bij als toen....in uiteraard niet al te beste staat!

    20-01-2013 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (13 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee oude documenten

    16/11/2012
    Zoldervondst noemt men dat. Inderdaad tijdens het leegmaken van een kast vond ik dit boekje , dat perfect bewaard is gebleven.
    Dat het zolang in de familie bewaard is gebleven heeft zo zijn reden, nl, in 1978 vierden mijn grootouders langs vaders kant hun diamanten jubileum - ze waren gehuwd op 07/05/1918 in Everbeek-boven -. En dus 60 jaar later was dat reden om er eens stevig in te vliegen.
    Geniet mee van dit meer dan 30 jaar oude boekje, uitgegeven door de Gemeente Brakel, een driemaandelijks rondschrijven met richtlijnen,
    aanbevelingen en andere nuttige informatie, bemerk dat er geen reclame in voorkwam en dus volledig neutraal was.
    Ook draagt het wapenschild van Brakel (eigenlijk het schild van Opbrakel) de helm met andere atributen uit de heraldiek. Nu helaas allemaal verdwenen.










    Foto hier boven: groepsfoto van het diamanten paar.
    Staande: schepen Vandemenschbrugge Frans (Franske van den telefon), Vanden Bossche Linda, Doclo Sidonia (tante Sirnie), Godijn Germaine, schepen De Merlier Raf (Raf van de ziekekasse), Van de Wattijne Alice ( Lis Branke), Van de Wattijne Cyrille (Tist Branke), Godijn Alfons (Fone Chasseur), Modde René ( Né Sanders), burgemeester Tortelboom Wilfried.
    Zittend: Van de Wattijne Julia (Brankens Julia), de jubilarissen: Van de Wattijne Cordula (Dulle Branke), Godijn Albert ( Bert Chasseur), Godijn Lucien (Pennetjoppe).
    - Ik heb er de lapnamen bijgezet, tegenwoordig is dat in onbruik geraakt, maar vroeger had iedereen een bijnaam, de meesten als ze het over iemand hadden spraken alleen maar met de lapnaam, soms kende men niet eens de echte familienaam. Men had vlug een bijnaam, of wel erfde men deze van zijn vader, "Branke", soms deed er zich iets voor waar men nauw bij betrokken was, of een uitspraak, "Pennetjoppe". Men pikte daar vlug op in. Iedereen vond dat normaal, toen toch nog. Nu zou je gegarandeerd een proces aan je been hebben, moest je iemand een bijnaam geven.






    -Een volgende document komt van Marcel Van Snick, die werkte het hele jaar door, zes jaar lang tot de volgende kiezing aan stemmen werving. Ik moet zeggen in die tijd was hij veel vooruit op de anderen, hij kwam steeds met nieuwe ideeën, nieuwe organisaties en hield zo  zijn kiezers wakker. In Everbeek was er steeds iets speciaals te doen steeds ingericht door het "Mik en Pros" feestcomité.
    Marcel bleef jaren doorgaan tot hij het uiteidelijk tot "Zilveren scepen" schopte! En een van de langst zittende gemeenteraadsleden is.





    -Achterkant van dit document.
    -Zeer intresant is de kalender met de activiteiten die toen in ons Brakel werden georganiseerd.
    Het is een tijdsdocument dat goed weergeeft wat er zo al veranderd is in het verenigingsleven.

    Tekst: Roberto.
    Documentatie: Roberto.

    13-01-2013 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grensgebied
    LETLAND. Vandaag neem ik jullie mee naar een van Europa's noordelijke buitengrenzen in het land Letland, de middelste van de drie Baltische staten en sedert 2004 bij de EU. De foto's zijn genomen in de buurt van Zilupe, een kleine grensstad op de weg van A 12, Riga naar Moskou. Riga is 300 km ten westen en Moskou 600 km ten oosten. Met het weer had ik geluk want het thermometerkwik flirtte steeds met de nul graden, en een week ervoor lag hier nog 50 cm sneeuw. Hier in putje winter is - 30° gans normaal. De grensovergangen met Rusland worden hier streng gecontroleerd, op mensen en op de goederen. Ja het is daarvoor ook een buitengrens van de E.U. Wat ik hier aan rijen van aanschuivende vrachtwagens gezien heb, kan men zich moeilijk inbeelden, het deed me denken aan toen ik vroeger met hulpgoederen naar Roemenië reed en 17 uur stond aan te schuiven aan de grens in Bors(RO), maar dan nu een veelvoud daar van.
    Hier ziet men enkel trucks met als kenteken LV (Latvia), LT ( Lituania), EST (Estonia), RUS (Russia), BY (Bielo-Russia, Wit Rusland) en af en toe een PL (Polska), allemaal mensen met stalen zenuwen, want ik durf niet zeggen hoeveel uur die mensen daar aanschuiven.



    Op verschillende plaatsen vindt men hier van die borden van de Europese Unie die financier is, om die grens modern en ondoordringbaar te maken, tot het wegennet toe. Niet moeilijk dat Rusland af en toe zijn tanden laat zien. Als men ziet wat voor installaties hier neergeplaatst worden met onze Euro's. Ik heb hier grenstations gezien met alles er op en er aan, tot radar toe, midden in de bossen, maar fotograferen, verboden!!



    Grensstation A 12 in Terenhova is nog 1 km ver, althans de Letse zijde, 1 km verder in Burocki komt men Rusland binnen en dat is andere koek, norse douaniers, baksis,vodka en Euro's.



    Een beeld van de parking van de douane declarant op Letse zijde. Al deze trucks wachten op hun documenten.



    Eindeloos!! Wachten!



    Grens treinstation Zilupe, hier is alles met hoge tralies afgezet, men komt er zo maar niet in, net de Oost-Duitse grens vroeger.



    Deze reuze scan's scannen iedere trein die uit Rusland komt op illegalen, want ze hebben de weg naar hier ook gevonden. Eens deze grens voorbij, kan men rustig gans Europa doorkruisen op zoek naar het geluk en de Euro's.



    Kudde wilde paarden in niemandsland.



    Oorlogsresten in Zalesje.



     Hier is op veel plaatsen alles blijven liggen na de oorlog, dit was Rusland na WW2, en die bouwden liever betonnen blokkendozen.



    Niemandsland tussen LV en RUS, rechts is een groot  bewakingscomplex op 800 m. Men ziet hier geen kat.
    Maar ik heb mij toch niet voorbij de slagboom begeven. Het land van de Rode Ster is mooi, maar zonder visum .....????



    Meiksanu grenspost 800m , ik heb er geen foto's van, want toen ik aanstaalten maakten om te fotograferen, begon opeens een bel te rinkelen gevolgd door veel waw waw. Ik ben vlug in de auto gestapt en rechtsomkeer gemaakt.



    Grenspalen in de buurt van Skaune in een  moeras, rood Rusland - wit met 2 streepjes Letland



    Dit zijn de gewone wegen in Letland, gewoon gele steenslag die af en toe eens wordt ge-effend. De hoodwegen zijn zeer goed. Deze gravelbanen rijden ook goed, maar er zit een automatische snelheidsbegrenzer in!! Eens je boven bv.70 km per uur komt begint de wagen zich onzeker te gedragen.



    Pasienne. Monument ter ere van de partizanen, daarachter een totaal verwoest kerkhof, met kraters en al, dit zo is blijven liggen na de oorlog.



    Zelfde monument.





    Karsava, ten noorden van Ludza, Ostrova (RUS) is op 60 km. Dat is een mooie uitkijktoren op de rechterzijde. Dat is een Russische gewoonte van vroeger, die komt men nog overal tegen, dat diende om alles en iedereen in de gaten te houden, en waren steeds bemand.



    Bij de toeristische dienst in Ludza vertelde men ons een verhaal over de 2e WO. En dat we zeker naar Malnava moesten gaan.
    En hier wachtte ons een sympatieke gids die ons in perfect Engels het verhaal deed over deze school tijdens WW2.
    Hitler, ja den Dolf, is hier eens een halve dag op bezoek geweest. Hier was nl. het hoofdkwartier van de Heeresgruppe Nord in 1941.
    Generaal Wilhem Ritter Von Leeb was hier de baas, dit was hier het hoofdkwartier voor de gevechten in het noorden van Rusland en het beleg van Leningrad, nu St Petersburg.
    Met dank aan onze gids Dainies Poikans, voor de rondleiding, de uitleg, en het vertonen van een originele Deutsche wochen showfilm over het bezoek van Hitler aan dit hoofdkwartier.



    Een van de schuilbunkers van dit complex in het park. Deze bunkers zijn door de Russen dichtgemetseld en tot heden nog niet open gedaan.

    Foto's: Roberto.
    Tekst: Roberto.

    29-11-2012 om 21:59 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KLAS 1932


    03/02/10
    De school van Everbeek- boven anno 1932.
    Onlangs, toevallig vond ik deze 2 foto's van de klas 1932, afgaand op het geboortejaar van mijn vader , 1922, hij staat op de laatste foto, zijn die jonge gasten op de 3e foto dus +- 10 jaar. Hun schoolmeester (leraar) was de beroemde Theodule De Bontridder, bijgenaamd, "het vegge",(big- biggetje), knappe bijnaam voor een leraar, hé. Mr De Bontridder, durfde wel eens zijn klas verlaten om een paar pinten te gaan pakken in de café's aan de kerk.

    Foto 2, moet van de 7 a 8 jarigen zijn, als maatstaaf neem ik , "nonkel Penne-tjoppe", Godijn Lucien geboren in 1924.

    Foto 1, zo vondt ik deze enveloppe tussen allerlei oude foto's, mijn moeder heeft dit jaren bewaardt en alle personen hun naam correkt opgeschreven, iets wat uniek is, zodat we alle personen een exacte  naam kunnen geven.


       





     
     
    -Bovenste rij, v.n.r., Henau Suzanne, Vandezande Agnes, Verstichelen Denise, Godijn Claire, Spitaels Agnes, Doclo Simonne, Verstichelen Jeanne, Spitaels Lena, Carlier Denise, Bouvry Simonne.
    -2e rij, De Koninck Albert, Lefevre Marcel, Manssens Lucien, Verstichelen Julien, Wangermez Charles, Dramez Henri, Blyau Lucien, Van Assche Gerard, Cordier Ghislain, Ockerman Roger.
    -3e rij, De Bilde Lucien, De Geeter Norbert, Cozijns Edegard, Druwez Lucien, Vandecatseije Clothaire en Valère, Gijselinck Georges, Halliez Georges.
    -4e rij, Van Lierde Roberte, Doclo Lucienne, Vanden Borre Gerard, Godijn Lucien, Soetaert Lucie, Carlier Paula.




    -Bovenste rij, v.l.r., Gijselinck Jozef, Roskam Romain, Cabo Georges, Delestré Marcel, Devos Norbert, De Koninck Georges, Spitaels Gilbert, Wangermez Robert.
    -2e rij, Ockerman Eugène, Spitaels Gerard, De Roe Marcel, Vandecatseije Marcel, Flamand Hilaire, De Bilde Georges, Vande Catsije Roger, Sonck Gilbert.
    -3e rij, Bakaus André, Van Lierde Robert, Hainaut Roger, Vande Wattijne Germain, De Cubber Georges, Sonck Hilaire, Flamand Valère,  Godijn Adriën (Jules).
    -4e rij, Vande Wattijne Lucien, Cabernel Florent, Van Winnendaele Lucien, Van Winnendaele Marcel, Van Snick Georges, De Roe Gaston.
    -Meester, De Bontridder Theodule.

    Foto toegestuurd door Marc Vancauwenberghe. Marc en zijn zus Claire, zijn de kinderen van Bertha Bonnier uit de bovenste rij.
    De familie Vancauwenberghe is in de laate jaren 50, uitgeweken naar de Walen, meer bepaald de omgeving van Charleroi, waar de vader vast werk had.
    De  meisjesklas van 1932.



    Bovenste rij, vlnr:
    De Boe Zoê; Godijn Germaine; De Roe Yvonne; De Poorter Simonne; De Ganck Yvonne; Bonnier Bertha; Vande Wattijne Yvonne; Halliez Elvire; Pols Paula.
    2e rij: De Craeye Adriënne; Verstichelen Jeanne; Van den Driessche Ghislaine; Vande Wattijne Germaine; Roskam Romanie; Carlier Yvonne; De Stercke Anselma; Van den Driessche Rosine; Carlier Marie Josée. 

    3e rij; Cabo Renelde; Van Winnendaele Suzanne; Solomez Agnes; Elza, ..............; De Craeye Simonne; Cabernel Zulma; Spitaels Gabriele; Vande Wattijne Margriet; Madeleine,.............; .
    4e rij: Spitaels Jeanne; Denise,.............; Manssens Simonne; Van Lierde Georgette; Van Winnendaele Ghisèle; De Vos Denise; Vande Wattijne Agnes.

    Roberto.




    28-11-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lokale Verkiezingen 2012
    Volgende zondag op 14/10/2012 is het dus weer zo ver, we leggen ons lot terug voor 6 jaar in een nieuw gemeentebestuur en waarschijnlijk een nieuwe burgervader, alhoewel, burgervader dat klinkt zo ouderwets, dus maar een jongere burgemeester.
    Lokale Politiek is steeds een dankbaar onderwerp voor de reporter en/of de fotograaf. Nu het de laatste loodjes zijn, ben ik vlug eens rondgereden om hier en daar een bijzondere foto te maken, ik moet zeggen de kandidaten zijn zeer inventief dezer dagen... Zouden ze  een denktank, annex spindokter à la Slangen ingeschakeld hebben?. Sommige van de locaties worden door omstandigheden door een andere partij ingenomen, "op zen Broakels gezeid; jawaade maeneke, thade es ne kazaakendroier", maar ja dat hoort ook bij het risico van in of rond de politiek te zijn, nietwaar!
    -Kom, we gaan eens vlug genieten van de foto's, voor ieder zijn meug, zoals het hoort, op mijn blog moet ik neutraal zijn, want sommigen durven wel eens beweren dat deze blog politiek gericht is, iets wat zeker niet juist is, iedereen die iets waardevol betekent komt aan de beurt als het maar over Everbeek-boven gaat, want daar gaat het om.



    "Alle hens aan dek!!" miauwde onze Mikey, want die was geschrokken, toen ik deze bootjes op zijn geliefde plaats zette!



    Christine staat er zeer vootreffelijk op, een mooie en duidelijke foto, die uitnodigt!(om voor haar te stemmen!).



    Op de Maandag was er een verzameling blauw te zien. Marc, ik zou toch maar opletten bij het verlaten van de parking, want ze (de auto's) snoeren dor nog al gien klein betje zjer!.



    Onder den Hoogbos vlak in het blikveld, alles rood! Toch maar opletten niet te veel naar Mirella en confraters loeren, want t'es dor ne scherpen droi.



    Die van de Klaaie worden gehersenspoeld door Marcel, maar wat is nu de boodschap?, "Hou je nog van mij?" bah nee, ik hou van mijn vrouw, "Ik blijf?", wij niet, wij gaan naar huis, want de soep staat op..



    Deze in Opbrakel speelt dubbel spel. Dat noemen ze op twee paarden wedden! Of spelen Tom en de Marcel dubbel?



    Knap gedaan van deze bewoner , met vlag en al. Ik moet zeggen, wij met zijn allen zouden een beetje meer fier moeten zijn op onze vlag, kijk maar eens naar andere landen, de mensen vlaggen bij feestelijkheden. Of komt het omdat we niet zeker zijn van ons afkomst?



    Knappe blikvanger die Trabi, en 't es nog ne kombie, Marcel komt even mee piepen.



    Deze man had duidelijk slechte bedoelingen, ik ben er kordaat naar toe gestapt en gevraagd wat er hand de hand was!



    En hier is dan het antwoord, "ik ben Stefaan zijn schoonvader en heb nog een lading papieren bootjes ingeladen, mijn vrouw en ik moeten straks naar de kiné, weet je, wij hebben deze 6000 bootjes geplooid!" Ik heb wijselijk gezwegen, want ik had er 3 nodig voor de foto met onze Mikey. Had ie dat geweten! Ja de Stef is gul met de bootjes, hoor!, plooien maar!



    Gemeenschappelijke plakhoek  aan het rondpunt, iedereen keurig in zijn hokje, zoals het hoort!



    Duidelijk bord op den Olifant, (Steenweg op Geraardsbergen). En waar is Danny?



     De regen heeft hier vrij spel gehad, maar nog eventjes en 't is weer voorbij voor 6 jaar. Doorgaan Monique!



    Twee keer raden van wie dit bord is!, alhoewel onderaaan staat VU, dat kan toch niet waar zijn, dat de Marcel zich zo vergist.


    .


    Zelfde plaats 6 jaar eerder.





    Zelfde plaats, 6 jaar eerder, ja jong dat is politiek!

    Foto's en tekst: Roberto

    12-10-2012 om 19:15 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oude Klasfoto 1958/59

    04/10/012
    Er werd mij een klasfoto van het schooljaar 1958-1959 doorgestuurd . De foto werd mij toegestuurd door Marc Vancauwenberge. Het is de bedoeling van alle leerlingen die op die foto staan een naam te geven.
    Ik persoonlijk ken er enige van, maar 't is zo lang geleden. Dus iedereen die iemand kent op de deze foto, laat het maar weten via de
    gekende wegen. Dus iedereen help mij a.u.b!


     

    Van links naar rechts.

    Bovenste rij  :#1; #2; #3 Roman Paul;#4; #5 Blyau Jean -Pierre ; #6 Ockerman Luc+; #7 Rogge Marc+. 
    2e rij vanaf  boven:#1 Van den Bossche Linda; #2 Rogge Arlette ; #3; #4 Dumont Mady ; #5; #6 Van Lierde Annie+; #7 Rogge Rita ; #8 Zuster Remigia  .
    3e rij vanaf  boven:#1 Ockerman Eric+; #2 De Prez Annie ; #3Noterman Linda ; #4De Temmerman Albert+ ; #5 Herregodts Nadine ; #6 Donckerwolcke Martine ; #7 Chevalier Margrite ; #8; #9Broodcorens Sonia ; #10 Blau Betty ; #11 Lobert Jean- Paul  .
    Ondertste rij:#1; #2 Coeck Georges + ; #3 Rogge Herbert ; #4; #5Van Cauwenberge Marc ; #6 Dupont Michel; #7; #8 Ockerman Marc+; #9 Rogge Michel.

    Foto: Marc Vancauwenberge.
    Tekst: Godijn Robert.
    Opzoeking: Rogge Michel en Dupont Michel.

    03-10-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wandelen in Brakel, dankzij die van Everbeek!
    30/09/012
                               BRAKEL, Zondag 28 april 2013

                     In het kader van "100 JAAR RONDE VAN VLAANDEREN"

            Groot wandelevenement "VLAANDERENS MOOISTE WANDELTOCHT"

                 Start: Lagere school Broeders van liefde - BRAKEL

      Diverse afstanden die de verschillende hellingen van de "RONDE" zullen aandoen
    .

        Met medewerking van: TOERISME BRAKEL vzw. en TOERISME VLAAMSE ARDENNEN en vele anderen

                                  Een organisatie van "DE EVERBEEKSE WANDELTOCHTEN"

    30-09-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jubileum - een merkwaardige familiefoto
    24/09/012
    Onlangs teruggevonden een foto van een jubileum rond 1940. Het gaat waarschijnlijk om de ouders van mijn grootmoeder, Van de Wattijne Cordula. Op de foto herken ik een paar personen die ik goed gekend heb. De foto is genomen ter gelegenheid van60 jarige jubileum vanJean-Baptiste Van de Wattijne en Rosalie De Vos aan het huis van Cyriel Van de Wattijne, toen Hoogbos, nu Termergel 41, nu bewoond door zijn dochter Agnes (die jaren in Canada verbleef).
    -Ik zal proberen de meeste mensen op de foto hun naam te achterhalen, maar dankzij Germaine Godijn en Agnes Van de Wattijne moet dat aardig lukken - .
    Vooraan in het midden: 1e Marcel Verstichelen, Agnes Van de Wattijne, haar zoon Marcel De Vos (Chatam, Ontario,  Canada.), Jeannine Roelekens.
    Onderste rij:1e van links; Celine Van de Wattijne,2e Cordula Van de Wattijne (mijn grootmoeder), Marie Van de Wattijne, Jean Baptiste Van de Wattijne, zijn vrouw Rosalie De Vos, Jozef Van de Wattijne, ; uiterst rechts, Leopold Van de Wattijne.
    Middenste rij:2e van links;  1e Suzanne Verstichelen, 2e Germaine Godijn, 3e Tante Margriet, (Ronse), 4e Broer van Jean - Baptiste, 5e Charles Van de Wattijne; 6e Cyrille Van de Wattijne,7e Roger Van de Wattijne, 8e Magriet Vanden Bossche, vrouw van Roger, uiterst rechts Theophile Vander Stichelen.
    Bovenste rij:3e Martha De Vos, 4e Denise Verstichelen, 5e tanta Julia Verstichelen, (vrouw van Cyrille); 6e Alice Godijn; 7e Germain Van der Stichelen;8e Lucien Van de Wattijne, 9e Georgette Van de Wattijne, 10e Roger, man van Margriet  (Ronse), uiterst rechts Albert Godijn (mijn grootvader).
    Helemaal bovenaan: Jules Vanderstichelen.
    Wat hadden ze allen mooie Franse namen toen, ja toen waren we nog bij Wallonië, provincie Henegouwen, men sprak hier Everbeeks (een uniek dialect), maar de officiële voertaal was Frans, n'est pas !! In 1962-63 kwam Everbeek bij Vlaanderen door het vastleggen van de taalgrens.




    Tekst : Roberto.
    Foto: Roberto.


    24-09-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wandeltochten
    18/09/2012
    Dit jaar opnieuw organiseert "Everbeekse Wandeltochten" hun jaarlijkse kaas en vleesavond.
    Bij deze bent u uitgenodigd.




    19-09-2012 om 08:47 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BBQ
    30/07/012

                                 S.V. EVERBEEK nodigd iedereen uit haar de jaarlijkse BBQ




    Tekst: Roberto.
    Uitgever: SV Everbeek.

    30-07-2012 om 21:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BBQ SV Everbeek Sfeerbeelden
    19-08-012
    De BBQ was weer eens geslaagd en dit onder tropische hitte.
    Hieronder een paar sfeerbeelden van de BBQ.
    Onder de Noord-Afrikaanse loden zon, was het terug hard zwoegen voor de mensen van het bestuur. Voorzitster Nicole mag fier zijn op haar ploeg, die zich belangloos inzet voor het wel en wee van onze voetbalploeg.
    De aanwezigen kregen geen spijt, want het eten was perfect en dit alles in zo'n stalend weertje, 34° wees de thermometer, zondagnamiddag en dan is het wel effe blazen of drinken, de meesten verkozen het laatste!




    Zondag: om 11:30u was het reeds aanschuiven.

    Marcel, je weet wel,"hij die goud ambieert, zilver is uit de mode!", was een van de eersten. Steeds schalks en goedgezind, je zou voor minder, met al dat schoon (vrouw)volk om je heen. Den Hugo, helemaal rechts in het midden, die schijnt er iets van  willen op te steken.
    Hieronder een paar beelden van de mensen die zich, telkens weer opnieuw inzetten voor het bestaan van onze club.
    Juist voor deze mensen ben ik wat vroeger foto's beginnen maken, als de tent vol loopt, dan kan er geen "poze" meer af, want dan hebben ze hun handen vol.

    Rudy, sinds hij de truweel aan de wilgen heeft gehangen, doet het goed als gelegenheidskelner.

    Voorzitter, Nicole wil het perfect!

    Voor bierbonnetjes moet men bij Brigitte en Danny zijn .

    De meisjes van de catering, alles vers, alles lekker en een goede bediening.

    "De mannen aan den haard", bij zo'n temperaturen vlees bakken is geen pretje, hoor. Maar ze deden het goed!

    Voor sauzen en gebakken vlees moest men bij de goedlachse Marleen zijn.




    De sportieve jongens van onze wielerclub, De Evervrienden, net terug van hun zondaagse uitstap kwamen ook even afkoelen.


    Foto's en tekst: Roberto

    29-07-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Everbeekse Wandeltochten
    02-07-2012
     HOT   NEWS !!!!                          BRAKEL                      Zondag 28 april 2013
     
                              In het kader van "100 JAAR RONDE VAN VLAANDEREN" 

                  Groot wandelevenement "VLAANDERENS MOOISTE WANDELTOCHT"

              Start: Lagere school Broeders van liefde - BRAKEL

          Diverse afstanden die de verschillende hellingen van de "RONDE" zullen aandoen
    .

               Met medewerking van: TOERISME BRAKEL vzw. en TOERISME VLAAMSE ARDENNEN en  vele anderen

                     Een organisatie van "DE EVERBEEKSE WANDELTOCHTEN"

     



                                        



          Prachtig wandelweer en een puike organisatie, lekkere BBQ en wandelaars van overal.
     Met 2400 stappers  en wandelaars waren ze, van ver gekomen en hebben genoten van onze,
                                                                                     Prachtige Vlaamse Ardennen!

                        TOT VOLGEND JAAR  !

    24-07-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw Logo voor Brakel
    21/07/2012
    Sinds een paar weken heeft onze gemeente Brakel een nieuw logo. Het geheel werd afgewerkt door grafisch bureau Vandenbroele.
    Het oude werd wat ouwbollig (een overschot van het vroegere schild van Opbrakel en ontdaan van heel wat ornamenenten) en vandaar dat ons blazoen wat werd opgefrist.
    Sorry, zeg niet blazoen tegen een logo. Het woord  blazoen komt uit de heraldiek en staat voor een teken, meestal in de vorm van een gekleurd schild dat symbool staat voor een land of familie.
    Logo: staat voor: beeldmerk, van een stad, bedrijf of een product, ook een grafische uiting van dit alles. Dit is een belangrijk onderdeel van wat men "huisstijl" noemt. Het woord logo komt uit het Grieks en kan vertaald worden als , "woord."
    Dus we hebben een nieuw LOGO ! En het golft, der zit beweging in en het oogt fris.





                                                                                         


                                                                                   


                                                                                                                                    
                                                                                                                                                                                    

    Tekst: Roberto.

    21-07-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid
    01-07-2012

    Een mooi woord van dankbaarheid  en afscheid.
                                        
    Zondag,01-07-2012, niets vermoedend, zoals iedere zondag, brood en chocolade koeken gaan halen of toch bijna. Het afscheid en sluiting waren al een aantal maanden aangekondigd aan de vaste klanten, maar toch men staat er niet bij stil en plots is het zo ver, einde van een verhaal, punt uit, gedaan! Spijtig ! Daar sta je dan niets vermoedend en verrast, dan denkt men"dju, het is zo ver". Voortaan kunnen we naar Brakel of Zarlardinge om onze zondaagse kramiek te gaan , ik bedoel brood, pistolets, pain au chocolat en andere taarten. Ook niet te vergeten, Marie-Ghislaine haar zelf gemaakte vleessalade, een product waar ze bijzonder fier op was en nog is! Sommigen kwamen op zondag morgen speciaal naar hun winkel afgezakt voor deze delicatesse.
    Spijtig, want het dorp is nu op nog een café na, totaal op de buitenwereld afgestemd. Zonde, maar ja we zijn modern, in het dorp was het iets duurder, minder assortiment, juist! omdat er te weinig afzet was en hoe komt dat? Omdat iedereen absoluut met de auto, naar de grootstad of naar nog meer keuze op zoek ging. Zodanig veel keuze is er nu overal uitgestald, dat men een overdosis aan keuze heeft en echt niet meer weet wat nog lekker is of wat we nog moeten kopen uit onze oververzadigde maatschappij. Dat we daarbij van her naar der hollen heeft geen belang, wat ook van geen belang is, is de brandstof die men daar voor verstookt. Wat wel van belang is dat men ene Piet of Jeroen in al hun grillen nabootst, en men daar voor soms 30 km ver rijdt om dat ene ingrediënt of specerij te halen. 'S jonge toch, soms laat ik me ook eens verleiden om iets van die heren klaar te maken, Als het lukt, is het lekker, indien niet, is het spijtig, maar in ieder geval wordt het maar één keer klaar gemaakt!
    Maar de vraag is : Wie kent nog de smaak van een echte kotelet van een varken dat thuis of bij de boer gekweekt is! Soit, er is geen terugkeer mogelijk, we hebben er ons zelf ingelapt, nu en voor lang. Gedaan met op zondagmorgen, op de slepers en een stoppelbaard en soms met een katertje van de nacht ervoor, vlug het nodige te halen voor een lekker ontbijt. Nu wordt het opstaan,zich wassen, netjes aankleden, scheren en met soms een katertje soms de steeds wakkere jongens van onze polies ergens tussen Everbeek en het doel te trotseren om dan tussen de aanschuivende massa uw croissants te kopen. Nee, dat is nu de werkelijkheid! Zoals gezegd we hebben er ons zelf ingelapt door steeds verder, betere, mooiere en goedkopere produkten te gaan kopen en de brandstof zal ook niet verder dalen, die olieboeren weten ook wel dat we met z'en allen naar de grote concentraties moeten gaan, dus so wat, want ze betalen toch die arme verwende sukkels.
    Maar vroeger hadden we in Everbeek-boven, 2 bakkers, 2 beenhouwers, 4 winkels en 13 cafés. We haalden de melk rechtstreeks van bij de boer naast de deur, kweekten en slachtten zelf een varkentje, hadden onze eigen moestuin. We gingen te voet naar school , ik van onderaan de Hoogbos, we aten 's middags onze meegebrachte boterhammen op in de school en kregen dan thuis iedere dag een paar stukken van 25 centie - zo'n rond zinken stuk met een gaatje in het midden -. Dan gingen na het middag eten, bij Fieke en Antoinette of bij Angeleke en Juul om snoep, 1 karamel voor 25ct, soms legden we samen, en kochten dan een vuursteen, dit was een silexsteen in een bruin papier verpakt en als je hem op de grond smeet knetterde dat, daar waren we uren zoet mee, soms kochten we stopsels, dat waren holle stopsels gevuld met kruit en vuurden deze dan af met ons stopselrevolver, dat gaf dan ne ferme knal. Een keer is het mis gegaan met die stopselrevolver, het was kermis en dan hadden we natuurlijk zakgeld van de nonkels en de tantes die kwamen eten ter gelegenheid van de kermis. Ons moeder had een nieuw kleed aan en ik zat met een blindganger op mijn pistool die ik in de hand had, ging die toch wel af in het gedrum rond het schietkraam, pats tegen moeders nieuw kleed, en natuurlijk een mooi bruin gat in dat kleed gebrand. De rest moet je niet vragen, ik wert onmiddelijk ontwapend, liep voor de rest van de avond met een gloeind rood oor en het pistool voor maanden verdwenen!
    Bij Angeleke en Juul kon je voor alles terecht, ze verkochten van alles en steeds met de glimlach en met veel plezier. Angeleke was haar tijd ver vooruit, ik zie ze nog passeren met de Wizzer , een Engelse solex avant la lettre, de bruine lederen pilootkap op. Nadien kochten ze hun eerste wagen, een Hillman en terug nam Angeleke net als hare Juul, het stuur, al was het al op een gezette leeftijd. Ook mijn moeder was 55 jaar toen ze voor het eerst leerde rijden. Het was steeds druk in hun winkel, zeker rond het begin der scholen, toen waren er hier 2 kleuterklassen (Mme Dumont), 1st en 2de studiejaar gemengd bij zuster Remigia, dan 4 leerjaren jongens bij meester Achiel Modde en 4 leerjaren meisjes bij zuster Magela, dus tot 12 jaar oud, dan weken we uit naar de scholen in Lessen, Flobecq, Geraardsbergen of Nederbrakel (toen Brakel genoemd) en al die leerlingen moesten schriften, kaftpapier, leien, griffels potloden, inkt enz. hebben. Ook druk was het er rond Nieuwjaar, dan moesten we een mooie nieuwjaarsbrief voor pa, ma, tante en oom kopen en na nieuwjaar kwam 3 koningen, bij Angeleke waren altijd de mooiste
    maskers.
    Er wordt verder gewerkt.
    Tekst: Roberto.

    03-07-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Interview Anna Vandecasteele
    02-07-2012
    Onlangs interviewde Anna Vandecasteele, buurvrouw Godijn Germaine over haar leven tijdens WO2, hier in Everbeek-boven meer bepaald op de Hoogbos. Dit ter herinnering aan die grauwe jaren tijdens de bezetting door Duitsland. Dit interview werdt afgenomen voor een schoolwerk.


    Interview met iemand die WO II h
    eeft meegemaakt    

                               
                                                      Germaine en Anna

    Germaine Godijn is geboren op 1 oktober 1920 in het huisje waar ze nu nog woont naast mij.
    Wij wonen in Everbeek. Nu is Everbeek een deelgemeente van Brakel. Vroeger was het  Everbecq en ons dorp hoorde bij Wallonië (tot 1963).

    Ze was 20 jaar toen de oorlog uitbrak en ging toen al lang niet meer naar de school.

     

    Germaine heeft geen foto’s van in de oorlog. Ik heb haar gevraagd om dingen te vertellen over de oorlog en ze heeft heel spontaan verteld, zelf meer dan ik gehoopt had.

     

    Ze weet nog goed toen de oorlog begon. Elke dag vlogen Duitse vliegtuigen over de streek en ze waren zeer bang dat er bommen gingen vallen. Koning Leopold heeft zich na 18 dagen overgegeven. “Gelukkig”, zegt ze, “want anders zouden nog meer mensen gesneuveld zijn”.  

    De grootste angst was er ’s nachts omdat er dan bommenwerpers overvlogen. In de buurt is een bom gevallen en er waren 4 mensen dood. In Opbrakel is een vliegtuig neergestort. Germaine en nog veel andere mensen van Everbeek en omstreken gingen schuilen in de bietenkelder van een boerderij. De mensen van de buurt probeerden ook een hol te maken om te schuilen in het bos maar dat is niet gelukt omdat er veel geschoten werd op het bos. De Duitsers dachten dat de mensen  en soldaten zich daar wegstopten. In D’Hoppe werden bommen gegooid op de bossen en er sneuvelden veel Engelse soldaten die daar verscholen zaten.

     

    Zijn er mensen gestorven in jouw familie? In Ellezelles hebben Belgen op de Duitsers geschoten. Toen zijn er meer dan 20 jonge mensen, waaronder 2 van haar familie, opgepakt en naar Duitsland gevoerd. Ze zijn vermoord in de gaskamers. Mensen die niet meer konden werken omdat ze ziek waren, werden ook in de gaskamers gestoken, net als de Joden.

     

    Het ergste was dat er geen voedsel was. “De mensen in de stad hadden het veel zwaarder” zei ze. De boeren konden zich nog redden want ze hadden groenten en dieren die ze konden slachten. Haar vader ging in de mijnen werken om zijn kinderen eten te kunnen geven. Germaine haar vader haalde graan en boter bij de boeren en ging dat dan met een beetje winst verkopen in Brussel of bij de Walen. Als hij op de trein zat en de Duitsers kwamen er op, pakten ze alles af.

    Zij zelf had nooit echt eten tekort omdat ze een tuin hadden en een paar dieren. De mensen uit de Walen die geen tuin hadden of in de stad woonden, kwamen naar onze gemeente om eten te halen. ’s Nachts overnachtten ze in de bossen en ’s morgens om 4 uur moesten ze ongezien op de trein springen om hun eten te kunnen meenemen naar huis.

     

    Iedere maand moesten de mensen naar het gemeentehuis hun “ zegels” (voedselbonnen) halen. Deze konden geruild  worden voor voeding. Kinderen van ouder dan 12 jaar mochten geen melk meer drinken. Wie geld had, kon meer kopen. Mensen gingen elkaar vaak bestelen omdat ze honger hadden.

     

    Haar broer is opgepakt door de Duitsers om te gaan werken in Saint-Azair als dwangarbeider  voor de Duitsers. Hij moest de boten van de Duitsers laden en lossen. Na enkele weken is hij  naar huis gevlucht maar hij moest zich altijd wegsteken voor de Duitsers.

     

    In Nederbrakel was dokter Weemaes burgemeester, hij werd ervan verdacht om mee te doen met de Duitsers, te collaboreren. Sommige mensen deden mee met de Duitsers omdat de Vlamingen te weinig rechten hadden. Ze hoopten dat de Duitsers hen meer rechten zouden geven. Na de oorlog werden die mensen gestraft, of weggevoerd of hun huis werd kapot geslagen.

    Anderen deden mee met de Duitsers omdat ze er geld konden aan verdienen. Ze dachten dat de Duitsers gingen baas blijven en wilden zichzelf veilig stellen.

     

    In Brakel centrum kwamen veel Duitsers. Hier in Everbeek, op de boerenbuiten, zijn er een paar dagen Duitsers geweest. Ze liepen hier gewoon rond en deden hun trainingen. Bij sommige mensen moesten ze logeren. Bij Germaine niet want daar waren al heel veel kinderen. “De Duitse soldaten waren ‘braver’ dan de Engelse want de Engelsen waren vooral bonvivants”, zegt Germaine. Ze verkrachtten meisjes, liepen dronken rond en pakten alles wat ze konden krijgen.

    Ze zei “Die Duitse soldaten waren ook verplicht om te vechten, ze konden niet anders”. Twee Duitse soldaten zaten in haar huis te huilen omdat ze hun vrouw en kinderen hadden moeten achterlaten en Germaine had medelijden met hen.  “Toch moesten ze ons niet komen aanvallen”, zegt Germaine.

    In het bos (achter ons huis) staat nog steeds een huisje. In de oorlog hebben zich daar 2 Engelse soldaten  schuil gehouden. Zij zijn overgedragen door iemand van Nederbrakel en op een nacht zijn ze opgepakt. Iedereen wist dat de Engelsen daar waren want ze werkten op de boerderijen.

     

    De mensen in Everbeek waren bang van de mensen van Nederbrakel omdat gezegd werd dat ze in Nederbrakel mensen overdroegen aan de Duitsers. Ze noemden de collaborateurs ‘de zwarten’. “Hier in de buurt droegen de mensen mekaar niet over” zegt ze.

     

    Germaine heeft verkering gehad voor en tijdens de oorlog met een jongen met een Duitse naam. Hij was geen Duitser en  was een heel brave jongen die als soldaat naar Londen is gegaan om de Duitsers daar tegen te houden. Maar na de oorlog was hij helemaal veranderd, hij was agressief en dronk veel en zij maakte een eind aan hun relatie. Germaine kent veel soldaten die terug kwamen van de oorlog en die geen gevoelens meer hadden. Een gebuur van haar mishandelde dieren en was heel bruut geworden. “Zo werden mensen gemaakt in de oorlog” zei ze.

     

    Ik vroeg wat ze wist over de joden. “De kinderen en vrouwen moesten een ster op zich dragen maar dat was vooral in Brussel. We wisten daar niets over want je mocht je radio niet opzetten. Er waren geen kranten.”

     

    Hier waren ook zigeuners met veel woonwagens op de vlucht. Die mensen kwamen bedelen om eten te krijgen, de kinderen weenden van de honger. Ze moesten de grote baan ontwijken  en daardoor kwamen ze door de kleine straten hier.  Zigeuners werden net als Joden,  ook vervolgd door de Duitsers.

     

    “Het was een droevig leven, nooit iets plezants”, zegt ze. Germaine moest heel veel werkten.

     

    Op het einde van de oorlog was iedereen gelukkig. In Everbeek zijn de bevrijders niet geweest.

     

    Van harte dank, Germaine!

     

    Anna Vandecasteele

    Klas 9B nr. 17

                                            
    Recente foto van Godijn Germaine (01-10-1920) en Anna Vandecasteele.

    Nota van mijzelf: Germaine's broer was mijn vader Godijn Jules, Adriën, beter gekend als "den beng".
    - Als ze spreekt over St- Azair, bedoeld ze St- Nazaire,  aan de Atlantische kust, waar de Loire in de zee stroomt net voorbij Nantes. De Duitsers hadden daar een grote duikbootbasis, net als in Brest, Lorient en Bordeaux als onderdeel van de Atlantic Wall verdediging. Vanuit deze havens opereerden  de U- Boten, de "Seewolfen". In alle deze vier plaatsen hadden ze enorme duikbootbunkers gebouwd om hun duikboten te beschermen tegen de Britse lucht aanvallen. Deze ernorme bunkers bestaan nog steeds en men kan ze gaan bezoeken.Mijn vader en zijn buurmannen , Van Snick Georges en Ghijselinck Jozef zijn inderdaad indertijd door de Duitsers ingezet om daar te gaan werken.
    - Als ze het heeft over die 4 doden in Brakel, dan is dat over dat bombardement van 10 Mei 1940 op het klooster van de Zusters van het Heilige Hart, waarbij 1 non om het leven kwam , zuster Marie- Arnolda ( Jfr. Zoë De Maeseneire) en 2 lekenzustres gedood werden, (Codule Dhaenens en Emma Plaecke ), en waarbij Zuster Marie- Veronique ( Jfr. Marie Meuris ) zwaar gekwetst werd en een been geamputeerd werd.
    - Over Everbeek, op 12 Mei werd de hoeve Cordier, Oolstraat beschoten en vielen er 2 doden onder de vluchtelingen afkomstig uit de buurt van Tienen
    - Op D'hoppe, grote weg naar Ronse hadden de Duitse vliegtuigen, de kolonnen vluchtelingen gemitrailleerd. Mijn moeder, Van Winnendaele Suzanne,was ook op de vlucht en was daar getuige van, ze vertelde steeds hoe verschrikkelijk het was, dat de stukken van mensen letterlijk in de bomen hingen, door het geweld van die ontploffingen. 2 Engelse motorijders zijn daar ook bij omgekomen en waren in Opbrakel op het kerkhof begraven.
    - Everbecq- haut, province: Hainaut, canton: Flobecq, arrondisement: Tournai.
    Tekst: Anna Vandecasteele.
    Foto's: Anna Vandecasteele
    Bijkomende info: Godijn Robert.

    01-07-2012 om 00:00 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een week - endje in Budapest ?
    13/06/2012

    Kocsola. 2 dagen Budapest bezoeken is echt te weinig, want dit is een prachtige, blitse stad, met veel mooie gebouwen, musea, bezienswaardigheden, voor de meeste Westerlingen onbekend terrein, maar die stad is een parel aan de Donau. Budapest ligt voor velen heel ver weg, niets is minder waar. Ter vergelijking Barcelona 1375 km - Budapest 1370 km - of 2.15 u vliegen vanaf Brussel en/of Charleroi. Wizzair, een Hongaarse lowcost maatschappij, vliegt dagelijks vanaf Charleroi naar Budapest. Sedert kort doet Ryanair dat ook (na het verdwijnen van Malév). Er is dus concurrentie, wat goed is voor de consument. Tegenwoordig met een mondje Duits of Engels wordt men er vlot bediend of verder geholpen. Niet vergeten dat deze stad ooit samen met Wenen het middelpunt van Europa was. Denk maar aan het Oostenrijks-Hongaars dubbelkoninkrijk, ten onder gegaan, na de de 1e wereldoorlog o.a. door het beruchte Trianonpact (1920). 45 jaar communisme is quasi onzichtbaar geworden in deze stad. http://wizzair.com/?language=NL

    Het fotoverslag.



    Links, de toeristenkaart bij uitstek, verkrijgbaar in ieder metro-, bus-, tram, -of treinstation, geldig voor een of drie dagen. Met zo'n kaart (absoluut aan te bevelen want het autoverkeer in de stad is zeer druk) op zak verplaatst men zich zeer vlot door heel de stad met ieder openbaar vervoermiddel en men krijgt daarenboven in vele musea nog een korting wanneer men die kaart voorlegt. Rechts, met de hand gemaakte poppetjes in alle kleuren zijn overal verkrijgbaar, dit zijn echte juweeltjes van de handwerkkunst.



    Onze trip begint op de rondweg om Budapest (de M0), afrit N7, richting Budapest na een paar kilometer op de linkerkant Memento Park (hierover verscheen reeds een uitgebreid artikel op deze blog), waar men alle communistische monumenten en/of beelden die stad ooit sierden bij elkaar heeft gebracht. Linkse foto de ingang met Lenin (links en Marx en Engels rechts) in de vitrine heeft geplaatst. Rechts wat overblijft van een standbeeld (stond ooit in het volle centrum op de zgn. paradestraat vlakbij het Heldenplein) van Kameraad Stalin, die botten zijn wel 5m hoog! Men kan zich voorstellen wat een gigantisch monument dit wel was! Het diende ook als tribune voor de partijbonzen. Het loont de moeite om dit park te bezoeken, het is indrukwekkend. Voor velen onbekend, maar zeker te bezoeken, als men interesse heeft voor relieken uit die tijd!
    http://www.mementopark.hu/



    Ons verblijf was de uitvalsbasis, mooi gelegen aan aan het Batthyanyplein (tér), waar vele bussen stoppen, er is een metrostation van lijn 2 (rood) en een station van de watertaxi. "Antique hostel" is een mooi klein maar gezellige hostal, met een leuke binnenkoer (zie foto) , gastvrouw Nori zwaait de plak, en dit voor 30€ per kamer/nacht
    http://www.antiquehostel.eu/, op wandelafstand een supermarkt, 2 restaurants en gezellige terrasjes, waar men na een dag stappen rustig kan na genieten, de wagen kan men kwijt in de straat voor het hostal. Hier heeft men een mooi zicht op het parlement die er pal tegenover ligt.



    Vertrekkend uit "Antique hostel" vatten we rechtstreeks de klim aan, naar het bekende Vissersbastion (Halászbástya). Hier is er steeds wat te doen en het uitzicht dan ! Grandioos, over de Donau, héél Pest aan uw voeten, het parlement, de bruggen enz.



    Boven op het Vissersbastion is het heerlijk toeven, een St-Stefaanstandbeeld, nog maar eens, want die heilige man komt men overal tegen in Hongarije, Szent-István is de patroonheilige (en beroemdste koning) van Hongarije. De Mathiaskerk (Mátyás-templom - hier trouwde Sissi me haar Frans Jozef), met haar mooi interieur en haar mooi dak van Zolnai tegelpannen aan de Drievuldigheidsplein (Szentháromság tér), en daarbij de sfeer van mensen die van heel de wereld hier komen genieten van al dit moois, en niet te vergeten hier en daar een straatartiest, zoals deze zingende luitspeler. www.basilica.hu



    De Tárnok utca met heer mooie gevels en de vele souvernirwinkeltjes. En ook hier weer de straatmuzikant, ditmaal twee jonge meisjes die een concert ten beste brengen.



    En plots wordt het optreden verstoord door een wat oudere dame die het nodig vond om haren hond (kutya) in de fontein zijn hart te laten ophalen, die ene cellospeelster is van de schrik weggelopen. Enne rechts dat zwart beest zit daar ergens op een poort, waarschijnlijk ook een Turul (de magische vogel voor de Hongaren).



    Vervolgen we onze weg via de Szinház utca, dan komen we op deze esplanade, links het presidentieel paleis (het zgn. witte huis van de Hongaren), het prieel is waar de Fogaskerekű vasút (kabeltram) vertrekt, rechts daarvan het Koninklijk Paleis. En opnieuw heeft men van hier een schitterend zicht op de stad. De Turulmadár (magische vogel) tuurt over de stad.



    Het Koninklijk Paleis - nu een musem - (Budavári Palota) domineert de stad van op de Budaheuvel.



    De jacht: fontein aan het koninklijk paleis. Een reuze Turulmadár op hetzelfde plein. Met de Budavári Sikló sta je vlug terug op de begane grond



    Een typisch Budapester postbus. De tunnel die onder de paleisheuvel de Alagút utca met de Kettingbrug verbindt.



    Snack verkoopstertje aan de voet van de Sikló, ofte kabeltram. Broodjes en taartjes om van te smullen in al hun vormen, rond, strikje, vierkant, op rol. Het speelt geen rol, als het maar zoet is...



    Een van de vier bewakers van de "Kettingbrug", daarachter het parlement. Rechtse foto, de Széchenyi (de ingenieur die de brug ontwierp) ofte Lánchid of de Kettingbrug in al haar glorie. De naam Kettingbrug komt van de ophanging van het brugdek, bij een gewone hangbrug hangt het wegdek aan stalen kabels die in beide rivieroevers verankerd zijn, hier in dit geval zijn die tuigkabels vervangen door een heuse ketting zoals op een fiets. Een plaat van deze ketting, die als voorbeeld gediend heeft, bevindt zich in het museum voor wegen en verkeer in Kiskőrós.




    's Avonds kan men vanop citadel gans Budapest in het licht zien baden. Ook het Parlement baadt in een zee van licht
    .



    De volgende ochtend nemen we de metro (rode lijn) in ons station (Batthyány tér), om een halte verder en aan de overkant van de Donau, het Parlement te bezoeken (afstappen Kossuth tér), helaas het is amper 09.30u en de tickets voor die dag zijn al uitverkocht. De tickets zijn gratis doch zeer beperkt in aantal en vele groepen zijn er vooraf mee vandoor. Niet getreuzeld we stappen dan maar verder en komen voorbij het standbeeld van Ronald Reagan in de Vecsey ut op weg naar de Sovjet Memorial op het Szabadság Tér



    Het Ronald Reagan standbeeld Het Sovjet Memorial (niet verwijderd) aan het Szabadság plein (dateert van 1867).



    Het prachtige gebouw van Radio en TV aan de October 6 Utca, vanaf hier werd geschiedenis uitgezonden (1956).

    Stefanskathedraal (Buitenaanzicht)

    De St Stefaanbasiliek aan de Bajcsy Zsilinszky Ut in al haar glorie. Dit gebouw is zeker een bezoek waard, wat een pracht en praal. Neem de gratis lift naar boven en aanschouw de stad, de moeite! Breng een bezoek aan de schatkamer. Hier zijn ook veel persoonlijke zaken van Kardinaal J Mindszenty (hij vluchtte tijdens de opstand in '56 naar de Amerikaanse ambassade) te vinden.



    Agent Nr. 235 houdt een oogje in het zeil ! Een van de gouden monstranzen in de schatkamer van de St Stefaansbaziliek. Vanaf het Parlement is dit alles op wandelafstand.
    Nu nemen we opnieuw de metro (gele lijn) in station Bajcsy-Zs ut en rijden tot station Hősök Tere (het heldenplein).


    *--

    Hier gaan we het Heldenplein (Hősök Tere) bezoeken gebouwd in 1896 ter viering van het duizendjarig bestaan van Hongarije. Dit is een statige grote square met in het midden een 36m hoge witte marmeren zuil gekroond met de aartsengel Gabriël die de heilige kroon omhoog houdt. In de bogen in de achtergrond beelden van beroemde Hongaarse koningen.



    Via een brug vanaf dit plein, bezoeken we het Waterkasteel (Vajdahunyad Vára), gelegen in het stadsbos, waar van alles gebeurt op zondag, de Budapesters genieten van het park. De sfeer is er los en vrolijk.




    Bezoek aan een waarzegger in het Waterkasteel ! Op de vijvers in het park kan men bootje varen (in de winter wordt er vrolijk met de schaats gereden) of genieten van een verfrissing aan de rand van het meer, in deze mooie cafétaria. Terug de metro in voor een ritje tot het Déak knooppunt.





    Even verpozen in koffiehuis (cukrászda) Gerbeaud, het chique-ste établissement van Budapest op het Vörösmarty tér 7, zie de gelagzaal, ze hebben in de kelders een eigen huisbrouwerij waarvan het bier (sör) in glazen van het huis wordt geschonken en enkel daar wordt verkocht. En wat gezegd van een lekkere koffie Gerbeaud met een stuk Dobosgebak, ook die wordt met klasse geserveerd! www.gerbeaud.hu




    Een gezellig terrasje waar men zalig kan verpozen ! Wat zijn die roltrappen van de metro lang, men zou er duizelig van worden ! Op Déak nemen we opnieuw de metro (rood) en rijden tot station Astoria en bezoeken de Joodse Synagoge.


    De Synagoge op de kruising van de Ráckoczi en de Károly Körut -Achter de Synagoge staat deze inox treurwilg ieder blaadje draagt een naam. Dit is de grootste synagoge van Europa, en kan 3000 mensen tegelijk ontvangen. Dit godshuis is gebouwd in Moorsestijl en heeft 3 vleugels. Op het orgel speelden ooit, Franz Liszt en Saint- Saens. www.zsido.hu



    Detail van de blaadjes aan de treurwilg
    .
    We nemen opnieuw de metro (rood) en gaan terug naar het Déak knooppunt. Hier wisselen we opnieuw van lijn en nemen de blauwe lijn tot Kálvin Tere, gaan richting Donau op de Vámáz Korut.



    En trachten de Grote Markthal (Nagycsarnok-Fővám tér) te bezoeken, gezien zondag en het late uur helaas gesloten !



    Een aardig uithangbord.Vámház korut Een leuke bar, door jongeren uitgebaat aan de Vórozmarty.



    Het beroemde Gellért thermaal badhuis en/of hotel in Buda van op de Szabadság hid geportretteerd. Het heet water bevat calcium, magnesium en koolzuur, maar ook sulfaat, sodium en een belangrijke hoeveelheid fluoride ionen, aanbevolen bij gewrichts-, rug -en neurologische problemen, hoge bloeddruk klachten van de bloedvaten en bloedsomloop. www.gellertfurdo.hu



    Zicht op de stad van op de Citadel. Links op de heuvel, Buda rechts vlak Pest.



    Het Koninklijk Paleis, (Kyrályi Palota).



    Het Vrijheidsbeeld, boven op de heuvel in het Citadelpark. Dit beeld behoorde ooit tot het monument ter herdenking van de bevrijding van Budapest door de Sovjet legers. Na de wende werden alle herkenbare Russische symbolen er door de Hongaren afgehaald. Nu is het een symbool voor alle gesneuvelden. Het reusachtige beeld van een knielende Russische soldaat dat daar te zien was is verplaatst naar het Memento Park.




    De Szabadság híd (brug), let op de mooi groene kleur en de prachtige versieringen.



    De symbolen van Hongarije, de Szent István kroon, de scepter en de bol met kruis (nu in het parlement).
    Leuk om weten, tijdens de 2e wereldoorlog werd de originele kroon door de Duitsers ontvreemd en nadien door het Amerikaans leger teruggevonden, waar ze jaren in een Amerikaans archief bleef en ze is achteraf namens Amerika teruggegeven door president Carter.



    De typische souvenirs van Budapest, beschilderd aardewerk en de veelkleurige met parels voorziene schattige poppetjes.



    Foto's: Van Lierde José & Godijn Robert.
    Bron: Tekst en eigen ervaring: Godijn Robert.

    13-06-2012 om 01:58 geschreven door Roberto  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs